Interpretacja indywidualna z dnia 9 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4011.152.2021.16.IKR

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box)

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie:

 1) ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 9 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej - uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 15 września 2022 r. sygn. akt I SA/Po 170/22 i 

 2) stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznychjest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 października 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania 5% stawki podatku dochodowego. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 24 listopada 2021 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

I)

Podatnik (…) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z).

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.  o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021r., poz. 1128 ze zm.), dalej zwaną "ustawą o PIT" i rozlicza się w oparciu o prowadzoną podatkową księgę przychodów i rozchodów, według stawki liniowej 19%.

Wszystkie przychody w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca uzyskuje w Polsce. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 706).  

II)

Głównym przedmiotem działalności Podatnika jest, na podstawie zawartej (…) (dalej określanym mianem "Kontrahenta"), świadczenie od (…) usług informatycznych obejmujących m.in. projektowanie, wykonywanie, wdrażanie, utrzymywanie, dokumentowanie, testowanie oraz rozwijanie systemów informatycznych. "Kontrahent" ma stałe miejsce wykonywania działalności gospodarczej (…) i działa na zasadzie (…),Wnioskodawcę do prac programistycznych u swojego klienta - podmiotu należącego do (…), (…) (dalej określanego mianem "Klient").

Zawarta umowa określa ramowe zasady i warunki świadczenia przez Wnioskodawcę usług informatycznych, natomiast ich szczegółowy zakres jest każdorazowo ustalany na podstawie składanych przez "Kontrahenta" i "Klienta" zamówień, czyli powierzonych w jakiejkolwiek formie (np. ustnie lub poprzez e-mail) zadań do wykonania.

Przedmiotem zadań jest projektowanie, tworzenie i dostarczanie oprogramowania komputerowego według przedstawionej specyfikacji biznesowej, tzn. zgłoszonych potrzeb, głównych celów i funkcji jakie musi spełniać dany program komputerowy.

W praktyce Wnioskodawca nie świadczy na rzecz "Kontrahenta" usług innych niż tworzenie oprogramowania (dalej "Oprogramowanie").

Z perspektywy "Kontrahenta" prace wykonywane przez Wnioskodawcę na jego rzecz prowadzą do rozwijania (ulepszania), (…) np. o nowe lub ulepszone funkcjonalności. W tym miejscu Wnioskodawca zaznacza jednak, że rozwijanie (…) (wykonywanie "Oprogramowania") polega na tworzeniu przez niego od zera utworu, stanowiącego również program komputerowy, a następnie implementowaniu tego utworu do rozwijanego (…).

(…) utworu polega przede wszystkim na dodawaniu lub nadpisywaniu części (linijek) kodu źródłowego do istniejącego oprogramowania. W wyniku (…) wytwarzanego przez Wnioskodawcę utworu, rozwijany (…) jest optymalizowany lub wyposażany w nowe lub ulepszone funkcjonalności. Trzeba wyjaśnić, że (…), nad którym pracuje Wnioskodawca, tworzony jest na zasadach i wzorcach programowania (…). Jest zatem połączeniem wielu podprogramów, w tym m.in. wytwarzanego przez Wnioskodawcę, z których każdy wykonuje określoną funkcję.

Każdy z tych podprogramów, z których następnie tworzony jest (…), również jest programem, któremu może przysługiwać ochrona prawno-autorska. (…). System ten (…). Wszystkie (…). Z perspektywy technicznej (…).

Programowanie w systemie (…), który spełnia trzy najbardziej popularne standardy programowania: (…). Jedną z jego największych zalet jest to, że (…).

Uszczegóławiając, Wnioskodawca, realizując koncepcje "Klienta", rozwija/ulepsza  (…).

Z uwagi na to, iż każda branża, a tym bardziej firma, (…), (…) muszą zostać napisane od nowa (nie ma ich lub działają zupełnie inaczej niż chcą klienci).

W ramach wykonywanej działalności, tj. wytwarzania "Oprogramowania", Wnioskodawca współpracuje z innymi programistami, tworzącymi zespół "Klienta" (dalej "Zespół"), mając jednak z góry określoną, samodzielną rolę w projektowaniu architektury tworzonego przez siebie "Oprogramowania" oraz wykonywaniu jego poszczególnych elementów.

Tworzone przez "Zespół" oprogramowanie jest złożone, a każdy członek "Zespołu" tworzy jego poszczególne części. Zatem w zakresie współpracy z "Zespołem", Wnioskodawca odpowiada za wykonanie określonego obszaru i wytwarza zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy kodu źródłowego. Wnioskodawca, rozwijając (ulepszając) (…) wprowadza szereg dodatkowych możliwości dla tej funkcji, tj.:

(…)

Dodatkowo, tworzone przez Wnioskodawcę "Oprogramowanie", ma umożliwiać (…).

Za wykonywane czynności oraz rezultat prac odpowiedzialność ponosi Wnioskodawca. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są wyborem Wnioskodawcy.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze w kontekście odpowiedzialności za jakość  i ewentualne wady świadczonych usług, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu.

Właścicielem rozwijanego (ulepszanego) oprogramowania jest "Klient", a Wnioskodawca dokonuje rozwinięcia (ulepszenia) na zlecenie "Kontrahenta" i za zgodą "Klienta".

W wyniku rozwijania (ulepszania) oprogramowania lub jego części, tworzone są nowe kody oraz algorytmy i powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

Podkreślić zatem trzeba, że ulepszanie i rozwijanie ww. (…), powoduje powstanie części programu komputerowego ("Oprogramowania"), który staje się osobnym utworem, chronionym prawem autorskim na podstawie art. 74 ustawy  o Prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. II. z 2021r., poz. 1062), dalej "ustawa  o PAIPP". Wnioskodawca nie był więc i nie będzie właścicielem oprogramowania ulepszanego, ale czasowo właścicielem składowych (części) "Oprogramowania", które sam wytwarza i które powoduje finalnie ulepszenie oprogramowania ulepszanego.

Autorskie prawa majątkowe do nowego "Oprogramowania", które po zaimplementowaniu powoduje ulepszenie starego, są przenoszone na "Kontrahenta".

Tak rozumiane działania Wnioskodawcy, polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, każdorazowo zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. Reasumując, Wnioskodawca wytwarza samodzielne elementy kodu źródłowego (…), które stanowią program komputerowy ("Oprogramowanie") w rozumieniu "ustawy o PAIPP".

Zatem pomimo tego, że prace nad projektem są koordynowane przez "Kontrahenta" oraz "Klienta" i wymagają współpracy z innymi programistami, wykonującymi inne części systemu komputerowego, to "Oprogramowanie" wytwarzane w ramach takiego projektu przez Wnioskodawcę, stanowi samodzielny utwór w rozumieniu art. 74 "ustawy o PAIPP". W zamian za wykonane usługi programistyczne Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie.

Umowa zawarta przez Wnioskodawcę z "Kontrahentem" przewiduje, iż wynagrodzenie Wnioskodawcy jest kalkulowane jako iloczyn przepracowanych godzin oraz ustalonej stawki wynagrodzenia. Okresem rozliczeniowym przyjętym dla celów ustalenia wynagrodzenia jest miesiąc kalendarzowy (…). Cena usług programistycznych to w całości cena autorskich praw majątkowych do wytworzonego "Oprogramowania".

Podatnik nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Ponadto, Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, osiąga również inne dochody, w ramach współpracy z innymi kontrahentami, jednakże nie są one przedmiotem niniejszego wniosku.

III)

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb "ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 "ustawy o PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok (…) i w latach następnych rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do wytworzonego "Oprogramowania", opisanego w punkcie II, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby skorzystania z IP Box prowadzi odrębną, od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb "ustawy o PIT".

Uzupełnienie wniosku z 24 listopada 2021 r.

Na zadane w wezwaniu z dnia 19 listopada 2021 r., znak: 0111-KDIB1-2.4011.152.2021.1.KG pytania Organu, wskazał Pan m.in.:

Na pytanie: Czy Pana działalność jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.) (…)?

Odpowiedź:

 Wnioskodawca wskazuje, że zdaje sobie sprawę, że "ustawa o PIT" odsyła bezpośrednio do przepisów ustaw pozapodatkowych, natomiast, zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą sądów administracyjnych, Organ jest zobowiązany do tego, aby się do nich ustosunkować.

Jak wskazuje wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r., o sygn. I GSK 789/14, pojęcia „przepisów prawa podatkowego”, o którym mowa w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie. W podobnym kontekście wypowiedziały się sądy administracyjne w innych orzeczeniach, m.in. NSA w wyroku z dnia 14 listopada 2014 r., sygn. II FSK 2524/12 stwierdził, że trzeba również zauważyć, że mimo, iż instytucja indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego odnosi się głównie do regulacji z zakresu prawa daninowego, jakim jest prawo podatkowe, to nie można jednak tracić z pola widzenia, że prawo podatkowe określa konsekwencje prawnopodatkowe w związku ze zdarzeniami regulowanymi przez inne dziedziny prawa. Nie funkcjonuje ono w oderwaniu od innych gałęzi prawa, zwłaszcza tych, które normują stosunki społeczne zaistniałe pomiędzy podmiotami cywilnymi, głównie zaś pomiędzy podmiotami gospodarczymi. Prawo podatkowe jest zatem ściśle związane z obrotem prawnym, w tym gospodarczym, bez zaistnienia którego, nie powstałyby stosunki podatkowoprawne. Podczas interpretacji przepisów prawa podatkowego nie można zatem nie uwzględnić regulacji prawnych, które normują stosunki z zakresu obrotu gospodarczego. Ograniczenie interpretacji przepisów prawa podatkowego wyłącznie do sfery podatkowej - narusza przepisy regulujące wydawanie indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (por. wyrok NSA z 27 stycznia 2009 r., I FSK 1871/07).

Podobnie wskazał WSA z Poznania w wyroku z dnia 20 grudnia 2018 r., sygn. I SA/Po 795/18, argumentując, że trzeba w tym miejscu szczególnie podkreślić, że pojęcia „przepisy prawa podatkowego", o którym mowa w art. 14b § 1 O.p., nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie (por. wyrok NSA z 7 kwietnia 2016 r., I GSK 789/14). Zgodnie zatem z utrwalonymi już w orzecznictwie poglądami, które tut. Sąd w pełni podziela, organy podatkowe, dokonując interpretacji przepisów prawa podatkowego, zobowiązane są do posiłkowania się przepisami z innych dziedzin prawa dla wyjaśnienia znaczenia występujących w przepisach ustaw podatkowych pojęć i instytucji z tych innych dziedzin prawa (zob. np. wyroki: NSA z dnia 4 listopada 2011 r. sygn. akt II FSK 1019/09, z dnia 14 listopada 2014 r. sygn. akt II FSK 2524/12, i z dnia 20 sierpnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2108/12). Wynika to stąd, że przepisy prawa podatkowego jakkolwiek stanowią autonomiczną dziedzinę prawa, to jednak nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z powyższym, Wnioskodawca ma prawo zadać pytanie, czy prowadzona przez Niego działalność dotyczy prac rozwojowych, a w konsekwencji: czy może zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową, oraz może oczekiwać wydania w tym zakresie interpretacji indywidualnej. Skoro bowiem Ustawodawca posłużył się w treści art. 30ca ustawy PIT pojęciem „działalności badawczo-rozwojowej", zaś na gruncie wskazanego aktu, tj. w art. 5a pkt 38 oraz związanych z nim punktów 39 i 40, odwołuje się do jej rozumienia w kontekście ustawy pozapodatkowej, to oczywistym jest, że Organ uprawniony jest do interpretowania charakteru prowadzonej działalności, odnosząc się do tej ustawy. Celem dodatkowego wskazania zasadności stanowiska Wnioskodawcy, pragnie on podkreślić, że znajduje ono potwierdzenie w interpretacjach Organów podatkowych, przykładowo: sygn. 0112-KDIL2-2.4011.585.2021.2.KP.

Wnioskodawca zaznacza, że nie ma pewności, czy prowadzi działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i w związku z tym kieruje do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Na pytanie: Czy Pana działalność prowadzona w ramach świadczonych usług jest efektem działalności twórczej, podejmowanej w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Odpowiedź:

Według wiedzy Wnioskodawcy, wytworzone przez niego "Oprogramowanie" jest innowacyjne, ponieważ "Kontrahent" lub "Klient" nie mogliby kupić na rynku istniejącego już innego oprogramowania, które byłoby w stanie zaspokoić ich wszystkie potrzeby.

W związku z powyższym działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych, wymienionych we wniosku usług, jest efektem działalności twórczej, podejmowanej w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W ramach omawianej działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu matematyki, algorytmiki i informatyki w celu wytworzenia i optymalizacji omawianego "Oprogramowania". Efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami na tyle innowacyjnymi, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, gdyż "Oprogramowanie" zawiera szereg unikalnych funkcjonalności.

W wyniku opisanych przez Wnioskodawcę usług programistycznych wytwarzany jest nowy kod, co przekłada się na ilość i jakość funkcji dostępnych w istniejącym oprogramowaniu.

Na pytanie: Czy Pana działalność prowadzona jest w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia?

Odpowiedź:

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę, opisana w przedmiotowym wniosku, podejmowana jest w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany  i uporządkowany).

Specyfika tworzenia "Oprogramowania" wymaga określenia celu, jaki ma ono spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowania prac, weryfikacji i zakończenia.

Na pytanie: Czy przenosi Pan w zamian za wynagrodzenie całość autorskich praw majątkowych na rzecz wskazanego we wniosku Kontrahenta do wytwarzanego, rozwijanego (ulepszanego) oprogramowania?

Odpowiedź:

Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a "Kontrahentem" wskazuje, że Wnioskodawca przenosi wszelkie prawa autorskie do wytworzonego "Oprogramowania", w zamian za otrzymywane wynagrodzenie.

Na pytanie: Czy prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, to znaczy:

-od kiedy (proszę podać dokładną datę) prowadzi Pan odrębną ewidencję, o której mowa we wniosku i czy odrębna ewidencja jest prowadzona "na bieżąco", tj. od początku realizacji działalności badawczo - rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP?

- czy w prowadzonej ewidencji wyodrębnione jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej? - czy prowadzona ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej?

- czy prowadzona ewidencja pozwala wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?"

Odpowiedź:

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów  i rozchodów ewidencję, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów  i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco powyższą dokumentację od (…). W zakresie prawa własności intelektualnej objętego przedmiotowym wnioskiem dokumentacja prowadzona jest na bieżąco od (…).

Na pytanie: Czy w latach następnych działalność gospodarcza będzie prowadzona na dotychczasowych zasadach?

Odpowiedź:

Wnioskodawca wskazuje, że rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową wobec dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskich praw majątkowych, opisanych w przedmiotowym wniosku.

Według obecnej wiedzy Wnioskodawcy, w latach następnych stan faktyczny nie ulegnie zmianie w stosunku do tego przedstawionego we wniosku, z zastrzeżeniem, iż Wnioskodawca współpracuje również z innymi kontrahentami i nie wyklucza zawierania współpracy z nowymi zleceniodawcami. Współpraca z innymi kontrahentami nie jest jednak przedmiotem niniejszego wniosku.

Zatem Wnioskodawca, w zakresie objętym wnioskiem, oczekuje wydania interpretacji indywidualnej w opisanym stanie faktycznym, który dotyczy (…) roku oraz zdarzenia przyszłego, jako kolejne lata podatkowe.

Pytania

 1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę, opisana w punkcie II, działalność, polegająca na wytwarzaniu "Oprogramowania" (rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania komputerowego lub jego części) stanowi działalność badawczo - rozwojową w rozumieniu art. 30 ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 "ustawy o PIT"?

 2. Czy odpłatne przeniesienie, w ramach wykonywanych przez Wnioskodawcę usług programistycznych, praw autorskich do opisanego w punkcie II "Oprogramowania", stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 "ustawy o PIT", a tym samym Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca "ustawy o PIT"?

 3. Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym możliwe jest - w roku (…) i w kolejnych latach - zastosowanie stawki opodatkowania 5% od opisanego wyżej dochodu osiągniętego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność (szczegółowo opisana w punkcie II) polegająca na wytwarzaniu "Oprogramowania" (rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania komputerowego lub jego części) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 "ustawy o PIT".

Odpłatne przeniesienie, opisanego w punkcie II, prawa autorskiego do wytworzonego przez Wnioskodawcę, w ramach wykonywanych usług programistycznych, "Oprogramowania", stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej  w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 "ustawy o PIT", a tym samym Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy.

W przedstawionym powyżej stanie faktycznym możliwe jest - w roku (…) i w kolejnych latach - zastosowanie stawki opodatkowania 5% od ww. dochodu osiągniętego  z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

w zakresie pytania 1:

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z tzw. ulgi IP BOX jest wymóg prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Art. 5a pkt 38 "ustawy o PIT", definiuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” wskazuje, iż w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe. Jednocześnie może prowadzić badania naukowe i prace rozwojowe. W każdej z tych trzech sytuacji spełniona zostanie definicja działalności badawczo-rozwojowej.

Jak wynika z art. 5a ust. 39 "ustawy o PIT", za badania naukowe, o których mowa  w przytoczonym przepisie, uznaje się: a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695,875 i 1086; dalej - "Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce"), tj. jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 "Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce", tj. jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Jak stanowi art. 5a pkt 40 "ustawy o PIT" przez prace rozwojowe należy rozumieć prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 "Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce".

Zgodnie z tą regulacją, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym  w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania, opisanego w punkcie II "Oprogramowania", tworzonego przez Wnioskodawcę, jako prac badawczo-rozwojowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane przez niego prace - opisane w stanie faktycznym niniejszego wniosku - spełniają przesłanki przytoczonej powyżej definicji działalności rozwojowej.

Za prace rozwojowe uznaje się bowiem m.in. wszelkie prace wykorzystujące dostępną wiedzę i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów lub procesów. Według wiedzy Wnioskodawcy, wytworzone "Oprogramowanie" jest innowacyjne, ponieważ "Kontrahent" lub "Klient" nie mogliby kupić na rynku istniejącego już innego oprogramowania, które byłoby w stanie zaspokoić ich wszystkie potrzeby.

Wytworzone przez Wnioskodawcę "Oprogramowanie" (rozwinięcie/ulepszenie istniejącego oprogramowania), zawiera szereg funkcjonalności oraz prowadzi do wytworzenia autorskiego kodu programu stanowiącego utwór. Zdaniem Wnioskodawcy, wspomniane prawa autorskie są wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, (konkretnie prac rozwojowych), tj. działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany  i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wytworzone, na skutek powyższych prac rozwojowych, "Oprogramowanie", bezpośrednio wpływa na (…)"Klienta", (…) Wnioskodawca podejmuje (…).

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności, nabywa, łączy, kształtuje  i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). W ramach omawianej działalności, Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu matematyki, algorytmiki i informatyki w celu wytworzenia i optymalizacji omawianego "Oprogramowania". Efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami na tyle innowacyjnymi, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, gdyż "Oprogramowanie" zawiera szereg unikalnych funkcjonalności.

W wyniku opisanych przez Wnioskodawcę usług programistycznych wytwarzany jest nowy kod, co przekłada się na ilość i jakość funkcji dostępnych w istniejącym oprogramowaniu.

Reasumując, w opinii Wnioskodawcy, przedstawiona w stanie faktycznym działalność Wnioskodawcy spełnia wszystkie przesłanki do uznania jej za działalność badawczo-rozwojową, tj.:

 a. ma charakter twórczy - opisana we wniosku działalność Wnioskodawcy jest bowiem nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym i nie ma odtwórczego charakteru;

 b. jest prowadzona w sposób systematyczny - zgodnie z Objaśnieniami do ulgi IP Box wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany (...). W związku z tym, iż opisane działania są stałym elementem prac Wnioskodawcy (nie są one incydentalne ani jednorazowe), należy uznać, iż wskazana działalność jest prowadzona w sposób zaplanowany i systematyczny;

 c. ma określony cel - działalność Wnioskodawcy ma na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, co w sposób oczywisty przełoży się tworzenie nowych zastosowań (zmienionych lub usprawnionych procesów i produktów) Zdaniem Wnioskodawcy "Oprogramowanie" (funkcjonalności), które wytwarza, stanowią ulepszenie istniejącego oprogramowania lub zwiększają liczbę funkcji, jakie ono pełni.

Twórcze działania realizowane przez Wnioskodawcę spełniają zatem przesłanki działalności badawczo-rozwojowej określonej w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 5a pkt 40 "ustawy o PIT".

W związku z tym, że efektem ww. działań jest kod źródłowy programu komputerowego, ("Oprogramowania") w opinii Wnioskodawcy należy uznać, iż wytwarza on jednocześnie chronione prawo własności intelektualnej.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, opisane przez niego prace, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. art. 5a pkt 40 "ustawy o PIT”.

w zakresie pytania 2:

Art. 30ca ust. 2 "ustawy o PIT" wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8. Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga aby spełnione zostały dwa kryteria:

 a. przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz b. prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Artykuł 74 "ustawy o PAIPP" kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 "ustawy o PAIPP", tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22.12.2010 r., C-393/09, Bezpećnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 "ustawy o PAIPP" zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 "ustawy o PAIPP" programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 "ustawy o PAIPP".

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: pojęcie „program komputerowy" nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego, Wnioskodawca uważa, że wytwarzane przez niego "Oprogramowanie" stanowi utwór i jest objęte ochroną w rozumieniu art. 74 "ustawy o PAIPP".

Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do "Oprogramowania" wytwarzanego przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w kontekście przedstawionej we wniosku działalności, zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 "ustawy o PIT", gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie "ustawy o PAIPP", a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności opisanej we wniosku, która Jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Reasumując, w opinii Wnioskodawcy wytworzone przez Niego prawa autorskie stanowią kwalifikowane IP. Wnioskodawca przenosi na "Kontrahenta" całość majątkowych praw autorskich do "Oprogramowania" wytworzonego w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem -  w ocenie Wnioskodawcy - osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 "ustawy o PIT", ustalone przy pomocy tzw. wskaźnika Nexus (art. 30ca ust. 4 "ustawy o PIT").

w zakresie pytania 3:

Zgodnie z art. 30cb ust 1 "ustawy o PIT", podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

 1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

 2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

 3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

 4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

 5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Jak wynika z ust. 2 i 3 powyższego przepisu:

- podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji;

- w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c "ustawy o PIT".

W myśl art. 30ca ust. 2 "ustawy o PIT", kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 "ustawy o PIT").

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczanego wg wzoru z art. 30ca ust. 4 "ustawy o PIT" (tzw. wskaźnik Nexus).

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że spełnia wszystkie wymagania przewidziane  w przepisach "ustawy o PIT" dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od opisanego w punkcie II, osiągniętego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tj. dochodu, ustalonego przy pomocy wskaźnika Nexus, ze sprzedaży praw autorskich do wytworzonego "Oprogramowania", opisanego w stanie faktycznym niniejszego wniosku).

Może więc, w roku (…) i w kolejnych latach, zastosować stawkę opodatkowania 5% od kwalifikowanego dochodu osiągniętego z ww. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Celem dodatkowego wskazania zasadności stanowiska Wnioskodawcy, pragnie on podkreślić, że znajduje ono potwierdzenie w licznych interpretacjach Organów podatkowych, przykładowo: - Sygn.: 0111-KDIB1-3.4011.109.2021.2.PC, - Sygn.: 0113-KDIPT2-2.4011.265.2021.2.DA, - Sygn.: 0111-KDIB1-1.4011.138.2021.2.BS, - Sygn.: 0112-KDIL2-2.4011.615.2021.2.MB, - Sygn.: 0111-KDIB1-2.4011.83.2021.2.BD, - Sygn.: 0111-KDIB1-3.4011.135.2021.3.IZ. Z uwagi na powyższe Wnioskodawca prosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

Postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia

8 grudnia 2021 r. wydałem postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia znak: 0111-KDIB1-2.4011.152.2021.2.KG.

13 grudnia 2021 r. wniósł Pan zażalenie na to postanowienie.

13 stycznia 2022 r. wydałem postanowienie znak: 0111-KDIB1-2.4011.152.2021.3.PP o utrzymaniu w mocy ww. postanowienia.

Skarga na postanowienie

9 lutego 2022 r. wpłynęła do mnie skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, w której zaskarżył Pan postanowienie z 13 stycznia 2022 r. utrzymujące w mocy postanowienie z 8 grudnia 2021 r. o pozostawieniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej bez rozpatrzenia.

Pismem z dnia 26 kwietnia 2022 r. uzupełnił Pan Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił zaskarżone postanowienie  z 13 stycznia 2022 r. i poprzedzające je postanowienie – wyrokiem z 15 września 2022 r. sygn. akt I SA/Po 170/22.

Pismem z dnia 3 listopada 2022 r. znak: 0110-KWR1.4027.34.2022.2 Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego  w Warszawie od wyroku WSA sygn. akt I SA/Po 170/22.

Pismem z dnia 31 października 2023 r. znak: 0110-KWR1.4027.34.2022.3 Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wycofał skargę kasacyjną wniesioną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Postanowieniem z dnia 21 listopada 2023 r. Naczelny Sąd Administracyjny umorzył postępowanie kasacyjne.

Wyrok WSA, który uchylił ww. postanowienia stał się prawomocny 21 listopada 2023 r.  i wpłynął do organu 11 marca 2024 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

- uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

- ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) stanowi, że:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym  ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej  od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1) patent,

2) prawo ochronne na wzór użytkowy,

3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8) autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem wykonywanych przez Pana zadań jest projektowanie, tworzenie i dostarczanie oprogramowania komputerowego według przedstawionej specyfikacji biznesowej, tzn. zgłoszonych potrzeb, głównych celów i funkcji jakie musi spełniać dany program komputerowy.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy.  Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych  w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast,  że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka  o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się  od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości,  której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że według Pana wiedzy, wytworzone przez Pana Oprogramowanie jest innowacyjne, ponieważ Kontrahent lub Klient nie mogliby kupić na rynku istniejącego już innego oprogramowania, które byłoby w stanie zaspokoić ich wszystkie potrzeby. Efekty Pana działalności, są rozwiązaniami na tyle innowacyjnymi,  że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, gdyż Oprogramowanie zawiera szereg unikalnych funkcjonalności.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych oprogramowań komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro- i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana  za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że działalność prowadzona przez Pana, opisana w przedmiotowym wniosku podejmowana jest w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). Wskazał Pan, że specyfika tworzenia „Oprogramowania” wymaga określenia celu, jaki ma ono spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowania prac, weryfikacji i zakończenia. Wskazał Pan, że w działalność prowadzona przez Pana jest efektem działalności twórczej, podejmowanej w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy  w celu tworzenia nowych zastosowań.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu  do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, efekty Pana działalności są rozwiązaniami na tyle innowacyjnymi, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, gdyż „Oprogramowanie” zawiera szereg unikalnych funkcjonalności. W wyniku opisanych przez Pana usług programistycznych wytwarzany jest nowy kod, co przekłada się na ilość  i jakość funkcji dostępnych w istniejącym oprogramowaniu. W ramach działalności zdobywa Pan, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu matematyki, algorytmiki  i informatyki w celu wytworzenia i optymalizacji „Oprogramowania”. Prowadzi Pan działalność twórczą w celu zwiększania oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wykonywane przez Pana prace na rzecz Kontrahenta prowadzą do rozwijania (ulepszania), istniejącego już (...) np. o nowe lub ulepszone funkcjonalności. Rozwijanie (...) (wykonywanie „Oprogramowania”) polega na tworzeniu przez Pana od zera utworu, stanowiącego program komputerowy, a następie implementowaniu tego utworu do rozwijanego (...). (...) jest połączeniem wielu podprogramów, w tym m.in. wytwarzanego przez Pana, z których każdy wykonuje określoną funkcję. Każdy z tych podprogramów, z których następnie tworzony jest (...), również jest programem, któremu może przysługiwać ochrona prawno-autorska.

Jednocześnie wskazał Pan, że efektem Pana prac jest utwór podlegający ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Tym samym opisana działalność w zakresie tworzenia/rozwijania „Oprogramowania” stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30 ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

(a+b) x 1,3/a+b+c+d

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że na podstawie art. 30cb ust. 1 i 2 ustawy podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania,  w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy:

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy:

- tworzy Pan Oprogramowanie w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

- w wyniku rozwijania (ulepszenia) oprogramowania lub jego części, tworzone są nowe kody oraz algorytmy i powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

- wytwarzane/rozwijane przez Pana oprogramowanie stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

- przenosi Pan wszelkie prawa autorskie do wytworzonego oprogramowania w zamian za wynagrodzenie;

- prowadzi Pan na bieżąco od (…). odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do oprogramowania w ramach wykonywanej przez Pana działalności stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 7  pkt 2 ww. ustawy, od momentu prowadzenia na bieżąco ww. ewidencji oraz za lata kolejne, od sumy kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

- zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania skarżonego postanowienia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi  oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).