Wyrok NSA z dnia 5 września 2023 r., sygn. II GSK 660/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) Sędzia NSA Marcin Kamiński Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz Protokolant Patrycja Kołtan-Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 5 września 2023 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. S.A. [...] w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2020 r. sygn. akt VI SA/Wa 2466/19 w sprawie ze skargi W. S.A. [...] w W. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia 24 września 2019 r. nr DPS-WPO.6064.11.2018.MS w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie ustawy o działalności ubezpieczeniowej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od W. S.A. [...] w W. na rzecz Komisji Nadzoru Finansowego kwotę 10 800 (słownie: dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 21 lutego 2020 r., sygn. akt VI SA/Wa 2466/19, oddalił skargę W. S.A. [...] z siedzibą w W. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z 24 września 2019 r., nr DPS-WPO.6064.11.2018.MS, w przedmiocie kary pieniężnej w wysokości 240 000 zł za niezapewnienie co najmniej wykonywania wszystkich zobowiązań z umów ubezpieczenia i pokrycia kosztów wykonywania działalności ubezpieczeniowej w ubezpieczeniach grupy 3 w 2015 r. oraz grupy 10 w latach 2011-2015.

W. S.A. [...] (dalej: skarżąca) złożyła skargę kasacyjną od wyroku Sądu pierwszej instancji wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie oraz zasądzenie kosztów postępowania na rzecz skarżącej, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przypisanych.

Na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a. (obecnie t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 259; dalej: p.p.s.a.) Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie i w konsekwencji zaskarżonemu wyrokowi zarzucono:

I. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. przepisu z art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (tekst jednolity: Dz. U. z 2015r., poz. 1206, ze zm.; dalej: "u.dz.u.") poprzez dokonanie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie - niejako w ślad za KNF - jego błędnej wykładni, poprzez uznanie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie za prawidłowe działania Komisji Nadzoru Finansowego sprowadzającego się do uznania sytuacji osiągania przez Towarzystwo (a w istocie - poprzednika prawnego Towarzystwa, tj. [...] S.A.; dalej zwanego: "[...] S.A.") tzw. straty technicznej w ramach danej grupy ubezpieczeń za naruszenie przepisu z art. 18 ust. 2 u.dz.u. (tj. delikt administracyjny), która to błędna wykładnia ma istotny wpływ na wynik sprawy, skutkowała ona bowiem tym, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę, gdzie powinien był ją uwzględnić z uwagi na brak wystąpienia naruszenia przepisu z art. 18 ust. 2 u.dz.u. (tj. z uwagi na brak deliktu administracyjnego), a tym samym z uwagi na nieprawidłowość decyzji;