Interpretacja indywidualna z dnia 10 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.80.2024.1.JO

Brak rozpoznania wywozu towarów w celu wykonania usługi budowlanej w Niemczech jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lutego2024 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Pana wniosek z 13 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku rozpoznania wywozu towarów w celu wykonania usługi budowlanej w Niemczech jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego:

W latach 2012-2014 Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w (…) prowadził wobec Wnioskodawcy kontrolę rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania podatku od towarów i usług za okres od 1 stycznia 2010 roku do 31 grudnia 2010 roku. W okresie objętym kontrolą Wnioskodawca był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT UE, a także jako czynny podatnik VAT UE w Danii, Szwecji i Holandii. Wnioskodawca dokonywał w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zakupów trzciny i tarcicy w Polsce, a następnie przemieszczał je na terytorium Danii, Szwecji i Holandii, gdzie wykonywał przy ich użyciu poszycia dachowe. Wnioskodawca ujmował te przemieszczenia jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów w Polsce, oraz jako wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów w Danii, Szwecji i Holandii. Postępowanie zakończyło się wynikiem kontroli. Zgodnie z ustaleniami Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w (…) ujmowanie przemieszczenia towarów jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów odpowiadało dyspozycji art. 13 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług i stanowiło wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wnioskodawca w 2023 roku prowadził działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG i w tym czasie był zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług w Polsce oraz na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Wnioskodawca był również do 30 czerwca 2023 roku zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej oraz na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Niemczech. Podatnik wykonywał w Niemczech usługi budowlane polegające na wykonywaniu poszyć dodatkowych z trzciny. Usługi były wykonywane na nieruchomościach położonych na terytorium Niemiec. Montaż poszyć dachowych z trzciny wykonywali pracownicy Wnioskodawcy, którzy posiadali wiedzę, umiejętności i doświadczenie przy układaniu takich poszyć. Podmioty i osoby, które zamawiały u Wnioskodawcy wykonanie poszyć dachowych nie byłyby w stanie wykonać ich samodzielnie z potrzebnych do tego materiałów.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w 2023 roku nabywał w Polsce materiały, które miały służyć działalności gospodarczej podatnika, polegającej na wykonywaniu na terenie Niemiec poszyć dachowych w postaci trzciny, wkrętów, drewna budowlanego, które następnie transportował na teren Niemiec i w okresie do 30 czerwca 2023 roku wykonywał z nich odpłatnie poszycia dachowe na nieruchomościach położonych w Niemczech. Wnioskodawca wystawiał swoim kontrahentom faktury wskazując, że wykonał dla nich usługę wykonania poszycia dachowego z trzciny.

Wnioskodawca zgodnie z wynikami kontroli Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w (…) w podatku od towarów i usług za okres od 1 stycznia 2010 roku do 31 grudnia 2010 roku wykazywał przemieszczenie trzciny, drewna budowlanego i wkrętów jako polski podatnik podatku od towarów i usług jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz jako niemiecki podatnik podatku od wartości dodanej jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznając, że dochodzi do wewnątrzwspólnotowego przemieszczenia towarów. Niemiecki organ podatkowy prowadząc postępowanie wobec Wnioskodawcy za okres od 1 stycznia 2023 roku do 30 czerwca 2023 roku podważył uznanie przez Wnioskodawcę, że przemieszczenie z terenu Polski na terytorium Niemiec przez Wnioskodawcę trzciny, wkrętów i drewna budowlanego stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Pytania

1.Czy wywóz towarów kupowanych w Polsce w postaci trzciny, wkrętów i drewna budowlanego, które służą odpłatnemu wykonaniu poszyć dachowych z trzciny na nieruchomościach położonych na terytorium Niemiec jest odpłatnym świadczeniem usług poza terytorium kraju?

2.A jeżeli nie to, czy należy rozpoznać wywóz towarów kupowanych w Polsce w postaci trzciny, wkrętów i drewna budowlanego, które służą wykonaniu poszyć dachowych z trzciny na terytorium Niemiec, jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów dla firmy Wnioskodawcy zarejestrowanego jako podatnik VAT na terytorium Niemiec, czy też zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 oraz art. 13 ust. 4 pkt 1 VATU nie uznawać za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów?

Pana stanowisko

Pytanie 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowania podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Wnioskodawca wykonuje poszycia dachowe z trzciny odpłatnie, wobec czego ma miejsce odpłatne świadczenie usługi.

Ponadto Wnioskodawca wykonuje usługę na nieruchomościach położonych na terytorium Niemiec w związku z czym znajduje zastosowanie art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Świadczenie Wnioskodawcy na rzecz kontrahenta składa się z jednej strony z usługi budowlanej, a z drugiej z zapewnienia materiałów w postaci trzciny, drewna budowlanego i wkrętów do wykonania usługi. W ocenie Wnioskodawcy jego świadczenie należy traktować nie jako odrębne świadczenie usługi i odrębną dostawę towarów, ale jako usługę kompleksową.

Zgodnie ze stanowiskiem TSUE wyrażonym m .in. w wyroku w sprawie C-41/04 Levob Verzekkeringen BV świadczenie należy uważać za poboczne w stosunku do świadczenia głównego, kiedy nie stanowi ono dla klientów celu samego w sobie, lecz sposób korzystania w lepszych warunkach z głównej usługi usługodawcy, albo kiedy warunkuje on wykonanie świadczenia głównego.

Niewątpliwie dostarczenie materiałów niezbędnych do wykonania poszycia dachowego nie stanowi dla klientów Wnioskodawcy wartości samej w sobie, stanowią element drugorzędny stanowiąc jedynie uzupełnienie usługi budowlanej, gdyż celem jakiego oczekują od Wnioskodawcy jest wykonanie usługi budowlanej (poszycia dachowego z trzciny). W ocenie Wnioskodawcy przemieszczenie trzciny, drewna budowlanego i wkrętów w ogóle nie powinno być rozpatrywane w kategorii dostawy towaru, ale jedynie jako element świadczenia usługi, dla której miejscem świadczenia jest terytorium Niemiec, co wyłącza możliwość uznawania przemieszczenia tych towarów jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Takie stanowisko wynika również z wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 28 stycznia 2020 r. w sprawie I SA/Wr 773/19, w którym wskazano, że „W sytuacji, gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym - świadczeniem dwóch lub więcej czynności, tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku od towarów i usług. Zdarzenie to należy traktować jako jednolite świadczenie, w którym kilka elementów należy uznać za konstytutywne do świadczenia głównego. Zatem należy ustalić charakter realizowanego świadczenia, a tym samym zidentyfikować dominujące składniki danego świadczenia. Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności, to, mimo że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.”

Wywóz towarów kupowanych w Polsce w postaci trzciny, wkrętów i drewna budowlanego, które służą odpłatnemu wykonaniu poszyć dachowych z trzciny na nieruchomościach położonych na terytorium Niemiec jest elementem kompleksowej usługi budowlanej i nie powinien być rozpoznawany jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Pytanie 2

Jeżeli wywóz z Polski do Niemiec należących do Wnioskodawcy towarów celem wykonania usługi budowlanej polegającej na wykonaniu poszycia dachowego z trzciny nie stanowi elementu usługi kompleksowej to wskazać należ, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 13 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Od zasady wyrażonej w powyższym przepisie wprowadzono jednak wyjątek, gdyż zgodnie z art. 13 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy towary są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, dla których miejscem dostawy zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli towary te są przemieszczane przez tego podatnika dokonującego ich dostawy lub na jego rzecz.

W ocenie Wnioskodawcy przemieszczenie z terytorium Polski na terytorium Niemiec trzciny, wkrętów i drewna budowlanego służy ich montażowi w Niemczech, który wymaga umiejętności, wiedzy i doświadczenia, których nie posiadają klienci Wnioskodawcy. Montaż nie ogranicza się więc do prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanej trzciny, drewna budowlanego i wkrętów. W ocenie Wnioskodawcy przemieszczenie w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa towarów do wykonania poszyć dachowych wypełnia przesłanki art. 13 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć montaż lub instalacja, niemniej jednak stosownie do cytowanego art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, do instalacji lub montażu nie zalicza się prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Jako „proste czynności” należy rozumieć działania, umożliwiające funkcjonowanie danego towaru/sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie. Zatem, za montaż lub instalację należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu. Wiedzę i umiejętności niezbędne do wykonania poszyć dachowych z trzciny można nabyć tylko poprzez prace przy montażu takich poszyć. W Polsce nie ma szkół, które uczyłyby takich umiejętności osoba będąca z wykształcenia dekarzem nie byłaby w stanie ułożyć takiego poszycia. Nie istnieją również żadne opracowania opisujące sposób wykonania poszyć z trzciny. Wnioskodawca nabył umiejętność i wiedzę w zakresie wykonywania poszyć dachowych z trzciny od swojego ojca, po którym przejął prowadzone przedsiębiorstwo, a pracownicy wykonujący poszycia dachowe nabyli swoje umiejętności podczas pracy w firmie Wnioskodawcy. Kontrahenci nie byliby w stanie samodzielnie wykonać poszycia dachowego przy pomocy trzciny, wkrętów i drewna budowlanego, a więc skoro towary przemieszczane przez Wnioskodawcę są montowane lub instalowane w miejscu, które znajduje się w innym państwie członkowskim niż terytorium kraju nie następuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Takie stanowisko wynika także z orzecznictwa sądów administracyjnych. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „montaż lub instalacja”, niemniej jednak stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 2 wskazanej ustawy, do instalacji lub montażu nie zalicza się prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Jako „proste czynności” należy rozumieć działania umożliwiające funkcjonowanie danego towaru/sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie, np. korzystając z dołączonej instrukcji. Zatem za montaż lub instalację należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 3 czerwca 2020 r., I SA/Gd 1959/19).

Wywóz towarów kupowanych w Polsce w postaci trzciny, wkrętów i drewna budowlanego, które służą odpłatnemu wykonaniu poszyć dachowych z trzciny na nieruchomościach położonych na terytorium Niemiec nie powinien być rozpoznawany jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Natomiast w myśl art. 2 pkt 4 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Towarami zaś, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, są:

Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy:

Według art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy:

Przepis art. 13 ust. 6 ustawy stanowi, że:

Zatem, co do zasady, przy spełnieniu warunków dotyczących podmiotów biorących udział w transakcji, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Według art. 13 ust. 3 ustawy:

Powołany art. 13 ust. 3 ustawy rozszerza więc pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności niemające charakteru czynności dwustronnych (pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami), polegające na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju Unii Europejskiej, które mają służyć działalności gospodarczej podatnika. W takim przypadku dostawca pełni jednocześnie rolę nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Stosownie zaś do art. 13 ust. 4 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku, gdy występuje chociażby jedna z przesłanek negatywnych określonych ww. art. 13 ust. 4 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że w 2023 roku prowadził Pan działalność gospodarczą i był zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług oraz na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Do 30 czerwca 2023 roku zarejestrowany był Pan również jako podatnik podatku od wartości dodanej oraz na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Niemczech. W Niemczech, na położonych tam nieruchomościach świadczył Pan usługi budowlane polegające na wykonywaniu poszyć dodatkowych z trzciny. Wystawiał Pan swoim kontrahentom faktury wskazując, że wykonał dla nich usługę wykonania poszycia dachowego z trzciny.

Ponadto wskazał Pan, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w 2023 r. nabywał Pan w Polsce materiały, które miały służyć Pana działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Niemiec. W tym celu zakupione w Polsce materiały w postaci trzciny, wkrętów, drewna budowlanego transportował Pan na terytorium Niemiec.

Na tle przedstawionego opisu sprawy Pana wątpliwości sprowadzają się głównie do kwestii braku rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z tytułu przemieszczenia z terytorium kraju towarów należących do Pana przedsiębiorstwa na terytorium Niemiec, które miały służyć Pana działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Niemiec.  

Pana zdaniem, przemieszczenia z terytorium Polski na terytorium Niemiec opisanych towarów nie powinien Pan rozpoznać jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W Pana ocenie przemieszczenie to wypełnia przesłanki art. 13 ust. 4 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy nie można zgodzić się z Pana stanowiskiem. Należy bowiem stwierdzić, że wywóz przez Pana z terytorium kraju na terytorium Niemiec towarów (trzciny, wkrętów, drewna budowlanego) stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy. Z opisu sprawy jasno wynika, że w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa dokonywał Pan przemieszczenia towarów własnych (trzciny, wkrętów, drewna budowlanego) z terytorium kraju na terytorium Niemiec, które miały służyć Pana działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Niemiec. Jak Pan wskazał, na terytorium Niemiec świadczył Pan usługi polegające na wykonywaniu poszyć dachowych z trzciny, w związku z czym wystawiał Pan swoim kontrahentom faktury wskazując, że wykonał dla nich taką usługę. Ze wskazanego art. art. 13 ust. 3 ustawy wynika, że za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju Unii Europejskiej, które mają tam służyć prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Właśnie z taką sytuacją mamy do czynienia w przedstawionym przez Pana stanie faktycznym. Jednocześnie należy wskazać, że dokonanej przez Pana transakcji nie można uznać za dostawę z montażem, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy. Co prawda, wskazuje Pan, że montaż poszyć dachowych z trzciny wykonywali Pana pracownicy, którzy posiadali wiedzę, umiejętności i doświadczenie przy układaniu takich poszyć, jednakże jak jasno wynika z opisu sprawy pracownicy dokonywali tych czynności w związku ze świadczoną przez Pana na terytorium Niemiec usługą, z tytułu której wystawiał Pan swoim kontrahentom faktury wskazując, że wykonał dla nich usługę wykonania poszycia dachowego z trzciny. A zatem uznać należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy nie znajdzie zastosowania ww. art. 13 ust. 4 ustawy uniemożliwiający uznanie przemieszczenia opisanych materiałów za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ust. 3 ustawy.

Tym samym, wywóz przez Pana towarów (trzciny, wkrętów, drewna budowlanego) z terytorium kraju na terytorium Niemiec wpisuje się w dyspozycję art. 13 ust. 3 ustawy i stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów a tym samym czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Z uwagi na powyższe, Pana stanowisko, że przemieszczenie z terytorium Polski na terytorium Niemiec opisanych towarów nie powinien Pan rozpoznać jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informujemy, że w ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzamy postępowania dowodowego i opieramy się wyłącznie opisie sprawy przedstawionym we wniosku. Zatem przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku opis jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponieważ wydając interpretację nie posiadamy kompetencji do występowania do organów podatkowych innego kraju o dodatkowe informacje, bądź ich ustalenia, interpretacja wydana w Polsce na Pana Wniosek nie oznacza automatycznie obowiązku brania jej pod uwagę przez niemieckie organy podatkowe w trakcie ewentualnej kontroli. Interpretacja taka może pełnić funkcję ochronną dla Pana wyłącznie w zakresie rozliczenia podatku VAT w Polsce.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanych przez Pana wyroków sądów administracyjnych wskazujemy, że wyroki sądów administracyjnych są rozstrzygnięciami odnoszącymi się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowania w tych konkretnych, indywidualnych sprawach, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).