Interpretacja indywidualna z dnia 22 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.120.2024.2.MŻ

Czynność sprzedaży w ramach licytacji komorniczej działki zabudowanej Budynkami i Budowlami opisanymi we wniosku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 12 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy planowana przez Pana w toku postępowania egzekucyjnego sprzedaż prawa własności - zabudowanej działki nr 1 będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 28 marca 2024 r. (wpływ 5 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym w (…) (dalej: „Komornik” lub „Wnioskodawca”) prowadzi na wniosek wierzyciela przeciwko Dłużnikowi - „A.” Sp. z o.o., postępowanie egzekucyjne z nieruchomości stanowiącej zabudowaną działkę gruntu nr 1 o pow. 3,5432 ha położoną w (…), przy ul. (…), gmina (…), powiat (…), województwo (…), dla której Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą KW nr (…). W ramach prowadzonego postępowania Komornik planuje zaspokojenie wierzytelności wierzyciela poprzez sprzedaż powyższej nieruchomości Dłużnika.

Dłużnik nabył prawo własności przedmiotowej nieruchomości na podstawie umowy przeniesienia własności z 11 marca 1994 r. zawartej w formie aktu notarialnego Rep. (…). Z treści umowy wynika, że przeniesienie własności ww. nieruchomości nastąpiło w celu pokrycia aportem przez wspólnika udziałów w Spółce „A.” Sp. z o.o. (Dłużnik). Transakcja nabycia nie była opodatkowana podatkiem VAT.

Z operatu szacunkowego z lipca 2021 r. sporządzonego dla nieruchomości będącej przedmiotem planowanej sprzedaży wynika, że zgodnie z uchwałą nr (…) Rady Miejskiej w (…) z 31 sierpnia 2016 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta (...) w rejonie ulic (…) i (…) do granic administracyjnych miasta przedmiotowa nieruchomość położona jest na obszarze oznaczonym jednostką strukturalną P/U.4 - oznaczającą tereny zabudowy produkcyjno - usługowej.

I.Przeznaczenie podstawowe:

1)zabudowa produkcyjno-usługowa;

2)zabudowa produkcyjna;

3)zabudowa usługowa.

II.Przeznaczenie uzupełniające:

1)składy, magazyny;

2)na terenie oznaczonym symbolem P/U.6 lokale mieszkalne, których łączna powierzchnia użytkowa nie przekracza 49% powierzchni użytkowej budynku;

3)urządzenia i obiekty towarzyszące w tym: drogi wewnętrzne o szerokości nie mniejszej niż 10 m, miejsca postojowe i garaże, infrastruktura techniczna;

4)zieleń urządzona.

III.Ustalenia dotyczące zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego - usytuowanie budynku:

1)nieprzekraczalna linia zabudowy jak na rysunku planu, oraz

2)w odległości:

a)20 m, liczonej od linii rozgraniczającej tereny oznaczone symbolami KK.1, KK.2 i KK.3,

b)10 m, liczonej od linii rozgraniczającej tereny oznaczone symbolami M/U.1, U.1, EE.1, KDG.1, KDG.2, KDG.3 i KDG.4,

c)8 m, liczonej od linii rozgraniczającej teren oznaczony symbolem KDL.1,

d)6 m, liczonej od linii rozgraniczającej tereny oznaczone symbolami ZG.1, ZL.1, KDD.3, KDD.4, KDg.2, KS.1, R.2 i R.3.4.

 IV.W pasie 10 m od terenów zabudowy mieszkaniowej należy urządzić izolację w postaci przeznaczenia minimum 40% powierzchni tego pasa pod nasadzenia zieleni wysokiej.

V.Ustalenia dotyczące parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu:

1.parametry budynków:

a)liczba kondygnacji nadziemnych części budynków - minimalna 1, maksymalna 4,

b)wysokość budynków - maksymalna 30 m,

c)dopuszcza się dowolne formy dachu;

2.wysokość budowli - maksymalna 50 m.

VI.Wskaźniki urbanistyczne:

1)maksymalna intensywność zabudowy - 2,0;

2)minimalna intensywność zabudowy - 0,2;

3)minimalna powierzchnia działki budowlanej - 1000 m²;

4)minimalna szerokość działki budowlanej - 20 m;

5)minimalna powierzchnia biologicznie czynna w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej - 10%.

VII.Dla terenu oznaczonego symbolem P/U.4 obowiązują ustalenia paragrafu 9. 8. Zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 12 i art. 36 ust. 4 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 778 ze zm.) ustala się stawkę służącą naliczaniu jednorazowej opłaty - w wysokości 15%.

Nieruchomość objęta księgą wieczystą (...) to działka nr 1 o powierzchni 3,5432 ha, utwardzona nawierzchnią betonową, ogrodzona, zabudowana budynkami i budowlami o charakterze produkcyjnym, warsztatowym, magazynowym i biurowym.

Zakład od kilku lat nieeksploatowany. Obiekty wzniesiona na działce kwalifikują się do remontu, remontu kapitalnego lub do rozbiórki. Dostępne sieci uzbrojenia terenu: energia elektryczna, kanalizacja deszczowa, kanalizacja sanitarna, sieć telefoniczna, gaz przebiega w drodze (ul. (…). Nieruchomość posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej.

Obiekty były eksploatowane na cele produkcyjne, warsztatowe, biurowe. Hala przylegająca do budynku biurowego uległa spaleniu w 2007 r. Budynek biurowy w części przylegającej do hali również został nadpalony (jest to szczególnie widoczne w pomieszczeniach na piętrze). Konieczne jest uporządkowanie terenu, ewentualnie rozebranie części obiektów.

Budynki i budowle znajdujące się na działce nr 1:

1)portiernia, rok budowy 1984, stan techniczny zadowalający,

2)hala produkcyjna „A”, rok budowy 1974, stan techniczny średni,

3)budynek zaplecza hali „A", rok budowy 1979, stan techniczny średni (obiekt wymaga przeprowadzenia remontu i modernizacji),

4)budynek gospodarczy, rok budowy 1971, stan techniczny średni (obiekt wymaga przeprowadzenia remontu kapitalnego),

5)stacja TRAFO, rok budowy 1971, stan techniczny średni,

6)magazyn trocin, rok budowy nieznany, stan techniczny średni,

7)wiata obudowana, rok budowy 1984, stan techniczny średni,

8)wiata obudowana, rok budowy 1971, stan techniczny średni,

9)wiata nieobudowana, rok budowy 1971, stan techniczny średni,

10)kotłownia i pomieszczenie techniczne, rok budowy 1970, stan techniczny średni,

11)budynek warsztatowo-biurowy, rok budowy 1925 (część warsztatowa), rok budowy 1926 (część biurowa), stan techniczny średni,

12)budynek gospodarczy, rok budowy 1925, stan techniczny zły (kwalifikuje się do rozbiórki),

13)hala montażu z częścią biurową, rok budowy 1925 (zmodernizowany i przebudowany w roku 1972), stan techniczny zadowalający,

14)biurowiec-łącznik, rok budowy 1935 (zmodernizowany przebudowany w roku 1972), stan techniczny średni (kwalifikuje się do remontu kapitalnego),

15)hala produkcyjna (lakiernia), rok budowy 1935 (zmodernizowany przebudowany w roku 1972), budynek po pożarze, obecnie pozostały jedynie ściany zewnętrzne,

16)hala produkcyjna (tapicernia), rok budowy 1995, stan techniczny zadowalający,

17)hala produkcyjna z częścią socjalną (hala obróbki maszynowej), rok budowy 1970, stan techniczny zadowalający.

Inne budowle i urządzenia:

• komin murowany z cegły o pow. zabudowy 3,17 m² i wysokości 22,5 m,
• silosy na trociny szt. 2 (pojemność silosów nie jest znana, brak tabliczek znamionowych, brak dokumentacji i nazwy producenta). Obecnie silosy według biegłej kwalifikują się do rozbiórki i zezłomowania,
• zbiornik przeciwpożarowy cylindryczny o konstrukcji betonowej.

W halach produkcyjnych specjalistyczne urządzenia - instalacja odpylania, instalacja sprężonego powietrza, instalacja odpowietrzania, siła, oświetlenie specjalistyczne. Nie badano skuteczności żadnej z instalacji. Ze względów technicznych nie było takiej możliwości. Niewykluczone, że w większości są one niesprawne, przestarzałe czy znacznie zużyte. Profesjonalny system odpylania w zakładzie produkującym meble jest istotny zarówno ze względu na bezpieczeństwo i higienę pracy, czy ekologię, ale także z punktu widzenia ekonomicznego. Dla potrzeb wyceny, biorąc pod uwagę wiek budynków biegła przyjęła, że wszystkie urządzenia w nich wbudowane znajdują się w średnim stanie technicznym.

Po indywidualnej ocenie poszczególnych elementów konstrukcyjnych i wykończeniowych, ogólny stan techniczny oraz funkcjonalny istniejących budynków biegła oceniła jako średni i nieodpowiedni, a budynek byłej lakierni (po pożarze) kwalifikuje jako zły (do rozbiórki). Środki trwałe, w postaci budynków i budowli, nie są poddawane bieżącym remontom i konserwacji, są w znacznej mierze zużyte i zdewastowane, przez co ulegają ciągłej dekapitalizacji.

Zgodnie z umową dzierżawy z 6 maja 2015 r. Dłużnik wydzierżawił przedmiotową nieruchomość Spółce B. Sp. z o.o. w (…) na okres od 6 maja 2015 r. do 28 lutego 2025 r. Czynsz dzierżawny ustalono na kwotę 5000 zł netto miesięcznie. Zgodnie z aneksem z 1 sierpnia 2016 r. z mocą obowiązującą od 1 stycznia 2016 r. czynsz dzierżawny w 2016 r. wynosił 1 zł netto miesięcznie, a w latach 2017 i następnych w wysokości 100 zł netto miesięcznie.

Z informacji przekazanych przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej pismem nr (…) z 12 stycznia 2024 r. wynika, że:

• Dłużnik figuruje w rejestrze podatników i posiada NIP: (…),
• jest aktualnie zarejestrowany jako prowadzący działalność gospodarczą,
• odnotowane adresy: (…) ul. (…),
• wśród ostatnich dokumentów wymiarowych organ wskazał w szczególności: VAT-7 za miesiąc 11/2023, VAT-7 za miesiąc 07/2023, VAT-7 za miesiąc 03/2023.

Z wykazu podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT wynika, że Dłużnik obecnie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, status podatnika wg stanu na dzień 12 lutego 2024 - czynny, data rejestracji jako podatnika VAT - 5 lipca 1993 r.

Wnioskodawca wystąpił do Dłużnika z wezwaniem, w którym zawarto szereg pytań niezbędnych dla ustalenia kwestii opodatkowania VAT planowanej sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Dłużnik nie udzielił odpowiedzi na wezwanie komornika.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Na pytanie: Czy w okresie 2 lat poprzedzających sprzedaż w drodze licytacji komorniczej działki nr 1 Dłużnik wybudował na tej działce jakieś budynki i budowle oraz urządzenia w rozumieniu ustawy Prawo budowlane, a jeśli tak, to należy podać:

• jakie to budynki, budowle i urządzenia,
• kiedy Dłużnik je wybudował,
• jak je użytkował/użytkuje,
• czy są przedmiotem dzierżawy zawartej ze spółką B. Sp. z o.o.,
• czy miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od ich wybudowania? - wskazał Pan:

Odp. Jak ustalono, w okresie 2 lat poprzedzających sprzedaż działki nr 1 Dłużnik nie wybudował budynków i budowli oraz urządzeń w rozumieniu ustawy Prawo budowalne.

Na pytanie: Czy w okresie 2 lat poprzedzających sprzedaż w drodze licytacji komorniczej działki nr 1 Dłużnik ponosił/będzie ponosił wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym budynków i budowli w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego znajdujących się na tej działce i będących własnością Dłużnika, w stosunku do których miał/będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeśli ponosił/będzie ponosił, to czy wydatki te przekroczyły/przekroczą 30% wartości początkowej tych budynków i budowli? - wskazał Pan:

Odp. W okresie 2 lat poprzedzających sprzedaż Dłużnik nie ponosił/nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym budynków i budowli.

Na pytanie: Jeśli Dłużnik nie ponosił takich wydatków, to czy w okresie 2 lat poprzedzających sprzedaż w drodze licytacji komorniczej działki nr 1 dzierżawca (spółka B. Sp. z o.o.) ponosił wydatki na ulepszenie budynków i budowli w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego znajdujących się na tej działce, a jeśli tak, to czy wydatki te przekroczyły 30% wartości początkowej tych budynków i budowli? Jeśli wydatki na ulepszenie ponosił dzierżawca, to czy przed sprzedażą działki nr 1dojdzie do rozliczenia poniesionych nakładów na ulepszenie budynków i budowli między dzierżawcą a Dłużnikiem? - wskazał Pan:

Odp. Jak ustalono dzierżawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków i budowli w rozumieniu przepisów Prawo budowalne.

Pytanie

Czy planowana przez Komornika w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego sprzedaż prawa własności działki nr 1 będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem Wnioskodawcy, planowana przez komornika w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego sprzedaż prawa własności działki nr 1 nie będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT. Tym samym planowana sprzedaż działki będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) - zwanej dalej „ustawą”:

Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2023 r. poz. 2505 i 2760) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zgodnie z którym:

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach ustawy jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Tym samym, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, zbycie nieruchomości stanowi dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego należy zwrócić uwagę na treść definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).

W tym miejscu należy wskazać, że na mocy art. 693 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Dzierżawa jest więc umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wydzierżawiającego jak i dzierżawcę - określone przepisami obowiązki.

Z treści przywołanego wyżej art. 8 ust. 1 ustawy i przedstawionych w tym zakresie objaśnień wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, iż usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów”. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik - właściciel nieruchomości - jest podatnikiem podatku VAT, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy tej nieruchomości.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionych przez Pana okoliczności sprawy wynika, że prowadzi Pan jako komornik - na wniosek wierzyciela przeciwko Dłużnikowi - „A.” Sp. z o.o. - postępowanie egzekucyjne z nieruchomości gruntowej składającej się z działki nr 1 zbudowanej budynkami, budowlami oraz urządzeniami budowlanymi.

W okolicznościach sprawy wskazał Pan, że:

• dłużnik nabył prawo własności ww. nieruchomości na podstawie umowy przeniesienia własności zawartej w formie aktu notarialnego. Transakcja nabycia nie była czynnością opodatkowaną podatkiem VAT,
• przedmiotowa nieruchomość położona jest na obszarze oznaczonym jednostką strukturalną P/U.4 oznaczającą tereny zabudowy produkcyjno-usługowe,
• działka nr 1 jest utwardzona nawierzchnią betonową, ogrodzona, zabudowana budynkami, budowlami o charakterze produkcyjnym, warsztatowym, magazynowym i biurowym,
• obecnie zakład od kilku lat jest nieeksploatowany, jednak obiekty, które tam są posadowione służyły na cele produkcyjne, warsztatowe i biurowe,
• nieruchomość gruntowa stanowiąca działkę nr 1 została przez Dłużnika wydzierżawiona spółce B. sp. z o.o. w (…) na okres od 6 maja 2015 r. do 28 lutego 2025 r.,
• Dłużnik - zgodnie z uzyskanymi przez Pana informacjami - jest obecnie czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą.

Pana wątpliwości w sprawie dotyczą tego, czy planowana przez Pana w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego sprzedaż prawa własności zabudowanej działki nr 1będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży wskazanej we wniosku nieruchomości zabudowanej, na którą składa się działka nr 1 Dłużnik - „A.” Sp. z o.o. - występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wynika z okoliczności wskazanych w zdarzeniu przyszłym dłużna Spółka 5 lipca 1993 r. dokonała rejestracji jako podatnik podatku VAT i obecnie nadal pozostaje zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT. Przedmiotowa nieruchomość gruntowa obejmująca działkę nr 1 wraz z posadowionymi Budynkami, Budowlami i urządzeniami była eksploatowana na cele produkcyjne, warsztatowe i biurowe. Dodatkowo, przedmiotową nieruchomość Dłużnik wydzierżawił odpłatnie na rzecz spółki z o.o. Zauważyć należy, że w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, niezależnie od tego w jakim zakresie prowadzi działalność gospodarczą, nie mamy do czynienia ze zbywaniem majątku osobistego (o takim można mówić wyłącznie w odniesieniu do osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej), ale ze zbywaniem majątku nabytego dla celów prowadzonej działalności gospodarczej i w tej działalności wykorzystywanego.

W konsekwencji, dostawa opisanej Nieruchomości gruntowej składającej się z działki nr 1 w drodze licytacji komorniczej będzie dotyczyła składników majątku przedsiębiorstwa dłużnika i będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana właściwą stawką podatku albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej - bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Należy zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dodatkowo należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku” czy „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.), zwanej dalej ustawą Prawo budowlane.

W myśl art. 3 pkt 1, pkt 2, pkt 3, pkt 9 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych;

2) budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

3) budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

9) urządzeniach budowlanych - należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do budynku/budowli i opodatkować łącznie z budynkiem/budowlą, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie techniczne. Brak podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów w zakresie stawki podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków/budowli, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

Z okoliczności wskazanych przez Pana wynika, że Nieruchomość gruntowa, na którą składa się działka nr 1 zabudowana jest niżej wskazanymi Budynkami i Budowlami, tj.:

• portiernia, rok budowy 1984, stan techniczny zadowalający,
• hala produkcyjna „A”, rok budowy 1974, stan techniczny średni,
• budynek zaplecza hali „A", rok budowy 1979, stan techniczny średni (obiekt wymaga przeprowadzenia remontu i modernizacji),
• budynek gospodarczy, rok budowy 1971, stan techniczny średni (obiekt wymaga przeprowadzenia remontu kapitalnego),
• stacja TRAFO, rok budowy 1971, stan techniczny średni,
• magazyn trocin, rok budowy nieznany, stan techniczny średni,
• wiata obudowana, rok budowy 1984, stan techniczny średni,
• wiata obudowana, rok budowy 1971, stan techniczny średni,
• wiata nieobudowana, rok budowy 1971, stan techniczny średni,
• kotłownia i pomieszczenie techniczne, rok budowy 1970, stan techniczny średni,
• budynek warsztatowo-biurowy, rok budowy 1925 (część warsztatowa), rok budowy 1926 (część biurowa), stan techniczny średni,
• budynek gospodarczy, rok budowy 1925, stan techniczny zły (kwalifikuje się do rozbiórki),
• hala montażu z częścią biurową, rok budowy 1925 (zmodernizowany i przebudowany w roku 1972), stan techniczny zadowalający,
• biurowiec-łącznik, rok budowy 1935 (zmodernizowany przebudowany w roku 1972), stan techniczny średni (kwalifikuje się do remontu kapitalnego),
• hala produkcyjna (lakiernia), rok budowy 1935 (zmodernizowany przebudowany w roku 1972), budynek po pożarze, obecnie pozostały jedynie ściany zewnętrzne,
• hala produkcyjna (tapicernia), rok budowy 1995, stan techniczny zadowalający,
• hala produkcyjna z częścią socjalną (hala obróbki maszynowej), rok budowy 1970, stan techniczny zadowalający.

Dodatkowo, wskazał Pan, że na działce nr 1 znajdują się:

• inne budowle i urządzenia, takie jak: komin murowany z cegły o pow. zabudowy 3,17 m² i wysokości 22,5 m oraz silosy na trociny szt. 2 (pojemność silosów nie jest znana, brak tabliczek znamionowych, brak dokumentacji i nazwy producenta). Obecnie silosy według biegłej kwalifikują się do rozbiórki i zezłomowania, zbiornik przeciwpożarowy cylindryczny o konstrukcji betonowej.

Ponadto, w halach produkcyjnych znajdują się specjalistyczne urządzenia - instalacja odpylania, instalacja sprężonego powietrza, instalacja odpowietrzania, siła, oświetlenie specjalistyczne. Jak Pan wskazał nie badano skuteczności żadnej z instalacji - ze względów technicznych nie było takiej możliwości. Niewykluczone, że w większości są one niesprawne, przestarzałe, czy znacznie zużyte.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazał Pan, że nabycie nieruchomości gruntowej składającej się na działkę nr 1 było czynnością nieopodatkowaną podatkiem VAT. Nieruchomość zabudowana Budynkami i Budowlami od 2015 r. była przedmiotem umowy dzierżawy na rzecz Spółki z o.o. Budynki i Budowle posadowione na nieruchomości były użytkowane na cele produkcyjne, warsztatowe i biurowe. Obiekty znajdujące się na działce nr 1 kwalifikują się do remontu kapitalnego lub do rozbiórki. Ani dłużna Spółka ani dzierżawca w okresie 2 lat przed planowaną datą sprzedaży nie ponosili i nie będą ponosić wydatków na ulepszenie budynków, budowli, których wartość mogłaby przekroczyć 30% ich wartości początkowej. Ponadto, wskazał Pan, że o okresie 2 lat poprzedzających sprzedaż działki nr 1 Dłużnik nie wybudował żadnych nowych budynków, budowli i urządzeń budowalnych na tej działce.

Aby w analizowanej sprawie móc Panu odpowiedzieć na pytanie, czy sprzedaż prawa własności działki nr 1 zabudowanej Budynkami i Budowlami w toku postępowania egzekucyjnego będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy i kiedy w odniesieniu do naniesień w postaci Budynków i Budowli posadowionych na przedmiotowej Nieruchomości miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Przedstawione we wniosku okoliczności wskazują, że sprzedaż Budynków i Budowli posadowionych na Działce nr 1nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. Budynków i Budowli upłyną co najmniej 2 lata. Jak wskazał Pan we wniosku dłużna Spółka prawo własności nieruchomości nabyła w maju 1994 r. Budynki i Budowle - jak wynika z wniosku - zostały wybudowane w latach wcześniejszych. W ostatnich 2 latach poprzedzających sprzedaż działki nr 1 - Dłużnik nie wybudował żądnych Budynków i Budowli na ww. działce. Budynki i Budowle były eksploatowane na cele produkcyjne, warsztatowe i biurowe. Od 2015 r. dłużna Spółka wydzierżawiła odpłatnie przedmiotową nieruchomość na rzecz spółki z o.o. Tym samym, należy uznać, że Budynki i Budowle były wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej. Dodatkowo, zgodnie z Pana wskazaniem - na Budynki i Budowle ani dłużna Spółka ani dzierżawca w okresie 2 lat poprzedzających sprzedaż w drodze licytacji komorniczej nie ponosili ani nie będą ponosić nakładów na ulepszenie przekraczające 30% ich wartości początkowej. Zatem do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy w stosunku do Budynków i Budowli doszło wiele lat wcześniej, w momencie oddania Budynków i Budowli do użytkowania. Wobec tego planowane zbycie w drodze licytacji komorniczej Budynków i Budowli nastąpi w okresie dłuższym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia. Biorąc pod uwagę powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że spełnione zostaną przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT do planowanej sprzedaży Nieruchomości w drodze licytacji komorniczej zabudowanej Budynkami i Budowlami, ponieważ planowana transakcja nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz od daty pierwszego zasiedlenia Budynków i Budowli minął okres przekraczający 2 lata.

Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione. W konsekwencji - na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy - również zbycie prawa własności gruntu (Działki nr 1), na którym ww. Budynki i Budowle są posadowione, będzie zwolnione od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem, czynność sprzedaży w ramach licytacji komorniczej działki nr 1zabudowanej Budynkami i Budowlami opisanymi we wniosku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

W związku z tym, że planowana transakcja sprzedaży w drodze licytacji komorniczej Działki 1 z posadowionymi na niej Budynkami i Budowlami będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy, dalsza analiza zwolnień ww. czynności - wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a lub pkt 2 ustawy jest bezzasadna.

Wraz z ww. Budynkami i Budowlami dokona Pan również dostawy znajdujących się na działce nr 1 urządzeń budowalnych, które zgodnie z definicją nie pełnią samodzielnej funkcji budowlanej, lecz są urządzeniami związanym z obiektem budowlanym (tu Budynkami i Budowlami), zapewniającymi możliwość użytkowania obiektów zgodnie z ich przeznaczeniem. Tym samym dostawa wymienionych we wniosku urządzeń budowlanych mających być przedmiotem planowanej dostawy w drodze licytacji komorniczej będzie podlegała opodatkowaniu tak jak dostawa Budynków i Budowli, z którymi te urządzenia są związane, a więc zgodnie z zasadami opodatkowania dostawy Budynków i Budowli posadowionych na działce nr 1.

Zatem, Pana stanowisko zgodnie z którym planowana przez Pana w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego sprzedaż prawa własności zabudowanej działki nr 1 nie będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywa się ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).