Wyrok NSA z dnia 27 lipca 2023 r., sygn. III FSK 918/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Olesińska (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 marca 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 1715/20 w sprawie ze skargi W.Ł. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 13 lipca 2020 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

III FSK 918/22 | | |

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 9 marca 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 1715/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi W.Ł. uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 13 lipca 2020 r. utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. [...] z 12 września 2019 r. orzekającą o solidarnej odpowiedzialności skarżącego ze spółką P.U.H.P. "W." sp. z o.o. w upadłości z siedzibą w G. za zaległości tej spółki z tytułu podatku od towarów i usług za styczeń, luty, kwiecień – czerwiec 2014 r., w łącznej kwocie 67.816,50 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 14.801 zł oraz kosztami postępowania egzekucyjnego w kwocie 3.725,70 zł.

Sąd I instancji dokonując oceny zaskarżonej decyzji doszedł do przekonania, że narusza ona prawo w stopniu uzasadniającym jej uchylenie. W ocenie WSA, wbrew stanowisku organu odwoławczego, skarżący wykazał przesłankę egzoneracyjną, o której mowa w art. 116 § 1 pkt 2) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, dalej: O.p.). Skarżący wskazał bowiem istnienie majątku spółki, z którego – wbrew stanowisku organu odwoławczego – egzekucja umożliwi zaspokojenie przedmiotowej zaległości z tytułu podatku od towarów i usług za wskazane w decyzji okresy. Majątek ten stanowi wierzytelność wobec Gminy K. w związku z odstąpieniem od umowy zawartej przez tę gminę z konsorcjum firm, wśród których była również zarządzana przez skarżącego spółka. Istnienie tej wierzytelności było znane organowi odwoławczemu, który wskazał, że wierzytelność ta wynika z wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie I Wydział Cywilny z 16 grudnia 2019 r. Zatem organowi odwoławczemu znany był fakt istnienia prawomocnego orzeczenia sądu odnoszącego się do omawianej wierzytelności. Wbrew stanowisku organu odwoławczego, omawiana wierzytelność stanowi realny majątek spółki W., z którego jest możliwe prowadzenie egzekucji. Prowadzeniu egzekucji z wierzytelności spółki W. zasądzonej ww. wyrokiem zdaniem sądu I instancji nie sprzeciwia się okoliczność, że – jak ustalił organ – Gmina K. zamierza złożyć skargę kasacyjną do powyższego wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie. Zauważyć bowiem należy, że – jak wynika z treści art. art. 398(1) § 1 k.p.c. – skarga kasacyjna jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, której złożenie nie wpływa na prawomocność orzeczenia. Zdaniem Sądu I instancji, we wskazanych okolicznościach istnienia prawomocnego orzeczenia sądu, stanowiącego podstawę wystawienia tytułu wykonawczego i prowadzenia egzekucji, nieuprawnione jest twierdzenie organu odwoławczego, że "(...) wierzytelność na dzień wydania niniejszej decyzji nie jest wierzytelnością bezsporną". Nie istnieją bowiem żadne prawne przeszkody, aby – pomimo, że Gmina K. nie zgadza się z wyrokiem Sądu Apelacyjnego – prowadzić postępowanie egzekucyjne z wierzytelności spółki W.. Ponadto nie można również pomijać wysokości należności zasądzonej wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Lublinie na rzecz spółki W.. Jak bowiem wynika z treści omawianego wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 16 grudnia 2019 r. (w sprawie sygn. akt I AGa 234/18), sąd ten zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie z 12 lutego 2018 r. w sprawie IX GC 498/13 i obniżył kwotę zasądzoną od Gminy K. na rzecz spółki W. do kwoty 2.879.230,86 zł (por. wyrok III SPP/Wa 395/20). Bez wątpienia majątek w postaci takiej wierzytelności pozwala na zaspokojenie należności spółki będących przedmiotem postępowania w sprawie, których łączna wysokość wynosi niewiele ponad 75 tys. zł.