Wyrok NSA z dnia 29 lutego 2024 r., sygn. III OSK 1278/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak Sędziowie sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) sędzia del. WSA Hanna Knysiak - Sudyka po rozpoznaniu w dniu 29 lutego 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Straży Granicznej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 lutego 2022 r. sygn. akt II SA/Wa 1249/19 w sprawie ze skargi A. A. na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 8 kwietnia 2019 r. nr 148 w przedmiocie odmowy wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 17 lutego 2022 r. sygn. akt II SA/Wa 1249/19 wydanym po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. A. na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z 8 kwietnia 2019 r. nr 148 w przedmiocie odmowy wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) w zw. z art. 135 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r., poz. 329) dalej "p.p.s.a." uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z 18 lutego 2019 r. nr 55.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wskazał, że spór w sprawie dotyczy możliwości odniesienia skutków wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 30 października 2018 r. sygn. akt K 7/15 do § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 16 września 2005 r. w sprawie ekwiwalentów pieniężnych za niewykorzystane przez funkcjonariusza Straży Granicznej urlopy i czas wolny od służby (Dz.U. z 2005 r., poz. 1560, dalej jako "rozporządzenie"), tj. regulacji analogicznej do niekonstytucyjnego art. 115a ustawy o Policji. Zdaniem Sądu I instancji możliwe jest dokonanie przez sąd kontroli konstytucyjności normy podustawowej w oparciu o ww. wyrok TK. Orzeczenie to uchyliło domniemanie konstytucyjności normy prawnej, a nie przepisu prawnego, co umożliwia odniesienie stanowiska TK do przepisu rozporządzenia, zawierającego tożsamą normę prawną. Dalej Sąd wskazał, że ekwiwalent, będący substytutem urlopu, powinien odpowiadać wartości urlopu w naturze. Świadczeniem ekwiwalentnym za przepracowany dzień urlopu jest uposażenie za jeden dzień roboczy, co wynika z faktu, że urlop wypoczynkowy jest liczony wyłącznie w dniach roboczych. Przy zastosowaniu § 2 ust. 2 rozporządzenia i wskaźnika wynoszącego 1/30 części miesięcznego uposażenia, funkcjonariusz Straży Granicznej nie otrzymuje 100% dziennego uposażenia. Przy zastosowaniu wspomnianej regulacji pomniejszony zostaje czas wypoczynku funkcjonariusza, a przez to prawo do płatnego urlopu.