Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 4 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.36.2024.2.MSU
Zwolnienie od podatku VAT świadczeń z zakresu medycyny pracy odsprzedawanych na rzecz uczniów/słuchaczy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że stanowisko Państwa Spółki w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
15 stycznia 2024 r. wpłynął wniosek Państwa Spółki z 4 stycznia 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT świadczeń z zakresu medycyny pracy odsprzedawanych na rzecz uczniów/słuchaczy.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 marca 2024 r. (data wpływu 25 marca 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni – to … Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług edukacyjnych. Prowadzi szkoły branżowe i policealne szkoły zawodowe wpisane do rejestru szkół i placówek oświatowych.
Kandydaci do szkół branżowych, policealnych szkół zawodowych oraz na kwalifikacyjne kursy zawodowe, w trakcie procesu rekrutacji są zobowiązani do przedstawienia zaświadczenia lekarskiego zawierającego orzeczenie o istnieniu lub o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania i odbywania nauki przed rozpoczęciem kształcenia w związku z narażeniem ich na działanie czynników szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia w trakcie praktycznej nauki zawodu lub stażu uczniowskiego. Zaświadczenie lekarskie z orzeczeniem o braku przeciwwskazań do podjęcia nauki w warunkach opisanych przez podmiot edukacyjny w skierowaniu na badania jest niezbędne do rozpoczęcia nauki, gdy w ramach danego profilu kształcenia przyszły uczeń/słuchacz będzie narażony na działanie czynników szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia. Nie ma możliwości dopuszczenia do nauki osoby, która nie przedstawiła jednostce edukacyjnej zaświadczenia od lekarza medycyny pracy, ani też osoby, u której lekarz medycyny pracy stwierdził przeciwwskazania do odbywania nauki w warunkach wskazanych w skierowaniu przez podmiot edukacyjny. Obowiązek ten wynika z treści rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 26 sierpnia 2019 r. w sprawie badań lekarskich kandydatów do szkół ponadpodstawowych lub wyższych i na kwalifikacyjne kursy zawodowe, uczniów i słuchaczy tych szkół, studentów, słuchaczy kwalifikacyjnych kursów zawodowych oraz doktorantów (Dz. U. poz. 1651, dalej: rozporządzenie).
Zgodnie z treścią ww. rozporządzenia, badaniom lekarskim zobowiązani są poddać się m.in. kandydaci do szkół ponadpodstawowych lub wyższych i na kwalifikacyjne kursy zawodowe, uczniowie i słuchacze tych szkół, studenci oraz słuchacze kwalifikacyjnych kursów zawodowych, którzy w trakcie praktycznej nauki zawodu lub stażu uczniowskiego są narażeni na działanie czynników szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia (§ 1 pkt 1 rozporządzenia). Placówka dydaktyczna wydaje kandydatom na ucznia skierowanie, w którym m.in. wskazuje informacje o zakresie kształcenia oraz o czynnikach szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia, występujących w miejscu odbywania praktycznej nauki. Powyższe czynności stanowią realizację zadań ustawowych w zakresie służby medycyny pracy, co wynika z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 437, dalej: ustawa) – zgodnie z brzmieniem ww. przepisu, służba medycyny pracy realizuje zadania określone w ustawie w odniesieniu do kandydatów do szkół ponadpodstawowych lub wyższych i na kwalifikacyjne kursy zawodowe, uczniów i słuchaczy tych szkół, studentów oraz słuchaczy kwalifikacyjnych kursów zawodowych, którzy w trakcie praktycznej nauki zawodu lub stażu uczniowskiego są narażeni na działanie czynników szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia; zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 2 ustawy, obowiązek objęcia ich profilaktyczną opieką zdrowotną spoczywa na szkole, szkole wyższej lub organizatorze kwalifikacyjnych kursów zawodowych.
W związku z powyższym, Państwa Spółka w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wystawia kandydatom na uczniów i słuchaczy skierowania na badania lekarskie, w którym wskazuje m.in. informację o zakresie kształcenia oraz o czynnikach szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia, występujących w miejscu odbywania nauki, zgodnie z wymogami stawianymi przez rozporządzenie.
Od lipca 2023 roku, w celu ułatwienia kandydatom powyższej procedury uzyskania zaświadczenia lekarskiego niezbędnego do pobierania kształcenia, Państwa Spółka wprowadziła możliwość umówienia konsultacji z lekarzem medycyny pracy oraz pozyskania ww. zaświadczenia za swoim pośrednictwem: kandydat może zalogować się za pośrednictwem strony internetowej na „panel słuchacza” danej szkoły/podmiotu edukacyjnego oraz wybrać opcję opłacenia konsultacji z lekarzem medycyny pracy i uzyskania zaświadczenia lekarskiego za Państwa pośrednictwem, uiszczając na jego rachunek bankowy kwotę 69,00 zł.
Po dokonaniu wpłaty, kandydat otrzymuje dostęp do ankiety do wypełnienia, przekazywanej następnie lekarzowi medycyny pracy, na podstawie której ten wystawia zaświadczenie lekarskie. Takie same informacje (jakie zawarte są w ankiecie) kandydat musiałby przekazać, gdyby uzyskiwał stosowne zaświadczenie bezpośrednio od lekarza medycyny pracy (bez Państwa pośrednictwa).
Lekarz medycyny pracy po zrealizowaniu usługi wystawia podmiotowi edukacyjnemu pobierającemu opłatę fakturę z tego tytułu; koszt jednego badania dla kandydata/słuchacza szkoły wynosi 25,00 zł. Pozostała kwota z uiszczonej przez słuchacza/kandydata opłaty stanowi przychód Państwa Spółki.
Skorzystanie z takiej usługi oferowanej przez Państwa Spółkę nie jest obowiązkowe – placówki edukacyjne wystawiają bowiem właściwe skierowanie na badania każdemu uczniowi i kandydatowi, a zainteresowany może umówić się do lekarza medycyny pracy na odpowiednie badanie we własnym zakresie i dostarczyć do placówki pozyskane w ten sposób zaświadczenie lekarskie. Zaświadczenia pozyskane w ten sposób także są przyjmowane (akceptowane) przez Państwa Spółkę.
Doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
Na pytanie: Czy świadczenia z zakresu medycyny pracy, o których mowa we wniosku nabywają Państwo we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej? wskazali Państwo: Tak, świadczenia medycyny pracy Spółka (Wnioskodawca) nabywa we własnym imieniu, ale na rzecz osób trzecich (tj. uczniów, słuchaczy).
Następnie na pytanie: Czy świadczenia z zakresu medycyny pracy, które Państwa Spółka będzie odsprzedawać na rzecz swoich uczniów/słuchaczy korzystają ze zwolnień, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 lub 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.)? Jeśli tak, to należy wskazać na podstawie którego punktu i (ewentualnie) litery. odpowiedzieli Państwo: Świadczenia z zakresu medycyny pracy, które Spółka nabywa od podmiotów zewnętrznych - i które ma zamiar sprzedawać na rzecz swoich uczniów/słuchaczy - są zwolnione z podatku od towarów i usług.
Wystawca faktur wskazuje jako podstawę prawną zwolnienia art. 113 ustawy o VAT. Uważają Państwo, że są to świadczenia zwolnione z podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, jako świadczenia w zakresie medycyny pracy wykonywane przez podmiot leczniczy w ramach działalności leczniczej.
Dalej na pytanie: Czy usługi, tj. świadczenia z zakresu medycyny pracy, które Państwa Spółka będzie odsprzedawać na rzecz swoich uczniów/słuchaczy będą świadczone przez podmiot leczniczy spełniający definicję podmiotu wykonującego działalność leczniczą w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej? wskazali Państwo: Tak, wedle wiedzy Spółki podmiot, od którego Spółka nabywa świadczenia z zakresu medycyny pracy (celem ich odsprzedaży swoim uczniom, słuchaczom), jest podmiotem wykonującym działalność leczniczą.
Na pytanie: Czy przedmiotem odsprzedaży będą wyłącznie świadczenia zdrowotne stanowiące usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia? Prosimy wyjaśnić w czym przejawia się profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia odsprzedawanych badań. odpowiedzieli Państwo: Odsprzedawane świadczenia są świadczeniami w zakresie przeprowadzenia obowiązkowych - w placówkach edukacyjnych - badań lekarskich (wstępnych). Zgodnie z przepisami (cytowanymi już we wniosku) uczniowie i słuchacze szkół, studenci oraz słuchacze kwalifikacyjnych kursów zawodowych, którzy w trakcie praktycznej nauki zawodu lub stażu uczniowskiego są narażeni na działanie czynników szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia są obowiązkowo objęci profilaktyczną opieką zdrowotną przez szkołę, szkołę wyższą lub organizatora kwalifikacyjnych kursów zawodowych. Elementem sprawowania tej profilaktycznej opieki zdrowotnej są badania wstępne, których wykonanie jest właśnie świadczeniem odsprzedawanym przez Wnioskodawcę. W tym przypadku zatem obowiązujące przepisy prawa (przywoływanego we wniosku rozporządzenia Ministra Zdrowia oraz ustawy o służbie medycyny pracy) zaliczają te świadczenia do profilaktycznej opieki zdrowotnej. Jak można mniemać, profilaktyka zdrowia polega w tym przypadku na zidentyfikowaniu w odniesieniu do konkretnej osoby (ucznia, słuchacza) czynników szkodliwych (szczególnie szkodliwych) dla zdrowia tej konkretnej osoby, celem określenia, czy osoba ta może podjąć naukę (praktyczną naukę zawodu) w określonych zakresie, bez uszczerbku dla swego zdrowia.
Następnie na pytanie: Czy bezpośrednim celem ww. usług objętych zakresem pytania zadanego we wniosku jest opieka medyczna służąca profilaktyce, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia? wskazali Państwo: Zgodnie z powoływanymi już we wniosku przepisami powszechnie obowiązującymi (rozporządzenie oraz ustawa) usługi - w ramach których wykonywane są te badania wstępne - mają na celu profilaktykę zdrowia. Usługi te zatem stanowią opiekę medyczną służącą profilaktyce zdrowia.
Na pytanie: Czy ww. usługi objęte zakresem pytania zadanego we wniosku, są częścią profilaktycznej opieki zdrowotnej sprawowanej przez służbę medycyny pracy nad Państwa uczniami? odpowiedzieli Państwo: Tak, ww. usługi są zgodnie z powszechnie obowiązującymi przepisami częścią profilaktycznej opieki zdrowotnej wykonywanej w ramach medycyny pracy.
Następnie odpowiadając na pytanie: Jaki jest cel świadczeń z zakresu medycyny pracy, które Państwa Spółka będzie odsprzedawać na rzecz swoich uczniów/słuchaczy, tj. Czy wykonywanie usług opisanych we wniosku wynika z przepisów kodeksu pracy i/lub innych przepisów i dotyczy monitorowania stanu zdrowia uczniów/słuchaczy? Jeżeli nie, to w jakim celu wykonywane są te usługi? wskazali Państwo: Wykonywanie tych usług wynika z przepisów powoływanych już we wniosku: rozporządzenia Ministra Zdrowia oraz ustawy o służbie medycyny pracy. Jak już bowiem wskazywano we wniosku, zaświadczenie lekarskie z orzeczeniem o braku przeciwwskazań do podjęcia nauki w warunkach opisanych przez podmiot edukacyjny w skierowaniu na badania jest niezbędne do rozpoczęcia nauki, gdy w ramach danego profilu kształcenia przyszły uczeń/słuchacz będzie narażony na działanie czynników szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia. Nie ma możliwości dopuszczenia do nauki osoby, która nie przedstawiła jednostce edukacyjnej zaświadczenia od lekarza medycyny pracy, ani też osoby, u której lekarz medycyny pracy stwierdził przeciwwskazania do odbywania nauki w warunkach wskazanych w skierowaniu przez podmiot edukacyjny.
Jeśli wziąć pod uwagę, że badanie lekarskie ma być przeprowadzane z uwzględnieniem oceny potencjalnych lub istniejących zagrożeń dla zdrowia, występujących w miejscu odbywania praktycznej nauki zawodu, studiów, kwalifikacyjnych kursów zawodowych albo kształcenia w szkole doktorskiej, to przyjąć należy, że celem tych świadczeń jest ochrona zdrowia przed potencjalnymi lub istniejącymi zagrożeniami dla zdrowia.
Pytanie
Czy opisana we wniosku usługa odsprzedawana przez Państwa swojemu uczniowi (słuchaczowi) korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Państwa Spółki usługa, o której mowa we wniosku, korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.
Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 19a u.p.t.u., od podatku zwolnione jest świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19 u.p.t.u.
Państwa Spółka nabywa we własnym imieniu usługi medycyny pracy od placówek medycznych na rzecz osób trzecich (tj. na rzecz słuchaczy i uczniów placówek edukacyjnych, które prowadzi).
Mamy więc tutaj do czynienia z usługami nabytymi przez podatnika we własnym imieniu, ale na rzecz osób trzecich. Państwa Spółka nabywa te usługi od podmiotów mających status podmiotów leczniczych. Są to więc usługi, nabyte od podmiotów, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 u.p.t.u.
Dla zastosowania zwolnienia z podatku – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19a u.p.t.u. – konieczne byłoby zatem jeszcze to, aby były to usługi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 lub pkt 19 u.p.t.u.
W art. 43 ust. 1 pkt 18 u.p.t.u. stanowi się o usługach w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz o dostawie towarów i świadczeniu usług ściśle z tymi usługami związanymi, które są wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.
Usługa, o której mowa, polega na przeprowadzeniu na odległość badań lekarskich, które mają zweryfikować to, czy dana osoba może bezpiecznie dla swojego zdrowia, uczestniczyć w określonych zajęciach edukacyjnych (w tym związanych z praktyczną nauką zawodu). Istotą tego świadczenia jest zatem badanie przeprowadzane na odległość przez lekarza medycyny pracy.
Orzecznictwo TSUE pozwala na wskazanie kilku istotnych aspektów korzystania ze zwolnień związanych z ochroną zdrowia i z medycyną. Dla zastosowania zwolnienia istotny jest cel wykonywanych świadczeń. Ze zwolnienia mogą bowiem generalnie korzystać tylko te czynności, które mają charakter diagnostyczny lub terapeutyczny (leczniczy). Jeśli świadczenie nie będzie służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, to wówczas nie będzie objęte zwolnieniem podatkowym.
Zakresem tych zwolnień – w kontekście celu wykonywanych świadczeń - zajmował się wielokrotnie Europejski Trybunał Sprawiedliwości (ETS). W sprawie C-76/99 Komisja Wspólnot Europejskich przeciw Republice Francuskiej ETS stwierdził, że dla rozstrzygania o objęciu czynności zwolnieniem należy uwzględnić cel czynności. Jeśli następuje to w związku z diagnozowaniem, bądź terapią, świadczenie jest wolne od podatku jako czynność opieki medycznej, bądź działalność jej towarzysząca.
W związku z tym – w ocenie TSUE - nie są zwolnione z podatku przykładowo następujące czynności:
- pobieranie próbek DNA dla celów ustalenia ojcostwa (orzeczenie w sprawie C-384/98 Dotter vs Willimaier);
- wydawanie zaświadczeń o stanie zdrowia dla celów uzyskania uprawnień rentowych, badania lekarskie wykonywane w celu ustalenia wielkości szkód na osobie, sprawozdania medyczne (opinie biegłych), badania lekarskie prowadzone w toku postępowania o błędy w sztuce nie korzystają ze zwolnienia (orzeczenie w sprawie C-307/01 Peter d'Ambrumenil, Dispute Resolution Services Ltd vs Commissioners of Customs and Excise);
- sporządzenie raportu medycznego oceniającego stan zdrowia osoby na potrzeby oceny zasadności roszczenia o wypłatę renty inwalidzkiej nie jest zwolnione od VAT (orzeczenie w sprawie C-212/01 Margarete Unterpertinger vs Pensionsversicherungsanstalt der Arbeiter);
Możliwość zastosowania zwolnienia z VAT dla usług z zakresu medycyny pracy wywołuje w tym kontekście pewne wątpliwości, aczkolwiek w odniesieniu do badań wstępnych dla uczniów, studentów, etc. uznaje się możliwość zastosowania zwolnienia z podatku.
Usługa polegająca na wykonywaniu badań lekarskich i wydawaniu zaświadczeń dla kandydatów do szkół, wykonywana jest zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 26 sierpnia 2019 r. w sprawie badań lekarskich kandydatów do szkół ponadpodstawowych lub wyższych i na kwalifikacyjne kursy zawodowe, uczniów i słuchaczy tych szkół, studentów, słuchaczy kwalifikacyjnych kursów zawodowych oraz doktorantów (Dz. U. z 2019 r. poz. 1651).
Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 2022 r. poz. 437 z późn. zm.) – dalej u.s.m.p., służba medycyny pracy realizuje zadania określone w ustawie w odniesieniu do kandydatów do szkół ponadpodstawowych lub wyższych i na kwalifikacyjne kursy zawodowe, uczniów i słuchaczy tych szkół, studentów oraz słuchaczy kwalifikacyjnych kursów zawodowych, którzy w trakcie praktycznej nauki zawodu lub stażu uczniowskiego są narażeni na działanie czynników szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia.
Zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 2 u.s.m.p., obowiązek objęcia profilaktyczną opieką zdrowotną spoczywa na szkole, szkole wyższej lub organizatorze kwalifikacyjnych kursów zawodowych. Stosownie do art. 6 ust. 5 u.s.m.p., minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania oraz ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określa, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb badań lekarskich osób wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz sposób dokumentowania tych badań, uwzględniając konieczność przyjęcia obiektywnych i niezbędnych kryteriów oceny stanu zdrowia oraz biorąc pod uwagę konieczność ochrony danych osobowych osób poddanych badaniu.
Natomiast w myśl przepisu § 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 26 sierpnia 2019 r. w sprawie badań lekarskich kandydatów do szkół ponadpodstawowych lub wyższych i na kwalifikacyjne kursy zawodowe, uczniów tych szkół, studentów, słuchaczy kwalifikacyjnych kursów zawodowych oraz uczestników studiów doktoranckich (Dz. U. z 2019 r. poz. 1651), rozporządzenie to określa zakres i tryb oraz sposób dokumentowania badań lekarskich:
1.kandydatów do szkół ponadpodstawowych lub wyższych i na kwalifikacyjne kursy zawodowe, uczniów i słuchaczy tych szkół, studentów oraz słuchaczy kwalifikacyjnych kursów zawodowych, którzy w trakcie praktycznej nauki zawodu lub stażu uczniowskiego są narażeni na działanie czynników szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia;
2.doktorantów, którzy w trakcie kształcenia są narażeni na działanie czynników szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia.
Jak wskazuje § 2 ww. rozporządzenia, ilekroć jest mowa o:
1.osobach badanych - rozumie się przez nie osoby wymienione w § 1;
2.placówkach dydaktycznych - rozumie się przez nie szkołę, szkołę wyższą, organizatora kwalifikacyjnych kursów zawodowych w odniesieniu do osób wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy oraz podmiot prowadzący szkołę doktorską - w odniesieniu do osób wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 5 tej ustawy.
Lekarz przeprowadza badanie lekarskie na podstawie skierowania wydanego przez placówkę dydaktyczną (§ 3 ust. 1 ww. rozporządzenia).
Zgodnie z brzmieniem § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 26 sierpnia 2019 r., lekarz przeprowadza badanie lekarskie z uwzględnieniem:
1.oceny potencjalnych lub istniejących zagrożeń dla zdrowia, występujących w miejscu odbywania praktycznej nauki zawodu, studiów, kwalifikacyjnych kursów zawodowych albo kształcenia w szkole doktorskiej;
2.zakresu i częstotliwości przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 229 § 8 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495);
3.prac wzbronionych młodocianym określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 204 § 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.
Na podstawie § 4 ust. 2 rozporządzenia, po przeprowadzeniu badania lekarskiego lekarz wydaje zaświadczenie lekarskie.
W myśl § 4 ust. 3 rozporządzenia, zaświadczenie lekarskie zawiera:
1.oznaczenie jednostki służby medycyny pracy przeprowadzającej badanie lekarskie w postaci nadruku, naklejki lub pieczątki, zawierające jej nazwę (firmę), adres, NIP, REGON;
2.datę wydania zaświadczenia lekarskiego;
3.imię (imiona) i nazwisko, datę urodzenia i numer PESEL osoby badanej, a jeżeli nie posiada numeru PESEL - rodzaj, serię i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość;
4.zakres praktycznej nauki zawodu albo kształcenia;
5.nazwę i adres placówki dydaktycznej, która wydała skierowanie na badania lekarskie;
6.orzeczenie o istnieniu lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania i odbywania praktycznej nauki zawodu, studiów, kwalifikacyjnych kursów zawodowych albo kształcenia w szkole doktorskiej;
7.pieczątkę lub nadruk zawierające imię i nazwisko oraz numer prawa wykonywania zawodu lekarza oraz jego własnoręczny podpis;
8.datę następnego badania lekarskiego wynikającą z przepisów wydanych na podstawie art. 229 § 8 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy;
Zgodnie z § 4 ust. 4 rozporządzenia, w przypadku stwierdzenia w zaświadczeniu lekarskim istnienia przeciwwskazań zdrowotnych do odbywania praktycznej nauki zawodu, studiów, kwalifikacyjnych kursów zawodowych albo kształcenia w szkole doktorskiej lekarz informuje osobę badaną o przyczynach uzasadniających wydanie takiego zaświadczenia oraz wpisuje uzasadnienie do dokumentacji badania lekarskiego osoby badanej.
Zaświadczenie lekarskie wydaje się w dwóch egzemplarzach, z których jeden osoba badana przekazuje placówce dydaktycznej, a drugi jest dołączany do dokumentacji badania lekarskiego osoby badanej (§ 4 ust. 5 rozporządzenia).
Przepisy u.s.m.p. zaliczają wykonywanie przedmiotowych badań lekarskich kandydatów do szkół do „profilaktycznej opieki zdrowotnej”, która obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom, bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.
W tym też znaczeniu nabywane przez Państwa Spółkę, ze względu na ich cel, badania kandydatów do szkół, jako badania służące profilaktyce, są usługami wskazanymi w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.
Na takim też stanowisku stanął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 21 sierpnia 2020 r., znak: 0111-KDIB3-2.4012.129.2020.2.ASZ.
W związku z tym Państwa Spółka uważa, że nabywane przez nią we własnym imieniu, ale na rzecz osób trzecich usługi medycyny pracy mające (z mocy ustawy) cel profilaktyczny, które to usługi są potem odsprzedawane konkretnym uczniom, bądź słuchaczom, korzystają ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 19a u.p.t.u.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła we wniosku Państwa Spółka jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
W świetle art. 8 ust. 2a ustawy:
W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Z powyższych uregulowań wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).
Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w jego działalności gospodarczej.
W treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.
Zwolnienie od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.
Natomiast w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich zakładów leczniczych, w których wykonywana jest działalność lecznicza.
Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy:
Zwalnia się usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:
a. lekarza i lekarza dentysty,
b. pielęgniarki i położnej,
c. medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2023 r. poz. 991, 1675 i 1972),
d. psychologa.
Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy:
Zwalnia się od podatku świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.
Analiza ww. przepisów wskazuje, że zwolnienie od podatku VAT usług w zakresie opieki medycznej ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Z tego względu, oprócz przedmiotu transakcji istotny jest również status podmiotu świadczącego daną usługę. Ze zwolnienia korzystają usługi służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze bądź przez określonych przedstawicieli zawodów medycznych. Obejmuje zatem tylko świadczenia medyczne wykonywane w określonym celu (przedmiot) przez określone osoby (podmioty).
Zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy w zakresie opieki medycznej stanowi implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b i c Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006, str. 1, ze zm.), zgodnie z którym:
Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:
b) opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze;
c) świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.
Precyzując czynności opieki medycznej, których celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie lub poprawa zdrowia, pojęcia te należy interpretować z zastosowaniem wykładni językowej.
„Profilaktyka” to wszelkie działania i środki stosowane w celu zapobiegania czemuś niepożądanemu, likwidowanie przyczyn niekorzystnych zjawisk; to działania i środki stosowane w celu zapobiegania chorobom. Zatem profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.
„Zachowywanie” rozumiane jest jako dochowanie czegoś w stanie niezmienionym, nienaruszonym lub niezniszczonym mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności, utrzymywanie.
Interpretując słowo „ratowanie”, należy odwołać się do słów „ratować” i „ratownictwo”. Ratować to starać się ocalić, zachować coś, natomiast ratownictwo jest rozumiane jako ogół środków i metod ratowania życia ludzkiego i niesienia pomocy w warunkach zagrożenia.
Słowo „przywracać” oznacza doprowadzić coś do poprzedniego stanu, wprowadzić coś na nowo, odtworzyć coś w pierwotnej postaci, wznowić, odnowić, sprawić, że ktoś się znajdzie w takiej sytuacji, w takim stanie, w jakim był poprzednio. Pojęcie „przywracanie zdrowia” oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim był poprzednio.
„Poprawa” to zmiana stanu czegoś na lepsze, poprawienie czegoś, poprawianie się, polepszanie. Z kolei termin „poprawa zdrowia”, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień, zgodnie z wykładnią literalną, oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie.
Z opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług edukacyjnych. Spółka prowadzi szkoły branżowe i policealne szkoły zawodowe wpisane do rejestru szkół i placówek oświatowych. Kandydaci do szkół branżowych, policealnych szkół zawodowych oraz na kwalifikacyjne kursy zawodowe, w trakcie procesu rekrutacji są zobowiązani do przedstawienia zaświadczenia lekarskiego zawierającego orzeczenie o istnieniu lub o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania i odbywania nauki przed rozpoczęciem kształcenia w związku z narażeniem ich na działanie czynników szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia w trakcie praktycznej nauki zawodu lub stażu uczniowskiego. Od lipca 2023 roku, w celu ułatwienia kandydatom procedury uzyskania zaświadczenia lekarskiego niezbędnego do pobierania kształcenia, Państwa Spółka wprowadziła możliwość umówienia konsultacji z lekarzem medycyny pracy oraz pozyskania ww. zaświadczenia za swoim pośrednictwem: kandydat może zalogować się za pośrednictwem strony internetowej na „panel słuchacza” danej szkoły/podmiotu edukacyjnego oraz wybrać opcję opłacenia konsultacji z lekarzem medycyny pracy i uzyskania zaświadczenia lekarskiego za Państwa pośrednictwem. Świadczenia medycyny pracy Spółka (Wnioskodawca) nabywa we własnym imieniu, ale na rzecz osób trzecich (tj. uczniów, słuchaczy). Świadczenia z zakresu medycyny pracy, które Spółka nabywa od podmiotów zewnętrznych - i które ma zamiar sprzedawać na rzecz swoich uczniów/słuchaczy - są zwolnione z podatku od towarów i usług. Uważają Państwo, że są to świadczenia zwolnione z podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, jako świadczenia w zakresie medycyny pracy wykonywane przez podmiot leczniczy w ramach działalności leczniczej. Podmiot, od którego Spółka nabywa świadczenia z zakresu medycyny pracy (celem ich odsprzedaży swoim uczniom, słuchaczom), jest podmiotem wykonującym działalność leczniczą.
Podkreślenia wymaga, że z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, że zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich i które należy postrzegać w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT (wyrok C-473/08 w sprawie Eulitz, pkt 25). Ponadto, jak również wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w swym orzecznictwie: pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 VI Dyrektywy (obecnie art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.) powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.
Definicja opieki medycznej nie została zawarta ani w krajowych, ani we wspólnotowych przepisach podatkowych. W tym zakresie należy szukać wyjaśnienia tych pojęć w bogatym dorobku orzecznictwa wspólnotowego.
W odniesieniu do powołanych wyżej przepisów Dyrektywy ukształtowała się wspólnotowa linia orzecznicza. I tak, w wyroku w sprawie L.u.P. GmbH (C-106/05, pkt 27) Trybunał stwierdził, że pojęcia „opieki medycznej” oraz „świadczeń opieki medycznej” (…) odnoszą się do usług, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Pojęcie to zdefiniowano również w wyroku w sprawie d´Ambrumenil (C-307/01, pkt 57), gdzie podkreślono, że pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.
Zauważenia wymaga, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 18 i pkt 19 ustawy pojęcie „usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia” odpowiada określeniom używanym przez TSUE „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. W pojęciu tym zawierają się również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C-212/01, pkt 40).
Przepisy Dyrektywy ani orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej nie dają podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia. Zatem czynności, których celem nie jest ochrona zdrowia nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Stanowisko takie wynika z wyroku w sprawie C-212/01 oraz w sprawie C-384/98.
Tym samym zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18, pkt 19 i pkt 19a ustawy, objęte są wyłącznie te usługi w zakresie opieki medycznej, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem, przywracaniem i poprawą zdrowia. Usługi, które tych celów nie realizują, nie mogą korzystać z ww. zwolnienia. W związku z tym każdorazowo należy poddawać analizie, jaki cel przyświecał danej usłudze świadczonej na rzecz pacjenta. Nie w każdym przypadku działania podejmowane na rzecz pacjenta mają na celu zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę jego zdrowia. W przypadku, gdy świadczone usługi nie będą związane z ochroną zdrowia i takiego celu nie będą realizować, nie mogą korzystać z omawianego zwolnienia.
Zgodnie z wyrokiem TSUE C-141/00 w sprawie Ambulanter Pflegedienst Kügler GmbH:
Zwolnienie przyznane w art. 13(A)(J)(c,) Szóstej Dyrektywy (aktualnie art. 132 ust. 1 lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady) nie zależy od formy prawnej podatnika świadczącego usługi medyczne lub paramedyczne, o których mowa w tym przepisie.
W wyroku tym TSUE wyjaśnił również:
W dosłownej interpretacji, przepis ten (art. 132 ust. 1 lit. c) dyrektywy) nie wymaga, by usługi medyczne były świadczone przez podatnika o konkretnej formie prawnej, aby objąć je zwolnieniem. Spełnione muszą być tylko dwa warunki: musi to obejmować usługi medyczne i muszą one być świadczone przez osoby posiadające konieczne kwalifikacje zawodowe (pkt 27).
Jak wynika z powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy, ze zwolnienia od podatku od podatku od towarów i usług korzystają usługi, o których mowa w pkt 18 i 19 – również w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniodawcą usługi, a pacjentem istnieje trzeci podmiot (pośrednik), który nabywa usługę medyczną od świadczeniodawcy i zbywa ją osobie trzeciej.
Ponownie wskazania wymaga, że zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy, podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej, traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi.
W sytuacji, o której mowa w opisie sprawy, zastosowanie znajduje art. 8 ust. 2a ustawy, co oznacza, że Państwo (jako podmiot pośredniczący) będą obowiązani dokonywać w tym zakresie tzw. „refakturowania” świadczeń nabywanych na rzecz klientów (konkretnych uczniów, bądź słuchaczy). Fakt, że Państwo faktycznie nie będą konsumentem nabywanych świadczeń z zakresu medycyny pracy nie oznacza, że w świetle obowiązujących przepisów ustawy, nie wystąpią Państwo jako nabywca świadczeń. W niniejszej sprawie wystąpi zatem tzw. fikcja prawna przewidziana w art. 8 ust. 2a ustawy, w świetle której wystąpią Państwo w roli odsprzedającego świadczenia z zakresu medycyny pracy nabyte we własnym imieniu, lecz na rzecz klientów (uczniów/słuchaczy). Zatem, na gruncie ustawy od towarów i usług, będą Państwo traktowani najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. W takim przypadku, gdy podmiot nabywa usługę, a następnie odsprzedaje ją kontrahentowi w tzw. „stanie nieprzetworzonym”, uznawany jest za podatnika, który taką usługę świadczy. Świadczenie takich usług powinno zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla danego rodzaju usług. Przy refakturowaniu usługi nabytej od podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy, również należy zastosować stawkę podatku właściwą dla danej usługi.
W opisie sprawy wskazali Państwo, że uczniowie i słuchacze szkół, studenci oraz słuchacze kwalifikacyjnych kursów zawodowych, którzy w trakcie praktycznej nauki zawodu lub stażu uczniowskiego są narażeni na działanie czynników szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia są obowiązkowo objęci profilaktyczną opieką zdrowotną przez szkołę, szkołę wyższą lub organizatora kwalifikacyjnych kursów zawodowych. Elementem sprawowania tej profilaktycznej opieki zdrowotnej są badania wstępne, których wykonanie jest właśnie świadczeniem odsprzedawanym przez Państwa Spółkę. W tym przypadku zatem obowiązujące przepisy prawa (przywoływanego we wniosku rozporządzenia Ministra Zdrowia oraz ustawy o służbie medycyny pracy) zaliczają te świadczenia do profilaktycznej opieki zdrowotnej. Profilaktyka zdrowia polega w tym przypadku na zidentyfikowaniu w odniesieniu do konkretnej osoby (ucznia, słuchacza) czynników szkodliwych (szczególnie szkodliwych) dla zdrowia tej konkretnej osoby, celem określenia, czy osoba ta może podjąć naukę (praktyczną naukę zawodu) w określonych zakresie, bez uszczerbku dla swego zdrowia. Usługi - w ramach których wykonywane są te badania wstępne - mają na celu profilaktykę zdrowia. Usługi te zatem stanowią opiekę medyczną służącą profilaktyce zdrowia. Ww. usługi są zgodnie z powszechnie obowiązującymi przepisami częścią profilaktycznej opieki zdrowotnej wykonywanej w ramach medycyny pracy. Celem tych świadczeń jest ochrona zdrowia przed potencjalnymi lub istniejącymi zagrożeniami dla zdrowia.
Ponadto wskazali Państwo, że podmiot, od którego nabywają Państwo świadczenia z zakresu medycyny pracy (celem ich odsprzedaży swoim uczniom, słuchaczom), jest podmiotem wykonującym działalność leczniczą, a nabywane usługi to świadczenia zwolnione z podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, jako świadczenia w zakresie medycyny pracy wykonywane przez podmiot leczniczy w ramach działalności leczniczej.
Zatem w rozpatrywanej sprawie będą Państwo nabywać usługi medyczne od podmiotu wymienionego w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.
Tym samym ww. świadczone usługi spełnią przesłanki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy, tj. będą Państwo świadczyć usługi opieki medycznej, które nabywają Państwo we własnym imieniu, ale na rzecz osób trzecich (uczniów/słuchaczy), od podmiotu leczniczego oraz świadczone usługi będą stanowiły usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce.
Podsumowując, opisane we wniosku świadczenia z zakresu medycyny pracy, realizowane przez Państwa na rzecz uczniów/słuchaczy będą podlegały zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy.
Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które przedstawiła Państwa Spółka i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Wydając niniejszą interpretację jako element zdarzenia przyszłego przyjąłem – co Państwo wskazali - że usługi objęte wnioskiem są świadczeniami zwolnionymi z podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, jako świadczenia w zakresie medycyny pracy wykonywane przez podmiot leczniczy w ramach działalności leczniczej. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli sytuacja Państwa Spółki będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i Państwa Spółka zastosuje się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm. dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right