Interpretacja indywidualna z dnia 14 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.15.2024.1.SP

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów finansowania dłużnego przeznaczonego na zakup udziałów Spółki, w części, w jakiej koszty finansowania dotyczą działalności prowadzonej przez wydzieloną i wniesioną do innej spółki zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Interpretacja indywidualna

- stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów finansowania dłużnego przeznaczonego na zakup udziałów Spółki, w części, w jakiej koszty finansowania dotyczą działalności prowadzonej przez wydzieloną i wniesioną do innej spółki zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). A. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Jedynym udziałowcem A. jest B., spółka prawa (…) z siedzibą w C. Podstawowy przedmiot działalności A. obejmuje świadczenie mobilnych usług telekomunikacyjnych, sprzedaż urządzeń mobilnych oraz zarządzanie siecią dystrybucji produktów telekomunikacyjnych.

W ramach rozwoju prowadzonej przez A. działalności, w celu przyspieszenia inwestycji w sieci światłowodowe oraz realizacji wizji i ambicji Spółki w zakresie inwestowania w najnowocześniejsze sieci, usługi mobilne oraz szerokopasmowe, A. podjęła decyzję o nabyciu 100% udziałów w D. (dalej: „Transakcja”).

D. była polskim rezydentem podatkowym i podlegała w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. D. była jednym z największych dostawców usług internetowych w Polsce. Podstawowy przedmiot działalności D. obejmował świadczenie cyfrowych usług telewizji, dostępu do sieci Internet oraz telefonii dla klientów indywidualnych i biznesowych.

Zakup udziałów w D. pozwolił Wnioskodawcy na zwiększenie skali prowadzonej działalności, w szczególności w obszarze usług telekomunikacyjnych świadczonych na łączach stacjonarnych, w tym w obszarze usług telewizyjnych, dostępu do szerokopasmowego Internetu światłowodowego, wzmacniając jego pozycję jako operatora konwergentnego. W konsekwencji zakup udziałów w D. przyniósł korzyści zarówno konsumentom, jak i podmiotom biznesowym Spółki dzięki bardziej innowacyjnym i kompleksowym ofertom.

W celu sfinansowania części ceny zakupu udziałów D., Spółka zawarła w dniu (…) 2021 r. umowę pożyczki z konsorcjum banków (dalej: „Pożyczka”). Pożyczka udzielona Wnioskodawcy jest oprocentowana, w związku z czym po stronie Wnioskodawcy powstał koszt w postaci odsetek. Spółka poniosła również inne opłaty na rzecz banków związane z udzieleniem ww. Pożyczki, w tym prowizje i opłaty związane z aranżacją, udzieleniem i dostępnością Pożyczki. Odsetki oraz pozostałe opłaty należne z tytułu udzielenia finansowania (dalej: „Koszty finansowania”), zostały rzeczywiście poniesione przez A., tj. mają charakter definitywny (zostały pokryte z zasobów majątkowych Spółki) oraz zostały właściwie udokumentowane,

Udziały w D. zostały nabyte przez A. na podstawie umowy sprzedaży udziałów zawartej z poprzednim udziałowcem D. Finalizacja Transakcji i zawarcie umowy przyrzeczonej nabycia 100% udziałów w kapitale zakładowym D. nastąpiło (…) 2022 r., a część ceny nabycia została sfinansowana z Pożyczki udzielonej Spółce. W wyniku tej transakcji A. stała się jedynym udziałowcem D.

W powyższym zakresie A. uzyskała w dniu 29 listopada 2022 r. interpretację indywidualną (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.633.2022.1.AW), w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko Spółki, zgodnie z którym wydatki poniesione z tytułu finansowania Transakcji, tj. odsetki od pożyczki zaciągniętej przez Spółkę w celu nabycia udziałów w D., a także inne opłaty ponoszone na rzecz banków związane z udzieleniem ww. Pożyczki, w tym prowizje i opłaty związane z aranżacją, udzieleniem i dostępnością Pożyczki, stanowią koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodem.

Z kolei za nieprawidłowe organ uznał stanowisko A., iż koszty związane z nabyciem udziałów D. (w tym koszty odsetek z tytułu Pożyczki) powinny zostać alokowane przez Spółkę według klucza przychodowego odnoszącego się do wszystkich przychodów wygenerowanych przez Spółkę w odpowiedniej proporcji do dwóch źródeł przychodów, tj. zysków kapitałowych i innych źródeł przychodów.

Spółka złożyła skargę na powyższą interpretację w zakresie w jakim Krajowa Informacja Skarbowa uznała stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku (sygn. akt. III SA/Wa 374/23) uchylił zaskarżoną Interpretację i zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, stanowiącym, że koszty związane z nabyciem udziałów D. (w tym koszty odsetek z tytułu Pożyczki) powinny zostać alokowane przez Spółkę według klucza przychodowego odnoszącego się do wszystkich przychodów wygenerowanych przez Spółkę w odpowiedniej proporcji do dwóch źródeł przychodów, tj. zysków kapitałowych i innych źródeł przychodów. Orzeczenie jest nieprawomocne.

Po nabyciu 100% udziałów w kapitale D. przez A., działalność D. została podzielona na dwa obszary (dalej: „Podział”), odrębne pod względem gospodarczym, formalnie identyfikowalne dla celów wewnętrznego zarządzania spółką, które funkcjonowały równolegle i niezależnie - jako zorganizowane części przedsiębiorstwa - w ramach jej wewnętrznej organizacji, do których przypisane zostały personel, aktywa i pasywa, zobowiązania i należności oraz prawa i obowiązki tj.:

1)działalność związana z rozwojem, modernizacją, zarządzaniem i komercjalizacją infrastrukturą sieci dostępowej będącej własnością lub wykorzystywaną na podstawie odrębnych umów przez wyodrębniony w wewnętrznej strukturze D. pion (dalej: „Pion Sieci Dostępowej”), w technologii HFC (Hybrid Fibre-Coaxial) i FTTH (Fiber to the Home) (dalej: „Infrastruktura Sieci Dostępowej”). Działalność w tym zakresie będzie łącznie określana dalej jako: „Działalność Sieci Dostępowej”;

2)działalność związana z budową innego niż powyższa rodzaju infrastruktury telekomunikacyjnej i technicznej oraz szeroko pojęta działalność telekomunikacyjna, obejmująca m.in. świadczenie detalicznych usług telekomunikacyjnych w tym usług telewizji kablowej, usług świadczonych drogą elektroniczną oraz innych usług związanych z usługami komunikacji elektronicznej oraz zarządzanie stosowną infrastrukturą dosyłową i dystrybucyjną, na potrzeby inne niż świadczenie Usług Dostępu (dalej: „Działalność Operatora”).

W związku z reorganizacją w grupie kapitałowej A., mającej na celu wydzielenie jednostki biznesowej zajmującej się komercjalizacją Infrastruktury Sieci Dostępowej obsługiwanej przez D., doszło do przeniesienia Pionu Sieci Dostępowej, jako zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach wspomnianego obszaru działalności (Działalność Sieci Dostępowej) do spółki E. sp. z o.o. (dawniej: F. Sp. z o.o.; dalej: „E.”),

E. jako dedykowana spółka na cele reorganizacji została utworzona i zarejestrowana jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Krajowym Rejestrze Sądowym z dniem (…) 2022 r.

A. uzyskała interpretację indywidualną z dnia 31 października 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.586.2022.1.PC) potwierdzającą, iż wskazane powyżej obszary, tj. Działalność Sieci Dostępowych oraz Działalność Operatora stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o CIT.

Przeniesienie Działalności Sieci Dostępowej do E. miało nastąpić poprzez podział D. przez wydzielenie - zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek Handlowych (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1467, ze zm.; dalej: „KSH”), tj. poprzez przeniesienie części majątku D. w postaci Pionu Sieci Dostępowej jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa na istniejącą spółkę E. jako spółkę przejmującą. W dniu (…) 2022 r. D. oraz E. dokonały sporządzenia i uzgodnienia planu Podziału. W tym dniu Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników podjęło również uchwałę w sprawie podziału D. przez wydzielenie oraz przeniesienie części składników majątku D. na E., w wyniku której doszło także do podwyższenia kapitałów własnych E.

Natomiast sam wpis Podziału do Krajowego Rejestru Sądowego został dokonany w dniu (…) 2023 r.

Wydzielenie z D. istniejącej Działalności Sieci Dostępowej do specjalnie utworzonej spółki - E., miało na celu umożliwienie znacznie większej i szerszej komercjalizacji Infrastruktury Sieci Dostępowej w modelu otwartego dostępu, poprzez świadczenie usług hurtowych w technologii HFC i FTTH na niedyskryminujących zasadach wszystkim zainteresowanym dostawcom usług szerokopasmowych w Polsce. Ponadto, miało to również umożliwić dalszą modernizację sieci kablowej HFC do sieci światłowodowej FTTH oraz rozbudowę istniejącej sieci FTTH w wybranych miejscowościach (miastach i obszarach podmiejskich Polski) w celu zapewnienia najlepszej jakości sieci coraz większej liczbie użytkowników końcowych w perspektywie długoterminowej.

W ramach dalszej reorganizacji grupy A., 50% udziałów E. sprzedano zewnętrznemu inwestorowi w celu m.in. zapewnienia odpowiedniego poziomu finansowania wydatków inwestycyjnych tej spółki, umożliwiającego sprawną i odpowiadającą zapotrzebowaniu rynku modernizację i rozbudowę Infrastruktury Sieci Dostępowej. Wykonanie umowy sprzedaży udziałów nastąpiło (…) 2023 r., natomiast właściwy wpis w Krajowym Rejestrze Sądowym został dokonany (…) 2023 r.

Wyodrębnienie Działalności Sieci Dostępowej w ramach D. do wyspecjalizowanego pionu, a następnie przeniesienie jej do E. miało na celu jak najefektywniejsze komercjalizowanie Infrastruktury Sieci Dostępowej posiadanej przez D. Grupa kapitałowa A. zakładała, że na krajowym rynku usług telekomunikacyjnych E. będzie podmiotem o ogólnopolskim zasięgu zapewniającym zewnętrznym operatorom telekomunikacyjnym hurtowy, komercyjny dostęp do sieci, na której będą oni mogli świadczyć swoje detaliczne usługi telekomunikacyjne, w szczególności dostępu do sieci Internet, z wykorzystaniem posiadanej przez D. (a po podziale - przez E.) Infrastruktury Sieci Dostępowej.

A. dalej posiada 50% w kapitale zakładowym E.

Po wydzieleniu Pionu Sieci Dostępowej i przeniesieniu go z D. do E., w celu dalszego uproszczenia zarządzania w Grupie A. oraz zmniejszenia kosztów funkcjonowania spółek, A. i D. połączyły się w trybie art. 492 § 1 KSH poprzez przejęcie przez A. całego pozostałego majątku D. tj. Pionu Operatora. Połączenie zostało zarejestrowane (…) 2023 r.

Połączenie nastąpiło w drodze uproszczonej procedury połączenia, tj. spółka dominująca (A.) dokonała przejęcia spółki córki (D.), tzw. transakcja połączenia przez przejęcie typu upstream.

W wyniku Połączenia D. przestało istnieć, a wszystkie jej aktywa, zobowiązania i prawa zostały przeniesione na A. jako spółkę przejmującą.

Podsumowując powyższe, reorganizacja w grupie kapitałowej A. zasadniczo przebiegała w następującej kolejności:

1)Zawarcie (przez A.) przedwstępnej umowy nabycia 100% udziałów w D.

2)Zapewnienie finansowania dla nabycia przez A. udziałów poprzez zawarcie umowy Pożyczki na nabycie udziałów w D. (obejmującej m.in. Działalność Sieci Dostępowej) - (…) 2021 r.;

3)Utworzenie i zarejestrowanie E. - (…) 2022 r.;

4)Zawarcie umowy przyrzeczonej nabycia przez A. od podmiotu trzeciego 100% udziałów w kapitale zakładowym D. - (…) 2022 r.;

5)Podział D. i przeniesienie Pionu Sieci Dostępowej do E. z dniem (…) 2023 r. (wpis w Krajowym Rejestrze Sądowym);

6)Sprzedaż (przez A.) 50% udziałów w E. na rzecz zewnętrznego inwestora - (…) 2023 r. (wpis w Krajowym Rejestrze Sądowym (…) 2023 r.);

7)Połączenie A. z D. - poprzez przejęcie całego pozostałego majątku D., zarejestrowane w KRS dnia (…) 2023 r;

8) Posiadanie (w dacie złożenia niniejszego wniosku) przez A. 50% udziałów w E., który kontynuuje w ramach swojego przedsiębiorstwa działalność Sieci Dostępowej i ją dalej rozwija.

Pytanie

Czy Spółka ma prawo do uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów Kosztów finansowania pozyskanego przez A., przeznaczonego na zakup udziałów D. w części w jakiej Koszty finansowania dotyczą Działalności Sieci Dostępowej, kontynuowanej w spółce E. po wydzieleniu z D.?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy Koszty finansowania pozyskanego przez A. przeznaczonego na zakup udziałów D. w części dotyczącej Działalności Sieci Dostępowej kontynuowanej w spółce E. po wydzieleniu z D. mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów A.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy o CIT. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W świetle powyższego oraz z praktyki wynikającej z interpretacji podatkowych, przyjmuje się, że wydatek poniesiony przez podatnika stanowi dla niego koszt uzyskania przychodu, jeżeli posiada on następujące cechy:

• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz
• nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki (poza tymi, które są wymienione enumeratywnie w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o CIT), stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą osiąganiu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

Wydatki poniesione z tytułu finansowania Transakcji, tj. odsetki od Pożyczki zaciągniętej przez Spółkę w celu nabycia udziałów w D., oraz inne opłaty ponoszone na rzecz banków związane z udzieleniem w/w Pożyczki spełniają warunki uznania ww. wydatków za koszt uzyskania przychodów, wskazane w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż wydatki te:

• pozostają w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, tj. działalnością usług telekomunikacyjnych, które będą dostarczane abonentom;
• bezpośrednio lub pośrednio, wpływają na uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu podatnika, gdyż nabycie udziałów umożliwiło Spółce rozwój działalności i poprawę świadczonych na rzecz klientów usług;
• zostały poniesione i mają mieć charakter definitywny, tj. zostały pokryte z zasobów majątkowych Spółki,
• zostały właściwie udokumentowane,
• nie zostały wymienione w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Wydatki te powinny być kwalifikowane jako pośrednie koszty uzyskania przychodów, związane z ogółem prowadzonej działalności gospodarczej, rozpoznawane na zasadach określonych w przepisie art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia zgodnie z interpretacją indywidualną wydaną na rzecz Wnioskodawcy w dniu 12 września 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.633.2022.1.AW, pytanie nr 1).

W dalszej części uzasadnienia stanowiska, w ocenie Wnioskodawcy, należy skoncentrować się na zamkniętym katalogu wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów.

Wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów

W art. 16 ustawy o CIT zawarty został zamknięty katalog kosztów, których nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów. W ocenie Wnioskodawcy analizie należy poddać przepis art. 16 ust. 1 pkt 13e z uwagi na pozyskanie finansowania przez A. w celu nabycia udziałów innej spółki (tu D.).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 13e ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów finansowania dłużnego łącznie spełniających następujące warunki:

1)uzyskanych w celu nabycia udziałów (akcji) spółki;

2)w części, w jakiej pomniejszałyby one podstawę opodatkowania w której uwzględniane są przychody związane z kontynuacją działalności gospodarczej tej spółki,

- w szczególności poniesionych w związku z połączeniem, wniesieniem wkładu niepieniężnego, przekształceniem formy prawnej lub utworzeniem podatkowej grupy kapitałowej.

Co istotne, aby powyższy przepis miał zastosowanie, powyższe warunki muszą być spełnione łącznie.

Przez koszty finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 ustawy CIT rozumie się wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione. W ocenie Wnioskodawcy, wydatki stanowiące Koszty finansowania spełniają przesłanki do uznania ich za koszty finansowania dłużnego, w rozumieniu przywołanego przepisu.

Wobec powyższego, poniżej przedstawiono analizę poszczególnych przesłanek wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 13e ustawy o CIT.

Ad. 1

Pożyczka zaciągnięta przez A. została przeznaczona na sfinansowanie części ceny zakupu udziałów D. Tym samym Koszty finansowania związane są z nabyciem udziałów w innej spółce - zatem w ocenie Wnioskodawcy warunek należy uznać za spełniony.

Ad. 2

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „kontynuacji działalności gospodarczej”. W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że katalog zdarzeń gospodarczych, w wyniku których dochodzi do takiej kontynuacji działalności jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „w szczególności” użyte w treści analizowanego przepisu (nie tylko połączenie, ale również aport, przekształcenie, etc.).

W celu ustalenia znaczenia tego pojęcia należy zatem odwołać się do interpretacji językowej. Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego przez „kontynuację” rozumie się „wykonywanie w dalszym ciągu rozpoczętej działalności”.

Co więcej, powołany przepis wyraźnie referuje do wyrażenia „tej” (konkretnej) spółki (tj. spółki, z którą następuje m.in. połączenie). W ocenie Wnioskodawcy art. 16 ust. 1 pkt 13e ustawy o CIT jako wyjątek powinien być intepretowany wąsko. Przepis ten nie wyłącza z kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów finansowania dłużnego poniesionych na nabycie udziałów w jakiekolwiek spółce.

Mając na względzie powyższe oraz zgodnie z zasadami wykładni językowej, należy stwierdzić, że art. 16 ust. 1 pkt 13e ustawy o CIT odnosi się do przychodów związanych z kontynuacją działalności gospodarczej tej spółki, tj. spółki, w której udziały zostały pierwotnie nabyte. W ocenie Wnioskodawcy - ten warunek nie jest spełniony w odniesieniu do analizowanego stanu faktycznego.

Należy bowiem zauważyć, że jeszcze przed dniem Połączenia, Działalność Sieci Dostępowej prowadzona była przez E. - tj. odrębny podmiot prawny realizujący samodzielnie wyznaczone cele gospodarcze. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, nie sposób uznać, że w odniesieniu do Działalności Sieci Dostępowej ma miejsce wspomniana w przepisie „kontynuacja” działalności spółki, w której nabyto udziały. Jednocześnie, Koszty finansowania ponoszone z tytułu nabycia udziałów w części dotyczącej Działalności Sieci Dostępowej (E.) pomniejszają podstawę opodatkowania Spółki, podczas gdy E. - jako odrębny byt prawny - rozpoznaje samodzielnie przychody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji, w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego, nie występuje sytuacja, w której przychody i koszty podatkowe (z tytułu finansowania dłużnego) są rozpoznawane na poziomie tego samego podmiotu.

Zarówno A., jak i E. - podmiot będący po wydzieleniu z D. przedsiębiorstwem funkcjonującym w oparciu o działalność Pionu Sieci Dostępowej D. - dalej działają jako odrębne podmioty prawne. Dlatego też koszty związane z zaciągniętą przez A. Pożyczką na pokrycie zakupu części udziałów w D. stanowią koszty uzyskania przychodów wyłącznie w A. i w żaden sposób nie pomniejszają podstawy opodatkowania E. Nie doszło bowiem do takiej reorganizacji, która włączyłaby przedsiębiorstwo A. do E., co dawałoby na koniec skutek w postaci zaciągnięcia finansowania na własny podmiot (tu E.).

Mając na uwadze powyższe, a także dyrektywy wykładni literalnej, zdaniem Wnioskodawcy, należy przyjąć, że Koszty finansowania w analizowanym stanie faktycznym nie są objęte wyłączeniem z kosztów uzyskania przychodów wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 13e ustawy o CIT, a w konsekwencji mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Poza ww. analizą przepisu, poniżej przedstawiono dalsze wyjaśnienia i argumenty w tym zakresie, w których Wnioskodawca zwraca uwagę na właściwe rozumienie przepisu, mając na uwadze przede wszystkim cel, dla którego polski ustawodawca wprowadził do ustawy o CIT art. 16 ust. 1 pkt 13e.

W tym miejscu należy wskazać na uzasadnienie do ustawy wprowadzającej art. 16 ust. 1 pkt 13e ustawy o CIT, które jako cel przywołanego przepisu wskazuje wyłączenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek wynikających z tzw. transakcji debt push down. Taka transakcja związana jest najczęściej z powołaniem spółki celowej, która miałaby dokonać nabycia udziałów lub akcji innej spółki, zaciągając w tym celu finansowanie dłużne (następnie zwykle dochodzi do połączenia spółki celowej ze spółką której udziały lub akcje zostały nabyte).

Jak zostało wskazane w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 sierpnia 2020 r. (sygn. III SA/Wa 2235/19) Schemat tej [dept push down] transakcji zakłada najczęściej powołanie spółki celowej, która ma stać się bezpośrednim udziałowcem spółki nabywanej. Jako, że w praktyce spółka celowa nie posiada wystarczających środków na nabycie udziałów (akcji) danej spółki, konieczne jest zaciągnięcie przez nią finansowania dłużnego - zewnętrznego lub wewnątrzgrupowego. (...)

Transakcja ta rodzi istotne konsekwencje podatkowe polegające na odliczaniu odsetek od kredytu (pożyczki) zaciągniętego na sfinansowanie zakupu akcji (udziałów) przejętej spółki, które po połączeniu spółek stają się odsetkami od kredytu (pożyczki) na kupno „samej siebie”. Skutkuje to tym, iż po połączeniu potencjalny dochód z działalności operacyjnej spółki nabywanej jest pomniejszany o koszt (odsetki) związany z finansowaniem nabycia jej udziałów lub akcji”.

Odnosząc powyższe do analizowanego stanu faktycznego, należy wskazać, że A. nie jest spółką celową powołaną w celu nabycia udziałów w D. Działalność operacyjna Spółki obejmuje świadczenie mobilnych usług telekomunikacyjnych, sprzedaż urządzeń mobilnych oraz zarządzanie siecią dystrybucji produktów telekomunikacyjnych.

Decyzja o nabyciu udziałów przez A. w D. była podyktowana rozwojem prowadzonej przez A. działalności, w celu przyspieszenia inwestycji w sieci światłowodowe oraz realizacji wizji i ambicji Spółki w zakresie inwestowania w najnowocześniejsze sieci, usługi mobilne oraz szerokopasmowe. Co również warte podkreślenia, zaciągnięcie Pożyczki nastąpiło jeszcze przed dniem Połączenia. Nie budzi wątpliwości, że Koszty finansowania ponoszone z nastawieniem na zwiększenie gamy świadczonych przez Spółkę usług, stanowią koszty uzyskania przychodów, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. A. dalej ponosi Koszty finansowania, a E. nadal działa jako odrębny byt prawny - zatem nie dochodzi do sytuacji, w której po reorganizacji „potencjalny dochód z działalności operacyjnej spółki nabywanej jest pomniejszany o koszt (odsetki) związany z finansowaniem nabycia jej udziałów lub akcji”, na co wskazywano w uzasadnieniu do Rządowego projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, który wprowadził przepis art. 16 ust. 1 pkt. 13e do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, wydatki te niezależnie od przeprowadzonego Połączenia, pomniejszają wyłącznie podstawę opodatkowania Wnioskodawcy. Przyjęcie wykładni, w wyniku której - w odniesieniu do realiów sprawy – na skutek połączenia z innym podmiotem, pożyczkobiorca (tutaj Wnioskodawca) traci prawo do zaliczania w koszty podatkowe wydatków z tytułu kosztów finansowania dłużnego, pozostaje w sprzeczności z celem wprowadzenia regulacji art. 16 ust. 1 pkt 13e do ustawy o CIT.

Co więcej, również kierunek Połączenia (tj. połączenie przez przejęcie typu upstream) nie wpisuje się w rodzaje transakcji, których możliwość rozpoznania jako kosztów uzyskania przychodów chciał ograniczyć polski ustawodawca (downstream merger).

Dalej, w literaturze czytamy, że „jedną ze strategii zmierzających do osiągnięcia jak najwyższej efektywności podatkowej na finansowaniu inwestycji jest tzw. debt push down. W jej ramach przedsiębiorcy dążą do takiego ustrukturyzowania swojego biznesu, by dług związany z jego finansowaniem znalazł się na poziomie podmiotu osiągającego przychody operacyjne. Innymi słowy, chodzi o to, aby w tej samej spółce powstawały zarówno przychody, jak i koszty podatkowe. Strategia debt push down jest zazwyczaj realizowana w drodze restrukturyzacji kapitałowych zmierzających do przeniesienia zobowiązania do podmiotu prowadzącego działalność operacyjną (a zatem generującego przychody podatkowe).”

Przed połączeniem zarówno D., jak i A. generowały znaczące przychody podatkowe inne niż z zysków kapitałowych, a kierunek Połączenia był podyktowany ważnymi, opisanymi wyżej przesłankami biznesowymi. Niezależnie od Połączenia, wspomniany powyżej dług pozostaje po stronie Wnioskodawcy. W odniesieniu do sytuacji przedstawionej w stanie faktycznym, nie dochodzi do typowego dla strategii debt push down przeniesienia zobowiązania finansowego do innego podmiotu.

Mając zatem na uwadze cel wprowadzenia regulacji art. 16 ust. 1 pkt 13e jakim jest ograniczenie czerpania korzyści podatkowej przypadku stosowanie strategii debt push down, nie sposób stwierdzić, iż ta regulacja będzie miała zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

Co więcej, Wnioskodawca wskazuje, że w ramach opisywanych reorganizacji:

i.Wnioskodawca najpierw nabył udziały w D. jako spółce prowadzącej m.in. Działalność Sieci Dostępowej (na co uprzednio zaciągnięto finansowanie), następnie

ii.z D. wydzielono Działalność Sieci Dostępowej do E., a dopiero końcowo

iii.nastąpiło połączenie A. z D. (które w momencie Połączenia było pod względem ekonomicznym inną (tj. uboższą o zorganizowaną część przedsiębiorstwa w postaci Działalności Sieci Dostępowej) spółką, niż tą w momencie nabycia przez A. udziałów.

Ponadto, należy wskazać, że A. podjęła decyzję o nabyciu udziałów D. jako całości, a nie wyodrębnionych w D. zorganizowanych części przedsiębiorstwa (w tym Działalności Sieci Dostępowej).

Gdyby A. miało za cel biznesowy nabycie wybranej części przedsiębiorstwa D. (Działalności Sieci Dostępowej), to przeprowadziłoby np. transakcję typu asset deal (nabycie zespołu składników materialnych i niematerialnych), a nie share deal (nabycie udziałów).

W uzupełnieniu do powyższego, Wnioskodawca wskazuje, że przedstawione przez niego stanowisko jest zgodne również z inną z przyjętych norm wykładni - tj. z zakazem stosowania wykładni rozszerzającej do przepisów prawa podatkowego - w szczególności ustanawiających wyjątki wiążące się ze zwiększeniem kwoty podatku.

W doktrynie i judykaturze ugruntowane jest stanowisko, że przepisy prawa podatkowego należy interpretować ściśle oraz zgodnie z ich „literalnym brzmieniem”.

Art. 16 ust. 1 pkt 13e ustawy o CIT stanowi wyjątek od wyrażonej w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT zasady ogólnej dotyczącej zaliczania do kosztów uzyskania przychodów definitywnych wydatków pozostających w związku z działalnością gospodarczą w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Rozszerzające stosowanie art. 16 ust. 1 pkt 13e do kosztów finansowania dłużnego ponoszonych w związku z nabyciem udziałów spółki, w istocie zmierzałoby do zwiększenia zakresu opodatkowania bez wyraźnej podstawy w przepisie rangi ustawowej.

Podsumowując powyższe rozważania dotyczące rozumienia przepisu art. 16 ust. 1 pkt 13e ustawy o CIT - w ocenie Wnioskodawcy przepis ten nie znajdzie zastosowania w zakresie kosztów finansowania pozyskanego przez A. na zakup udziałów w D. w odniesieniu do części dotyczącej Działalności Sieci Dostępowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm., dalej: „updop” lub „ustawa o CIT”),

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowym z osiąganymi przychodami.

Podatnik kwalifikując zatem poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu generowało przychód oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

O ile udzielenie kredytu jest neutralne podatkowo dla stron umowy, o tyle odsetki z nim związane, do poniesienia których jest zobowiązany kredytobiorca (tu: Spółka), po spełnieniu określonych warunków mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z ogólną zasadą, wyrażoną w art. 15 ust. 1 updop, dla kwalifikacji prawnej wydatków na zapłatę odsetek, stanowiących koszty uzyskania przychodów, istotne znaczenie ma cel ich poniesienia, czyli przeznaczenie środków finansowych uzyskanych w drodze kredytu (pożyczki). Kwestią wstępną dla oceny możliwości uznania zapłaconych odsetek za koszty podatkowe jest zatem ustalenie związku przyczynowo-skutkowego, jak i gospodarczego pomiędzy ich zapłatą, a przychodami, jakie podatnik osiąga lub ma szansę osiągnąć. Jeżeli zatem, kredyt (pożyczka) został wykorzystany w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, to świadczenie uboczne, tj. np. odsetki od kredytu (pożyczki), można uznać jako poniesione w celu uzyskania przychodu.

Koszty kredytu (pożyczki), tj. odsetki od kredytu, mogą zatem być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ustalonym zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a lub art. 16 ust. 1 pkt 11 updop. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a updop,

Natomiast w myśl art. 16 ust. 1 pkt 11 tej ustawy,

1 stycznia 2018 r. roku ustawą z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2175, dalej „ustawa nowelizująca”) wprowadzono m.in. regulację szczególną dotyczącą kosztów finansowana dłużnego.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 13e updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów,

Dodany przepis ma na celu wyłączenie możliwości rozpoznania odsetek od kosztów finansowania dłużnego wynikających z przeprowadzenia tzw. transakcji dept push-down, stosowanej przy przejęciach spółek. Jak wskazano w uzasadnieniu do Rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Druk sejmowy nr 1878):

Na podstawie art. 15c ust. 12 updop,

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w świetle art. 16 ust. 1 pkt 13e updop, odsetki od kredytu zaciągniętego przez Spółkę na zakup udziałów w D., w części w jakiej koszty finansowania dotyczą Działalności Sieci Dostępowej (stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa), która stanowiła wkład niepieniężny w spółce E. po jej wydzieleniu z D., mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że ustawa nowelizująca miała na celu uszczelnienie systemu podatku dochodowego od osób prawnych. Jednym z celów tej nowelizacji było zlikwidowanie agresywnej optymalizacji podatkowej poprzez modyfikację przepisów ograniczających wysokość odliczanych odsetek (kosztów finansowania dłużnego). Do tej pory najczęściej powołano spółkę celową, która stawała się bezpośrednim udziałowcem spółki nabywanej. Jako że w praktyce spółka celowa nie posiadała wystarczających środków na nabycie udziałów (akcji) danej spółki, konieczne było zaciągnięcie przez nią finansowania dłużnego - zewnętrznego lub wewnątrzgrupowego. Po nabyciu udziałów spółka celowa była łączona ze spółką, której udziały były nabywane (spółką przejmującą mogła być zarówno spółka celowa, jak i spółka nabywana).Transakcja ta rodziła konsekwencje podatkowe polegające na odliczaniu odsetek od kredytu (pożyczki) zaciągniętego na sfinansowanie zakupu akcji (udziałów) przejętej spółki, które po połączeniu spółek stawały się odsetkami od kredytu (pożyczki) na kupno „samej siebie”. Skutkowało to tym, iż po połączeniu potencjalny dochód z działalności operacyjnej spółki nabywanej był pomniejszany o koszt (odsetki) związany z finansowaniem nabycia jej udziałów lub akcji.

Powyższe działania podatników spowodowały, że ustawodawca zdecydował się na wprowadzenie art. 16 ust. 1 pkt 13e updop, zgodnie z którym nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 uzyskanego w celu nabycia udziałów (akcji) spółki - w części, w jakiej pomniejszałyby one podstawę opodatkowania, w której uwzględniane są przychody związane z kontynuacją działalności gospodarczej tej spółki, w szczególności w związku z połączeniem, wniesieniem wkładu niepieniężnego, przekształceniem formy prawnej lub utworzeniem podatkowej grupy kapitałowej.

Jak wcześniej wskazano za koszty uzyskania przychodu mogą być uznane koszty, które pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, a także koszty, które nie podlegają wyłączeniu na podstawie art. 16 ust. 1 updop.

W kontekście powyższego należy zwrócić szczególną uwagę na brzmienie powołanego wcześniej art. 16 ust. 1 pkt 13e updop.

Dyspozycją tego przepisu objęte są koszty związane z finansowaniem dłużnym uzyskanym na nabycie udziałów w części w jakiej są związane z kontynuacją działalności gospodarczej tej spółki. Ustawodawca wskazał, w powołanym wcześniej przepisie, że kontynuacja działalności może nastąpić np. w związku z wniesieniem wkładu niepieniężnego. Katalog przypadków objętych zakresem tego przepisu jest katalogiem otwartym na co wskazuje sformułowanie „w szczególności” użyte w jego treści. W ocenie Organu w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie ww. przepis.

Zasadnie wskazali Państwo, że katalog zdarzeń gospodarczych, w wyniku których dochodzi do „kontynuacji działalności” wskazanej w art. 16 ust. 1 pkt 13e updop jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „w szczególności” użyte w treści ww. przepisu. Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego dostępnym pod adresem www.sjp.pwn.pl słowo „kontynuacja” oznacza: „wykonywanie w dalszym ciągu rozpoczętej działalności”. Analizowany przepis należy interpretować zgodnie z wykładnią językową, jednak zaproponowany przez Państwa sposób nie jest właściwy. Kluczowe znaczenie w sformułowaniu „kontynuacji działalności gospodarczej tej spółki”, ma odniesienie się do samego faktu kontynuowania działalności gospodarczej, a nie tego, jaki podmiot będzie tę działalność kontynuował, w szczególności nie musi być to „ta konkretna” spółka. Rozumienie zaproponowane przez Państwa byłoby słuszne, gdyby ustawodawca zdecydował się zawrzeć zapis o treści: „kontynuacją działalności gospodarczej przez tę spółkę”. W analizowanej sprawie mamy do czynienia z kontynuacją działalności gospodarczej prowadzonej – jeszcze przed sprzedażą udziałów, na które zaciągnęli Państwo pożyczkę - przez Spółkę D. D. na mocy dalszego wydzielenia przeniosła część działalności jako wkład niepieniężny do innej spółki. Przeniesienie Działalności Sieci Dostępowej do Spółki E. stanowi „wniesienie wkładu niepieniężnego” zgodnie z dyspozycją art. 16 ust. 1 pkt 13e ustawy o CIT. Należy jednak wskazać, że koszty finansowania dłużnego uzyskanego w celu nabycia udziałów w D. nie pomniejszałyby podstawy opodatkowania, w części w której uwzględniane są przychody związane z kontynuacją działalności gospodarczej prowadzonej przez „Działalność Sieci Dostępowej”, ponieważ działalność gospodarcza prowadzona przez powyższą, wydzieloną zorganizowaną część przedsiębiorstwa została przekazana jako wkład niepieniężny do E. Sp. z o.o. i będzie wpływać na przychody tej ostatniej spółki. Ponadto, zgodnie z uzasadnieniem do ustawy nowelizującej, opisana w przedmiotowym wniosku sytuacja nie stanowi transakcji „dept push down”, a regulacja zawarta w art. 16 ust. 1 pkt 13e ustawy o CIT miała na celu ograniczenie możliwości rozliczania kosztów finansowania dłużnego właśnie tego typu działań.

Zgodnie z powyższym, przestawione przez Państwa stanowisko w sprawie, zgodnie z którym przepis art. 16 ust. 1 pkt 13e updop nie znajdzie zastosowania w zakresie kosztów finansowania pozyskanego przez Państwa na zakup udziałów w D. w odniesieniu do części dotyczącej Działalności Sieci Dostępowych - jest prawidłowe, pomimo że nie wszystkie przedstawione przez Państwa argumenty zasługiwały na aprobatę.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).