Interpretacja indywidualna z dnia 14 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.682.2023.2.KP

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej, w sytuacji gdy osoby fizyczne będą płacić przelewem, za pomocą aplikacji BLIK i kartą płatniczą przez terminal, możliwości przechowywania faktur i paragonów fiskalnych wyłącznie w formie elektronicznej oraz dokumentowania sprzedaży na rzecz podatników i osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej, w sytuacji gdy osoby fizyczne będą płacić przelewem, za pomocą aplikacji BLIK i kartą płatniczą przez terminal, możliwości przechowywania faktur i paragonów fiskalnych wyłącznie w formie elektronicznej oraz dokumentowania sprzedaży na rzecz podatników i osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.

Uzupełniliście go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 19 stycznia 2024 r. (wpływ 24 stycznia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Państwo jako Spółka będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w ramach podstawowej działalności gospodarczej świadczycie usługi krótkotrwałego zakwaterowania w całorocznych apartamentach wakacyjnych, domkach i pokojach wakacyjnych, które obejmują głównie usługi noclegowe dla turystów opodatkowane według 8% stawki podatku VAT, posiłki w postaci śniadań i obiadokolacji (zawsze kupowane od zewnętrznych partnerów) opodatkowane według 8% stawki podatku VAT, usługi sprzątania i inne usługi opodatkowane według 23% stawki podatku VAT, np. opłata za nocleg zwierzęcia, wypożyczenie: krzesełka dla dziecka, łóżeczka dla dziecka czy też wanienki dziecięcej, wypożyczenie szlafroku, członkostwo w programie lojalnościowym (…), a także jesteście Państwo inkasentem opłat miejscowych/uzdrowiskowych niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Głównymi nabywcami oferowanych usług są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (tj. turyści), zawierane transakcje z nimi są fiskalizowane za pomocą kasy rejestrującej.

Sprzedaż usług prowadzona jest z wykorzystaniem dedykowanego programu do sprzedaży noclegów i zarządzania apartamentami i pokojami (tzw. PMS - (…), dalej zw. PMS), który zawiera w swej funkcjonalności rejestr sprzedaży tzn. każda zawarta transakcja uzyskuje swój indywidualny unikatowy numer, nazywany potocznie numerem rezerwacji, datę zawarcia transakcji, dane klienta, dane usługi, datę realizacji usługi oraz wartość usługi.

Spółka przyjęła w polityce rachunkowości prowadzenie ewidencji księgowej, wg faktur, tj. dla wszystkich usług bez względu na status klienta wystawiane są faktury sprzedażowe i podlegają fiskalizacji wg obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Wystawione faktury otrzymuje klient w formie elektronicznej lub papierowej, zgodnie z jego dyspozycją.

Spółka planuje przejść na elektroniczną archiwizację dokumentów sprzedażowych tj. zachowanie wystawianych faktur sprzedażowych w formie pliku pdf bez względu na status nabywcy oraz elektronicznej kopii paragonu fiskalnego.

Przy tym fiskalizacji podlegać będą tylko transakcje w przypadku, gdy nabywcą jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej lub rolnik ryczałtowy, tj. konsument.

Dodatkowo należy zaznaczyć, iż korzystacie Państwo z drukarek fiskalnych online posiadających elektroniczny zapis kopii paragonu. Funkcjonalność programu PMS w zakresie wystawiania paragonów i faktur sprzedażowych pozwala na to, aby:

a)Państwa pracownik zlecił w PMS wydruk paragonu fiskalnego, co powoduje, że drukarka fiskalna drukuje paragon papierowy (np. nr 12345), natomiast w programie PMS powstaje dokument o nazwie paragon posiadający unikatowy numer (np. nr (…)),

b)Państwa pracownik wystawił fakturę sprzedażową z danymi nabywcy jakie zostały zapisane w rezerwacji uzyskując numer własny zgodny z przyjętą zasadą numeracji tj. symbol rodzaju faktury, numer porządkowy w ramach rodzaju/symbol lokalizacji/rok (np. (…)),

c)na wydruku faktury pojawi się numer paragonu wystawionego w PMS (przyjmijmy „techniczny”, który jest opisany w punkcie „a” i ten numer pojawia się na paragonie fiskalnym wydrukowanym z drukarki fiskalnej oznaczony jako „nr sys. (…)”.

Z powyższego opisu wynika, że jesteście Państwo w stanie powiązać sprzedaż realizowaną na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, czyli konsumentów, udokumentowaną fakturami ze sprzedażą podlegającą obowiązkowi fiskalizacji, zgodnie z zapisami ustawy o podatku od towarów i usług w myśl zapisów art. 111 ww. ustawy, a sprzedaż ta nie została objęta zwolnieniem, zgodnie zapisami obecnie obowiązującego rozporządzenia Ministra Finansów z 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, ponieważ istnieje spójność danych prezentowanych na fakturach i paragonach fiskalnych.

Obecnie chcielibyście Państwo przejść na obsługę archiwizacji i ewidencji księgowej sprzedaży tylko w formie elektronicznej, która polegałaby na podzieleniu operacji po stronie sprzedaży na nabywcę usługi w rozbiciu na podatnika (nabywca z NIP) i osoby fizyczne/rolnicy ryczałtowi (nabywca bez NIP) przy czym:

• dla nabywcy z NIP (podatnik) - wystawiana byłaby tylko faktura i ujęta w ewidencji JPK VAT bez atrybutu FP, a po wejściu KSeF podlega wysyłce (wchodzi do obiegu prawnego po otrzymaniu numeru KSeF),
• dla nabywcy bez NIP (osoba fizyczna/rolnik ryczałtowy – nie podatnik) - wystawiany będzie paragon i następnie faktura, która ujęta będzie w ewidencji JPK VAT z atrybutem FP.

Przy czym w zakresie dokumentowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych, którzy dokonywaliby:

• płatności plastikową kartą płatniczą, która pozwala płacić zbliżeniowo lub po podaniu kodu PIN (do przyjęcia takiej płatności konieczny jest terminal),
• kartą płatniczą online, która pozwala dokonać płatności przez wpisanie 16-cyfrowego numeru karty płatniczej i 3-cyfrowego kodu z odwrotu karty,
• płatność BLIK, która pozwala płacić aplikacją mobilną banku (aplikacja na telefon) i generowanego w niej krótkoterminowego 6-cyfrowego kodu,
• płatności typu (…), np. (…),
• płatności z portfela elektronicznego (…) ,
• zlecenie przelewu bankowego (przelew na rachunek), które pozwala płacić za pomocą rachunku bankowego poprzez wydanie do banku dyspozycji przekazania określonej kwoty pieniężnej na inny (wskazany) rachunek bankowy, które identyfikowałaby nabywcę Spółka stosowałaby zwolnienie z ewidencjonowania na kasie fiskalnej na mocy poz. 37 załącznika rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących dokumentując taką sprzedaż tylko fakturami przy założeniu wprowadzenia na fakturach i płatnościach posługiwania się numerem rezerwacji (jako numer dokładnej identyfikacji płatności z realizowaną usługą)

będziecie Państwo zapisywać paragony i faktury na elektronicznym nośniku danych. Przechowywane będą one w sposób zapewniający do nich dostęp oraz możliwość odczytu i ich wydrukowania w dowolnym momencie. Spółka zapewni autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność paragonów od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, stosowany przez Spółkę system oznaczania dokumentów charakteryzował się będzie tym, że będzie pozwalał na jednoznaczne zidentyfikowanie faktury i paragonu dokumentujących tę samą transakcję oraz ich powiązanie.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Mają Państwo zamiar przechowywać faktury w formie elektronicznej tylko na terytorium kraju - tj. Polski. Nie zamierzacie Państwo przechowywać faktur poza terytorium kraju tj. Polski. Gdyby jednak taka sytuacja zaistniała w przyszłości organy miałyby dostęp on-line do tych faktur.

Symbolem PKWiU dla świadczonych przez Państwa usług jest: 55.20 usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania.

Inne opisane we wniosku usługi są świadczeniami dodatkowymi mającymi na celu zapewnienie indywidualnemu klientowi - turyście, podczas jego pobytu w apartamencie wakacyjnym, udogodnień, zgodnie z jego indywidualnymi wymaganiami, ale ściśle powiązanymi z usługami noclegowymi krótkotrwałego zakwaterowania. Np. klient przyjeżdża na pobyt z psem i wykupuje nocleg dla zwierzęcia, klient przyjeżdża z dzieckiem i wypożycza wanienkę dziecięcą itp.

Nie wykonujecie Państwo ani dostawy towarów ani świadczenia usług wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 listopada 2023 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W szczególności nie prowadzicie Państwo stacjonarnej placówki gastronomicznej, w tym również sezonowo, oraz nie świadczycie Państwo usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering). Nie prowadzicie Państwo restauracji ani żadnej działalności gastronomicznej.

Przy rezerwacji usługi tj. noclegu w apartamencie klient - turysta ma możliwość wykupienia usług dodatkowych np. usługi gastronomicznej. Polega to na złożeniu zamówienia przez klienta - turystę do Państwa, a następnie zamówieniu przez Państwa śniadania/obiadu/obiadokolacji (posiłków np. w formie bufetu) od restauracji zewnętrznej prowadzonej przez podmiot trzeci. Usługa ta jest realizowana przez firmę zewnętrzną w prowadzonej przez nią restauracji, bowiem jak wskazano nie posiadacie Państwo żadnego zaplecza gastronomicznego.

Z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę wynikać będzie jednoznacznie jakiej ta zapłata czynności konkretnie dotyczyła i dla kogo była realizowana.

Tak jak wskazano we wniosku Spółka korzysta z drukarek fiskalnych online posiadających elektroniczny zapis kopii paragonu. Funkcjonalność programu PMS w zakresie wystawiania paragonów i faktur sprzedażowych pozwala na to, aby:

• pracownik Spółki zleci w PMS wydruk paragonu fiskalnego, co powoduje, że drukarka fiskalna drukuje paragon papierowy z unikalnym numerem (np. nr (…)), natomiast w programie PMS powstaje dokument o nazwie paragon posiadający unikatowy numer (np. nr (…)),
• pracownik Spółki wystawi fakturę sprzedażową z danymi nabywcy jakie zostały zapisane w rezerwacji uzyskując numer własny zgodny z przyjętą zasadą numeracji tj. symbol rodzaju faktury, numer porządkowy w ramach rodzaju/symbol lokalizacji/rok (np. (…)), na wydruku faktury pojawi się numer paragonu wystawionego w PMS (przyjmijmy „techniczny”), który jest opisany w punkcie „a” i ten numer pojawia się na paragonie fiskalnym wydrukowanym z drukarki fiskalnej oznaczony jako „Nr sys. (…)”.

Opisane powyżej dokumenty będą powiązane ze zrealizowanymi przez klientów płatnościami.

Pytania

1)Czy Spółka może dokumentować sprzedaż na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych, którzy dokonywaliby płatności w opisany sposób bezgotówkowy tylko i wyłącznie fakturami, z pominięciem fiskalizacji sprzedaży?

2)Czy wskazany przez Spółkę sposób dokumentowania transakcji dla podatników tylko poprzez wystawienie faktury, zaś dla osób fizycznych i rolników ryczałtowych poprzez wystawienie paragonu i faktury z atrybutem FP, opłacanych w sposób gotówkowy jest zgodny z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług?

3)Czy Spółka może przechowywać faktury i paragony fiskalne wyłącznie w formie elektronicznej, a co za tym idzie przejść na obsługę archiwizacji w zakresie dokumentów sprzedaży tylko w formie elektronicznej?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Państwa zdaniem transakcje zawarte z osobami fizycznymi i rolnikami ryczałtowymi, którzy dokonywaliby płatności w sposób bezgotówkowy tzn. plastikową lub wirtualną kartą płatniczą, blikiem, przelewem bankowym, mogą być dokumentowane wyłącznie fakturami z pominięciem ich fiskalizacji.

O ile transakcje płatności dokonywane kartą płatniczą online, blikiem i przelewem bankowym nie budzą żadnych wątpliwości, o tyle w przypadku transakcji dokonywanych kartą płatniczą przy użyciu terminala wątpliwości organu podatkowego powinny być rozwiane tezą wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 30 marca 2021 r. sygn. akt III SA/Wa 1390/20, zgodnie z którą płatności dokonywane za pomocą kart płatniczych przy użyciu terminala nie mają charakteru gotówkowego, wobec czego nie wykluczają stosowania zwolnienia z obowiązku stosowania kas rejestrujących.

Podobnie uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w orzeczeniu sygn. akt I SA/Kr 530/23 wskazując, iż jeżeli klient zapłaci za usługę kartą przy użyciu terminala płatniczego, to uczyni to za pośrednictwem banku i sprzedający nie musi ewidencjonować tej transakcji w kasie fiskalnej. Sąd zwrócił uwagę na nieprawidłowość podejścia organu podatkowego, który z niezrozumiałych względów tak samo traktuje zarówno płatność kartą przy użyciu terminala, jak i płatność gotówkową. Bez wątpienia nie mamy tutaj do czynienia z fizycznym przekazaniem gotówki. Sprzedawca, otrzymując zapłatę kartą przy użyciu terminala, dostaje ją na swój rachunek bankowy. Taka transakcja jest możliwa do zidentyfikowania (zarówno dane nabywcy, jak i jej przedmiot), co potwierdza spełnienie przesłanek zwolnienia. W efekcie tego zdaniem Sądu dokonana przez organ podatkowy interpretacja art. 111 ust. 1 i 8 u.p.t.u. w związku z § 2 ust. 1 w związku z poz. 39 załącznika do rozporządzenia nakazująca fiskalizacje transakcji tego typu jest wadliwa.

Co prawda Sąd odniósł się do poprzednio obowiązującego rozporządzenia, lecz obecnie obowiązujące rozporządzenie ma identyczne zapisy prawne w interesującym Państwa aspekcie.

W rezultacie tego Państwa zdaniem należy uznać, że świadczenie usług przez Spółkę w zakresie w jakim nabywcy (osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej i rolnicy ryczałtowi) regulują płatności za świadczone im usługi kartą płatniczą przy użyciu terminala płatniczego, podlegają zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej, bowiem w świetle prawa bankowego zapłata kartą płatniczą stanowi płatność bezgotówkową.

Ad 2

W przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zasadą jest dokumentowanie takiej transakcji paragonem fiskalnym (oprócz sytuacji opisanej w stanowisku na pytanie 1). Obowiązek wystawienia faktury w takich przypadkach istnieje wówczas, gdy nabywca wystąpi z takim żądaniem w odpowiednim terminie (art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT), przy czym podatnik może wystawić fakturę również bez żądania nabywcy.

Stosownie do art. 106h ustawy o VAT w przypadku, gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Przepis art. 106h ust. 1 ustawy o VAT nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach, gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy (art. 106h ust. 2).

Biorąc pod uwagę obowiązujące w przedmiotowym zakresie przepisy w Państwa ocenie należy jednocześnie zauważyć, że wystawienie faktury VAT nie zwalnia Spółki z obowiązku zaewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej, w przypadkach, gdy Spółka jest do tego zobowiązana.

Ad 3

Państwa zdaniem, zasady przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych w ramach transakcji zawieranych z konsumentami przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego (obejmujące w szczególności przechowywanie dokumentów wyłącznie w formie elektronicznej bez potrzeby przechowywania papierowych wydruków paragonów fiskalnych) spełniają wymogi wynikające z obowiązujących przepisów, w szczególności zawarte w art. 106h ustawy o VAT.

Z obowiązujących przepisów wynika też, że zgodnie z art. 111 ust. 1 u.p.t.u. podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie natomiast z art. 111 ust. 3a pkt 1 u.p.t.u., podatnicy są również zobowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży w postaci papierowej, lub za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony. Ponadto, podatnicy co do zasady są zobowiązani dokonać wydruku dokumentów wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących (art. 111 ust. 3a pkt 8 u.p.t.u.).

Jednocześnie, na żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem VAT) towaru lub usługi sprzedawca jest obowiązany wystawić fakturę VAT, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty (art. 106b ust. 3 u.p.t.u.).

W świetle art. 106n ust. 1 u.p.t.u., stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury. W przypadku, gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż (art. 106h ust. 1 u.p.t.u.). Zaś w przypadku, gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę (art. 106h ust. 3 u.p.t.u.).

Zgodnie z art. 106h ustawy:

1)W przypadku, gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

2)Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach, gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

3)W przypadku, gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.

4)Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

Zgodnie natomiast z art. 111 ust. 3a pkt 6 u.p.t.u., podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112 tej ustawy, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j.: Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.).

Szczegółowsze wyjaśnienia w przedmiotowej materii można znaleźć m.in. w przykładowej interpretacji wydanej przez organ podatkowy odnoszącej się do możliwości przechowywania paragonów fiskalnych wyłącznie w formie elektronicznej znak: 0114-KDIP1-3.4012.110.2022.2.PRM. w interpretacji tej czytamy: „Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy wskazać, że nie ma przeciwskazań do przechowywania paragonów w formie elektronicznej. Ustawodawca nie wskazał bowiem jednoznacznej formy przechowywania paragonów dokumentujących transakcje, które zostały udokumentowane fakturami w formie elektronicznej. Skoro Wnioskodawca dokonaną sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej ewidencjonuje za pomocą kasy rejestrującej z elektronicznym zapisem kopii, to stosownie do regulacji zawartych w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy oraz § 29 rozporządzenia Wnioskodawca ma obowiązek dokonania wydruku paragonów z dokonanej sprzedaży. Wnioskodawca - w myśl § 29 rozporządzenia - nie będzie miał natomiast obowiązku drukowania kopii paragonów fiskalnych, które mają postać zapisu na informatycznym nośniku danych (karta pamięci).”

Ponadto w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 czerwca 2018 r. (znak: 0111-KDIB3-2.4012.255.2018.2.ASZ), czytamy, że: „przepis art. 106h ust. 3 nakłada natomiast obowiązek „zostawienia” w dokumentacji paragonu dotyczącego tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę. Skoro więc ustawodawca posługuje się inną frazą, oznacza to, że obowiązki nałożone na podatnika są inne (odmienne). Tym samym nie znajduje tu zastosowania mechanizm polegający na „dołączeniu” oryginału paragonu.”

Stanowisko potwierdzone zostało także w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych przez DKIS, w tym przykładowo w:

• interpretacji indywidualnej DKIS z 20 marca 2023 r., znak 0114-KDIP1-3.4012.18.2023.3.JG, w której DKIS wskazał, że: „Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy wskazać, że nie ma przeciwskazań do przechowywania paragonów w formie elektronicznej. Ustawodawca nie wskazał bowiem jednoznacznej formy przechowywania paragonów dokumentujących transakcje, które zostały udokumentowane fakturami w formie elektronicznej. Podsumowując, w ramach opisanego zdarzenia przyszłego, będą Państwo mogli przechowywać paragony fiskalne dokumentujące sprzedaż internetową B2C wyłącznie w formie elektronicznej jako zapisy w pamięci chronionej kasy rejestrującej, bez potrzeby przechowywania papierowych wydruków paragonów fiskalnych. Opisany sposób archiwizacji paragonów będzie zgodny z wymogami wynikającymi z przepisów ustawy o VAT oraz będzie stanowić realizację obowiązku wynikającego z art. 106h ust. 3 ustawy.”,
• interpretacji indywidualnej DKIS z 13 lipca 2022 r., znak 0114-KDIP1-3.4012.219.2022.2.PRM, w której DKIS wskazał, że: „wysłanie faktury w formacie PDF (faktura elektroniczna) na wskazany przez nabywcę adres e-mail lub zamieszczenie faktury na indywidualnym koncie zarejestrowanym przez Klienta, zgodnie z jego żądaniem oznacza, że dokument został Klientowi - osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej - udostępniony (wydany) i w odniesieniu do faktury elektronicznej świadczy o tym, że wypełniony został warunek, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, tj. wydano fakturę nabywcy.”,
• interpretacji indywidualnej z 28 grudnia 2021 r., znak 0111-KDIB3-2.4012.857.2021.1.SR, w której DKIS wskazał, że: „skoro akceptacja Regulaminu oznacza zgłoszenie żądania uzyskania faktury, zamiast paragonu fiskalnego oraz wyrażenie zgody na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej, to należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że ma on prawo do wydawania Klientom wyłącznie faktur elektronicznych. Zatem, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku wydawania Klientom paragonów fiskalnych w przypadku przesyłania faktur elektronicznych w sposób przewidziany Regulaminem.”,
• interpretacji indywidualnej DKIS z 6 kwietnia 2022 r., znak 0112-KDIL3.4012.95.2022.1.MBN, w której DKIS wskazał, że: „Podsumowując, wskazany w opisie zdarzenia przyszłego sposób archiwizacji, wystawionych w sklepie internetowym paragonów fiskalnych, w ramach którego Spółka będzie przechowywać wyłącznie treści paragonów fiskalnych zapisanych w formie elektronicznej dematerializując (niszcząc) wydrukowane paragony fiskalne (tzw. oryginały dla klienta) będzie stanowić realizację obowiązku wynikającego z art. 106h ustawy o VAT i będzie zgodne z wymogami wynikającymi z przepisów tej ustawy.”,
• interpretacji indywidualnej z 29 sierpnia 2022 r., znak 0111-KDIB3-2.4012.373.2022.1.MN, w której DKIS wskazał, że: „Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji niszczenia paragonu fiskalnego dokumentującego transakcję, dla której wystawiona została faktura elektroniczna, zaś kopia paragonu jest przechowywana w pamięci fiskalnej kasy rejestrującej oraz istnieje możliwość powiązania tej faktury z paragonem wystawionym przez Spółkę, spełniają Państwo warunki przewidziane w art. 106h ustawy.”,
• interpretacji indywidualnej z 8 lutego 2022 r., znak 0112-KDIL3.4012.486.2021.1.MC, w której DKIS wskazał, że: „Mając na uwadze powyższe, za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki, zgodnie z którym w przypadku dokonania przez Spółkę sprzedaży w Sklepie internetowym zaewidencjonowanej na kasie rejestrującej umożliwiającej elektroniczną archiwizację kopii paragonów, w stosunku do której wystawiona zostanie również faktura VAT w formie elektronicznej, nie jest konieczne przechowywanie wersji papierowej paragonu fiskalnego dokumentującego tą sprzedaż i w rezultacie dopuszczalne jest jego zniszczenie.”,
• interpretacji indywidualnej z 25 kwietnia 2022 r., znak 0113-KDIPT1-3.4012.69.2022.2.ALN, w której DKIS wskazał, że: „Zatem przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego Planowany Model, w ramach którego będziecie Państwo: przechowywali wyłącznie treści paragonów fiskalnych zapisanych w formie elektronicznej, niszczyli wydrukowane paragony fiskalne (tzw. oryginały dla klientów), będzie zgodny z realizacją obowiązku, który wynika z art. 106h ustawy.”,
• interpretacji indywidualnej z 19 maja 2022 r., znak 0114-KDIP1-3.4012.110.2022.2.PRM, w której DKIS wskazał, że: „Jak wynika z opisu sprawy, paragony zapisywane przez Wnioskodawcę na elektronicznym nośniku danych - karcie (...) - przechowywane będą w sposób zapewniający do nich dostęp oraz możliwość odczytu i ich wydrukowania w dowolnym momencie. Wnioskodawca zapewni autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność paragonów od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, stosowany przez Wnioskodawcę system oznaczania dokumentów będzie pozwalał na jednoznaczne zidentyfikowanie faktury i paragonu dokumentujących tę samą transakcję oraz ich powiązanie. Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że przechowywanie paragonów fiskalnych wystawionych w ramach transakcji zawieranych z Konsumentami na zasadach opisanych we wniosku spełnia warunki przewidziane w art. 106h ustawy i będzie zgodne z wymogami zdefiniowanymi w ustawie o podatku od towarów i usług.”,
• interpretacji indywidualnej z 8 lipca 2021 r., znak 0114-KDIP1-3.4012.280.2021.2.KP., w której DKIS wskazał, że: „Przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego proces obejmujący zachowywanie paragonów w dokumentacji Wnioskodawcy w postaci treści paragonów zapisanych na karcie (...) spełniał będzie zatem wszystkie wymogi wynikające z przepisów Ustawy VAT, w tym również obowiązku wskazanego w art. 106h Ustawy VAT. Stąd, za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki, zgodnie z którym w przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego Spółka będzie mogła dematerializować wydrukowane paragony zachowując ich treść w postaci zapisów na karcie (...)”,
• interpretacji indywidualnej z 26 marca 2021 r. (znak: 0111-KDIB3-2.4012.66.2021.1.AZ), w której DKIS wskazał, że: „(...) należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że art. 106h ust. 3 ustawy o VAT, umożliwia Wnioskodawcy zniszczenie paragonu fiskalnego w sytuacji, w której:

o sprzedaż będzie zaewidencjonowana przy użyciu kasy rejestrującej,

o w pamięci kasy rejestrującej zapisana będzie kopia paragonu fiskalnego dotyczącego sprzedaży, zawierająca dane identyfikujące fakturę VAT,

o egzemplarz, faktury VAT przeznaczony dla Wnioskodawcy będzie miał formę elektroniczną”.,

• interpretacji indywidualnej z 20 maja 2020 r., znak 0114-KDIP1-3.4012.209.2020.1.JG, w której DKIS wskazał, że: „(...) dokonując niszczenia paragonu fiskalnego dokumentującego transakcję, dla której wystawiona zostanie przez kasę rejestrującą faktura, Wnioskodawca spełnia warunki przewidziane w art. 106h ustawy. Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.”,
• interpretacji indywidualnej z 21 czerwca 2018 r., znak 0111-KDIB3-2.4012.255.2018.2.ASZ, w której DKIS wskazał, że: „odnosząc się do kwestii przechowywania w formie elektronicznej przez Wnioskodawcę paragonów fiskalnych, należy stwierdzić, że nie ma przeciwwskazań do elektronicznego przechowywania tego rodzaju dokumentów. Ustawodawca nie wskazał bowiem jednoznacznej formy przechowywania paragonów, dokumentujących transakcje, które zostały udokumentowane fakturami w formie elektronicznej.”,
• interpretacji indywidualnej z 28 lutego 2018 r., znak 0112-KDIL2-2.4012.572.2017.1.AKR, w której DKIS wskazał, że: „Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że przechowywanie przez Spółkę paragonów fiskalnych dołączanych do faktury, faktur sprzedażowych oraz raportów fiskalnych dobowych wyłącznie w elektronicznej bazie dokumentów po zniszczeniu wersji papierowych będzie prawidłowe”.
• interpretacji indywidualnej z 22 lutego 2019 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej znak: 0112-KDIL1-3.4012.776.2018.3.KB.

Spółka może też przechowywać wystawione faktury w formie elektronicznej. Regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur w formie elektronicznej w dowolny sposób, który - jak tego wymaga ustawodawca - ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Zatem w konkluzji stwierdzacie Państwo, że możecie przechowywać faktury i paragony fiskalne wyłącznie w formie elektronicznej, co oznacza możliwość przejścia na obsługę archiwizacji dokumentów sprzedaży VAT tylko w formie elektronicznej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1 ustawy, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2024 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 listopada 2023 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2023 r. poz. 2605), zwane dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia:

Zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2024 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W myśl § 2 ust. 2 rozporządzenia:

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

Pod poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia, stanowiącego wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymieniono:

Świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w przepisach § 2 i § 3 ww. rozporządzenia nie stosuje się w przypadku dostawy towarów i usług, które zostały wymienione w § 4.

Stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia:

Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się

w przypadku:

1) dostawy:

a) gazu płynnego,

b) części do silników (CN 8409 91 00 i 8409 99 00),

c) silników do napędu pojazdów i motocykli, silników spalinowych tłokowych z zapłonem iskrowym i samoczynnym do różnego rodzaju jednostek, w tym motocykli (CN 8407 i 8408),

d) nadwozi do pojazdów silnikowych (CN 8707),

e) przyczep i naczep (CN 8716 10, 8716 31 00, ex 8716 39, 8716 40 00); kontenerów (CN 8609 00),

f) części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (CN 8716 90),

g) części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (CN 8708 i 9401 90 80), z wyłączeniem motocykli, to jest do: ciągników; pojazdów silnikowych do przewozu dziesięciu lub więcej osób z kierowcą; samochodów i pozostałych pojazdów silnikowych przeznaczonych zasadniczo do przewozu osób, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi; pojazdów silnikowych do transportu towarów; pojazdów silnikowych specjalnego przeznaczenia, innych niż te zasadniczo przeznaczone do przewozu osób lub towarów, w szczególności: pojazdów pogotowia technicznego, dźwigów samochodowych, pojazdów strażackich, betoniarek samochodowych, zamiatarek, polewaczek, przewoźnych warsztatów, ruchomych stacji radiologicznych,

h) komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych oraz silników elektrycznych, prądnic

i transformatorów (PKWiU ex 26 i ex 27.11),

i) sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego (PKWiU ex 26.70.1),

j) wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,

k) zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych,

l) wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol CN,

m) wyrobów tytoniowych (CN 2401, 2402, 2403), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,

n) napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5% (bez względu na kod CN), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,

o) perfum i wód toaletowych (CN 3303 00 10, 3303 00 90), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów;

2) świadczenia usług:

a) przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,

b) taksówek (PKWiU 49.32.11.0), z wyłączeniem wynajmu samochodów osobowych z kierowcą,

c) naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów, w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania,

d) w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,

e) w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,

f) w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 48 załącznika do rozporządzenia,

g) prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 27 załącznika do rozporządzenia,

h) doradztwa podatkowego,

i) związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.10, PKWiU 56.21, PKWiU ex 56.29, PKWiU ex 56.30), wyłącznie:

- świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz

- usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),

j) fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,

k) kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,

l) związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne,

m) mycia, czyszczenia samochodów i podobnych usług (PKWiU 45.20.30.0), w tym przy użyciu urządzeń obsługiwanych przez klienta, które w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie lub banknotach, lub innej formie (bezgotówkowej).

Aby zatem przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• świadczący usługę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem),
• z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła,
• przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 rozporządzenia.

Niespełnienie jednego z ww. warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej usług opisanych we wniosku na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, należy wskazać, że warunki niezbędne do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej na podstawie przepisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zgodnie z pozycją 37 załącznika do niego zostaną spełnione, bowiem w związku z dokonanymi zamówieniami konsument będzie dokonywał: płatności kartą płatniczą, która pozwala płacić zbliżeniowo lub po podaniu kodu PIN (do przyjęcia takiej płatności konieczny jest terminal), kartą płatniczą online, która pozwala dokonać płatności przez wpisanie 16-cyfrowego numeru karty płatniczej i 3-cyfrowego kodu z odwrotu karty, płatność BLIK, która pozwala płacić aplikacją mobilną banku (aplikacja na telefon), płatności typu (...), np. (...), płatności z portfela elektronicznego (...), zlecenie przelewu bankowego (przelew na rachunek). Tym samym w wyniku ww. formy płatności Państwo dostawać będą środki pieniężne na rachunek bankowy. Jednocześnie wskazali Państwo, że z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę wynikać będzie jednoznacznie jakiej ta zapłata czynności konkretnie dotyczyła i dla kogo była realizowana. Ponadto, co istotne nie będą Państwo dokonywać świadczenia usług, które zostały wymienione w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. W szczególności nie prowadzicie Państwo stacjonarnej placówki gastronomicznej, w tym również sezonowo, oraz nie świadczycie Państwo usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering). Nie prowadzicie Państwo restauracji ani żadnej działalności gastronomicznej.

Podsumowując, należy stwierdzić, że będą Państwo mogli, na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia, w zw. z poz. 37 załącznika do niego do 31 grudnia 2024 r., stosować zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w stosunku do świadczonych usług krótkotrwałego zakwaterowania na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz innych czynności wymienionych we wniosku, za które zapłata przez klientów (osoby fizyczne) przekazywana będzie za pomocą terminala przy użyciu karty płatniczej i płatności internetowych pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów otrzymywanych z banku dokumentujących zapłatę, jednoznacznie będzie wynikać jakiej konkretnie czynności dotyczyła ta zapłata.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznaję za prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii, czy wskazany przez Spółkę sposób dokumentowania transakcji dla podatników tylko poprzez wystawienie faktury, zaś dla osób fizycznych i rolników ryczałtowych poprzez wystawienie paragonu i faktury (z atrybutem FP), opłacanych w sposób gotówkowy jest zgodny z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy w pierwszej kolejności wskazać, że kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową. Ma ona charakter ewidencji sprzedaży, gdyż zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje opodatkowane wykonane przez podatnika.

Wymóg stosowania przez określone grupy podatników kas rejestrujących został wprowadzony przede wszystkim ze względu na potrzebę zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych podstaw opodatkowania. Obowiązek ewidencjonowania na kasie rejestrującej dotyczy bowiem tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców - osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej).

Tym samym, obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz rolnicy ryczałtowi podmiotów, tj. firm, przedsiębiorstw, organizacji, osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, bowiem sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność jak wynika z niżej wskazanego przepisu należy udokumentować fakturą.

Zgodnie bowiem z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zatem - co do zasady - podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Zatem ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT.

Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Stosownie do art. 106g ust. 1 ustawy:

Faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zgodnie z powyższym, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż.

Prowadząc ewidencje VAT podatnik powinien mieć przede wszystkim na uwadze cel, wyraźnie określony w ustawie, któremu ma służyć nałożenie na podatnika obowiązków ewidencyjnych. Dlatego też, także w przypadku ewidencjonowania sprzedaży przez podatników zobowiązanych do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej i wystawiających faktury w celu udokumentowania tej sprzedaży, ustawodawca przewidział określone warunki ewidencyjne.

Zgodnie z art. 106h ust. 1 - 4 ustawy:

1. W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

3. W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.

4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

W myśl art. 109 ust. 3d ustawy:

Faktury, o których mowa w art. 106h ust. 1-3, ujmuje się w ewidencji, o której mowa w ust. 3, w okresie rozliczeniowym, w którym zostały wystawione. Faktury te nie zwiększają wartości sprzedaży oraz podatku należnego za okres, w którym zostały ujęte w tej ewidencji.

W sytuacji, gdy dana sprzedaż zostanie udokumentowana fakturą wystawianą na żądanie nabywcy (osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej lub rolnika ryczałtowego), wówczas podatnik ma obowiązek zaewidencjonowania jej na kasie rejestrującej niezależnie od faktu wystawienia faktury. Do kopii faktury należy „podpiąć” paragon fiskalny.

W przypadku sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, jeśli wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym kasy, nabywca (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej) uzyskuje tylko fakturę, zaś paragon (fiskalny) pozostaje u sprzedawcy.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów należy zaznaczyć, że podatnik ma obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, bez względu na fakt, czy sprzedaż ta jest dokumentowana fakturą VAT wystawioną na żądanie nabywcy, czy też nie.

Odpowiadając na Państwa wątpliwości należy wskazać, że sprzedaż na rzecz podatników musi być udokumentowana tylko fakturą natomiast sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych (płatność gotówkowa) musi być udokumentowana paragonem oraz może być wystawiona do tej sprzedaży również faktura.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznaję za prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii, czy Spółka może przechowywać faktury i paragony fiskalne wyłącznie w formie elektronicznej, a co za tym idzie przejść na obsługę archiwizacji w zakresie dokumentów sprzedaży tylko w formie elektronicznej.

Na mocy art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy:

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

a) w postaci papierowej lub

b) za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony, w tym przy użyciu systemu teleinformatycznego Szefa Krajowej Administracji Skarbowej pośredniczącego przy wydawaniu paragonów fiskalnych w postaci elektronicznej nabywcy, bez konieczności podawania jego danych osobowych.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy:

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217).

Natomiast, zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy:

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonać wydruku dokumentów wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, z wyjątkiem dokumentów, o których mowa w pkt 1 lit. b.

W myśl art. 111 ust. 6a ustawy:

Kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej musi posiadać numer unikatowy nadawany w drodze czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Zasady prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1625 ze zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

Według § 2 pkt 16 rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o paragonie fiskalnym albo fakturze - rozumie się przez to dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży.

Na podstawie § 6 ust. 1 pkt 1 i 7 rozporządzenia:

Podatnicy, prowadząc ewidencję:

- wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12;

- przechowują odpowiednio dokumenty fiskalne i kopie dokumentów fiskalnych, w tym dane z pamięci chronionej, przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 i 1598), zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217), i zapewniają do nich dostęp.

W myśl art. 73 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.):

Dowody księgowe i dokumenty inwentaryzacyjne przechowuje się w jednostce, z zastrzeżeniem ust. 4, w oryginalnej postaci, w ustalonym porządku dostosowanym do sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych, w podziale na okresy sprawozdawcze, w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie. Roczne zbiory dowodów księgowych i dokumentów inwentaryzacyjnych oznacza się określeniem nazwy ich rodzaju oraz symbolem końcowych lat i końcowych numerów w zbiorze.

Z wyłączeniem dokumentów dotyczących przeniesienia praw majątkowych do nieruchomości, powierzenia odpowiedzialności za składniki aktywów, znaczących umów i innych ważnych dokumentów określonych przez kierownika jednostki, treść dowodów księgowych może być przeniesiona na informatyczne nośniki danych pozwalające zachować w trwałej i niezmienionej postaci zawartość dowodów. Warunkiem stosowania tej metody przechowywania danych jest posiadanie urządzeń pozwalających na odtworzenie dowodów w postaci wydruku, o ile inne przepisy nie stanowią inaczej. Wydruk jest dowodem równoważnym z dowodem księgowym, z którego treść została przeniesiona na informatyczny nośnik danych.

Na podstawie § 19 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia:

Podatnicy, prowadząc ewidencję przy użyciu kasy on-line, wystawiają paragony fiskalne i paragony fiskalne anulowane w postaci papierowej i w postaci elektronicznej, z zastrzeżeniem § 12 i § 19a

- zawierające kolejno dane określone w przepisach o wymaganiach technicznych (kryteriach i warunkach technicznych) dla kas.

§ 19a rozporządzenia wskazuje, że:

Podatnicy, prowadząc ewidencję przy użyciu kas on-line, mogą wystawiać i wydawać nabywcy, za jego zgodą i w sposób z nim uzgodniony, paragon fiskalny lub fakturę w postaci elektronicznej. Jeżeli rozpoczęta sprzedaż nie zostanie dokonana, podatnik może wystawić paragon fiskalny anulowany lub fakturę anulowaną w postaci elektronicznej.

Z kolei zgodnie z § 29 rozporządzenia:

Podatnicy prowadząc ewidencję przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii dokonują wydruku wystawianych przy użyciu kasy dokumentów, a w przypadku kas z papierowym zapisem kopii - również ich kopii. W przypadku kas z elektronicznym zapisem kopii obowiązek wydruku nie dotyczy paragonów fiskalnych i paragonów fiskalnych anulowanych w przypadku, o którym mowa w § 12, oraz raportów fiskalnych dobowych, które mają postać zapisu na informatycznym nośniku danych. Przepis § 22 ust. 4 stosuje się.

W myśl § 22 ust. 4 rozporządzenia:

Fiskalizacja jest potwierdzana wystawieniem raportu fiskalnego dobowego. Wydruk raportu fiskalnego dobowego jest dołączany do książki kasy.

§ 30 rozporządzenia wskazuje, że:

Podatnicy używający kasy z elektronicznym zapisem kopii:

1) prowadzą bieżącą kontrolę w zakresie prawidłowego i terminowego przesyłania danych do archiwizowania;

2) stosują urządzenia archiwizujące i informatyczne nośniki danych określone w książce kasy przez producenta;

3) stosują autoryzowany przez producenta program archiwizujący, zgodny z kartą kasy.

Na podstawie art. 2 pkt 31 i 32 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

- fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie;

- fakturze elektronicznej - rozumie się przez to fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

Wszystkie elementy, jakie powinna zawierać faktura określa art. 106e ust. 1 ustawy.

W myśl art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy:

Faktura może nie zawierać: w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo kwoty 100 euro, jeżeli kwota ta określona jest w euro - danych określonych w ust. 1 pkt 3 dotyczących nabywcy i danych określonych w ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14, pod warunkiem że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.

Art. 112 ustawy stanowi, że:

Podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 109b ust. 7, art. 130d ust. 3, art. 134 ust. 3, art. 138h ust. 3 i art. 138i ust. 8.

Stosownie do art. 112a ustawy:

1. Podatnicy przechowują:

1) wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,

2) otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie

- w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

2. Podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur.

4. Podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur w dowolny sposób. Przepisy te nie nakładają obowiązku przechowywania faktur, bez względu na to czy są to faktury tradycyjne czy elektroniczne, w formie papierowej.

Sposób stosowany przez podatnika, ma przede wszystkim zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe, zapewniając łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Z wniosku wynika, że sprzedaż usług prowadzona jest z wykorzystaniem dedykowanego programu do sprzedaży noclegów i zarządzania apartamentami i pokojami (tzw. PMS - (…), dalej zw. PMS), który zawiera w swej funkcjonalności rejestr sprzedaży tzn. każda zawarta transakcja uzyskuje swój indywidualny unikatowy numer, nazywany potocznie numerem rezerwacji, datę zawarcia transakcji, dane klienta, dane usługi, datę realizacji usługi oraz wartość usługi. Spółka przyjęła w polityce rachunkowości prowadzenie ewidencji księgowej, wg faktur, tj. dla wszystkich usług bez względu na status klienta wystawiane są faktury sprzedażowe i podlegają fiskalizacji wg obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Wystawione faktury otrzymuje klient w formie elektronicznej lub papierowej, zgodnie z jego dyspozycją. Spółka planuje przejść na elektroniczną archiwizację dokumentów sprzedażowych tj. zachowanie wystawianych faktur sprzedażowych w formie pliku pdf bez względu na status nabywcy oraz elektronicznej kopii paragonu fiskalnego.

Dodatkowo korzystacie Państwo z drukarek fiskalnych online posiadających elektroniczny zapis kopii paragonu. Funkcjonalność programu PMS w zakresie wystawiania paragonów i faktur sprzedażowych pozwala na to, aby:

• Państwa pracownik zlecił w PMS wydruk paragonu fiskalnego, co powoduje, że drukarka fiskalna drukuje paragon papierowy (np. nr (…)), natomiast w programie PMS powstaje dokument o nazwie paragon posiadający unikatowy numer (np. nr (…)),
• Państwa pracownik wystawił fakturę sprzedażową z danymi nabywcy jakie zostały zapisane w rezerwacji uzyskując numer własny zgodny z przyjętą zasadą numeracji tj. symbol rodzaju faktury, numer porządkowy w ramach rodzaju/symbol lokalizacji/rok (np. (…)),
• na wydruku faktury pojawi się numer paragonu wystawionego w PMS (przyjmijmy „techniczny”, który jest opisany w punkcie „a” i ten numer pojawia się na paragonie fiskalnym wydrukowanym z drukarki fiskalnej oznaczony jako „nr sys. (…)”.

Zatem odnosząc się do przechowywania paragonów jedynie w formie elektronicznej należy wskazać, że nie ma przeciwskazań do przechowywania paragonów wyłącznie w formie elektronicznej, bez potrzeby przechowywania papierowych wydruków paragonów. Ustawodawca nie wskazał bowiem jednoznacznej formy przechowywania paragonów dokumentujących transakcje, które zostały udokumentowane również fakturami. Wskazali Państwo, że będziecie zapisywać paragony i faktury na elektronicznym nośniku danych. Przechowywane będą one w sposób zapewniający do nich dostęp oraz możliwość odczytu i ich wydrukowania w dowolnym momencie. Spółka zapewni autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność paragonów od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, stosowany przez Spółkę system oznaczania dokumentów charakteryzował się będzie tym, że będzie pozwalał na jednoznaczne zidentyfikowanie faktury i paragonu dokumentujących tę samą transakcję oraz ich powiązanie.

W konsekwencji Państwa stanowisko, z którego wynika, że zasady przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych w ramach transakcji zawieranych z konsumentami przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego (obejmujące w szczególności przechowywanie dokumentów wyłącznie w formie elektronicznej bez potrzeby przechowywania papierowych wydruków paragonów fiskalnych) spełniają wymogi wynikające z obowiązujących przepisów, w szczególności zawarte w art. 106h ustawy o VAT uznaję za prawidłowe.

W odniesieniu do przechowywania faktur wyłącznie w formie elektronicznej należy wskazać, że jak wynika z opisu sprawy, wystawione przez Spółkę faktury przechowywane będą w formie elektronicznej tylko na terytorium kraju. Nie zamierzacie Państwo przechowywać faktur poza terytorium kraju tj. Polski. Gdyby jednak taka sytuacja zaistniała w przyszłości organy miałyby dostęp on-line do tych faktur. Przechowywane w formie elektronicznej faktury zapisane na informatycznym nośniku danych przechowywane będą w sposób zapewniający ich autentyczność i integralność treści rozumiane jako pewność, że zostały one wystawione przez Spółkę, a dane zawarte w dokumentach nie zostały zmienione w okresie od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Mając na uwadze powyższe wskazania należy stwierdzić, że skoro w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wystawiane przez Państwa faktury będą przechowywane w formie elektronicznej na informatycznym nośniku danych w sposób zapewniający ich autentyczność i integralność treści, a dane zawarte w dokumentach nie będą mogły być zmienione w okresie od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego i jednocześnie tak przechowywane faktury będą mogły na każde wezwanie urzędu skarbowego lub innej instytucji do tego uprawnionej udostępnione w sposób umożliwiający ich przeglądanie i sprawdzanie poprawności zawartych w nich danych, to stwierdzić należy, że opisany sposób ich przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej bez konieczności ich drukowania w formie papierowej pozostanie zgodny z art. 112a ustawy.

W konsekencji prawidłowym będzie przechowywanie faktur wyłącznie w formie elektronicznej, zapisanych na zewnętrznych nośnikach danych bez konieczności ich przechowywania w formie papierowej zgodnie z art. 112a ustawy o VAT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie przechowywania faktur wyłącznie w formie elektronicznej uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosicie Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).