Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 19 września 2023 r., sygn. II SA/Bd 637/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Wichrowski Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.) Sędzia WSA Grzegorz Saniewski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 19 września 2023 r. sprawy ze skargi K. L. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2023 r. nr [...] w przedmiocie utraty prawa do stypendium uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2023 r., nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 15 lutego 2023 r., nr 100/pikowa/02/23, Prezydent Miasta Bydgoszczy, działają na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. b w zw. z art. 53 ust. 6 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 690 – dalej "u.p.z.") oraz § 9 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 20 sierpnia 2009 r. w sprawie szczególnych warunków odbywania stażu przez bezrobotnego (Dz. U. z 2009 r., nr 142, poz. 1160 – dalej "rozporządzenie"), rozstrzygnął o utracie przez K. L. (skarżącego) prawa do stypendium z dniem 14 lutego 2023 r. W uzasadnieniu decyzji organ przywołał treść przepisów stanowiących podstawę prawną rozstrzygnięcia i stwierdził, że w związku z usprawiedliwioną nieobecnością skarżący nie zrealizuje programu stażu i tym samym zostaje pozbawiony możliwości kontynuowania stażu.

W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący podniósł, że decyzja została wydana pomimo braku uprzedniego wysłuchania bezrobotnego oraz że nie wykazano braku możliwości zrealizowania programu stażu.

Decyzją z dnia 4 kwietnia 2023 r., nr WPS.I.8640.34.2023.TM, Wojewoda Kujawsko-Pomorski utrzymał w mocy rozstrzygnięcie I instancji. W uzasadnieniu, po przywołaniu dotychczasowego toku postępowania oraz treści art. 53 ust. 1 i 6 u.p.z. organ wskazał, że skarżący wyraził zgodę na odbycie stażu poprzez przyjęcie stosownego skierowania oraz oświadczenie, że otrzymał i zapoznał się z programem stażu i obowiązkami osoby bezrobotnej odbywającej staż, w tym o okolicznościach pozbawiających ją możliwości jego kontynuowania. Wojewoda przywołał, że decyzją z dnia 13 lutego 2023 r. skarżący uzyskał prawo do stypendium od dnia rozpoczęcia stażu (1 lutego 2023 r.) do dnia 30 kwietnia 2023 r., natomiast w dniu 14 lutego 2023 r. wpłynęło do PUP zaświadczenie lekarskie z kliniki okulistycznej informujące o niezdolności skarżącego do pracy od dnia 14 lutego 2023 r. do dnia 15 marca 2023 r. Organ wskazał, że ze względu na brak możliwości realizacji programu stażu spowodowany czasową niezdolnością skarżącego organ I instancji postanowił o przerwaniu stażu z dniem 14 lutego 2023 r. Przywoławszy treść § 9 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia organ odwoławczy stwierdził, że mając na względzie długotrwałe leczenie strony uniemożliwiające kontynuowanie i realizację programu stażu, jak również brak możliwości zgłoszenia się przez skarżącego do PUP celem jego wysłuchania, organ I instancji prawidłowo postanowił o zakończeniu odbywania tego stażu, co w świetle art. 53 ust. 6 u.p.z. stanowi przesłankę do stwierdzenia utraty prawa do stypendium z tytułu odbywania stażu. Organ wskazał, że ze względu na długoterminowe zwolnienie lekarskie skarżący nie mógł stawić się w celu złożenia stosownych wyjaśnień, a zwolnienie to, zwłaszcza jako uzyskane na początku odbywania stażu, daje podstawę do tego aby mieć wątpliwości, czy program stażu będzie w całości zrealizowany. Wskazał, że biorąc pod uwagę roczny okres stażu, miesięczna absencja jest znacznym okresem tej absencji. W ocenie Wojewody organ I instancji mógł mieć nadto wątpliwości co do tego, czy w sytuacji przedłużania zwolnienia lekarskiego w przyszłości staż ten odpowiednio przygotuje skarżącego do podjęcia pracy po stażu.