Stres jako źródło wypalenia zawodowego – nowe wyzwanie dla pracodawców

Pojęcie wypalenia zawodowego znane jest obecnie każdemu. W 11. rewizji Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD-11) Światowa Organizacja Zdrowia uznała wypalenie zawodowe za zjawisko zawodowe (uwaga – nie jest ono zakwalifikowane jako stan chorobowy). Jednakże jeszcze kilka lat temu wypalenie zawodowe uznawane było przez przeważającą część pracodawców za rodzaj stanu wymyślonego przez milenialsów, którzy chcą uzasadnić swoją niechęć do wykonywania poleconych zadań. Jak do pojęcia wypalenia zawodowego podchodzą obecnie pracodawcy? Czy zagraża ono zdrowiu współczesnych pracowników? 

Anna odczuwała odurzające zmęczenie i narastający ból głowy. Czuła się wyczerpana mimo właśnie zakończonego urlopu. Z trudem przeglądała e-maile, które zasypały jej skrzynkę pocztową po tygodniowej nieobecności. Czuła rozdrażnienie wobec współpracowników, którzy ochoczo zabierali się do pracy po weekendzie. Miała ochotę przywołać wszystkich do porządku wskazując, że praca to nie miejsce na osobiste rozmowy, jednak myśli o pracy i zbliżających się spotkaniach z klientami także nie wzbudzały jej entuzjazmu. Jakiś czas temu straciła zainteresowanie, aby pomóc im rozwiązać ich problemy, każde spotkanie odhaczała z obojętnością, starając się kiedy to tylko możliwe odsunąć osobiste spotkania w czasie. Praca przestała jej przynosić satysfakcję, a nowe zadania przekraczały jej umiejętności, co skutkowało niechęcią do jej wykonywania. Anna po raz kolejny zerknęła na zegarek – jeszcze tylko 7,5 godziny pracy – mruknęła.