Interpretacja indywidualna z dnia 24 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.66.2024.4.KK

Określenie daty w jakiej Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Opłatę wstępną - pierwszą ratę wynagrodzenia zgodnie z umową leasingu operacyjnego

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia w jakiej dacie mogą Państwo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Opłatę wstępną - pierwszą ratę wynagrodzenia zgodnie z umową leasingu operacyjnego nr […] udokumentowaną fakturą […] z dnia 30 sierpnia 2023 r.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 8 kwietnia 2024 r. (data wpływu 8 kwietnia 2024 r.) oraz pismem z 22 kwietnia 2024 r. (data wpływu 22 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca dokonał w 2022 r wpłat na rzecz dostawcy - przedsiębiorcy z innego kraju Unii Europejskiej – GmBH […], Niemcy, na kwotę łączną 1.022.568,75 EUR tytułem zaliczek na zakup linii do recyklingu lodówek.

26 lipca 2023 r. wnioskodawca zawarł z […] Sp. z o.o., […], umowę leasingu operacyjnego nr […]. Przedmiotem umowy jest linia do recyklingu lodówek. Umowa przewiduje płatności w euro. Umowa przewiduje zapłatę opłaty wstępnej - pierwszej raty wynagrodzenia w wysokości 1.022.568,75 euro netto w terminie wskazanym w fakturze oraz okresowe raty wynagrodzenia łącznie 3.510.789,12 euro w liczbie 72 od następnego miesiąca po dacie odbioru przedmiotu leasingu miesięcznie, do dnia dwunastego miesiąca kalendarzowego. Umowa przewiduje też cenę wykupu w wysokości 130.888,80 euro.

10 sierpnia 2023 r. pomiędzy Wnioskodawcą, […] GmBH oraz […] Sp. z o.o. zostało zawarte porozumienie, zgodnie z którym kwota 1.022.568,75 euro wpłacona przez Wnioskodawcę na rzecz […] GmBH, została zaliczona na poczet opłaty wstępnej wynikającej z umowy Wnioskodawcy z […] Sp. z o.o., a […] Sp. z o.o. miała prawo potrącić tę samą kwotę z należności […] GmBH z tytułu dokonywanej dostawy przedmiotu umowy.

30 sierpnia 2023 r. Wnioskodawca otrzymał fakturę […] wystawioną przez […] Sp. z o.o. tego samego dnia na kwotę netto 1.022.568,75 euro, VAT 1.051.067,73 złotych (235.190,61 euro) tytułem “Opłata wstępna - pierwsza rata wynagrodzenia”.

Linia do recyklingu lodówek została zamówiona i nabyta do używania na podstawie umowy leasingu operacyjnego w celu wykonywania działalności polegającej na recyklingu lodówek, która stanowi część działalności operacyjnej wnioskodawcy. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca opłaca podatek dochodowy od osób prawnych na zasadach ogólnych.

W uzupełnieniu wniosku z 8 kwietnia 2024 r. wskazali Państwo, że umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości. Suma ustalonych opłat w umowie leasingu pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych. Finansujący jest osobą prawną i w dniu zawarcia umowy leasingu nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych lub art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym.

Dodatkowo, w uzupełnieniu wniosku z 22 kwietnia 2024 r. wskazali Państwo, że:

1)Wnioskodawca dokonał wpłat w 2022 na rzecz kontrahenta z Niemiec, producenta maszyny, firmy […], na podstawie faktury PROFORMA z 16 sierpnia 2022 r. nr 2220359 opiewającej na kwotę 1.022.568,75 euro w kilku przelewach: 225.000,00 euro 24 sierpnia 2022 r., 380.000,00 euro 30 sierpnia 2022 r., 341.768,75 euro 14 września 2022 r.

2)Żadne wpłaty dokonane przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta niemieckiego nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przed zawarciem lub po zawarciu wskazanej we wniosku umowy leasingowej.

3)Wskazana we wniosku umowa leasingu operacyjnego zawarta z […] Sp. z o.o. nie jest umową tzw. leasingu zwrotnego.

4)Wnioskodawca nie nabył na własność przed zawarciem umowy leasingu jej przedmiotu, zaś finansujący nabył ten przedmiot bezpośrednio od osoby trzeciej. […] Sp. z o.o. dokładnie po zawarciu umowy leasingu dokonał nabycia linii do recyklingu lodówek od dostawcy z Niemiec. Wnioskodawca nie dysponuje dokumentem, który to potwierdza. Odpowiedzi udzielamy na zasadzie logicznego wnioskowania, gdyż takie konsekwencje wynikały z zawartej umowy leasingu.

5)Faktura z 30 sierpnia 2023 r. otrzymana tego samego dnia od […] Sp. z o.o., została przez wnioskodawcę zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Jest to przedmiot postawionego pytania o interpretację.

6)Dokładnie na podstawie zawartego 10 sierpnia 2023 r. porozumienia dokonano rozliczeń, o których mowa we wniosku. Nie były do tego celu wystawione dodatkowe dokumenty. Wnioskodawca dokonał księgowań w swoich księgach. Wnioskodawca dokonał zapłaty VAT nie objętej opisanym wcześniej porozumieniem na rzecz […] Sp. z o.o. w wysokości 1.051.067,37 złotych dnia 13 września 2023 r.

Pytanie

W jakiej dacie Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Opłatę wstępną - pierwszą ratę wynagrodzenia zgodnie z umową leasingu operacyjnego nr […] udokumentowaną fakturą […] z dnia 30 sierpnia 2023 r.

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca uważa, że należało zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (winno być: osób prawnych) wydatek w kwocie 1.022.568,75 EUR po przeliczeniu na złote po właściwym kursie tytułem opłaty wstępnej - pierwszej raty wynagrodzenia zgodnie z umową leasingu operacyjnego zawartego z […] Sp. z o.o. z dnia 26 lipca 2023 r. nr […] udokumentowaną fakturą […] z dnia 30 sierpnia 2023 r. w dacie 30 sierpnia 2023 r.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (uCIT) Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Art. 16 ust. 1 nie zawiera wyjątków odnoszących się do opisanego stanu faktycznego.

Wątpliwości wnioskodawcy wzbudziła treść art. 15d ust. 1 pkt 2 uCIT, zgodnie z którym podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny.

Zgodnie z językową wykładnią cytowanego przepisu w sytuacji opisanej we wniosku zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku ponoszonego na rzecz podatnika podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy środki przekazywane są bezpośrednio podmiotowi nie będącemu podatnikiem podatku od towarów i usług nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Pogląd taki kłóci się z wykładnią funkcjonalną i przepis ten nie może być stosowany wprost, zwłaszcza w sytuacji, gdy środki pieniężne są przekazywane na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od towarów i usług jeszcze przed zawarciem umowy z podatnikiem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z przepisem art. 17a pkt 1 ustawy o CIT,

Natomiast stosownie do art. 17b ust. 1 ustawy o CIT,

W myśl art. 17b ust. 2 ustawy o CIT,

W związku z powyższym, co do zasady, jeżeli zawarta umowa leasingu spełnia określone w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych warunki oraz finansujący w dniu jej zawarcia nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art. 17b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to korzystający może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu, w tym wydatek związany z uiszczeniem wstępnej opłaty leasingowej.

Opłaty wstępne, co do zasady mają charakter opłat samoistnych bezzwrotnych, nieprzypisanych do poszczególnych rat leasingowych, natomiast ich poniesienie jest warunkiem koniecznym do realizacji umowy leasingu. Opłaty takie wnosi leasingobiorca zanim leasing zostanie uruchomiony i to właśnie od ich wniesienia zależy, czy do leasingu w ogóle dojdzie. Fakt, że opłaty wstępne są warunkiem zawarcia umowy leasingu, nie musi oznaczać, że dotyczą one całego okresu trwania umowy.

W celu prawidłowego zaliczenia wydatków związanych z przedmiotem leasingu do kosztów uzyskania przychodów, oprócz spełnienia warunków umowy, należy mieć na uwadze generalną zasadę kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

Powyższa definicja kosztu uzyskania przychodu ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

-został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła,

-został właściwie udokumentowany,

-nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawie o CIT.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

-bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),

-inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem to wydatki, których poniesienie przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym.

Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie. Kosztami takimi są więc w szczególności wydatki związane z całokształtem działalności podatnika, wynikające z konieczności wywiązywania się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa czy warunkujące prowadzenie tej działalności. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Tym samym nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.

Kwestia związana z momentem potrącalności kosztów uzyskania przychodów została uregulowana w przepisach art. 15 ust. 4 oraz art. 15 ust. 4b-4h ustawy o CIT.

W myśl art. art. 15 ust. 4 ustawy o CIT,

Stosownie do art. 15 ust. 4b ustawy o CIT,

Natomiast stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT,

Z danych zawartych w opisie sprawy oraz jego uzupełnienia wynika, że Spółka dokonała w 2022 r wpłat na rzecz kontrahenta niemieckiego […] GmBH, na kwotę łączną 1.022.568,75 euro tytułem zaliczek na zakup linii do recyklingu lodówek. Spółka dokonała wpłat w 2022 na rzecz kontrahenta z Niemiec, producenta maszyny, na podstawie faktury PROFORMA z 16 sierpnia 2022 r., opiewającej na kwotę 1.022.568,75 euro w kilku przelewach: 225.000,00 euro 24 sierpnia 2022 r., 380.000,00 euro 30 sierpnia 2022 r., 341.768,75 euro 14 września 2022 r. Żadne z powyższych wpłat nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przed zawarciem lub po zawarciu wskazanej we wniosku umowy leasingowej. Umowa leasingu operacyjnego zawarta z […] Sp. z o.o. nie jest także umową tzw. leasingu zwrotnego.

26 lipca 2023 r. Spółka zawarła z […] Sp. z o.o., umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest linia do recyklingu lodówek, i która przewiduje zapłatę opłaty wstępnej w terminie wskazanym w fakturze oraz okresowe raty wynagrodzenia. Umowa przewiduje płatności w euro i została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości. Suma ustalonych opłat w umowie leasingu pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych. Finansujący jest osobą prawną i w dniu zawarcia umowy leasingu nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych lub art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym.

10 sierpnia 2023 r. pomiędzy Spółką, kontrahentem niemieckim oraz […] Sp. z o.o. zostało zawarte porozumienie, zgodnie z którym kwota 1.022.568,75 euro wpłacona przez Spółkę na rzecz kontrahenta niemieckiego została zaliczona na poczet opłaty wstępnej wynikającej z umowy zawartej przez Spółkę z […] Sp. z o.o., a […] Sp. z o.o. miała prawo potrącić tę samą kwotę z należności kontrahenta niemieckiego z tytułu dokonywanej dostawy przedmiotu umowy.

30 sierpnia 2023 r. Spółka otrzymała fakturę wystawioną przez […] Sp. z o.o. tego samego dnia na kwotę netto 1.022.568,75 euro, VAT 1.051.067,73 złotych (235.190,61 euro) tytułem “Opłata wstępna - pierwsza rata wynagrodzenia”. Faktura ta została przez Spółkę zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Spółka dokonała zapłaty VAT nie objętej opisanym wcześniej porozumieniem na rzecz […] Sp. z o.o. w wysokości 1.051.067,37 złotych dnia 13 września 2023 r.

Linia do recyklingu lodówek została zamówiona i nabyta do używania na podstawie umowy leasingu operacyjnego w celu wykonywania działalności polegającej na recyklingu lodówek, która stanowi część działalności operacyjnej Spółki. Spółka nie nabyła na własność przed zawarciem umowy leasingu jej przedmiotu, zaś finansujący nabył ten przedmiot bezpośrednio od osoby trzeciej.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia w jakiej dacie mogą Państwo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Opłatę wstępną - pierwszą ratę wynagrodzenia zgodnie z umową leasingu operacyjnego nr […] udokumentowaną fakturą […] z dnia 30 sierpnia 2023 r.

Biorąc pod uwagę powyższe, w pierwszej kolejności wskazać należy, że stosownie do postanowień zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami (bezpośrednie, pośrednie).

W świetle przytoczonych przepisów, nie ulega wątpliwości, że opłata wstępna, stanowi koszt uzyskania przychodów inny niż bezpośrednio związany z uzyskiwanymi przychodami, którego nie można powiązać z konkretnymi przychodami. Wobec tego należy stwierdzić, że związek poniesionego wydatku w postaci opłaty wstępnej z uzyskiwanymi przez Państwa przychodami nie ma charakteru bezpośredniego. Niniejsza opłata stanowi zatem koszty pośrednio związane z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto, opłata ta jest wydatkiem jednorazowym, związanym z zawarciem umowy leasingu i dotyczy nie tyle samego trwania usługi leasingu, lecz w ogóle prawa skorzystania z niego. Tym samym wstępną opłatę należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w dacie jej poniesienia, którą wyznacza art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, czyli w dniu w którym ujęto koszt na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) w księgach rachunkowych.

Odnosząc się z kolei do Państwa wątpliwości związanych z zastosowaniem art. 15d ustawy o CIT, wskazać należy, że zgodnie z art. 15d ust. 1 ustawy o CIT,

Natomiast, stosownie do ust. 2 ww. artykułu,

Z kolei w myśl art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 236),

Zestawienie ww. przepisów prowadzi do wniosku, że w przypadku każdej transakcji o wartości przekraczającej 15.000 zł istnieje obowiązek dokonywania płatności za pośrednictwem rachunku płatniczego, przy czym naruszenie tego obowiązku, a więc dokonanie płatności w całości lub w części z pominięciem takiego rachunku oznacza brak możliwości zaliczenia kosztu do kosztów uzyskania przychodów w tej części, w jakiej płatność dotycząca tej transakcji została dokonana z pominięciem rachunku płatniczego.

Powołane przepisy art. 15d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odwołują się do pojęcia „płatności”, wynikającej z transakcji (o której mowa w art. 19 ustawy – Prawo przedsiębiorców), a zatem obejmują wyłącznie wskazany w nich sposób regulowania zobowiązania, tj. poprzez dokonywanie zapłaty. Regulacje te zatem nie znajdą zastosowania do innych form regulowania (wygasania) zobowiązań, które ze swojej istoty nie mają charakteru płatności i nie są związane z rachunkiem płatniczym. W związku z tym formy uregulowania zobowiązań takie jak m.in. kompensata (potrącenie), czy wymiana barterowa nie są objęte omawianymi przepisami.

Zauważyć należy, że kompensaty ustawowe zostały uregulowane w art. 498 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1610, ze zm., dalej: „k.c.”), natomiast kompensaty umowne – których podstawą jest zapis w umowie – warunki ustalają swobodnie.

W wyniku zastosowania instytucji potrącenia dochodzi do uregulowania (wygaśnięcia) zobowiązania, to jednak strony umowy nie dokonują „płatności”, które mogłyby być objęte zakresem art. 15d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wskazane przepisy odnoszą się do płatności gotówkowych/bezgotówkowych, a nie regulowania zobowiązań (które to pojęcie ma szerszy zakres). W przypadku płatności może ona być dokonana w formie gotówkowej lub bezgotówkowej. W przypadku kompensaty nie mamy natomiast do czynienia z płatnością. Dochodzi co prawda do uregulowania w całości lub w części zobowiązania (wygaśnięcia zobowiązania), jednak czynność ta nie może być utożsamiana z płatnością. Jeżeli zatem ma miejsce uregulowanie lub wygaśnięcie zobowiązania z innych powodów niż dokonanie płatności, wówczas omawianych przepisów nie stosuje się. Przyjęcie bowiem, że przepisy te odnoszą się do innych form regulowania (wygasania) zobowiązań mogłoby oznaczać zastosowanie wykładni rozszerzającej, która nie tylko nie znajduje należytego umocowania w brzmieniu przepisu, ale także jest niemożliwa do zastosowania w praktyce.

Biorąc powyższe poda uwagę, stwierdzić należy, że skoro wskazana we wniosku opłata wstępna została uregulowana w formie umownego potracenia wielostronnego, jak również iż z wniosku nie wynika, aby objęta ona była mechanizmem podzielonej płatności, stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie ww. przepisy nie znajdą zastosowania.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dzień zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, jak również w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego […]. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).