Wyrok NSA z dnia 14 lutego 2024 r., sygn. I GSK 192/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia NSA Joanna Salachna Sędzia del. WSA Krzysztof Sobieralski (spr.) Protokolant Patrycja Czubała po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 6 listopada 2019 r. sygn. akt I SA/Go 624/19 w sprawie ze skargi E. AG w Szwajcarii na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 25 czerwca 2019 r. nr 0801-IOA.4105.2.2019.4.RKR UNP: 0801-19-038957 w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze na rzecz E. AG w Szwajcarii kwotę 8100 (osiem tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, zwany dalej "WSA" lub "Sądem I instancji", wyrokiem z dnia 6 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Go 624/19, uwzględnił skargę E. T. A. z siedzibą w S., zwanej dalej "skarżącą", i uchylił w całości decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Z.G., zwanego dalej "DIAS" lub "organem odwoławczym", z dnia 25 czerwca 2019 r., nr 0801-IOA.4105.2.2019.4.RKR, utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Z. G., zwanego dalej "organem pierwszej instancji", z dnia 14 grudnia 2018 r., nr 0808-SPA.4105.22.2018, o odmowie zwrotu podatku akcyzowego z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy wyrobów węglowych.

Organy administracji obu instancji uznały, że skarżąca nie jest podmiotem uprawnionym do ubiegania się o zwrot akcyzy z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy wyrobów węglowych bowiem nie została spełniona przesłanka określona w art. 82 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 846 ze zm.), zwanej dalej "u.p.a.", oraz przesłanka określona w art. 82 ust. 3 tej ustawy. W ocenie organów skarżąca nie jest podatnikiem, który dokonał zapłaty podatku akcyzowego za wyroby węglowe i nie jest podatnikiem, który dokonał eksportu lub dostawy wewnątrzwspólnotowej w przedmiotowej sprawie. Nie jest również podmiotem, który nabył te wyroby od podatnika i następnie dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu, a tym samym nie jest pierwszym pośrednikiem, jak również ostatnim ogniwem w łańcuchu dystrybucji wyrobów akcyzowych.