Komunikat GIIF nr 45 w sprawie oceniania informacji uzyskiwanych o klientach przez instytucje obowiązane i działań w przypadku braku możliwości zastosowania środków bezpieczeństwa finansowego
W związku z przysługującą, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2021 r. poz. 1132, z późn. zm.; dalej: „ustawa AML”), kompetencją do udostępniania wiedzy i informacji z zakresu przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, Generalny Inspektor Informacji Finansowej (dalej: „Generalny Inspektor” lub „GIIF”) zwraca uwagę na następujące kwestie.
Wybrane przepisy ustawy AML dotyczące oceny informacji przez instytucje obowiązane oraz braku możliwości zastosowania środków bezpieczeństwa finansowego
Zgodnie z art. 34 ust. 1 pkt 4 lit. a i b ustawy AML środki bezpieczeństwa finansowego (dalej „śbf”) obejmują m.in. bieżące monitorowanie stosunków gospodarczych klienta, w tym analizę transakcji przeprowadzanych przez klienta oraz badanie źródła pochodzenia wartości majątkowych będących w dyspozycji klienta.
Ze stosowaniem śbf powiązane są przepisy ustawy AML dotyczące konsekwencji wynikających z braku możliwości ich zastosowania, czyli art. 41 ustawy AML. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku braku możliwości zastosowania chociaż jednego śbf, instytucja obowiązana:
- nie nawiązuje stosunków gospodarczych;
- nie przeprowadza transakcji okazjonalnej;
- nie przeprowadza transakcji za pośrednictwem rachunku bankowego;
- rozwiązuje stosunki gospodarcze.
Ocena informacji uzyskiwanych przez instytucje obowiązane
Artykuł 33 ust. 2 i 3 ustawy AML wskazuje, że instytucja obowiązana ocenia poziom rozpoznanego ryzyka i dokumentuje czynniki brane pod uwagę przy tej ocenie. Z powyższego przepisu wynika norma, która zobowiązuje instytucję obowiązaną do podjęcia następujących obligatoryjnych czynności (bez pominięcia żadnej z nich):
1. Uzyskanie wszystkich koniecznych[1] informacji na potrzeby dokonania lub aktualizacji oceny ryzyka prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu, w tym informacji od klienta