Wyrok WSA w Łodzi z dnia 22 lutego 2024 r., sygn. III SA/Łd 789/23

Dnia 22 lutego 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Dańczak, Sędziowie Sędzia NSA Janusz Nowacki, , Sędzia WSA Joanna Wyporska-Frankiewicz (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy, Renata Tomaszewska-Małolepsza, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2024 roku sprawy ze skargi K. K. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 6 października 2023 r. nr UP-761/2023 w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z 6 października 2023 r. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych utrzymał w mocy decyzję własną z 31 lipca 2023 r. o odmowie umorzenia należności z tytułu składek wynikających z decyzji o przeniesieniu odpowiedzialności za zobowiązania "C" Sp. z o.o.

W sprawie ustalono następujący stan faktyczny i prawny.

"C" Sp. z o.o. prowadziła działalność gospodarczą na podstawie wpisu do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. W związku z tym, że spółka nie wywiązywała się z obowiązku opłacenia składek na jej koncie powstały zaległości. W okresie, kiedy powstało zadłużenie – K. K. pełniła funkcję Prezesa Zarządu.

Decyzją z 17 czerwca 2022 r. ZUS przeniósł na K. K. odpowiedzialność za zobowiązania z tytułu składek spółki "C" Sp. z o.o. za okres kiedy strona pełniła funkcję Prezesa Zarządu.

25 lipca 2022 r. wpłynął do ZUS wniosek K. K. o umorzenie należności z tytułu składek wynikających z decyzji o przeniesieniu odpowiedzialności za zobowiązania z 17 czerwca 2022 r. Strona podniosła, iż znajduje się w trudnej sytuacji, ponieważ samotnie wychowuje 11-letniego syna z niepełnosprawnością, nie jest w stanie podjąć pracy, ponieważ syn wymaga opieki. Jedynym źródłem utrzymania strony są zasiłki opiekuńcze przyznane z powodu choroby dziecka. Wnioskodawczyni zaznaczyła, że z trudem zapewnia podstawowe potrzeby dziecka, które wymaga nieustannej opieki, uczestnictwa w zajęciach terapeutycznych i dodatkowych zajęciach dydaktycznych. Oznajmiła, że syn ma orzeczenie o niepełnosprawności z powodu epilepsji oraz chorób psychicznych, w związku z tym ma przyznane świadczenie pielęgnacyjne oraz zasiłek pielęgnacyjny. Syn strony ma także orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego i orzeczenia o potrzebie indywidualnego nauczania, które są od lat przyznawane z powodu ograniczeń w funkcjonowaniu zwłaszcza z powodu afazji i nawracających napadów epileptycznych, z tego powodu syn musi być pod nieustanną opieką. Strona dodała, że spółka, w której była prezesem została założona w 2013 r., na początku jej drogi zawodowej, w czasie kiedy studiowała Zarządzanie i Marketing, z myślą, że będzie samodzielnie prowadzić firmę po skończeniu studiów. Jednak z powodów zdrowotnych syna nie była w stanie pracować, ani zarządzać firmą. Strona oświadczyła, że z mężem żyje w separacji praktycznie od momentu, gdy rozpoczęły się problemy z synem, więc nie może liczyć na jego pomoc w zakresie opieki. Oświadczyła, że nie mieszka z mężem i jest w nieformalnej separacji, ma podpisaną umowę przedmałżeńską o odrębności majątkowej. Wnioskodawczyni wskazała nadto, że w związku z problemami zdrowotnymi syna i brakiem możliwości wykonywania przez nią pracy, faktyczny zarząd w spółce "C" pełnił jej ojciec M. K., który prowadził spółkę "C-2" Sp. z o.o., od której to spółka "C" wydzierżawiała obiekt i sprzęty do prowadzenia swojej działalności. Były to spółki powiązane i współzależne, więc ojciec strony sprawował nadzór i faktyczny zarząd nad obiema spółkami. Formalnie zarząd w spółce "C" został zmieniony w 2019 r., kiedy to stało się już pewne, że strona nie będzie mogła wrócić do pracy zawodowej. Wnioskodawczyni poinformowała, że zadłużenie spółki powstało w okresie, w którym faktycznie nie zarządzała spółką i nie jest w stanie z otrzymywanych zasiłków spłacić zobowiązania powstałego w tamtym okresie. Nadmieniła także, że nie posiada żadnego majątku osobistego, nieruchomości i żadnych wartościowych ruchomości.