Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 7 marca 2024 r., sygn. IV SA/Po 38/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Grossmann (spr.) Sędzia WSA Katarzyna Witkowicz-Grochowska Asesor sądowy WSA Sebastian Michalski Protokolant sekr. sąd. Iwona Maciak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 07 marca 2024 r. sprawy ze skargi M. S. na uchwałę Rady Miasta Poznania z dnia 24 października 2023 r. nr XCI/1741/VIII/2023 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "W rejonie ulic R. Dmowskiego i Góreckiej" w Poznaniu oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Na sesji w dniu 24 października 2023 r. Rada Miasta Poznania (dalej jako "Rada Miasta" lub "Organ") podjęła uchwałę nr XCI/1741/VIII/2023 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "W rejonie ulic R. Dmowskiego i Góreckiej" w Poznaniu (zwaną też dalej "Uchwałą", "Planem miejscowym" lub "Planem").

Pismem z 22 grudnia 2023 r. M. S. (dalej jako "Skarżący"), reprezentowany przez r. K., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na Uchwałę, zaskarżając ją w części przeznaczającej działkę nr ewid. 19, ark. 09, obr. Górczyn i działkę nr ewid. 26, ark. 07, obr. Górczyn (dalej łącznie jako "Nieruchomości"), stanowiące własność Skarżącego, pod tereny zieleni urządzonej (§ 3 pkt 8, § 8 pkt 6 i § 16 Planu). Zarzuciwszy Uchwale naruszenie art. 1 ust. 2 pkt 6 i 7 w zw. z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2021 r., poz. 741 ze zm., dalej w skrócie: "u.p.z.p.") w zw. z art. 31 ust. 3 i art. 64 oraz art. 22 Konstytucji RP – przez istotne naruszenie zasad sporządzania planu miejscowego poprzez nieuzasadnione i arbitralne wprowadzenie w Uchwale postanowień, które nie uwzględniają walorów ekonomicznych Nieruchomości i prawa właściciela do zagospodarowania nieruchomości na własne cele, prowadząc do faktycznego wywłaszczenia, jak również poprzez podejmowanie czynności nieracjonalnych z punktu widzenia organu planistycznego, co w konsekwencji stanowiło naruszenie naczelnych zasad takich jak zasada praworządności, podczas gdy organy winny działać w granicach ustalonych przepisami – Skarżący wniósł o (i) stwierdzenie nieważności Uchwały w części przeznaczającej Nieruchomości pod tereny zieleni urządzonej; (ii) zasądzenie na rzecz Skarżącego zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.