Ocena statusu przedsiębiorcy w kontekście pomocy de minimis - Wyrok NSA z dnia 17 kwietnia 2024 r., sygn. I GSK 1833/22

Sytuacja bezpośredniego, formalnego beneficjenta pomocy de minimis, który jest częścią większego organizmu gospodarczego, powinna być oceniana w perspektywie całego przedsiębiorstwa, a nie w sposób wybiórczy i ograniczony tylko do jednego elementu tego organizmu gospodarczego. 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia NSA Bogdan Fischer (spr.) Sędzia del. WSA Małgorzata Bejgerowska Protokolant Agata Skorupska po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Ministra Klimatu i Środowiska od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 maja 2022 r. sygn. akt V SA/Wa 4677/21 w sprawie ze skargi M. Sp. z o.o. w C. na decyzję Ministra Klimatu i Środowiska z dnia [...] sierpnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie określenia nienależnie pobranej kwoty dofinansowania 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Ministra Klimatu i Środowiska na rzecz M. Sp. z o.o. w C. 8100 (osiem tysięcy sto) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 maja 2022 r., sygn. akt V SA/Wa 4677/21 po rozpoznaniu skargi M. sp. z o.o. z siedzibą w Chorzowie (dalej "skarżąca", "spółka") uchylił zaskarżoną decyzję Ministra Klimatu i Środowiska z dnia [...] sierpnia 2021 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Zarządcy Rozliczeń Spółka Akcyjna z dnia [...] maja 2021 r. Jednocześnie zasądził od Ministra Klimatu i Środowiska na rzecz skarżącej kwotę 15.634 złotych (słownie: piętnaście tysięcy sześćset trzydzieści cztery złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy.

W dniu 6 marca 2020 r. spółka wystąpiła do Zarządcy Rozliczeń z wnioskiem o przyznanie dofinansowania de minimis za okres od 1 lipca 2019 r. do 30 września 2019 r. w wysokości 292.859,58 zł. Następnie w dniu 7 maja 2020 r. wystąpiła z wnioskiem o przyznanie dofinansowania de minimis za okres od 1 października 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. w wysokości 188.784,82 zł. Zarządca Rozliczeń dokonał weryfikacji i zatwierdzenia ww. wniosków, a następnie, zgodnie z art. 7b ust. 8 ustawy z dnia 28 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2538 z późn. zm.), dalej "ustawa cenowa", wypłacił spółce wnioskowane kwoty w łącznej wysokości 481.644,40 zł. Następnie, na podstawie art. 8 ust. 8a ustawy cenowej, w dniach 20 i 26 października 2020 r. Zarządca Rozliczeń przeprowadził postępowania sprawdzające, mające na celu weryfikację udzielonego dofinansowania. Na podstawie zebranych dokumentów finansowych dotyczących spółki oraz złożonych przez nią wyjaśnień, Zarządca Rozliczeń stwierdził, że spółka nie spełniała kryteriów uprawniających do otrzymania wypłaconego jej dofinansowania ze względu na niespełnienie przesłanki z art. 7 ust. 4a ustawy cenowej, tj. wnioskując o wypłatę dofinansowania nie posiadała statusu przedsiębiorcy, będącego odbiorcą końcowym innym, niż wskazany w art. 5 ust. 1a ustawy cenowej. Mając powyższe na uwadze organ I instancji w dniu [...] maja 2021 r. wydał decyzję w przedmiocie określenia wysokości nienależnie pobranej kwoty dofinansowania na podstawie wniosków z dnia 6 marca i 7 maja 2020 r. z uwagi na to, że spółka spełniła przesłanki definiujące małego przedsiębiorcę określone z art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162), dalej "ustawa Prawo przedsiębiorców", podczas gdy na podstawie art. 7 ust. 4a ustawy cenowej, do złożenia wniosku do Zarządcy Rozliczeń S.A. o dofinasowanie i otrzymanie dofinansowania uprawnieni są odbiorcy końcowi będący przedsiębiorcami innymi niż mikroprzedsiębiorcy albo mali przedsiębiorcy w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy Prawo przedsiębiorców.