Interpretacja indywidualna z dnia 22 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.306.2024.2.AC

Przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. ulgi na powrót w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - białoruski pracodawca.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 18 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia przedmiotowego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 kwietnia 2024 r. (wpływ 14 kwietnia 2024 r.) oraz pismem z 19 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani obywatelką Białorusi, przyjechała Pani do Polski na podstawie wizy typu D (cel wydania 18) 17 stycznia 2023 r. W roku 2023 była Pani w Polsce 350 dni. Teraz posiada Pani kartę stałego pobytu, gdyż przyjechała Pani do Polski i posiadała Pani Kartę Polaka (Decyzja o przyznaniu Karty Polaka od 13 grudnia 2017 r.). Karta Polaka została zwrócona wojewodzie podczas otrzymania karty stałego pobytu 7 lutego 2024 r. (decyzja zezwolenia na pobyt stały od 2023 r.). Od stycznia do lipca 2023 pracowała Pani zdalnie z Polski u pracodawcy z Białorusi (umowa o pracę). Od 1 sierpnia 2023 r. jest Pani zatrudniona przez polską firmę umowa o pracę). Ma Pani PIT-11 od polskiego pracodawcy, w którym wskazany w części E: przychód poz. 29 = 81599,17 zł, koszty uzyskania przychodów poz. 30 = 1000 zł, dochód poz. 31 = 80599,17 zł, zaliczka pobrana przez płatnika poz. 33 = 8353 zł. Składki na ubezpieczenie społeczne poz. 95 = 10981,56 zł. Złożyła Pani PIT-36 za rok 2023. Wynagrodzenia, wypłacone przez pracodawcę z Białorusi - 79665,1 zł, od polskiego pracodawcy - 81599,17 zł, powinno być wykazane w części E poz. 77 (zastosowano interpretację indywidualną ID 500435, data publikacji 20 lipca 2022 r.). Zaliczki od wynagrodzenia z Białorusi nie byli obliczone i wpłacone, ponieważ była wykorzystana Ulga na powrót, a wysokość przychodu od pracodawcy z Białorusi (79665,1 zł.) była niższa niż kwota tej ulgi (85528 zł). PIT-36 zawiera następujące informacje: W części D poz. 67 = 85528 zł; W części E 1: poz. 77 = 75736,27 zł ((79665,1+81599,17) - 85528); poz. 78 = 1000 zł; poz. 79 = 74736,27 zł; poz. 81 = 8353 zł; W części F poz. 200 = 10192,54 zł. ( 75736,27/81599,17* 10981,56).

Uzupełnienie stanu faktycznego

Wniosek dotyczy ulgi na powrót, chce Pani skorzystać z ulgi od 2023 roku. Wcześniej nie mieszkała Pani w Polsce. Przyjechała Pani w związku ze zmianą stałego miejsca zamieszania na Polskę. Ma Pani umowę najmu mieszkania od 1 marca 2023 r. Konto bankowe od 30 marca 2023 r. Pani dzieci (najbliższa rodzina) mieszkały w Polsce jeszcze do Pani przyjazdu, dlatego liczy Pani, że posiada centrum interesów osobistych w Polsce od 17 stycznia 2023 r. (data Pani przyjazdu do Polski). Podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce od 1 marca 2023 r., tj. od daty zamieszkania (data umowy najmu mieszkania).

Posiada Pani następujące dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych poza Polską do dnia zmiany miejsca zamieszkania na terytorium Polski: umowa o pracę, historia zatrudnienia, dokument o własności nieruchomości, wyciągi bankowe.

Nie miała Pani miejsca zamieszkania nieprzerwanie co najmniej przez okres trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przed przyjazdem do Polski 17 stycznia 2023 r. nie świadczyła Pani pracy na rzecz podmiotu polskiego.

Pracodawca z Białorusi, dla którego Pani pracowała w okresie od stycznia do lipca 2023 r. nie posiadał oddziału, siedziby lub zakładu położonego w Polsce. W okresie od stycznia do lipca 2023 r. nie wykonywała Pani funkcji na rzecz Państwa (Białorusi), jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, nie wykonywała Pani funkcji publicznych, dlatego pracodawca z Białorusi nie wypłacał Pani wynagrodzenia z tytułu takich funkcji. Wynagrodzenie za 2023 r. wypłacone przez pracodawcę z Białorusi to 79665,1 zł., od polskiego pracodawcy 81599,17 zł, suma wynosi 161 264,27 zł - przekroczyła kwotę 85 528 zł.

Wcześniej nie korzystała Pani w całości lub w części z ulgi na powrót.

Od dnia przyjazdu do Polski w dniu 17 stycznia 2023 r. do dnia 1 marca 2023 r. (daty podpisania umowy najmu mieszkania) mieszkała Pani z synem. W tym okresie szukała Pani mieszkania do zamieszkania dla siebie i zaczęła Pani szukać pracy w Polsce.

Pomimo tego, że certyfikat rezydencji podatkowej został Pani wydany od 1 marca 2024 r. (od daty umowy najmu mieszkania), liczy Pani, że posiada Pani centrum interesów osobistych i gospodarczych w Polsce od 17 stycznia 2023 r. (data Pani przyjazdu do Polski), gdyż tego dnia przyjechała Pani do Polski w związku ze zmianą stałego miejsca zamieszania na Polskę i poszukiwała Pani pracy. A Pani dzieci (Pani rodzina) już wtedy mieszkały w Polsce. Z uwagi na to, że oba punkty zostały spełnione, tj. posiada Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych i gospodarczych od 17 stycznia 2023 r. i przebywa Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym 2023), w 2023 r. ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.): Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Dlatego uważa Pani, że ulga na powrót do wynagrodzenia od pracodawcy z Białorusi w 2023 r. była skorzystana prawidłowo.

Pytanie

Czy prawidłowo Pani skorzystała z ulgi na powrót od stycznia 2023 r. do wynagrodzenia od pracodawcy z Białorusi?

Pani stanowisko w sprawie

Ulga na powrót do wynagrodzenia od pracodawcy z Białorusi była skorzystana prawidłowo, ponieważ w 2023 r. miała Pani nieograniczony obowiązek podatkowy i wynagrodzenie od pracodawcy z Białorusi podlega obowiązkowemu opodatkowaniu. Z ulgi na powrót mogą skorzystać osoby fizyczne osiedlające się w Polsce po dniu 31 grudnia 2021 roku.

Jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt. 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT) wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Co znaczy, że ulga obejmuje dochody uzyskane przez takiego podatnika już w Polsce (wynagrodzenie od pracodawcy z Białorusi (umowa o pracę) otrzymała Pani kiedy mieszkała już Pani w Polsce).

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.): Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustaw: Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Z uwagi na to, że oba punkty zostały spełnione w 2023 r., uważa Pani że ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy. W ciągu roku zaliczki od wynagrodzenia z Białorusi nie były obliczone i wpłacone, ponieważ jest wykorzystana Ulga na powrót.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepisy ogólne dotyczące ulgi na powrót

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są:

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 powołanej ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 cytowanej ustawy:

Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Źródło przychodów – ulga na powrót

Osoby podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wynika to z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Mając na uwadze, że w okresie do lipca 2023 r. uzyskiwała Pani przychody z tytułu umowy o pracę zawartej z firmą z Białorusi, należy odnieść się do przepisów umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białorusi w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Mińsku 18 listopada 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 120 poz. 534).

Zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 1 ww. umowy:

W myśl art. 15 ust. 1 ww. umowy:

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. umowy:

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy polsko-białoruskiej, wynagrodzenie pracownika mającego miejsce zamieszkania na terenie Polski podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że praca wykonywana jest na terytorium Białorusi. W takim przypadku dochód ten może być opodatkowany zarówno na Białorusi, jak i w państwie rezydencji, czyli w Polsce.

Zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD (pkt 1) w zakresie art. 15 ust. 1, ustalającym ogólną zasadę w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu pracy najemnej, z wyjątkiem emerytur, taki dochód podlega opodatkowaniu w państwie, w którym praca jest rzeczywiście wykonywana. Praca jest wykonywana w miejscu, w którym osoba fizycznie przebywa, gdy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie.

Miejsce opodatkowania dochodów z pracy, zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania, uzależnione jest nie tyle od podmiotu wypłacającego wynagrodzenie, co od miejsca wykonywania pracy. Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii, gdzie uzyskiwane są wynagrodzenia w zamian za świadczoną pracę najemną ma określenie miejsca jej wykonywania. Za miejsce wykonywania pracy należy uznać zawsze to miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa, kiedy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie. Pierwszeństwo w opodatkowaniu dochodów z pracy najemnej ma zawsze to państwo, w którym praca jest wykonywana.

W świetle powyższych przepisów, Pani dochody jako osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu pracy wykonywanej zdalnie w Polsce, bez względu na to, że są wypłacane przez firmę mającą siedzibę na Białorusi, podlegają opodatkowaniu zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy tylko w jednym państwie, tj. w Polsce, na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe oznacza, że w świetle ww. umowy dochody uzyskiwane z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Polski nie podlegają podwójnemu opodatkowaniu. Do ich opodatkowania nie znajdzie zatem zastosowania żadna metoda unikania podwójnego opodatkowania.

Pani prawo do ulgi na powrót

Ulga na powrót polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r.

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Z treści wniosku i uzupełnienia wynika, że w wyniku przeniesienia stałego miejsca zamieszkania na terytorium Polski 17 stycznia 2023 r. posiada Pani ośrodek interesów osobistych i gospodarczych i nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy.

W okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2023, w którym przeprowadziła się Pani na stałe do Polski, nie miała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Polski. Zatem, spełniła Pani również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy. Spełniła Pani również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. b) ww. ustawy.

Jednym z warunków, wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) jest posiadanie przez podatnika Karty Polaka.

W momencie zmiany miejsca zamieszkania na Polskę posiadała Pani Kartę Polaka. Zmiana miejsca zamieszkania na Polskę odbyła się w 2023 r. Posiadaczem Karty Polaka jest Pani od 2017 r.

Zatem spełniła Pani warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, albowiem przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpiło w związku z posiadaniem przez Panią Karty Polaka.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:

Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

Z przedstawionego przez Panią opisu zdarzenia wynika, że posiada Pani inne dokumenty potwierdzające, że Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych przed przyjazdem do Polski znajdowało się na Białorusi, tj.: umowa o pracę, historia zatrudnienia, dokument o własności nieruchomości, wyciągi bankowe. Spełniła Pani zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, w sposób oczywisty spełniła Pani również obwarowanie wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 5 cyt. ustawy podatkowej, jako że skorzystanie z rzeczonej ulgi jest możliwe w Pani przypadku dopiero od złożenia rozliczenia za rok 2023.

Zatem, na gruncie opisanego stanu faktycznego przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. ulgi na powrót w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ulga na powrót obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 43 powołanej ustawy – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Skoro przeniosła Pani swoje miejsce zamieszkania do Polski 17 stycznia w 2023 r., to ulga na powrót przysługuje Pani w latach 2023-2026 (od dochodów uzyskanych od 17 stycznia 2023 r.) albo od początku roku następnego, tj. w latach 2024-2027 do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł.

Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Przedmiotem interpretacji nie jest ustalenie obowiązku podatkowego i miejsce zamieszkania. Powyższe informacje zostały przyjęte jako element stanu faktycznego.

Powołana przez Panią interpretacja została wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do Pani sprawy, ani do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Przedmiotem interpretacji jest sam przepis prawa. Istotą interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy prawidłowo postrzega Pani, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony przez Panią stan faktyczny. W polskim systemie prawa podatkowego obowiązuje zasada samoobliczenia podatku. Wydanie interpretacji indywidualnej nie zwalnia podatnika z obowiązku obliczenia podstawy opodatkowania oraz zobowiązania podatkowego. Stąd też Organ interpretacyjny nie analizował przedstawionych przez Panią kwot.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”. Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).