Interpretacja indywidualna z dnia 19 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.777.2023.4.EW

Uznanie, że sprzedaż niezabudowanej działki gruntu powstałej z podziału działki oraz niezabudowanej działki gruntu nie będzie opodatkowana podatkiem VAT oraz, że sprzedaż zabudowanej działki gruntu powstałej z podziału działki nie będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• uznania, że sprzedaż niezabudowanej działki gruntu powstałej z podziału działki nr 1 oraz niezabudowanej działki gruntu 2 nie będzie opodatkowana podatkiem VAT - jest prawidłowe;
• uznania, że sprzedaż zabudowanej działki gruntu powstałej z podziału działki nr 1 nie będzie opodatkowana podatkiem VAT - jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 grudnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 28 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki gruntu powstałej w wyniku podziału działki nr 1 oraz opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanej działki gruntu nr 2. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 13 marca 2024 r. (wpływ 13 marca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawczyni prowadzi w Polsce samodzielną działalność gospodarczą, której przedmiotem jest nauka języków obcych (PKD 85.59A). Dodatkowo jest wspólnikiem w spółce cywilnej, której przedmiotem działalności jest działalność związana z tłumaczeniami (PKD 74.30.Z). Ponadto Wnioskodawczyni jest wspólnikiem oraz prezesem zarządu Spółki A. działającej w branży (…).

22 sierpnia 2008 roku Wnioskodawczyni, wraz z mężem, z którym wówczas pozostawała we wspólności majątkowej małżeńskiej, nabyła od Gminy (…) niezabudowaną nieruchomość gruntową położoną w (…) przy ul (…), stanowiącą działkę nr 1 obr. (…), dla której Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą nr (…).

W dniu zakupu, jak i obecnie, działka ta była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jako działka przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Niezbędne media (energia elektryczna, woda, kanalizacja i gaz) były w drodze, przy której zlokalizowana jest działka.

Wnioskodawczyni (wraz z mężem) nabyła wskazaną działkę w celu budowy domu rodzinnego. Dom ten został wybudowany i Wnioskodawczyni, wraz z mężem, do dziś zaspokoją w tym domu swoje potrzeby mieszkaniowe. Jest to główne miejsce zamieszkania rodziny Wnioskodawczyni.

20 grudnia 2019 roku Wnioskodawczyni, wraz z mężem, z którym wówczas pozostawała we wspólności majątkowej małżeńskiej, nabyła od osoby prywatnej niezabudowaną nieruchomość gruntową położoną w (…) nad jeziorem (…) stanowiącą działkę nr 2 obr. (…), dla której Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą nr (…). W dniu zakupu, jak i obecnie, działka ta była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jako działka przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. W dniu zakupu, jak i obecnie, niezbędne media (energia elektryczna, woda, kanalizacja, gaz) znajdowały się w pobliżu (od kilku do kilkudziesięciu metrów) działki.

Od dnia zakupu Wnioskodawczyni nie dokonywała jakichkolwiek zmian prawnych i faktycznych w zakresie działki - nie dzieliła jej, nie doprowadzała mediów, nic na nich nie budowała ani też nie oddawała działek w najem lub dzierżawę. Wnioskodawczyni (wraz z mężem) nabyła wskazaną działkę w celu budowy domu rodzinnego w urokliwej okolicy - dla siebie lub swoich dzieci. Gdyby to nie nastąpiło, działka miała stanowić formę bezpiecznej lokaty kapitału.

Działka nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, ani też nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych.

27 kwietnia 2020 roku, na mocy umowy o częściowy podział majątku wspólnego, Wnioskodawczyni stała się wyłącznym właścicielem ww. nieruchomości. W zamian za to mąż Wnioskodawczyni otrzymał wyłączną własność innych wspólnych nieruchomości.

Obecnie Wnioskodawczyni planuje działkę przy ulicy (…) geodezyjnie podzielić na dwie geodezyjne działki, wówczas na jednej będzie znajdował się dom, a druga będzie niezabudowana.

Wnioskodawczyni bierze pod uwagę 2 warianty:

1)tę niezabudowaną działkę po podziale pierwotnej działki chce w przyszłości zabudować też domem jednorodzinny, który będzie prywatną własnością Wnioskodawczyni;

2)tę niezabudowaną działkę po podziale pierwotnej działki chce w przyszłości sprzedać (działka jest ogrodzona, a teren zagospodarowany, tj. wyrównany, zasadzona trawa i tuje, bo była częścią większej ogrodzonej działki, na której wybudowany został dom).

W obu wariantach Wnioskodawczyni zakłada sprzedaż wydzielonej działki (w stanie zabudowanym lub niezabudowanym). Sprzedaż może nastąpić przed upływem 5 lat od końca roku w którym dokonany zostanie podział, ale nastąpi najwcześniej w 2024 roku.

Działka (…) nr 2 obr. (…) Wnioskodawczyni planuje sprzedać. Sprzedaż nastąpi najwcześniej w 2025 roku. Nieruchomość zostanie sprzedana w takim stanie jak obecnie - Wnioskodawczyni nie będzie dokonywała zmian faktycznych lub prawnych dot. działek.

Wnioskodawczyni nie zamierza ponosić innych, dodatkowych nakładów finansowych związanych z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży. W szczególności Wnioskodawczyni nie zamierza wykonywać zagospodarowania terenu, budować domów, czy wznosić ogrodzenia. Pozostanie to w gestii nabywcy lub nabywców nieruchomości lub ich części. Wnioskodawczyni nie zamierza również w jakikolwiek inny sposób ulepszać lub uatrakcyjniać nieruchomości (lub ich części).

Sprzedaż nastąpi na rzecz spółki deweloperskiej, której wspólnikiem jest Wnioskodawczyni albo na rzecz podmiotu niepowiązanego.

Jeżeli sprzedaż nastąpi na rzecz spółki, to spółka najpewniej przeprowadzi na działce nad jeziorem (…) inwestycję deweloperską i sprzeda gotowe domy lub lokale z zyskiem , a w przypadku braku takiej możliwości (np. niepozyskanie środków na ten cel) podejmie próbę odsprzedaży wskazanej działki z zyskiem.

Jeżeli sprzedaż nastąpi na rzecz osoby trzeciej, to Wnioskodawczyni znajdzie taką osobę samodzielnie, za pośrednictwem portali typu (…).

Wnioskodawczyni nie planuje również reklamowania oferty w prasie, radiu, telewizji, internecie, na bilboardach, czy w jakichkolwiek innych miejscach poza ww. internetowymi platformami ogłoszeniowymi.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W związku z prowadzoną jednoosobową działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem VAT. Usługi Wnioskodawczyni korzystają ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy o VAT.

Umowy kupna działek nr 1 i 2 Wnioskodawczyni zawarła jako osoba fizyczna nie jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. W związku z transakcją zakupu ww. działek Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Celem podziału działki gruntu nr 1 jest geodezyjne i prawne oddzielenie nieruchomości stanowiącej budynek (wraz z gruntem) w którym Wnioskodawczyni mieszka i zamierza dalej mieszkać od gruntu, którego sprzedaż Wnioskodawczyni rozważa w ramach opisanego zdarzenia przyszłego.

Działka nr 2 oraz działka wydzielona z działki gruntu nr 1 nie są i nie będą w żaden sposób wykorzystywane, do dnia sprzedaży pełnią rolę lokaty kapitału.

Wnioskodawczyni nie zakłada zawarcia umowy przedwstępnej dotyczącej sprzedaży ww. działek, a gdyby Wnioskodawczyni zawarła taką umowę, to nie będzie zawierała ona żadnych szczególnych postanowień (np. uzyskanie zgód, pozwoleń, opinii, decyzji itp.).

Wnioskodawczyni nie będzie udzielała żadnych pełnomocnictw. Potencjalny nabywca wystąpi o wskazane pozwolenie czy decyzje we własnym zakresie.

Pytania (we wniosku oznaczone jako pytanie nr 2 i pytanie nr 4)

1)Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, odpłatne zbycie działki wydzielonej z działki nr 1 obr. (…) przez Wnioskodawczynię będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług?

2)Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, odpłatne zbycie działki nr 2 obr. (…) przez Wnioskodawczynię będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawczyni, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, odpłatne zbycie nieruchomości przez Wnioskodawczynię nie będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Nie ulega wątpliwości, że sprzedaż nieruchomości stanowi dostawę towarów w rozumieniu tego przepisu.

Nie każda jednak dostawa polega opodatkowaniu VAT, a tylko taka dostawa, która jest dokonywana przez podatnika tego podatku.

Z kolei za podatnika uważa się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 u.p.t.u.).

Natomiast za działalność gospodarczą uważa się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 u.p.t.u.).

Zatem dostawa towarów będzie podlegać opodatkowaniu VAT wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. W niniejszej sprawie jedyną formą działalności gospodarczej jaką można by rozważać w kontekście działań podatnika, jest handel nieruchomościami.

W pierwszej kolejności trzeba wskazać, że opodatkowaniu VAT nie podlega dostawa towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Ponadto działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Nie jest natomiast działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W wyroku TSUE z dnia 15 września 2011 roku, sygn. C-180/10, słusznie wskazano, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. W tym zakresie nie ma również większego znaczenia okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym.

Z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Wnioskodawczyni nie podjęła bowiem ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Wnioskodawczyni zakupiła wymienione nieruchomości niecałe 5 lat temu, na prywatne potrzeby oraz jako inwestycja (lokata kapitału), a nie z zamiarem odsprzedaży.

W analizowanym przypadku Wnioskodawczyni nie podjęła w związku z planowaną sprzedażą żadnych dodatkowych czynności przygotowawczych. Całokształt powyższych okoliczności wskazuje, że Wnioskodawczyni w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie działała jako handlowiec, a podejmowane i planowane przez niego czynności stanowią jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego majątku prywatnego.

W związku z powyższym, sprzedaż przez Wnioskodawczynię nieruchomości nie będzie nosić znamion działalności gospodarczej w rozumieniu u.p.t.u. Całokształt okoliczności i ich zakres wskazuje bowiem, że będą to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Tym samym sprzedaż przez Wnioskodawczynię nieruchomości lub jej części będzie stanowić zwykłe wykonywanie prawa własności, a Wnioskodawczyni sprzedając nieruchomość lub jej część, stanowiącą majątek prywatny, będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

W konsekwencji w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawczyni nie będzie działał w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.t.u., prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u. Zatem, dostawa nieruchomości lub jej części przez Wnioskodawcę, nie będzie opodatkowana VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe w zakresie uznania, że sprzedaż niezabudowanej działki gruntu powstałej z podziału działki nr 1 oraz niezabudowanej działki gruntu 2 nie będzie opodatkowana podatkiem VAT oraz nieprawidłowe w zakresie uznania, że sprzedaż zabudowanej działki gruntu powstałej z podziału działki nr 1 nie będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

„Teren budowlany” to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży niezabudowanej działki gruntu powstałej z podziału działki nr 1 oraz niezabudowanej działki gruntu nr 2 istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży ww. gruntów podjęła/podejmie Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców lub usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r., w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast - jak wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Opis sprawy wskazuje, że planuje Pani sprzedać niezabudowaną działkę 2 oraz działkę wydzieloną z działki nr 1 - jednak sprzedaż tej wydzielonej działki może być przeprowadzona w 2 wariantach:

1)jako działki niezabudowanej;

2)jako działki zabudowanej domem jednorodzinnym.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w stosunku do planowanej sprzedaży niezabudowanej działki gruntu powstałej z podziału działki nr 1 (1 wariant) oraz niezabudowanej działki nr 2, brak będzie przesłanek pozwalających uznać Panią za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy nie będzie Pani wykazywać aktywności, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z okoliczności sprawy wynika, że 22 sierpnia 2008 roku nabyła Pani wraz z mężem, z którym wówczas pozostawała we wspólności majątkowej małżeńskiej od Gminy (…) niezabudowaną nieruchomość gruntową położoną w (…) przy ul (…), stanowiącą działkę nr 1. W dniu zakupu, jak i obecnie, działka ta była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jako działka przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Działkę tą nabyła Pani w celu budowy domu rodzinnego. Dom ten został wybudowany i do dziś zaspokaja Pani w tym domu swoje potrzeby mieszkaniowe.

20 grudnia 2019 roku wraz z mężem nabyła Pani od osoby prywatnej niezabudowaną nieruchomość gruntową położoną w (…) nad jeziorem (…) stanowiącą działkę nr 2. W dniu zakupu, jak i obecnie, działka ta była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jako działka przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Od dnia zakupu nie dokonywała Pani jakichkolwiek zmian prawnych i faktycznych w zakresie działek - nie dzieliła, nie doprowadzała mediów, nic na nich nie budowała ani też nie oddawała działek w najem lub dzierżawę.

Nabyła Pani działkę gruntu nr 2 w celu budowy domu rodzinnego w urokliwej okolicy - dla siebie lub swoich dzieci. Gdyby to nie nastąpiło, działka miała stanowić formę bezpiecznej lokaty kapitału. Działka nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, ani też nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych.

Z opisu sprawy wynika, że w związku z transakcją zakupu ww. działek nie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku VAT.

Zamierza Pani dokonać podziału działki gruntu nr 1 i wydzieloną niezabudowaną część działki sprzedać (wariant 1). Działka nr 2 oraz działka niezabudowana wydzielona z działki gruntu nr 1 nie są i nie będą w żaden sposób wykorzystywane. Do dnia sprzedaży pełnią rolę lokaty kapitału. Nie zakłada Pani zawarcia umowy przedwstępnej dotyczącej sprzedaży ww. działek, a gdyby zawarła Pani taką umowę, to nie będzie zawierała ona żadnych szczególnych postanowień (np. uzyskanie zgód, pozwoleń, opinii, decyzji itp.). Nie będzie Pani udzielała żadnych pełnomocnictw. Potencjalny nabywca wystąpi o wskazane pozwolenie czy decyzje we własnym zakresie.

Tym samym w niniejszej sprawie, w odniesieniu do planowanej sprzedaży niezabudowanej działki gruntu powstałej z podziału działki nr 1 oraz niezabudowanej działki gruntu nr 2 nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż ta wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęła Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działanie, które zamierza Pani podjąć, takie jak podział nieruchomości (działki nr 1) nie ma wpływu na kwalifikację Pani jako podatnika, gdyż stanowi jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego mienia i nie przekracza granic zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sam podział nieruchomości nie decyduje jeszcze o zawodowym charakterze działalności danego podmiotu. Może o tym przesądzić jedynie szereg innych okoliczności, które powodują, że aktywność podmiotu w przedmiocie zbycia działek jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju działalnością.

Należy zatem uznać, że dokonując sprzedaży niezabudowanej działki gruntu powstałej z podziału działki nr 1 oraz niezabudowanej działki gruntu nr 2 będzie Pani korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Brak tego statusu pozbawia Panią cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży działek, a dostawę - cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym, w stosunku do planowanej sprzedaży niezabudowanej działki gruntu powstałej z podziału działki nr 1 (wariant 1) oraz niezabudowanej działki gruntu nr 2 będzie Pani korzystać z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem z tytułu planowanej sprzedaży nie będzie Pani występowała w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy i tym samym ich sprzedaż nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do planowanej sprzedaży wydzielonej działki z działki nr 1 w wariancie 2 tj. w sytuacji, gdy po wydzieleniu działki przeznaczonej do sprzedaży wybuduje Pani na tym gruncie dom jednorodzinny, który sprzeda Pani razem z wydzieloną działką należy wskazać, że w tym przypadku sprzedaż zabudowanej działki wydzielonej z działki nr 1 będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo.

Analiza opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, powołanych regulacji oraz aktualnego orzecznictwa, prowadzi do wniosku, że w związku z planowaną w przyszłości sprzedażą zabudowanej działki gruntu wydzielonej z działki gruntu nr 1 (wariant 2) należy Panią uznać za podatnika podatku od towarów i usług. Działkę gruntu wydzieloną z działki gruntu nr 1 zamierza Pani wykorzystywać w sposób, któremu nie można przypisać znamion wykorzystywania majątku w celach prywatnych. Nieruchomość ta po wydzieleniu i wybudowaniu na sprzedaż domu jednorodzinnego nie będzie zaspokajała Pani potrzeb osobistych. Jak wynika z opisu sprawy na działce tej po wydzieleniu zamierza Pani wybudować dom jednorodzinny, a następnie zakłada Pani sprzedaż wydzielonej działki z działki gruntu nr 1 w stanie zabudowanym. Zatem wybudowanie domu jednorodzinnego w celu jego sprzedaży, stanowi świadome podejmowanie działań mających na celu wykorzystywanie majątku w celach gospodarczych (zarobkowych), których nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Majątek ten - działka po wydzieleniu - nie będzie wykorzystywany wyłącznie w celach prywatnych w całym okresie jego posiadania.

Należy podkreślić, że przez termin „zamiar” należy pojmować nie wolę wewnętrzną, ale wolę dającą się określić na podstawie obiektywnych możliwych do stwierdzenia okoliczności. Przy ustalaniu zamiaru nie można poprzestawać tylko na oświadczeniach zainteresowanej osoby, lecz muszą istnieć obiektywne dowody potwierdzające przeznaczenie danej nieruchomości wyłącznie do celów prywatnych. Jak wynika z powyższego w niniejszej sprawie nie miało to miejsca.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika, że aby nieruchomość stanowiła majątek prywatny, to podatnik musi w całym okresie jej posiadania wykazywać zamiar wykorzystywania danej nieruchomości czy jej części, w ramach majątku osobistego.

W odniesieniu do powyższego wskazać należy, że w myśl zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT, opodatkowaniu tym podatkiem powinien podlegać możliwie każdy obrót towarem i świadczenie usług. Definicja działalności gospodarczej wynikająca z ustawy o VAT ma charakter autonomiczny względem innych gałęzi prawa i powinna być rozpatrywana niezależnie od tych innych przepisów. Z perspektywy przepisów o podatku VAT działalność gospodarcza nie musi być - co do zasady - prowadzona w celu osiągania zysku, gdyż w ramach działalności gospodarczej podatnik VAT może dążyć do osiągnięcia celów innych niż zarobkowe. Bez znaczenia także dla bycia podatnikiem VAT jest efekt prowadzonej działalności, w szczególności, czy jest to działalność dochodowa, czy też przynosząca straty.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, dokonana w kontekście przywołanych wyżej przepisów prawa, prowadzi do wniosku, że wybudowanie w przyszłości przez Panią domu jednorodzinnego na działce wydzielonej z działki gruntu nr 1 w celu jego sprzedaży, wskazuje na zamiar wykorzystywania tej nieruchomości do zaspokojenia Pani potrzeb osobistych, tylko wykorzystanie jej do celów gospodarczych - zarobkowych. Takie postępowanie jest charakterystyczne dla podmiotów występujących profesjonalnie w obrocie gospodarczym.

Zatem nie cele osobiste - w Pani przypadku brak jest czynności charakteryzujących zarząd majątkiem osobistym - a cele gospodarcze leżą u podstaw Pani działania, wobec czego czynność sprzedaży wybudowanego przez Panią domu jednorodzinnego posadowionego na działce wydzielonej z działki gruntu nr 1 nie będzie stanowiła rozporządzania majątkiem osobistym. W związku z tym, skoro w niniejszej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Pani za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, z tytułu sprzedaży działki wydzielonej z działki gruntu nr 1 wraz z posadowionym na nim w przyszłości domem jednorodzinnym , transakcja ta będzie stanowiła dostawę dokonywaną w ramach działalności gospodarczej i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym Pani stanowisko w zakresie uznania, że sprzedaż niezabudowanej działki gruntu powstałej z podziału działki nr 1 (wariant 1) oraz niezabudowanej działki gruntu nr 2 nie będzie opodatkowana podatkiem VAT uznaję za prawidłowe, natomiast Pani stanowisko zgodnie z którym sprzedaż działki wydzielonej z działki gruntu nr 1 zabudowanej w przyszłości domem jednorodzinnym (wariant 2) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ze względu na autonomiczność prawa podatkowego i odrębność uregulowań prawnych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku VAT rozstrzygnięcie przyjęte w interpretacji w zakresie podatku VAT pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie przyjęte w tym zakresie na gruncie przepisów dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz.2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).