Interpretacja indywidualna z dnia 12 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.76.2024.2.ASZ

Możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku przy sprzedaży niezabudowanej działki, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestii możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku przy sprzedaży niezabudowanej działki nr x zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 kwietnia 2024 r. (data wpływu 10 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina S. jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W dniu 18 lipca 2023 r. Gmina zawarła z osobą fizyczną warunkową umowę sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej nr x obręb D. o pow. 0,1390 ha (akt notarialny Repertorium xxx ), w związku z prawem pierwokupu przez Skarb Państwa reprezentowany przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Nadleśnictwo C. W odniesieniu do pisma Nadleśnictwa C. z dnia 26 lipca 2023 r. o rezygnacji z prawa pierwokupu, ze względu na brak możliwości prowadzenia racjonalnej gospodarki leśnej, w dniu 3 sierpnia 2023 r. Gmina aktem notarialnym Repertorium xxx dokonała przeniesienia własności nieruchomości gruntowej niezabudowanej nr x o pow. 0,1390 ha obręb D.

Powyższa nieruchomość sklasyfikowana jest w ewidencji gruntów i budynków jako RV – grunty orne klasy V – 0,0096 ha, RVI – grunty orne klasy VI – 0,0030 ha oraz LslV – lasy klasy IV – 0,1264 ha, natomiast w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy działka x oznaczona jest symbolem ZL – lasy.

Ww. nieruchomość nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej, nie była przedmiotem dzierżaw i najmu. Gmina Uchwałą Rady Gminy S. Nr xxx z dnia xxx w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy w § 79.1 uchwaliła: „Ustala się, że tereny oznaczone symbolami ZL, stanowią lasy wraz z niezbędną zabudową, infrastrukturą i drogami, w tym w szczególności stanowiącymi dojazd do istniejących przed wejściem w życie planu siedlisk i innej zabudowy oraz realizację innych obiektów budowanych dopuszczonych w przepisach odrębnych”. W świetle art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2023 r., poz. 1356, 1688, 1933): „Lasem w rozumieniu ustawy jest grunt związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej: budynki i budowle, urządzenia melioracji wodnych, linie podziału przestrzennego lasu, drogi leśne, tereny pod liniami energetycznymi, szkółki leśne, miejsca składowania drewna, a także wykorzystywany na parkingi leśne i urządzenia turystyczne”. W związku z tym, że Gmina nie miała indywidualnej interpretacji na dzień sprzedaży powyższej nieruchomości, mając wątpliwości co do prawa zastosowania zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowała sprzedaż w stawce 23%.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:

Gmina stała się właścicielem działki y o pow. 0,5700 ha obręb D. w dniu 30 stycznia 1991 r. decyzją xxx Skarbu Państwa.

Wójt Gminy decyzją z dnia 29 grudnia 2010 r. postanowił zatwierdzić podział działki y , w wyniku której powstała działka z o pow. 0,1266 ha położona na terenie oznaczonym w planie zagospodarowania przestrzennego Gminy symbolem ZL – lasy. W dniu 22 listopada 2021 r. Wójt Gminy zlecił połączenie działek z o pow. 0,1266 ha ZL – lasy, a o pow. 0,1214ha ZC – cmentarze oraz działki b o pow. 0,2254 ha MNU-3 – tereny zabudowy mieszkaniowej obręb D. w jedną działkę o numerze c oraz jej podział na cztery nowe działki. Decyzją Wójta Gminy z dnia 16 sierpnia 2022 r. działka c została podzielona na cztery działki, w wyniku czego powstała m. in. działka x o pow. 0,1390 ha położona na terenie oznaczonym symbolem ZL – lasy.

Z tytułu nabycia działki x nie przysługiwało Gminie prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Nieruchomość gruntowa nr x powstała z podziału oraz przekształcenia ww. działek od momentu nabycia nie była wykorzystywana do celów działalności gospodarczej, nie była przedmiotem dzierżaw ani najmu.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 5 kwietnia 2024 r.)

Czy sprzedaż gruntów niezabudowanych oznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego Gminy symbolem ZL – lasy, dla których Uchwałą Rady Gminy w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uchwalono, że tereny oznaczone symbolem ZL – lasy, stanowią lasy wraz z niezbędną zabudową, infrastrukturą i drogami, w tym w szczególności stanowiącymi dojazd do istniejących przed wejściem w życie planu siedlisk i innej zabudowy oraz innych obiektów budowlanych, ma prawo skorzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 5 kwietnia 2024 r.)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust.1 ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług określa art. 43 ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 33 ustawy, ilekroć mowa jest o terenach budowlanych, rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu, zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT, w dniu 3 sierpnia 2023 r. dokonała przeniesienia własności nieruchomości gruntowej niezabudowanej nr x o pow. 0,1390 ha obręb D.

Powyższa nieruchomość w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczona jest symbolem ZL – lasy. Uchwałą Rady Gminy z dnia 27 kwietnia 2007 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w § 79.1 uchwalono, że tereny oznaczone symbolem ZL stanowią lasy wraz z niezbędną zabudową, infrastrukturą i drogami, w tym w szczególności stanowiącymi dojazd do istniejących przed wejściem w życie planu siedlisk i innej zabudowy oraz realizację innych obiektów budowlanych dopuszczonych w przepisach odrębnych. Powyższy zapis dopuszcza zatem zgodnie z uchwałą zabudowę terenów leśnych oznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem ZL.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane.

Na podstawie wskazanych przepisów należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości jest zwolniona z podatku VAT, jeśli łącznie zostaną spełnione dwa warunki:

1.przedmiotem sprzedaży są tereny niezabudowane,

2.tereny te nie są terenami budowlanymi.

Biorąc pod uwagę powyższe Gmina uznała, że tereny leśne sklasyfikowane w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem ZL, dla których uchwałą Rady Gminy wprowadzono zapis, że tereny oznaczone ZL stanowią lasy wraz z niezbędną zabudową są terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, a co za tym idzie podlegające opodatkowaniu w stawce podstawowej 23%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 631), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Zatem, w świetle przytoczonych powyżej przepisów grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

-podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

-podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT i dokonała sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej nr x o pow. 0,1390 ha na rzecz osoby fizycznej.

Analiza opisu sprawy, powołanych regulacji oraz aktualnego orzecznictwa prowadzi do wniosku, że sprzedaż przez Gminę działki nr x podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy a Gminę – z tytułu ww. sprzedaży (czynności o charakterze cywilnoprawnym) – należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Należy wskazać, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane.

Stosownie do art. 2 pkt 33 ustawy:

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 977 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Na mocy art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza „każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Ponadto należy podkreślić, że przy dokonywaniu oceny, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę nie można kierować się wyłącznie jego podstawowym przeznaczeniem określonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, lecz należy również wziąć pod uwagę jego przeznaczenie uzupełniające, wynikające z tego planu. Ustawodawca bowiem definiując w art. 2 pkt 33 ustawy teren budowlany wskazuje, że decydujące znaczenie mają m.in. zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie zawężając przy tym, że chodzi wyłącznie o podstawowe przeznaczenie określone w tym planie.

Rozpatrując pojęcie „grunty przeznaczone pod zabudowę” należy odwołać się do definicji zawartych w ustawie z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.).

Zgodnie z zapisem art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

Jak stanowi art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:

W myśl art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane:

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 4 ustawy Prawo budowlane:

Z przedstawionego przez Państwa opisu sprawy wynika, że działka nr x stanowi tereny niezabudowane. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy działka x oznaczona jest symbolem ZL – lasy. Gmina, Uchwałą Rady Gminy S. Nr xxx z dnia 27 kwietnia 2007 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy, w § 79.1 uchwaliła: „Ustala się, że tereny oznaczone symbolami ZL, stanowią lasy wraz z niezbędną zabudową, infrastrukturą i drogami, w tym w szczególności stanowiącymi dojazd do istniejących przed wejściem w życie planu siedlisk i innej zabudowy oraz realizację innych obiektów budowanych dopuszczonych w przepisach odrębnych”.

Zauważyć należy, że analiza ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Jak zostało wskazane powyżej, przy ocenie, czy przedmiotowe tereny stanowią tereny budowlane, nie wystarczy analiza ich podstawowego przeznaczenia określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Uwzględnić bowiem należy również zapisy dotyczące przeznaczenia dopuszczalnego tego terenu. Ewentualnie wznoszone obiekty, co prawda uzupełniają podstawową funkcję gruntu, co jednak nie zmienia faktu, że sama możliwość wybudowania obiektów budowlanych oznacza, że działki te stanowią grunt przeznaczony pod zabudowę. Należy podkreślić, że ustawodawca nie uzależnił charakteru terenu od głównego celu, który będący przedmiotem opodatkowania VAT teren ma spełniać, lecz zwolnienie od opodatkowania VAT zależy od możliwości dokonania zabudowy wskazanego terenu.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazujący, że ww. działka nr x zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego stanowi teren dopuszczający możliwość zabudowy, stwierdzić należy, że będą to działki przeznaczone pod zabudowę.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że działka nr x stanowi teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

W konsekwencji dostawa niezabudowanej działki nr x nie może zostać objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W związku z tym, że dostawa ww. działki nie korzysta ze zwolnienia w trybie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia wynikającego z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1.towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

2.przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Należy wskazać, że z podanych okoliczności sprawy nie wynika, że przedmiotowa działka wykorzystywana była wyłącznie do czynności zwolnionych z podatku VAT, bowiem – jak wskazali Państwo w opisie sprawy – od momentu nabycia działka nr x nie była wykorzystywana do celów działalności gospodarczej. Ponadto tereny obejmujące obszar działki nr x zostały nabyte przez Gminę na podstawie decyzji Skarbu Państwa.

Biorąc pod uwagę powyższe, dostawa działki nr x nie korzysta także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, że nie zostały spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie.

W konsekwencji, dostawa działki nr x  podlega opodatkowaniu z zastosowaniem właściwej stawki podatku od towarów i usług.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie zadanego pytania. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, a wynikające z opisu sprawy oraz Państwa stanowiska – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto myśl art. 14b § 1a Ordynacji podatkowej:

Tym samym, kwestia ustalenia wysokości stawki podatku VAT dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być rozstrzygnięta tylko w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy.

Stosownie do tego przepisu:

W związku z powyższym należy podkreślić, że ta interpretacja nie rozstrzyga kwestii tego, jaka stawka podatku VAT jest właściwa dla sprzedaży działki.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

- Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.