Wyrok NSA z dnia 26 stycznia 2024 r., sygn. II FSK 549/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Płusa Sędziowie Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska- Nowacka (spr.) Protokolant Ewa Morawska po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 października 2020 r. sygn. akt I SA/Wr 325/20 w sprawie ze skargi T. [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 kwietnia 2020 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.38.2020.1.PC w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 22 października 2020 r., sygn. akt I SA/Wr 325/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił w całości skargę T. [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 kwietnia 2020 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, jak i innych wyroków powołanych poniżej, dostępna jest na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl/.

2.1. Od powyższego wyroku skarżąca spółka, działając na podstawie art. 173 § 1 i § 2 oraz art. 176 § 1 i § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., dalej jako "p.p.s.a."), wywiodła skargę kasacyjną, w której zaskarżyła to orzeczenie w całości.

Zaskarżonemu wyrokowi w skardze kasacyjnej zarzucono:

I. na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

1) art. 151 p.p.s.a. oraz art. 146 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 18d ust. 6 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 865, dalej jako "u.p.d.o.p.") poprzez błędną wykładnię prawa materialnego i nieuprawnione przyjęcie, że koszty kwalifikowane uwzględniane "w kalkulacji dochodu zwolnionego", o których mowa w art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p. "oznaczają wszystkie koszty kwalifikowane stanowiące [...] odpowiednio koszty działalności prowadzonej na terenie SSE", ponieważ w "kalkulacji dochodu zwolnionego" uczestniczy cały dochód z działalności strefowej, tj. w części zwolnionej i opodatkowanej, przy czym "kwestia rzeczywistej wysokości przysługujących zwolnień z uwagi na limit pomocy publicznej nie ma znaczenia", podczas gdy poprawna interpretacja przytoczonych wyżej przepisów prawa materialnego powinna doprowadzić do wniosku, że: ocena, czy "w kalkulacji dochodu zwolnionego" uczestniczy cały dochód z działalności strefowej czy tylko jego część, a tym samym czy we wspomnianej kalkulacji uwzględniane są odpowiednio "wszystkie koszty kwalifikowane" czy też tylko ich część, jest uzależniona od wysokości przysługującego podatnikowi limitu pomocy publicznej, przy czym przedmiotowe koszty kwalifikowane są uwzględniane przez podatnika "w kalkulacji dochodu zwolnionego" zgodnie z art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p. jedynie w ramach kalkulacji dochodu strefowego zwolnionego (tj. do wysokości limitu pomocy publicznej uregulowanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.), zaś powyżej tego limitu koszty kwalifikowane są uwzględniane przez podatnika w kalkulacji dochodu strefowego opodatkowanego na zasadach ogólnych, tj. w kalkulacji dochodu niepodlegającego zwolnieniu i w tym zakresie koszty te nie podlegają wyłączeniu (ograniczeniu), o którym mowa w art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p.