Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 23 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.131.2024.2.JMS
1) Czy podejmowana przez Spółkę działalność w zakresie wytwarzania wyspecjalizowanego oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4a pkt 26-28 tej ustawy, w zw. z art. 4. ust. 2 oraz 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r.? 2. Czy wydatki na: 1) wynagrodzenia osób świadczących usługi na podstawie umów cywilnoprawnych, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi oraz wpłatami na Pracownicze Plany Kapitałowe, 2) zakup akcesoriów komputerowych, m.in. klawiatur, myszek, dysków przenośnych, okablowania, można uznać za kwalifikowalne koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawcy, o których mowa jest w art. 18d ust. 2 oraz 3 ustawy o CIT?
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 maja 2024 r. (data wpływu do Organu 10 maja 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
Wnioskodawcą jest (…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, zarejestrowana pod adresem: (…), wpisana do KRS pod numerem: (…), z numerem NIP: (…)i numerem REGON: (…), dalej jako: „Spółka”.
Spółka posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2023 r. poz. 2805 t. j. z dnia 29 grudnia 2023 r., dalej zwana: „ustawą o CIT”).
Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Dodatkowo, jej działalność nie jest prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa jest w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 482), w związku z czym koszty nie są uwzględniane przy kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT. Przed dokonaniem opisu działalności prowadzonej przez Spółkę, wskazuje ona, że w niniejszym wniosku posługuje się różnymi pojęciami dla oznaczenia programu komputerowego. W tym celu, użyte zostały następujące słowa: oprogramowanie, projekt, prototyp, rozwiązanie, platforma, system, funkcjonalność.
Spółka jest (…) internetowego. Przedmiotowa działalność gospodarcza Spółki dotyczy tworzenia (…) oraz (…). W związku z tym, Spółka dysponuje autorskimi oprogramowaniami, które (…) przedmiotową działalność a także zwiększają efektywność zespołu. Koncentrując się natomiast nad wytworzeniem autorskich oprogramowań, ponieważ tego zakresu działalności dotyczy wniosek. Ze względu na charakter działalności prowadzonej w ramach Spółki, część zespołu zajmuje się opracowywaniem nowych produktów. W zależności od konkretnego zapotrzebowania oraz w miarę rozwoju branży IT, zespół może być zaangażowany w proces wytworzenia zupełnie nowego oprogramowania jak i stworzeniem nowych funkcjonalności w programie już istniejącym. Niezależnie od tego, proces wytwórczy obejmuje szereg prac (…). W wyniku czego (…) pierwotne wersje programów, które następnie są przez zespół testowane, po czym usuwane są usterki, a wprowadzane poprawki. Niektóre z programów mogą zostać przeznaczone do (…).
Wszelkie prace, które związane są z tworzeniem oprogramowania, odbywają się w następujących po sobie etapach:
1) projektowania - (…);
2) pisania kodu - (…);
3) testowania programu - (…).
W toku tak przeprowadzanych prac powstają wyniki w postaci (…), a także dokumentacji projektowych i technicznych. Oprócz wskazanych elementów w postaci dokumentacji projektowej oraz technicznej, każdy z etapów jest odpowiednio utrwalany. Prowadzone są m.in. odpowiednie ewidencje, które zawierają informacje o osobach zaangażowanych w dany projekt oraz o wykonywanych przez nich zadaniach. Funkcjonowanie przedsiębiorstwa w dużej mierze odbywa się dzięki poprawnemu działaniu systemów informatycznych. Działalność z zakresu wytwarzania oprogramowania nie byłaby możliwa, gdyby nie skupiano się na wdrażaniu kompleksowych rozwiązań.
Spółka zrealizowała już wiele projektów, wśród których można wyodrębnić m.in. następujące:
1) Rozwój (…).
Cel projektu: projekt jest wewnętrznym projektem, który ma na celu stworzenie zaawansowanego (…), analizy czasu (…), (…). Głównym celem jest nie tylko dostarczenie efektywnego narzędzia (…), ale także przystosowanie tego (…), co jest długoterminowym celem.
Narzędzia wykorzystane do stworzenia systemu: w ramach tego projektu wykorzystano zaawansowane narzędzia i technologie. Po stronie serwera korzystano z języka programowania (…) oraz (…), co pozwoliło na tworzenie skalowalnych i niezawodnych rozwiązań. Po stronie klienta wykorzystano przeglądarkę (…) oraz (…), co umożliwiło stworzenie interaktywnego (…). Do środowiska programistycznego użyto programu (…), co pozwoliło na efektywną pracę nad projektem.
Odpowiedzialny zespół: zespół odpowiedzialny za stworzenie systemu składa się z doświadczonych specjalistów z różnych dziedzin, takich jak programiści, (…), specjaliści od (…) i inżynierowie oprogramowania. To zespół stworzył innowacyjne rozwiązania i przyczynia się do sukcesu projektu. Ich doświadczenie i umiejętności umożliwiają rozwijanie zaawansowanych narzędzi i funkcjonalności. Zespół odpowiedzialny za system jest zobowiązany do przeznaczenia znacznej ilości czasu na projekt, aby zapewnić jego skuteczność i terminowość. Efektywna komunikacja i współpraca między członkami zespołu jest kluczowa dla sukcesu projektu. Regularne spotkania, wymiana pomysłów i wspólna praca nad rozwiązaniami stanowią integralną część podejścia Spółki do rozwoju systemu. Dzięki kreatywności zespołu i jego gotowości do eksperymentowania z nowymi pomysłami i rozwiązaniami powstają innowacyjne narzędzia. Ponadto Spółka zobowiązana jest do ciągłego rozwoju kompetencji swoich współpracowników, przez to regularnie uczestniczą oni w szkoleniach i kursach, aby być na bieżąco z najnowszymi trendami i technologiami.
Specyfikacja: (…) powstał (i rozwija się) w oparciu o starannie opracowywaną specyfikację projektu. Zawiera ona kompletną listę funkcjonalności aplikacji oraz pełny opis (…). Dzięki temu jest zachowana pełna kontrola nad każdym aspektem projektu, a przyszli klienci będą mieli pewność, że otrzymają narzędzie, które spełni ich oczekiwania.
Innowacje: praca zespołu poza tworzeniem oprogramowania, polega także na koncepcyjnym myśleniu. Dla złożonych projektów, Spółka niekiedy dostosowuje istniejące metody i rozwiązania do konkretnych potrzeb. Celem zespołu jest znalezienie nowych sposobów wykorzystania dostępnych narzędzi i fragmentów kodu w niekonwencjonalny sposób.
Korzyści wynikające ze stworzonego oprogramowania: stworzone (…) pozwala (…) efektywnie (…), dzięki czemu można zoptymalizować wykorzystanie (…). Poza tym, (…) będzie pozwalał na analizę (…), sprawdzaniu (…) konkretnych (…) oraz monitorowaniu efektywności działań dotyczących różnych zadań i projektów wykonywanych (…). Projekt będzie umożliwiał także dokładne monitorowanie (…), (…), (…). W dzisiejszych czasach (…), a system umożliwia skuteczne (…). Dzięki automatyzacji wielu procesów związanych z (…), firma może (…). Narzędzie jest elastyczne i może być dostosowane do indywidualnych potrzeb każdego klienta, co pozwala na pełne wykorzystanie jego potencjału.
Plany dotyczące oprogramowania: Spółka planuje dalszy rozwój (…) poprzez dodawanie nowych funkcjonalności, które umożliwią jeszcze bardziej zaawansowane (…). Przyszłość zakłada integrację z technologią sztucznej inteligencji, co pozwoli na bardziej zaawansowane analizy i rekomendacje oparte na danych. Naszym długoterminowym celem jest przystosowanie (…) na rynku, co otworzy nowe możliwości biznesowe i zwiększy naszą obecność na rynku. Planujemy nawiązywanie partnerstw i współpracę z innymi firmami, aby dostarczyć kompleksowe rozwiązania z zakresu (…). Chcemy umożliwić klientom pełną personalizację (…), aby spełnić ich unikalne potrzeby i oczekiwania. Nasz projekt jest przykładem innowacyjnego podejścia do (…), które przynosi korzyści zarówno naszej firmie, jak i klientom.
2) Rozwój (…).
Cel projektu: głównym celem jest umożliwienie analizy i monitorowania (…) w sposób bardziej efektywny i innowacyjny. Celem Spółki jest dostarczanie klientom (…), które pozwoli im (…).
Narzędzia wykorzystane do stworzenia systemu: W ramach tego projektu wykorzystano różne narzędzia i technologie, takie jak (…) do tworzenia (…), a także język (…) w połączeniu z (…) do tworzenia aplikacji webowych, które umożliwiają interakcję z danymi w arkuszu kalkulacyjnym. Ponadto, korzystano z (…) do magazynowania i przetwarzania danych oraz (…) do dostosowywania (…) dla klientów. Wdrożono także skrypty w (…), aby zbierać i przetwarzać dane oraz powstają szablony, które można ponownie wykorzystać w przyszłości. W trakcie projektu zespół wykorzystywał różne technologie, w tym (…).
Odpowiedzialny zespół: Zespół odpowiedzialny za projekt składa się z ekspertów w dziedzinach związanych (…), (…), (…). To specjaliści z różnych dziedzin, którzy wspólnie tworzą kompleksowe rozwiązania. Umiejętności analityczne i programistyczne osób tworzących zespół są kluczowe dla skutecznego (…). Są oni w stanie interpretować dane i wyciągać istotne wnioski, co przekłada się na tworzenie praktycznych rozwiązań informatycznych, które pozwalają na podejmowanie (…). Dzięki kreatywności zespołu i jego gotowości do eksperymentowania z nowymi pomysłami i rozwiązaniami powstają innowacyjne narzędzia i (…). Pracownicy poświęcają znaczną ilość czasu na tworzenie ekosystemu do zbierania danych dotyczących (…), co pozwala na bieżące reagowanie na zmiany i optymalizację działań (…). Efektywna komunikacja i współpraca między członkami zespołu jest kluczowa dla sukcesu projektu. Dzięki regularnym szkoleniom i kursom, zespół jest na bieżąco z najnowszymi (…).
Innowacje: W ramach projektu opracowywany jest nowy proces analizy danych, który wykorzystuje duże modele językowe (…) do (…). Istotą projektu jest usystematyzowanie specjalistycznej wiedzy z obszaru (…) w postaci instrukcji przystępnych dla algorytmów sztucznej inteligencji. Istotną cechą aplikacji będzie samodzielna umiejętność pozyskania danych z połączonych źródeł (…), dokonania ich transformacji i wizualizacji za pomocą wbudowanych narzędzi (…), a przede wszystkim wnioskowania i interpretacji otrzymanych wyników. Efektem będzie nie tylko znaczne przyśpieszenie procesu (…), ale także możliwość wychwytywania wzorców i zależności nieuchwytnych dla człowieka. Kolejnym etapem realizacji projektu jest (…), umożliwiającej korzystanie z zaprogramowanych procesów wewnątrz organizacji. W wyniku wielu iteracji, ulepszeń oraz wzbogacania modelu językowego o wiedzę z kolejnych obszarów, będzie możliwe stworzenie aplikacji obsługującej kompleksowo (…).
Korzyści: Poprzez poprawne zbieranie, przetwarzanie i interpretację (…), narzędzia pomagają klientom (…), co zwiększa przychody. Projekt dąży także do ustalenia efektywnego (…), które mogą być wykorzystywane przez różne systemy (…).
Plany dotyczące oprogramowania: Spółka planuje dalszy rozwój projektu, włączając nowe metody i rozwiązania, które będą przydatne zarówno dla klientów, jak dla niej samej. Powstałe narzędzia są elastyczne i mogą być dostosowywane do różnych potrzeb, włącznie z implementacją nowych rozwiązań, które nie były pierwotnie przewidziane przez producentów. Korzystając z tych narzędzi i podejścia, Spółka planuje dalszy rozwój projektu i (…), co stanowi innowacyjne podejście. Przyszłościową strategią Spółki jest także tworzenie narzędzi i metod, które mogą być dostosowane do różnych klientów, co pozwoli na jeszcze szerszą sprzedaż stworzonego rozwiązania.
Charakter podejmowanych przez Spółkę czynności z zakresu wytwarzania oprogramowania, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wskazuje na ich twórczość. Wynika to zarówno z faktu, że efektem prowadzonych prac jest każdorazowo odmienny od poprzednich wynik w postaci programu komputerowego, jak i ze względu na cały proces wytwarzania odpowiednich rozwiązań. Konieczne jest bowiem ustalenie założeń, które ma spełnić każdy z realizowanych projektów, jego zaprojektowanie, a także przydzielenie odpowiednich zadań pracownikom zajmującym się konkretnymi czynnościami. Dopiero wtedy możliwe jest przejście do fazy właściwego wytwarzania produktu w postaci oprogramowania. Choć etap ten został zaprojektowany tak, by był możliwy do odtworzenia w jak najszerszym zakresie przy każdym z projektów, to ze względu na wysoki stopień zindywidualizowania każdej realizacji, pracownicy oraz osoby odpowiedzialne za koordynowanie ich prac niejednokrotnie są zmuszeni do wprowadzenia w nim modyfikacji, gwarantujących prawidłowe wykonanie zadań. Niezależnie jednak od tego, czy proces wytwórczy przebiega zgodnie z założoną ścieżką, czy też jest modyfikowany, osoby odpowiedzialne za projekt czuwają nad tym, by prace następowały po sobie według odpowiedniej metodologii, a kolejne etapy były dokumentowane - zarówno dlatego, by później możliwe było odtworzenie wyników prac, jak i do przekazania kompletnych wyników działań klientom. Nie ma również żadnych wątpliwości, że poprzez podejmowanie prac nad kolejnymi projektami, kadra nie tylko daje wyraz już posiadanych i ugruntowanych specjalistycznej wiedzy oraz umiejętności, ale również zbiera nowe informacje, kształtujące na nowo te zasoby. Ich połączenie prowadzi do stworzenia nowych rozwiązań. Dla zapewnienia najwyższej jakości oprogramowań, Spółka wykorzystuje też dostępne źródła wiedzy w celu zdobycia oraz pogłębienia koniecznych kompetencji, a także wykorzystuje wcześniej posiadane informacje wraz z umiejętnościami dla udoskonalenia całego procesu wytwórczego.
W związku z realizacją każdego z projektów, Spółka ponosi następujące koszty, niezbędne z punktu widzenia wykonywania przedmiotowych prac:
1. wynagrodzenia osób świadczących usługi na podstawie umów cywilnoprawnych, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi,
2. wynagrodzenia podwykonawców,
3. zakup akcesoriów komputerowych, m.in. klawiatur, myszek, dysków przenośnych, okablowania.
Aby możliwym było podejmowanie prac nad kolejnymi projektami, Spółka musi dysponować odpowiednim zapleczem pracowniczym. W związku z tym, zatrudnia wykwalifikowanych specjalistów w swojej dziedzinie na podstawie umowy zlecenie, a także korzysta z usług podwykonawców. Dzięki zatrudnieniu specjalistów z zakresu szeroko pojętego programowania, w przypadku każdej z realizacji Spółka jest w stanie zapewnić najwyższe standardy świadczonych usług, tworzyć programy uwzględniające zarówno potrzeby klientów, jak i zawierające w sobie funkcjonalności odpowiadające aktualnym rozwiązaniom technologicznym.
W strukturze Spółki można wyróżnić następujące stanowiska, zajmowane przez ww. osoby:
1) Programista - w zakresie obowiązków osób, które zajmują takie stanowisko, znajdują się przede wszystkim: wykonywanie prac programistycznych związanych z wytworzeniem oraz rozwojem oprogramowania, tworzenie dokumentacji systemowych, a także modyfikacja, konfiguracja i adaptacja istniejącego oprogramowania.
2) Architekt IT/Architekt rozwiązań - w zakresie obowiązków takich pracowników znajduje się: tworzenie architektury rozwiązań dla planowanych projektów, weryfikacja zgodności projektów technicznych z architekturą rozwiązania i przyjętymi standardami, weryfikacja oraz analiza wymagań biznesowych pod kątem wykonalności, wsparcie zespołu w procesie testów i stabilizacji.
3) Project Manager - osoby zajmujące to stanowisko zobowiązane są do prowadzenia kontroli procesu wdrożenia systemów Spółki. Project Manager przygotowuje harmonogram realizacji projektów z uwzględnieniem potrzeb biznesowych, możliwości technicznych i logistycznych Spółki, a także zapewnia właściwą komunikację i koordynację prac pomiędzy wykonawcami wewnętrznymi i dostawcami zewnętrznymi. Dodatkowo, zarządza problemami i ryzykiem w projekcie, rozwiązując występujące problemy. W zakresie jego kompetencji zarządczych znajduje się również zarządzanie budżetem projektu oraz śledzenie bieżących kosztów i utrzymywanie ich w ramach przyznanego budżetu. Do obowiązków Project Managera zaliczyć również należy raportowanie postępów, a także budowanie oraz zarządzanie zespołami projektowymi.
4) Tester oprogramowania/Tester automatyczny - stanowisko to wiąże się z następującymi obowiązkami: testowaniem wytworzonego oprogramowania, przeprowadzaniem prac analitycznych związanych z dalszym rozwojem oprogramowania, tworzeniem dokumentacji systemowych oraz modyfikacją, konfiguracją i adaptacją istniejącego oprogramowania.
Oprócz powyższych stanowisk, w Spółce wyróżnić można również inne stanowiska, jednak realizowane przez nich zadania nie są bezpośrednio związane z wytwarzaniem oprogramowania. Każda z zatrudnionych osób, niezależnie od zakresu jego obowiązków, ma zapewniony sprzęt, tj. komputery, serwery oraz odpowiednie akcesoria. To na nim wykonywane są wszelkie prace, dlatego musi być bardzo wydajny, a także spełniać szereg wymagań technicznych. Ciężko bowiem wyobrazić sobie sytuację, w której kod oprogramowania powstawałby w inny sposób niż przy użyciu narzędzi informatycznych, w związku z czym jego posiadanie jest niezbędne w toku realizowanej przez Spółkę działalności.
Ma to znaczenie zwłaszcza w przypadku pracowników, którzy zajmują się programowaniem, ponieważ codzienna praca, która oparta jest na tworzeniu programów, wymaga wykorzystania urządzeń, które będą niezawodne oraz sprawnie przetworzą wprowadzane w programach zmiany. Sprzęt ten został uwzględniony jako koszt uzyskania przychodu.
W związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością opisaną powyżej, zamierza ona dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, tj. dokonać odliczenia kosztów ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 18d oraz 18e ustawy o CIT.
W piśmie uzupełniającym z 8 maja 2024 r., wskazaliście Państwo, że:
1. W projektach Spółki zastosowano takie technologie jak (…) czy (…). Obie te technologie mają przewagi w zakresie innowacyjności, takie jak szybkość w tworzeniu paneli administracyjnych, modularność i elastyczność, wsparcie dla aplikacji jednostronicowych (…), reaktywne odświeżanie danych, dynamiczne interakcje z interfejsem użytkownika czy w zakresie bezpieczeństwa, ale także przewagi związane z funkcjonalnościami, chociażby: docelowa możliwość implementowania analityki organizacyjnej w oparciu o dane (…), (…), docelowa implementacja systemu autorskiego systemu (…) (tutaj naszego systemu (…), który jest bardzo wydajny), pełna dowolność w (sprawnym) wdrażaniu dedykowanych raportów (przez zastosowane rozwiązania technologiczne).
Każda z wymienionych we wniosku funkcjonalności stanowi nowość, która wcześniej nie była dostępna, a została wytworzona w wyniku działalności Spółki. Do ich wytworzenia zastosowano posiadaną wiedzę w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych. Dodatkowo przystępując do pracy nad stworzeniem oprogramowania każdorazowo dokonano doboru odpowiedniej technologii oraz języków programowania w celu optymalnego działania danego programu komputerowego, co przekłada się na ich prawidłowe użytkowanie.
Wszystkie wytworzone przez Spółkę programy komputerowe/nowe funkcjonalności odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, były kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie były efektem pracy, która wymagała do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty dało się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.
2. Prace są prowadzone w sposób metodyczny i uporządkowany, dodatkowo oprogramowania są tworzone w sposób zaplanowany, zgodnie z wcześniej przygotowanym harmonogramem i planem działania.
3. Jak zostało wskazane w odpowiedzi na pytanie nr 1, każda z wymienionych we wniosku funkcjonalności stanowi nowość, która wcześniej nie była dostępna, a została wytworzona w wyniku działalności Spółki. Przed ich wprowadzeniem Spółka nie posiadała zaawansowanego (…), analizy (…), (…) czy do (…). Zarówno jeden jak i drugi projekt Spółka zamierza nadal rozwijać, niemniej jednak ich wprowadzenie wprowadziło do Spółki rozwiązania wcześniej nieistniejące. Wobec tego ich główną cechą jest to, że stanowią one nowość.
4. Prace dotyczące projektów opisanych we wniosku nie obejmują rutynowych i okresowych zmian.
5. Co do zasady w ramach realizacji projektów wykorzystywana jest istniejąca już wiedza (zasoby wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań. Jednakże, zarówno z perspektywy zleceniobiorcy jak i Spółki, możliwe jest nabywanie nowej (zwiększenia obecnej), specjalistycznej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, które zostały szczegółowo opisane we wniosku.
6. Koszty, które Spółka chce odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej są pokrywane z jej własnych środków, które nie zostały Spółce w żaden sposób zwrócone, zostały zaliczone jako koszt uzyskania przychodu.
7. Wydatki, które Spółka zamierza odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
8. Jako koszt kwalifikowany Spółka chciałaby uznać wypłacane wynagrodzenie wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne. Koszty tych wynagrodzeń stanowią należności, o których mowa w art. 13 ust. 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pytania
1. Czy podejmowana przez Spółkę działalność w zakresie wytwarzania wyspecjalizowanego oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4a pkt 26-28 tej ustawy, w zw. z art. 4. ust. 2 oraz 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r.?
2. Czy wydatki na:
1) wynagrodzenia osób świadczących usługi na podstawie umów cywilnoprawnych, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi oraz wpłatami na Pracownicze Plany Kapitałowe,
2) zakup akcesoriów komputerowych, m.in. klawiatur, myszek, dysków przenośnych, okablowania, można uznać za kwalifikowalne koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawcy, o których mowa jest w art. 18d ust. 2 oraz 3 ustawy o CIT?
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Ad. 1
Artykuł 4a pkt 26 ustawy o CIT, normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Natomiast, w odniesieniu do definicji badań naukowych oraz prac rozwojowych, ustawa o CIT odwołuje się do ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. I tak, badaniami naukowymi są więc:
1. badania podstawowe, które w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce są rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania aplikacyjne, które w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce są rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Odnosząc się zaś do pojęcia prac rozwojowych, zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT w związku z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jest to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania działalności prowadzonej przez Spółkę jako prac badawczo-rozwojowych.
Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, działalność Spółki spełnia cechy takowej:
a) nowatorskość i twórczość: charakter działalności prowadzonej przez Spółkę wskazuje na jej twórczość - zarówno pod kątem przebiegu procesu wykonywania prac, jak i ich efektów. Każde z opisanych we wniosku działań prowadzi do wytworzenia zupełnie nowego programu w przedsiębiorstwie Spółki, a tym samym również w działalności klientów, na rzecz których podejmowane są prace. Nawet jeśli do ich podjęcia wykorzystywane są wcześniej opracowane oraz wykorzystywane rozwiązania, to ostateczny wynik podjętych prac jest czymś oryginalnym. Wynika to z faktu, że zarówno opracowanie planu działania, jak i poszczególne etapy wdrażania danych procesów oraz opracowywania i wytwarzania programów komputerowych, wymagają i wymagać będą twórczego działania w postaci planowania oraz projektowania. Jednocześnie warto w tym miejscu zaznaczyć, że zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, „uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”. Do twórczości, jako cechy warunkującej możliwość zakwalifikowania działalności jako badawczo-rozwojowej, odniósł się również Naczelny Sąd Administracyjny w swoim wyroku z dnia 9 października 2019 r., sygn. II FSK 3589/17. Wskazał w nim, że „zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego należy przyjąć, że legislator podatkowy miał na celu to drugie znaczenie [twórczości], które związane jest nie tylko z nabywaniem i stosowaniem nowych technologii, ale także z ich tworzeniem lub co najmniej współtworzeniem. Wskazuje na to egzemplifikacyjne wyliczenie zawarte w pkt a) i b) z art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p., które za prace rozwojowe uznaje takie, które polegają na opracowywaniu prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, a dodatkowo ich celem ma być dalsze ulepszenie procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony. Mając zatem na uwadze charakter ulgi podatkowej uregulowanej w art. 18d u.p.d.o.p., która zakłada poniesienie tzw. wydatków kwalifikowanych stwierdzić należy, że ma ona na celu aktywizację przedsiębiorców w kierunku finansowania polskiej nauki, także w przypadku nowatorskich prac rozwojowych”. Zgodnie z powyższymi rozważaniami, należy uznać że podejmowane przez Spółkę działania mają twórczy charakter, bowiem w wymierny sposób powodują stworzenie zupełnie nowych bądź też znacznie ulepszonych autorskich rozwiązań oraz oprogramowań.
b) nieprzewidywalność: skutek prowadzonych prac, mających na celu wytworzenie nowych produktów w postaci programów komputerowych co do zasady jest zaplanowany. Jednakże sam proces realizacji danych projektów, pomimo korzystania często z istniejących metod, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację dawnych rozwiązań, stosowanych oraz wytwarzanych uprzednio w praktyce Spółki. Już sam tego fakt powoduje, że nie może być mowy o przewidywalności, bowiem wytwarzanie czegoś wcześniej niewystępującego w danym środowisku - w tym przypadku w przedsiębiorstwie Spółki, a w wielu sytuacjach również na rynku - wiąże się z niepewnością efektu końcowego oraz ryzykiem wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności, mających wpływ na proces wytwórczy.
c) metodyczność: pracownicy zatrudnieni przez Spółkę zobowiązani są w ramach umowy z nią do ścisłej, zgodnej z harmonogramem pracy, którą zobowiązani są należycie udokumentować oraz wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Spółki i uchwaloną polityką B+R. Jednocześnie charakterystyka podejmowanych przez Spółkę czynności, mających jej zdaniem charakter prac rozwojowych, wymaga ich realizowania według określonego schematu. Wytwarzanie zupełnie nowych, bądź też znacznie zmienionych w stosunku do tych wcześniej opracowanych, rozwiązań nie może odbywać się bez odpowiedniego planu, jeśli ma zakończyć się zgodnie z oczekiwaniami. W przypadku pracowników, którzy zaangażowani są w wykonywanie prac o charakterze badawczo-rozwojowym, są oni dodatkowo zobowiązani do prowadzenia odpowiedniej ewidencji czasu pracy poświęconego na wykonywanie prac rozwojowych. Służy to nie tylko celom skorzystania z ulgi, o której mowa jest w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, ale również monitorowaniu postępów oraz zaangażowania poszczególnych pracowników w podejmowane działania.
d) możliwość przeniesienia lub odtworzenia: oprócz wytworzenia zaprojektowanego produktu, stanowiącego novum w działalności, Spółka dąży również do tego, by wytworzone rozwiązania mogły być przez nią odtwarzane i wykorzystywane również w późniejszym czasie. Jest to skutek nieustannej potrzeby udoskonalania rozwiązań stosowanych w przedsiębiorstwie, wynikającej z uwarunkowania rynku oraz konieczności pozostawania konkurencyjnym. Dlatego też podejmowane prace, jak np. te będące przedmiotem wniosku, są dokumentowane w sposób, który umożliwia późniejsze odtworzenie i zwielokrotnienie wdrożonych rozwiązań, tj. przy wykorzystaniu dokumentacji projektowych i technicznych.
Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki można stwierdzić, że prowadzona przez nią działalność spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT z dnia 15 lutego 1992 r.
Ad. 2
Zgodnie z art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, kwalifikowanymi kosztami działalności badawczo-rozwojowej są:
1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;
3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;
4) odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;
4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;
5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
a. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
b. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
c. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
d. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.
Zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
By uznać wydatki za koszty kwalifikowane, spełnione muszą być następujące przesłanki:
1) wydatek stanowi koszt podatkowy dla podatnika;
2) wydatek nie został zwrócony podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie został odliczony od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym jako koszt kwalifikowany;
3) wydatek nie jest uwzględniany przy kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT (przepisy o specjalnej strefie ekonomicznej lub Polskiej Strefie Inwestycji);
4) wydatek ponoszony w ramach badań podstawowych wynika z umowy lub porozumienia z podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;
5) koszty kwalifikowane zostały wykazane w zeznaniu rocznym.
W związku z prowadzoną działalnością, która zdaniem Spółki spełnia kryteria konieczne dla uznania jej za działalność badawczo-rozwojową, Spółka ponosi wydatki na:
1. wynagrodzenia osób świadczących usługi na podstawie umów cywilnoprawnych, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi,
2. zakup akcesoriów komputerowych, m.in. klawiatur, myszek, dysków przenośnych, okablowania.
Powyższe wydatki, stanowiące dla Spółki koszt podatkowy, są niezbędne do podjęcia oraz realizowania prac projektowych oraz wytwórczych w zakresie zmienionych, ulepszonych lub nowych programów komputerowych. Jak Spółka wskazała w stanie faktycznym, bez ich poniesienia w ogóle nie byłoby możliwe podjęcie przedmiotowych działań, z czego wynika bezpośredni związek między nimi a realizowanymi pracami. Przede wszystkim, Spółka ponosi wydatki na wynagrodzenia pracowników, obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, za godziny nadliczbowe, nagrody, dodatki, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi. W ocenie Spółki, jej pracownicy (Programista/Architekt IT/Architekt rozwiązań, Project Manager, Tester oprogramowania/Tester automatyczny) wykonują prace o charakterze badawczo-rozwojowym. Tworzone przez nich programy niewątpliwie rozwijają również świadczone przez Spółkę usługi. Tworząc nowe rozwiązania, pracownicy korzystają z doświadczeń, które zdobyli przy realizacji wcześniejszych projektów, a także wprowadzają nowe rozwiązania, które wcześniej nie były wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności. Dodatkowo każdy z twórców ma swobodę w zakresie powstawania programów - nie są im narzucane konkretne parametry, kody czy algorytmy, które mają być wykorzystane w stworzonym produkcie. Nawet jeśli okaże się, że wytworzenie konkretnej funkcjonalności jest możliwe tylko w jeden sposób i należy go zrealizować według konkretnego algorytmu, to nie są to sytuacje standardowe, a w zdecydowanej większości przypadków programista ma możliwość stworzenia danych rozwiązań w wybrany przez siebie sposób.
Spółka korzysta również z usług osób, których zakres obowiązków, jej zdaniem, obejmuje prace o charakterze rozwojowym, w oparciu o umowy cywilnoprawne. Jak wynika z art. 13 pkt 8 lit. a i c ustawy PIT, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej oraz od przedsiębiorstwa w spadku, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9 tego artykułu. Spółka wypłaca takim osobom wynagrodzenia, a także uiszcza składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. W odniesieniu do tych osób, które wykonują prace o charakterze rozwojowym, Spółka uważa, że w przypadku uznania jej działalności za działalność badawczo-rozwojową, wydatki, które ponosi w związku z wypłacanymi im wynagrodzeniami oraz składkami na ubezpieczenia społeczne, może zakwalifikować jako koszty poniesione w związku z taką działalnością.
Wynika to wprost z ustawy o CIT, która w art. 18d ust. 2 pkt 1a wymienia jako jedne z kosztów kwalifikowanych poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.
Innymi kosztami, które Spółka ponosi w związku z opisaną we wniosku działalnością, są koszty zakupu sprzętu, którym są m.in. komputery, serwery oraz konieczne akcesoria. To Spółka zapewnia swoim pracownikom urządzenia, które czynią tworzenie programów w ogóle możliwym. Trudno bowiem wyobrazić sobie pisanie kodu, a także testowanie wytworzonego oprogramowania, bez odpowiedniego sprzętu. Ustawodawca daje możliwość uznania poczynionych na ten cel wydatków za koszty kwalifikowane w art. 18d ust. 2 pkt 2a oraz ust. 3 ustawy o CIT - w zależności od tego, czy nabyty sprzęt stanowi środek trwały - przy czym uzależnia to od wykorzystania go w działalności badawczo-rozwojowej. Związek zakupionego sprzętu z wykonywanymi pracami, które zdaniem Spółki taką działalność stanowią, jest oczywisty, ponieważ nie ma możliwości tworzenia oraz dalszego rozwijania oprogramowań bez sprzętu, na którym może to się odbywać. Dodatkowo, to na komputerach tworzona jest odpowiednia dokumentacja, która pozwala na późniejszą analizę procesu twórczego oraz na odtworzenie wyników podejmowanych prac. Z tego względu Spółka uważa, że koszty związane z jego nabyciem może uznać za koszty kwalifikowane.
W związku z faktem, że wskazane koszty mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych wyszczególnionym przez Ustawodawcę oraz spełniają postawione w ustawie o CIT wymogi dla uznania ich za wydatki kwalifikowane, zdaniem Spółki należy uznać je za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie zauważyć należy, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko problematyki będącej ściśle przedmiotem pytań postawionych przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść pytania wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji. Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.
Ad. 1
Stosownie do art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”, „uCIT”):
ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p.,
ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:
a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: „ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”),
b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:
badania naukowe są działalnością obejmującą:
a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do treści art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p.,
ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.).
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Po drugie, z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.
Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d updop - co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).
Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Dodatkowo warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF).
Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.
Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:
- w znaczeniu pierwszym - w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź
- w znaczeniu drugim - w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).
Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).
Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).
Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prace dotyczące tworzonego przez Państwa oprogramowania, prowadzone są w sposób metodyczny i uporządkowany, dodatkowo oprogramowania są tworzone w sposób zaplanowany, zgodnie z wcześniej przygotowanym harmonogramem i planem działania. Każda z wymienionych we wniosku funkcjonalności stanowi nowość, która wcześniej nie była dostępna, a została wytworzona w wyniku działalności Spółki.
Ponadto, Spółka w ramach realizacji projektów wykorzystuje istniejącą już wiedzę do tworzenia nowych zastosowań, a także nabywa nową specjalistyczną wiedzę w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych.
Zatem, w ocenie tut. Organu, prawidłowe jest Państwa stanowisko, zgodnie z którym, podejmowana przez Spółkę działalność w zakresie wytwarzania wyspecjalizowanego oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4a pkt 26-28 tej ustawy, w zw. z art. 4. ust. 2 oraz 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r.
Ad. 2
Zgodnie z art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p.,
podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 u.p.d.o.p.,
Na podstawie art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:
1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.
W myśl art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.,
za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Zgodnie z art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.,
koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
W myśl art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p.,
podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
Art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.
Art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p.,
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.,
kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., zgodnie z którym,
podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:
- podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność,
- badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu u.p.d.o.p.,
- koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 u.p.d.o.p.,
- ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu u.p.d.o.p., przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
- jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,
- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
- podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w u.p.d.o.p.,
- koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Przedmiotem Państwa wątpliwości objętych zakresem pytania nr 2, jest m.in. kwestia uznania za koszty kwalifikowane wynagrodzeń osób świadczących usługi na podstawie umów cywilnoprawnych, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi oraz wpłatami na Pracownicze Plany Kapitałowe.
Należy zaznaczyć, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.), również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a u.p.d.o.p.).
Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f.:
za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.
Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią wydatki na wynagrodzenia osób z którymi zawarta została umowa zlecenia i umowa o dzieło, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia i o dzieło w danym miesiącu.
Należy podnieść, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.
Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...).
W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (t. j. Dz.U. z 2024 r., poz. 427, dalej: „ustawa PPK”), ustawa określa zasady gromadzenia środków w pracowniczych planach kapitałowych, zwanych dalej „PPK”, zawierania umów o zarządzanie PPK i umów o prowadzenie PPK, finansowania i dokonywania wpłat do PPK oraz dokonywania wypłat transferowych, wypłat i zwrotu środków zgromadzonych w PPK.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 18 lit. d ustawy PPK, przez osoby zatrudnione należy rozumieć:
osoby fizyczne, które ukończyły 18. rok życia, wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.
Natomiast, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 21 lit. d tej ustawy, przez podmiot zatrudniający należy rozumieć:
zleceniodawcę - w stosunku do osób zatrudnionych, o których mowa w pkt 18 lit. d, jeżeli posiada numer identyfikacyjny.
W myśl art. 27 ust. 9 ustawy PPK,
wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są potrącane z wynagrodzenia po jego opodatkowaniu.
Uwzględniając powyższe uznać należy, że wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe w części finansowanej przez pracodawcę, jako dodatkowy element wynagrodzenia pracownika wypełnia przesłankę do jej kwalifikacji do kosztów kwalifikowanych działalności B+R na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1a u.p.d.o.p.
W świetle powyższego, przedstawione przez Państwa stanowisko dotyczące wydatków na wynagrodzenia osób świadczących usługi na podstawie umów cywilnoprawnych, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi oraz wpłatami na Pracownicze Plany Kapitałowe, jest prawidłowe.
Odnosząc się do wydatków na zakup akcesoriów komputerowych m.in. klawiatur, myszek, dysków przenośnych, okablowania, należy odwołać się do art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania w szczególności, oznacza że wymieniony katalog sprzętów nie jest zamknięty.
Wg internetowego słownika języka polskiego PWN, „sprzęt” to: przedmiot użytkowy, przedmioty używane do jakichś prac lub w jakichś okolicznościach. Według słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, sprzęt to każdy przedmiot użytkowy jak mebel, narzędzie, naczynie, to przedmioty używane w określonym celu, związane z jakąś dziedziną.
Z kolei, „specjalistyczny” wg słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, oznacza m.in. związany z pewną specjalnością.
Z przywołanego art. 18d ust. 2 pkt 2a u.p.d.o.p. wynika, że aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny, uznać za koszty kwalifikowane muszą być spełnione następujące warunki :
- sprzęt nie stanowi środka trwałego,
- zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego”, oraz
- jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności B+R.
Kosztami kwalifikowanymi mogą być również – zgodnie z cytowanym wyżej art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. – dokonywane w roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Na gruncie powyższego przepisu można wskazać na przesłanki, jakie muszą zostać spełnione, aby odpisy amortyzacyjne od środków trwałych stanowiły koszty kwalifikowane.
Odpisy amortyzacyjne mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania w ramach ulgi badawczo-rozwojowej pod warunkiem, że:
- zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym;
- nie dotyczą środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych wprost wyłączonych z zakresu ulgi, tj. samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością;
- środek trwały/wartość niematerialna i prawna, którego dotyczy odpis, wykorzystywany jest w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Kosztem kwalifikowanym może być tym samym tylko taki odpis amortyzacyjny, który spełnia definicję kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.
Stosownie do art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p.:
kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli będą one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej.
Natomiast, jeżeli będą służyć one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.
Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Podsumowując, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych mogą stanowić koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p., ale tylko w takiej części, w jakiej służą one prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej.
Zatem, w ocenie tut. Organu, wydatki na zakup akcesoriów komputerowych, m.in. klawiatur, myszek, dysków przenośnych, okablowania, mogą Państwo uznać za kwalifikowalne koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawcy, o których mowa jest w art. 18d ust. 2 oraz 3 ustawy o CIT.
Reasumując, Państwa stanowisko, zgodnie z którym:
- podejmowana przez Spółkę działalność w zakresie wytwarzania wyspecjalizowanego oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4a pkt 26-28 tej ustawy, w zw. z art. 4. ust. 2 oraz 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. – jest prawidłowe;
- wydatki na:
- wynagrodzenia osób świadczących usługi na podstawie umów cywilnoprawnych, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi oraz wpłatami na Pracownicze Plany Kapitałowe,
- zakup akcesoriów komputerowych, m.in. klawiatur, myszek, dysków przenośnych, okablowania, można uznać za kwalifikowalne koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawcy, o których mowa jest w art. 18d ust. 2 oraz 3 ustawy o CIT,
-– jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
-Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
- Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right