Interpretacja indywidualna z dnia 3 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.138.2024.2.AKA

Naliczane kary wynikające z umowy abonamentowej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, że:

• naliczane kary wynikające z umowy abonamentowej w przypadku niezwrócenia po zakończeniu umowy udostępnionego abonentowi Sprzętu, zwrotu Sprzętu po wyznaczonym terminie lub gdy zwrócony sprzęt jest niekompletny, zniszczony, uszkodzony nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie nr 1),
• naliczane kary wynikające z umowy abonamentowej w przypadku wydania w trakcie trwania umowy abonamentowej nowego Sprzętu w miejsce uszkodzonego lub zniszczonego Sprzętu z winy abonenta lub utraty w trakcie trwania umowy udostępnionego Sprzętu z winy abonenta nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie nr 2).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 marca 2024 r. (wpływ  27 marca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest polskim rezydentem podatkowym, zaś jej głównym przedmiotem działalności jest świadczenie usług w zakresie (…), ze szczególnym uwzględnieniem (..). Za pośrednictwem (…). Odbiorcami tych usług są przede wszystkim osoby fizyczne, które opłacają abonament za korzystanie z usług (…), chociaż do abonentów Spółki zaliczają się również podmioty gospodarcze, w tym hotele, bary, czy restauracje.

W celu korzystania z usług (…) Spółka udostępnia Abonentom Sprzęt, na który składają się dekodery, anteny, etc. Sprzęt służący do odbioru usług (…) udostępniany jest odpłatnie, przy czym cena za udostępnienie Sprzętu może być określona odrębnie od abonamentu lub też cena za udostępnienie Sprzętu może być ujęta w kwocie płaconego Spółce abonamentu. Spółka udostępnia Sprzęt na czas korzystania przez abonentów z jej usług.

Udostępniony abonentowi odpowiedni Sprzęt służący do prawidłowego korzystania z usług (…) nadal pozostaje własnością Spółki. Z wyjątkiem akcji promocyjnych - których niniejszy wniosek nie dotyczy - Spółka z zasady nie dokonuje sprzedaży sprzętu niezbędnego do odbioru (…).

Zgodnie z zawartymi umowami abonent jest odpowiedzialny za utratę, nienależytą dbałość o Sprzęt (w tym porzucenie/pozaumowne pozostawienie), wprowadzenie zmian technicznych (w tym nieupoważnioną ingerencję w oprogramowanie Sprzętu), zniszczenie lub uszkodzenie udostępnionego Sprzętu, jak również za wszelkie inne szkody dotyczące Sprzętu powstałe w okresie od jego wydania abonentowi do zwrotu, poza drobnymi uszkodzeniami wynikającymi z normalnego zużycia i poza szkodami wynikającymi z ukrytych wad technicznych. Zmiany techniczne, zmiany wizualizacyjne, w tym ingerencja w plombę, numery seryjne, są przez Spółkę traktowane jako uszkodzenie Sprzętu.

Z uwagi na fakt, iż udostępniony abonentom Sprzęt służący do prawidłowego odbioru usług (…) pozostaje własnością Spółki w przypadku rozwiązania, wygaśnięcia, odstąpienia, etc. od umowy, abonent ma obowiązek jego niezwłocznego zwrotu.

Zwrot Sprzętu nie może nastąpić później niż w terminie 14 dni od daty rozwiązania, wygaśnięcia, odstąpienia, etc. od umowy.

W praktyce dochodzi do sytuacji, gdy abonent nie zwróci Sprzętu po zakończeniu umowy, zwróci Sprzęt uszkodzony lub zwróci Sprzęt po terminie określonym w umowie. W celu ochrony interesów Spółki umowy abonamentowe zawierane przez Spółkę przewidują, że abonent jest zobowiązany do uiszczenia na rzecz Spółki kary określonej w stanowiących element umowy abonamentowej szczegółowych warunkach korzystania ze Sprzętu w wysokości uzależnionej od rodzaju udostępnionego Sprzętu w następujących przypadkach:

a)braku zwrotu Spółce udostępnionego Sprzętu,

b)stwierdzenia, że zwrócony Sprzęt jest niekompletny, zniszczony, uszkodzony,

c)zwrotu Sprzętu po terminie określonym w umowie,

d)wymiany sprzętu w miejsce uszkodzonego lub zniszczonego sprzętu.

W przypadku, gdy abonent po naliczeniu kary za brak zwrotu Sprzętu zwróci Spółce Sprzęt, Spółka anuluje naliczoną karę za brak zwrotu Sprzętu, naliczy jednak karę za nieterminowy zwrot Sprzętu, której wysokość jest niższa niż kara za niezwrócony Sprzęt.

We wszystkich wyżej opisanych przypadkach Spółka zastrzega sobie prawo dochodzenia odszkodowania w wyższej wysokości niż wysokość określonej w umowach kary, jeżeli szkody spowodowane przez abonenta przewyższałyby wysokość kar wskazanych w umowach abonamentowych.

Uzupełnienie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w odpowiedzi na wezwanie

W odpowiedzi na pytania:

• „czy naliczane przez Spółkę kary wynikające z umowy abonamentowej w przypadku wydania w trakcie umowy abonamentowej nowego Sprzętu w miejsce uszkodzonego lub zniszczonego Sprzętu z winy abonenta lub utraty w trakcie trwania umowy udostępnionego Sprzętu z winy abonenta dotyczą wydania nowego Sprzętu czy stanowią wyłącznie rekompensatę za uszkodzony, zniszczony lub utracony Sprzęt?
• czy w takiej sytuacji kara za zniszczenie, uszkodzenie lub utratę Sprzętu jest rozliczana niezależnie od pobieranej opłaty (kary) za wydanie nowego Sprzętu?”

Wnioskodawca wskazał:

Odpowiadając na powyższe pytania Wnioskodawca wskazał, że naliczane przez Spółkę kary wynikające z umowy abonamentowej w przypadku wydania w trakcie umowy abonamentowej nowego Sprzętu w miejsce uszkodzonego lub zniszczonego Sprzętu z winy abonenta lub utraty w trakcie trwania umowy udostępnionego Sprzętu z winy abonenta nie dotyczą wydania nowego Sprzętu, lecz stanowią wyłącznie rekompensatę za uszkodzony, zniszczony lub utracony Sprzęt - bez względu na opis tej opłaty w dokumentach Spółki.

Głównym celem działania Spółki nie jest generowanie zysków na sprzedaży, czy wypożyczaniu sprzętu (…), lecz Spółka generuje główne zyski z tytułu świadczenia usług (…), zaś sam sprzęt jest jedynie elementem pomocniczym do świadczonej usługi głównej (usługi (…). Wprowadzone w umowach z abonentami zapisy o opłatach (karach) dotyczących braku zwrotu sprzętu, nieterminowego zwrotu sprzętu, czy zwrotu uszkodzonego sprzętu, w miejsce którego wydawany jest nowy (sprawny) sprzęt mają na celu jedynie zabezpieczenie majątku Spółki i zmotywowanie jej abonentów o dbanie o ten sprzęt i jego terminowy zwrot w stanie nieuszkodzonym. Tym samym kara umowna naliczana w przypadku konieczności wydania nowego sprzętu w trakcie umowy w miejsce sprzętu zagubionego lub zniszczonego jest opłatą, która ma rekompensować szkody jakie Spółka poniosła w związku z utratą, uszkodzeniem lub zniszczeniem jej majątku z winy abonenta. Opłata ta nie stanowi wynagrodzenia za wydanie nowego sprzętu.

Innymi słowy, Spółka nie pobiera opłat związanych z wydaniem nowego sprzętu w miejsce sprzętu, który z winy abonenta został uszkodzony czy zniszczony. Pobierane przez Spółkę opłaty stanowią karę za zniszczenie, zagubienie lub uszkodzenie sprzętu - konieczność wydania nowego sprzętu wynika z faktu, że Spółka świadczy usługi (…), których odbiór bez odpowiedniego sprzętu nie byłby możliwy.

Powyższe potwierdza również sposób ustalania wysokości kar przez Spółkę. Przykładowo według aktualnych cenników opłata za zniszczenie lub uszkodzenie sprzętu (co wymusza na Spółce konieczność wydania nowego sprzętu) - w przypadku sprzętu typu (…) - wynosi (…) zł i taka sama opłata jest naliczana przez Spółkę również w przypadku braku zwrotu lub zwrócenia uszkodzonego czy zniszczonego sprzętu po zakończeniu umowy. Innymi słowy Spółka nalicza taką samą karę (w przypadku sprzętu typu (…) według aktualnych umów) w wysokości (…) zł w sytuacji, gdy abonent:

• nie zwróci sprzętu lub zwróci sprzęt uszkodzony czy zniszczony po zakończeniu umowy jak również

• abonent w trakcie umowy zwróci sprzęt zniszczony czy uszkodzony (co wymusi na Spółce wydanie nowego sprzętu w miejsce uszkodzonego lub zniszczonego sprzętu).

W przypadku innych typów sprzętu kary mogą być ustalane w różnej wysokości - co jest podyktowane tym, że Spółka udostępnia sprzęt o różnej wartości, co przekłada się na wysokość kar za zgubienie, zniszczenie, czy uszkodzenie tego sprzętu - ale kary nie są różnicowane w ramach jednego sprzętu w zależności od tego czy sprzęt został zagubiony, zniszczony lub uszkodzony w trakcie umowy, czy po jej zakończeniu.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, brak różnicowania opłat - w ramach tego samego typu sprzętu - za zwrócenie sprzętu zniszczonego lub uszkodzonego zarówno w trakcie umowy (co wiąże się z koniecznością wydania nowego sprzętu, aby abonent mógł dalej korzystać z usług Spółki), jak również po zakończeniu umowy dowodzi, że opłaty pobierane przez Spółkę, bez względu na jej nazwę, stanowią jedynie karę za uszkodzenie lub zniszczenie sprzętu, a nie za wydanie nowego sprzętu.

Pytania

1. Czy naliczane przez Spółkę kary wynikające z umowy abonamentowej w przypadku niezwrócenia po zakończeniu umowy udostępnionego abonentowi Sprzętu, zwrotu Sprzętu po wyznaczonym terminie lub gdy zwrócony sprzęt jest niekompletny, zniszczony, uszkodzony podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2. Czy naliczane przez Spółkę kary wynikające z umowy abonamentowej w przypadku wydania w trakcie trwania umowy abonamentowej nowego Sprzętu w miejsce uszkodzonego lub zniszczonego Sprzętu z winy abonenta, lub utraty w trakcie trwania umowy udostępnionego Sprzętu z winy abonenta podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego):

1. naliczane przez Spółkę kary wynikające z umowy abonamentowej w przypadku niezwrócenia po zakończeniu umowy udostępnionego abonentowi Sprzętu, zwrotu Sprzętu po wyznaczonym terminie lub gdy zwrócony sprzęt jest niekompletny, zniszczony, uszkodzony nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (stanowisko w zakresie pierwszego pytania),

2. naliczane przez Spółkę kary wynikające z umowy abonamentowej w przypadku wydania w trakcie trwania umowy abonamentowej nowego Sprzętu w miejsce uszkodzonego lub zniszczonego Sprzętu z winy abonenta (gdy naprawa takiego Sprzętu nie jest możliwa), lub utraty w trakcie trwania umowy udostępnionego Sprzętu z winy abonenta nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (stanowisko w zakresie drugiego pytania).

Stanowisko Spółki wynika z następujących okoliczności.

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów (w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT) i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT).

Nie budzi większych wątpliwości, że w świetle opisanego powyżej stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) nie można mówić o dostawie towarów. Celem pobieranych przez Spółkę kar nie jest bowiem otrzymanie wynagrodzenia za dostarczany Sprzęt, lecz wprowadzenie opłaty sankcyjnej za niewywiązanie się przez abonenta z zawartej ze Spółką umowy - zgodnie z umową abonamentową obowiązkiem abonenta jest terminowy zwrot nieuszkodzonego Sprzętu, który Spółka może wykorzystać do realizacji kolejnej umowy z innym abonentem. Potwierdzeniem, że wynikających z umowy abonamentowej kar za brak zwróconego sprzętu nie można traktować jako wynagrodzenia za przeniesienie na abonenta własności Sprzętu jest fakt, iż w sytuacji gdy abonent zwróci Sprzęt po terminie, Spółka anuluje karę naliczoną za brak zwrotu Sprzętu, naliczając jedynie karę za nieterminowy zwrot Sprzętu, która to kara jest niższa niż kara za brak Sprzętu w ogóle.

Naliczane przez Spółkę kary z tytułu braku zwrotu Sprzętu po zakończeniu umowy abonamentowej, zwrotu uszkodzonego czy niekompletnego Sprzętu, jak również zwrotu Sprzętu po terminie nie stanowią także wynagrodzenia za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Aby jednak dana czynność (w tym przypadku świadczenie usług) podlegała opodatkowaniu VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym (opłatą). Oznacza to, że aby mówić o transakcji podlegającej opodatkowaniu VAT zapłacone kwoty muszą stanowić rzeczywiste wynagrodzenie za usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego. Stanowisko takie prezentowane jest w orzecznictwie sądowym, w którym wskazuje się, że „o usługach za wynagrodzeniem w rozumieniu ustawy o VAT można mówić jedynie w sytuacji, kiedy wykonywane jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może być uznana za bezpośredniego beneficjenta usługi. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie” (wyrok NSA z 15 stycznia 2015 r., sygn. akt I FSK 1980/13).

W konsekwencji istotną cechą wynagrodzenia stanowiącego ekwiwalent za świadczoną usługę jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczeniem usług a otrzymaną zapłatą. Natomiast w opisanym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) uregulowanie przez abonenta kar za brak zwrotu udostępnionego Sprzętu, zwrot Sprzętu po określonym w umowie abonamentowej terminie lub zwrot Sprzętu w stanie niekompletnym, zniszczonym lub uszkodzonym nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony Spółki. Należy podkreślić, że zarówno z tytułu opóźnienia w zwrocie sprzętu przez abonenta, jak i wskutek jego uszkodzenia lub zagubienia, Spółka ponosi szkodę, której pokryciem - jako rodzaj odszkodowania - ma być określona w umowie abonamentowej kara umowna. Powyższe oznacza, iż uiszczane przez abonentów kary z tytułu niezwrócenia sprzętu, za zagubienie lub uszkodzenie urządzenia, nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie usług lub dostawę towarów, lecz jest to świadczenie o charakterze odszkodowawczym, którego celem jest wyrównanie uszczerbku w majątku Spółki, który powstał na skutek niezgodnego z prawem (zapisami umowy abonamentowej) działania abonenta.

W tym miejscu należy również wskazać, że ustawodawca nie zdefiniował pojęcia odszkodowania w ustawie o VAT, jednak w świetle uregulowań zawartych w kodeksie cywilnym zarówno kara umowna, jak i odszkodowanie stanowią rekompensatą za wyrządzone szkody lub poniesione straty.

Na kompensacyjny (wyrównawczy) charakter kar umownych wskazuje art. 483 § 1 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kary umownej).

Z kolei zasady ustalania odszkodowań wynikają z art. 361 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikała. Naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Tak więc zarówno kara umowna, jak i odszkodowanie - jak w przypadkach opisanych powyżej w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) - mają na celu wyrównanie uszczerbku (szkody), który Spółka poniosła na skutek niezgodnego z prawem (umową abonamentową) zachowania abonenta, a nie wynagrodzenie za jakiekolwiek świadczenie realizowane przez Spółkę na rzecz abonenta.

W konsekwencji oznacza to, że naliczenie kar w wyżej wskazanych przypadkach nie stanowi odpłatności za czynności określone w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Powyższe stanowisko potwierdzają indywidualne interpretacje podatkowe Krajowej Administracji Skarbowej, czego przykładem jest interpretacja Szefa Krajowej Informacji Skarbowej z 19 kwietnia 2023 r. (nr DOP7.8101.2.2022.HEMD), w której wskazano, że: „Należy podkreślić, że zarówno z tytułu opóźnienia w zwrocie Urządzenia Abonenckiego, jak i wskutek jego uszkodzenia lub zagubienia, Spółka ponosi wymierną szkodę. Naliczane w tym zakresie opłaty mają zatem charakter odszkodowawczy. Powyższe oznacza, że uiszczane przez abonentów opłaty z tytułu niezwrócenia Urządzenia Abonenckiego, a także opłaty za zagubienie lub uszkodzenie Urządzenia Abonenckiego, nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie usług lub dostawę towarów, lecz swego rodzaju odszkodowanie (karę umowną), naliczane zgodnie z zawartą umową. W tym przypadku zapłata przez abonenta powyższych opłat ma charakter rekompensaty z tytułu opóźnienia w zwrocie Urządzenia Abonenckiego lub jego uszkodzenia bądź zagubienia.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że naliczenie tych opłat nie stanowi odpłatności za czynności określone w art. 5 ust. 1 u.p.t.u., a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W rozpatrywanym przypadku nie mamy także do czynienia z transakcją ekwiwalentną, gdyż otrzymane przez Wnioskodawcę kwoty nie wiążą się z żadnym świadczeniem na rzecz abonenta. W konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do wystawiania faktur z tego tytułu. Pobierane kwoty mogą być więc dokumentowane na podstawie innych dokumentów księgowych, w tym chociażby not księgowych”.

Analogiczne stanowisko prezentują również starsze interpretacje, czego przykładem jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 marca 2018 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.13.2018.2.AM.

Ad 2

Identycznie należy ocenić naliczane przez Spółkę kary wynikające z umowy abonamentowej w przypadku wydania w trakcie trwania umowy abonamentowej nowego Sprzętu w miejsce uszkodzonego lub zniszczonego Sprzętu z winy abonenta, lub utraty również z winy abonenta w trakcie trwania umowy udostępnionego mu Sprzętu.

Naliczane z powyższych tytułów kary umowne również nie stanowią wynagrodzenia za jakiekolwiek świadczenie wykonane przez Spółkę na rzecz abonenta, a tym samym nie stanowią wynagrodzenia za transakcję podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Naliczane przez Spółkę kary umowne z powyższych tytułów także stanowią rekompensatę za uszczerbek powstały w majątku Spółki na skutek niezgodnego z prawem zachowania abonenta (utraty przez Spółkę Sprzętu lub odzyskania Sprzętu uszkodzonego) i mają na celu wyrównanie tego uszczerbku. Celem Spółki nie jest bowiem działanie w celu uzyskiwania odszkodowań za uszkodzenie lub zagubienie Sprzętu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe w zakresie uznania, że:

• naliczane kary wynikające z umowy abonamentowej w przypadku niezwrócenia po zakończeniu umowy udostępnionego abonentowi Sprzętu, zwrotu Sprzętu po wyznaczonym terminie lub gdy zwrócony sprzęt jest niekompletny, zniszczony, uszkodzony nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie nr 1),
• naliczane kary wynikające z umowy abonamentowej w przypadku wydania w trakcie trwania umowy abonamentowej nowego Sprzętu w miejsce uszkodzonego lub zniszczonego Sprzętu z winy abonenta lub utraty w trakcie trwania umowy udostępnionego Sprzętu z winy abonenta nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie nr 2).

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informuję, że obecnie obowiązują:

• ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361),
• ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023r. poz. 1610 ze zm.).

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

oraz

• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywa się ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musicie się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.