Wyrok NSA z dnia 15 września 2023 r., sygn. I FSK 1553/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska (spr.), Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 15 września 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 26 maja 2022 r. sygn. akt I SA/Po 301/22 w sprawie ze skargi Gminy M. na interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 1 lutego 2017 r. nr 3063-ILPP3.4512.202.2016.1.NK w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 26 maja 2022 r., sygn. akt I SA/Po 301/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, po rozpoznaniu skargi Gminy M. (dalej: Skarżąca/Gmina), uchylił interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów (dalej: Organ) z 1 lutego 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

2. W wywiedzionej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej, na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm. dalej: P.p.s.a.), Organ zarzucił naruszenie przepisów postępowania:

a) art. 145 § 1 P.p.s.a. zw. art. 14b § 3 w zw. z art. 14c § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 ze zm. dalej: O.p.) przez uchylenie zaskarżonej interpretacji na skutek błędnego uznania przez Sąd, iż Organ bezpodstawnie nie uwzględnił całości stanu faktycznego zaprezentowanego przez Skarżącą, gdyż nie odniósł się do wszystkich okoliczności, w tym że Gmina na skutek odrębnych interpretacji potwierdziła prawidłowość własnego stanowiska w zakresie nabycia prawa do odliczenia VAT i dokonywania wieloletniej korekty przy niezmienionym stanie faktycznym; w przedmiotowej sprawie przyjąć należało, że Organ nie mógł uwzględnić przy wydawaniu zaskarżonej interpretacji, ustaleń zawartych w wydanej wcześniej interpretacji indywidualnej, gdyż stan faktyczny będący podstawą wydania zaskarżonej interpretacji był różny w porównaniu ze stanem faktycznym, który uległ u podstaw wydanej wcześniej interpretacji indywidualnej;