Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 29 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDWPT.4011.28.2024.2.PPK
Możliwość skorzystania z ulgi na powrót.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych przedstawionego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 10 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 23 maja 2024 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jako podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, od urodzenia do 2013 r. mieszkał Pan w Polsce. W 2014 r. wyjechał Pan do Holandii i tam mieszkał i pracował przez około 8 lat. Tam znajdowały się Pana interesy życiowe. W lipcu 2022 r. wrócił Pan do Polski, przenosząc rezydencję podatkową z zagranicznej na polską, a tym samym doszło do przeniesienia ośrodka interesów życiowych na teren RP.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze zwolnienia podatkowego zwanego ulgą na powrót skorzystać może podatnik, który spełnia następujące wymogi w sposób łączny, a które to jako podatnik Pan spełnia:
1)Jest Pan polskim obywatelem.
2)Po 31 grudnia 2021 r. podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski.
3)Nie mieszkał Pan w Polsce przez przynajmniej 3 lata, za to przez przynajmniej 3 lata posiadał miejsce zamieszkania w państwie członkowskim Unii Europejskiej, tj. Holandii.
4)Posiadał Pan miejsce zamieszkania na terenie RP przez przynajmniej 5 lat poprzedzających wspomniany 3-letni okres mieszkania za granicą.
5)Posiada Pan dowód dokumentujący miejsce zamieszkania, świadczący o miejscu zamieszkania do celów podatkowych w okresie wspomnianych 3 lat rezydencji podatkowej za granicą, tj. umowa o pracę zawarta z holenderskim pracodawcą.
6)Nie korzystał Pan wcześniej z ulgi na powrót.
20 kwietnia 2023 r. otworzył Pan działalność gospodarczą w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Głównym przedmiotem Pana działalności według klasyfikacji PKD … Pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, gdzie indziej niesklasyfikowane.
W myśl przepisów, przychody uzyskane z tejże działalności gospodarczej opodatkowane zostały zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych, ryczałtem w wysokości 5,5%. Zaliczki od uzyskanego przychodu były wpłacane do 20 dnia kolejnego miesiąca. Po zakończonym roku podatkowym sporządził Pan zeznanie podatkowe na formularzu PIT-28, wykazując w nim przychody w wysokości …, które zostały odpowiednio pomniejszone o składki do ZUS. Wpłacone zaliczki od uzyskanych przychodów wyniosły …. Zeznanie to zostało przesłane do Ministerstwa Finansów … marca 2024 r., z ujętymi zaliczkami zapłaconymi z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego. Jednakże, analizując przepisy podatkowe sporządził Pan korektę zeznania podatkowego, a jako przyczynę złożenia korekty podał informację o zastosowaniu ulgi na powrót, którą w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można stosować przez cztery kolejno po sobie następujące lata, od początku roku, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania lub licząc od początku roku następnego. W myśl powyższych przepisów, zastosował ją Pan do osiągniętych przychodów z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, a które to mieszczą się w limicie do zastosowania ulgi tj. 85 528 zł.
Uzupełnienie wniosku
Posiada Pan obywatelstwo polskie, legitymując się dowodem osobistym. Nie posiada Pan innego obywatelstwa oprócz polskiego.
Przyjechał Pan do Polski w lipcu 2022 r., z zamiarem przesiedlenia się na stałe.
Od momentu przyjazdu do Polski przeniósł Pan interesy osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych) na teren Rzeczpospolitej Polskiej.
Od momentu wyjazdu do Holandii do lipca 2022 r. centrum Pana interesów osobistych i gospodarczych znajdowało się w Holandii. Podlegał Pan w Holandii nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W latach 2014 do lipca 2022 r. Holandia traktowała Pana jako rezydenta podatkowego Holandii.
Nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio 2022 r., tj. w latach 2019-2021 oraz od początku 2022 r. do dnia poprzedzającego dzień, w którym przeprowadził się Pan do Polski.
Oprócz umowy o pracę z holenderskim pracodawcą posiada Pan następujące dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych poza Polską w latach 2019-2021 oraz w 2022 r. do dnia poprzedzającego dzień, w którym przeprowadził się Pan do Polski: historia zatrudnienia w Holandii, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczne paski wynagrodzeń, umowę najmu nieruchomości.
Po przeprowadzeniu się do Polski uzyskał Pan dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychody z tytułu umowy o pracę, które za 2023 r. wyniosły..., które również zostały przez Pana rozliczone w ramach ulgi na powrót w zeznaniu podatkowym PIT-37. Łącznie dochody z działalności gospodarczej oraz umowy o pracę nie przekroczyły progu 85 528 zł. W 2023 r. nie uzyskał Pan dochodów z Holandii.
Pytanie
Czy na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym ulga na powrót do osiągniętych przychodów z tytułu ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została zastosowana prawidłowo?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, spełnia Pan wymogi art. 12 ust. 1 pkt 4a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jest Pan polskim obywatelem.
Po 31 grudnia 2021 r. podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski.
Nie mieszkał Pan w Polsce przez przynajmniej 3 lata, za to przez przynajmniej 3 lata posiadał miejsce zamieszkania w państwie członkowskim Unii Europejskiej, tj. Holandii.
Posiadał Pan miejsce zamieszkania na terenie RP przez przynajmniej 5 lat poprzedzających wspomniany 3-letni okres mieszkania za granicą.
W Pana ocenie, zastosowanie ulgi do osiągniętych przychodów opodatkowanych ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych było prawidłowe.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:
a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,
b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,
c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
- w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.
Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:
Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:
1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz
2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:
a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
3)podatnik:
a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub
b)miał miejsce zamieszkania:
-nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub
-na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz
4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz
5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ww. ustawy:
Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.
Powyższe przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).
Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:
Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.
W konsekwencji, zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Jak wynika z art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Z art. 4a ww. ustawy wynika, że:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.
Z treści wniosku wynika, że przyjechał Pan do Polski w lipcu 2022 r., z zamiarem przesiedlenia się na stałe. Od momentu przyjazdu do Polski przeniósł Pan interesy osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych) na teren Rzeczpospolitej Polskiej.
Zatem, od tego momentu podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski.
W związku z powyższym, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.
Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.
W 2014 r. wyjechał Pan do Holandii i tam mieszkał i pracował przez około 8 lat. Tam znajdowały się Pana interesy życiowe. Od momentu wyjazdu do Holandii do lipca 2022 r. centrum Pana interesów osobistych i gospodarczych znajdowało się w Holandii. Podlegał Pan w Holandii nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W latach 2014 do lipca 2022 r. Holandia traktowała Pana jako rezydenta podatkowego Holandii. Nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio 2022 r., tj. w latach 2019-2021 oraz od początku 2022 r. do dnia poprzedzającego dzień, w którym przeprowadził się Pan do Polski.
Zatem, zrealizował Pan także wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.
Co równie istotne, jednym z wymagań, wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. ustawy jest posiadanie obywatelstwa polskiego, który to warunek również Pan spełnił, bowiem jak Pan wskazał w opisie sprawy: posiada Pan obywatelstwo polskie, legitymując się dowodem osobistym. Nie posiada Pan innego obywatelstwa oprócz polskiego.
Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.
Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.
Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.
Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):
Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.
We wniosku wskazał Pan, że oprócz umowy o pracę z holenderskim pracodawcą posiada Pan następujące dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych poza Polską w latach 2019-2021 oraz w 2022 r. do dnia poprzedzającego dzień, w którym przeprowadził się Pan do Polski: historia zatrudnienia w Holandii, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczne paski wynagrodzeń, umowę najmu nieruchomości.
Z treści wniosku wynika zatem, że posiada Pan dokumenty potwierdzające, że Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych przed przyjazdem do Polski znajdowało się w Holandii. Spełnił Pan zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jednocześnie, w sposób oczywisty spełnił Pan również zastrzeżenie wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 5 ww. ustawy, jako że skorzystanie z przedmiotowej ulgi jest możliwe dopiero poczynając od rozliczenia za rok 2022 lub od roku 2023 – jak to ma miejsce w Pana przypadku.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa uznać należy, że ma Pan prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w limitowanej wysokości. Przedmiotowym zwolnieniem od opodatkowania, zgodnie z Pana zapytaniem, może Pan objąć przychody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Zgodnie z Pana wolą, może Pan skorzystać z tej ulgi za lata: 2023-2026.
Przy czym wskazać należy, że w Pana przypadku limit przychodów podlegających zwolnieniu z opodatkowania w ramach ulgi na powrót do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, obejmuje łącznie przychody uzyskane ze stosunku pracy oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanego pytania, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.
Zatem, Organ odniósł się wyłącznie do możliwości zastosowania ulgi na powrót do przychodów uzyskanych z pozarolniczej działalności gospodarczej, nie odniósł się natomiast do możliwości zastosowania ww. ulgi do przychodów uzyskanych ze stosunku pracy, bowiem kwestia ta nie była przedmiotem zapytania.
Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right