Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2022 r., sygn. III SA/Wa 1715/20

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Baran (sprawozdawca), asesor WSA Agnieszka Sułkowska, Protokolant sekretarz sądowy Michał Strzałkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 marca 2022 r. sprawy ze skargi W.L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności osoby trzeciej wraz ze spółką za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za styczeń, luty oraz miesiące od kwietnia do czerwca 2014 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz W.L. kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] września 2019 roku Naczelnik Urzędu Skarbowego W. (dalej jako: "Naczelnik US", "organ pierwszej instancji") orzekł o solidarnej odpowiedzialności W.L. (dalej także jako: "strona" lub "skarżący") ze spółką P. sp. z o.o. w upadłości z siedzibą w G. za zaległości tej spółki z tytułu podatku od towarów i usług za styczeń, luty, kwiecień – czerwiec 2014 roku, w łącznej kwocie 67 816,50 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 14 801 zł oraz kosztami postępowania egzekucyjnego w kwocie 3 725,70 zł.

Od powyższej decyzji [...] października 2010 roku W.L. wniósł odwołanie, w którym wniósł o zmianę przedmiotowej decyzji poprzez uchylenie jej w całości, ewentualnie o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Naczelnikowi US. Zaskarżonej decyzji zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 108, art. 109 i art. 116 ordynacji podatkowej, a także nieustalenie wszystkich okoliczności istotnych w sprawie. Strona zarzuciła m. in., że nie zostały uwzględnione przez organ opinie biegłych, z których wynika stan spółki, pominięcie wniosków dowodowych z przesłuchania wnioskowanych świadków, a także nieuwzględnienie okoliczności spawy karno – skarbowej, w której W.L. został uwolniony od odpowiedzialności z uwagi na podział kompetencji w spółce. Skarżący podniósł również, że w toku egzekucji prowadzonej przeciwko spółce, organ nie wykorzystał wszelkich sposobów egzekucji, a także nie skierował egzekucji do wszystkich składników majątkowych głównego dłużnika spółki.