Postanowienie NSA z dnia 24 kwietnia 2024 r., sygn. II OSK 480/24
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.O. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 listopada 2023 r. sygn. akt II SA/Wr 518/23 w sprawie ze skargi A.O. na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia 8 czerwca 2022 r. nr [...] w przedmiocie zmiany uchwały nr [...]Rady Miejskiej w [...]z dnia 17 października 2018 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obrębu [...] postanawia: 1. oddalić skargę kasacyjną; 2. oddalić wniosek Rady Miejskiej w [...] o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego .
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 14 listopada 2023 r. sygn. akt II SA/Wr 518/23 odrzucił skargę A. O. na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia 8 czerwca 2022 r. nr [...]w przedmiocie zmiany uchwały nr [...]Rady Miejskiej w [...] z dnia 17 października 2018 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obrębu [...].
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd wskazał, że w skardze na powyższą uchwałę skarżący wyjaśnił, że w zaskarżonej uchwale zmieniono granice terenu poddanego procedurze planistycznej względem pierwszej uchwały intencyjnej, tj. uchwały z dnia 17 października 2018 r. w sposób pomijający działki skarżącego, tj. nr [...], [...], [...], [...]. Niniejsze prowadzi zaś do dyskryminacji względem właścicieli innych nieruchomości znajdujących się w obrębie [...].
Odrzucając powyższą skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu podniósł, że skuteczne wniesienie skargi w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm., zw. dalej u.s.g.), prowadzące do jej merytorycznego rozpoznania, wymaga wykazania przez skarżącego naruszenia jego interesu prawnego unormowaniami zaskarżonej uchwały. W przeciwnym razie - jeżeli interes prawny lub uprawnienie wnoszącego skargę na uchwałę lub akt, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6, nie zostały naruszone stosownie do wymagań przepisu szczególnego, Sąd zobligowany jest do odrzucenia skargi (art. 58 § 1 pkt 5a p.p.s.a.). W ocenie Sądu brak jest natomiast podstaw do uznania, aby zaskarżona uchwała naruszała interes prawny skarżącego. W tym kontekście Sąd zauważył, że uchwała w sprawie przystąpienia do sporządzenia planu miejscowego na określonym obszarze jak również uchwała zmieniająca uchwałę intencyjną nie wywołuje sama przez się skutków materialnoprawnych, nie kształtuje sytuacji prawnej podmiotów spoza systemu administracji publicznej. Z jej istoty jako aktu prawa wewnętrznego wynika, że wiąże jedynie organ wykonawczy, który jest zobowiązany do podjęcia dalszych działań zmierzających do uchwalenia planu. Jest to pierwszy i niezbędny etap procedury planistycznej i to, że jest ona ogłaszana na kolejnych etapach w postępowaniu planistycznym, jak również to, że mogą w tym postępowaniu uczestniczyć podmioty spoza systemu administracji (w tym zwłaszcza właściciele nieruchomości) nie może wpływać na ocenę charakteru uchwały o przystąpieniu do sporządzenia planu miejscowego. Uchwała ta w żadnej mierze nie ogranicza przysługujących uprawnień właścicielskich, takich jak korzystanie z nieruchomości bądź jej zbycie (art. 140 k.c.) jak i nie nakłada żadnych obowiązków.