Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 grudnia 2023 r., sygn. I SA/Wa 1966/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik, sędzia WSA Magdalena Durzyńska, asesor WSA Kamil Kowalewski (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 15 grudnia 2023 r. sprawy ze skargi M. D. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 4 sierpnia 2023 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 4 sierpnia 2023 r., nr KOC/2651/Zs/23, wydanym po rozpoznaniu zażalenia M. D. (dalej też jako Wnioskodawca lub Skarżący), Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie (dalej też jako SKO lub Kolegium) utrzymało w mocy postanowienie Prezydenta m.st. Warszawy (dalej też jako Prezydent) z dnia 27 marca 2023 r. nr UD-IV-WNI-G.6826.905.2022.MWI o odmowie wydania zaświadczenia.

Jak wynika z akt sprawy, Skarżący w dniu 28 lutego 2022 r. skierował do Prezydenta wniosek o wydanie zaświadczenia potwierdzającego przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności odnośnie do nieruchomości gruntowej, położonej w W., przy ul. [...], oznaczonej jako działka nr [...] z obrębu [...], uregulowanej w księdze wieczystej nr [...], w trybie ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 904 – dalej też jako ustawa przekształceniowa).

Prezydent postanowieniem z dnia 27 marca 2023 r. nr UD-1V-WN1-G.6826.905.2022.MW1 odmówił Wnioskodawcy wydania zaświadczenia żądanej treści.

Korzystając z przysługującego mu uprawnienia Wnioskodawca w ustawowym terminie złożył zażalenie na postanowienie Prezydenta. W jego ocenie stwierdzenie, że budynek przy ul. [...] nie był budynkiem mieszkalnym na dzień 1 stycznia 2019 r., nie znajduje potwierdzenia w stanie faktycznym sprawy oraz załączonej do zażalenia dokumentacji. Na podstawie dokumentów dotyczących tej nieruchomości należało bowiem stwierdzić, że budynek, od chwili zakończenia jego budowy, był zawsze budynkiem, który w swojej przeważającej części, a obecnie w całości, przeznaczony jest na cele mieszkalne. Na potwierdzenie powyższego Wnioskodawca przedłożył: decyzję z dnia 13 maja 1949 r., zaświadczenie Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Warszawa – Mokotów z dnia 18 lutego 1961 r., zaświadczenie Urzędu Dzielnicowego Warszawa – Mokotów z dnia 28 lutego 1989 r. oraz zaświadczenie Prezydenta m.st. Warszawy z dnia 6 sierpnia 2015 r.