Interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.33.2024.2.DS

Podleganie opodatkowaniu przy sprzedaży Nieruchomości.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 stycznia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 18 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT planowanej sprzedaży działek. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest polską rezydentką podatkową, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, nieprowadzącą pozarolniczej działalność gospodarczej i niebędącą czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług ani rolnikiem ryczałtowym.

Wnioskodawczyni jest właścicielką gruntu o wielkości 0,8182 ha, położonego w (…), nr księgi wieczystej (…).

Wnioskodawczyni nabyła przedmiotową Nieruchomość tytułem darmym w drodze spadku w roku 2005 w ramach czynności niepodlegających podatkowi od towarów i usług oraz nie posiadała ona prawa do odliczenia podatku naliczonego od tego nabycia.

Wnioskodawczyni postanowiła dokonać w roku 2023 podziału działki na 6 mniejszych i część z nich przeznaczyć na sprzedaż. Numery 4 działek podlegających sprzedaży i będących przedmiotem wniosku: 1, 2, 3, 4.

Działki nie posiadają i w momencie sprzedaży nie będą posiadały przyłączy mediów oraz energii elektrycznej. Nie jest planowane poczynienie nakładów finansowych związanych z podniesieniem wartości czy atrakcyjności działek, w tym na dokonanie przyłączy do przedmiotowych działek. Przedmiotowa Nieruchomość nie była wykorzystywana dla potrzeb działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, w tym również nie była ona przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Dla Nieruchomości w marcu 2023 r. została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Wnioskodawczyni planuje zbyć działki niezabudowane powstałe po podziale. Dla dokonania zbycia przedmiotowych Nieruchomości Wnioskodawczyni złoży ofertę sprzedaży w biurze pośrednictwa sprzedaży nieruchomości. Nie jest planowane udzielenie żadnego pełnomocnictwo do działania w jakikolwiek sposób w sprawach związanych ze zbyciem przedmiotowych Nieruchomości, czy pozyskania jakichkolwiek zgód, pozwoleń lub decyzji. Poza sprzedażą działek powstałych po podziale i będących przedmiotem wniosku Wnioskodawczyni nie planuje, w dającej się określić przyszłości, zbycia innych nieruchomości oraz nie zbywała wcześniej innych nieruchomości.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą opodatkowania sprzedaży Nieruchomości gruntowych podatkiem od towarów i usług.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy

Wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

Na pytanie o treści: „Na jakiej podstawie wystąpiono z wnioskiem o wydanie tej decyzji?” odpowiedziała Pani, że: „Na podstawie art. 52 ust. 1 oraz art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym”.

Umowa z biurem nieruchomości dotyczy wyłącznie pośrednictwa sprzedaży Nieruchomości. Czynności pośrednictwa nieruchomości polegają na umówieniu strony sprzedającej Nieruchomość ze stroną nabywającą. Czynności te polegają na zebraniu i promocji ofert. Usługi te polegają również na doradztwie i wsparciu klientów na każdym etapie transakcji oraz na pomocy w sporządzeniu właściwych dokumentów.

Umowa z biurem nieruchomości dotyczy wyłącznie pośrednictwa w sprzedaży Nieruchomości. Nie udzielono pełnomocnictwa i takie pełnomocnictwo nie zostanie udzielone do działania w Pani imieniu.

Umowa z biurem nieruchomości dotyczy wyłącznie pośrednictwa sprzedaży Nieruchomości. Nie udzielono pełnomocnictwa do działania w Pani imieniu, a zatem biuro pośrednictwa nie będzie umocowane do zawierania takich umów.

Nabycie działek odbywało się w ramach czynności nieopodatkowanych VAT.

Nabycie działek odbywało się w ramach czynności nieopodatkowanych VAT, a zatem nie została wystawiona faktura.

Przy sprzedaży nieruchomości mogą być zawierane umowy przedwstępne mające charakter rezerwacji. Umowy nie będą one jednak zawierać dodatkowych warunków dotyczących zawarcia umowy ostatecznej. Umowy mają jedynie cel wskazania przybliżonego terminu podpisania umów ostatecznych oraz informacji o zadatku. Umowy nie będą zawierane przed notariuszem. Nie będą również udzielane żadne pełnomocnictwa do zawarcia takiej umowy oraz po zawarciu umowy nie będą ponoszone żadne dodatkowe nakłady na przedmiotowe Nieruchomości.

Ani przed, ani po zawarciu ewentualnej umowy przedwstępnej nie będą ponoszone żadne dodatkowe nakłady na przedmiotowe Nieruchomości.

Nie będą udzielane żadne pełnomocnictwa, w tym do występowania przed organami w sprawach związanych z przedmiotową Nieruchomością.

Przedmiotowe Nieruchomości nie były wykorzystywane i do czasu sprzedaży nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawczynię. Zatem odpowiadając na tak postawione pytanie należy stwierdzić, że Nieruchomości były/są/będą wykorzystywane w celach niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przedmiotowe Nieruchomości nie były wykorzystywane i do czasu sprzedaży nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawczynię. Grunty nie zaspokajały żadnych potrzeb. Były one jedynie w posiadaniu Wnioskodawczyni.

Przedmiotowe Nieruchomości nie były wykorzystywane i do czasu sprzedaży nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawczynię. Wnioskodawczyni nie prowadziła na przedmiotowych Nieruchomościach działalności rolnej.

Pytanie

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego sprzedaż przez Wnioskodawczynię przedmiotowych Nieruchomości będzie podlegała ustawie podatku od towarów i usług, tj. czy Wnioskodawczyni zostanie uznana za podatnika podatku od towarów i usług?

Wnioskodawczyni w części E. Przedmiot wniosku w poz. 56. Przepisy prawa podatkowego wskazała art. 15 u.p.t.u.

Pani stanowisko w sprawie (doprecyzowane w piśmie z 11 marca 2024 r.)

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm. – dalej jako u.p.t.u.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 u.p.t.u., za tereny budowlane uznaje się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Należy stwierdzić, że przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawczynię będą tereny budowlane, o których mowa w powyższym przepisie, z uwagi na wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

Z kolei art. 15 ust. 1 wskazuje, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalnością gospodarczą w rozumieniu podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z nabyciem przedmiotowej Nieruchomości w drodze spadku, dla której została wydana decyzja o warunkach zabudowy nie można uznać jej za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu powyższych przepisów prawa.

Wnioskodawczyni, poza złożeniem oferty w biurze nieruchomości i podziałem Nieruchomości na mniejsze działki, nie dokonywała aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, nie angażowała środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców lub usługodawców.

Nie należy zatem uznawać jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 u.p.t.u., a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż przedmiotowych działek nie nosi znamion czynności podlegających opodatkowaniu z uwagi na brak takich cech czynności, jakie nosi działanie profesjonalnego podmiotu oraz brak zaangażowanych aktywów, jakie zaangażowałby przedsiębiorca.

Tym samym, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do dokonania rejestracji dla

celów podatku od towaru i usług oraz nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku należnego oraz wykazania przedmiotowych sprzedaży w przekazanych JPK_VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe zwróciła się Pani z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż przedmiotowych działek nie nosi znamion czynności podlegających opodatkowaniu z uwagi na brak takich cech czynności, jakie nosi działanie profesjonalnego podmiotu oraz brak zaangażowanych aktywów, jakie zaangażowałby przedsiębiorca.

Konsekwencją niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest brak konieczności rejestracji do celów VAT, złożenia JPK_VAT oraz naliczenia podatku należnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Wskazać bowiem należy, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

W tym miejscu należy również zaznaczyć, że na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Zgodnie z art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

W myśl art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Analiza powyższych przepisów prawa wspólnotowego wskazuje, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku prywatnego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku prywatnego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). Z orzeczenia tego wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy również, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem należy jeszcze raz powtórzyć, że w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży działki istotne jest, czy w danej sprawie w celu dokonania jej sprzedaży podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

W rozpatrywanej sprawie Pani wątpliwość dotyczy ustalenia, czy w związku ze sprzedażą działek będzie Pani uznana za podatnika podatku od towarów i usług, i czy czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W celu wyjaśnienia Pani wątpliwości należy ustalić, czy w odniesieniu do opisanej sprzedaży przedmiotowych działek, będzie Pani działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży działek – będących przedmiotem zapytania – wystąpi Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie, planuje Pani sprzedaż działek. Nie prowadzi Pani pozarolniczej działalność gospodarczej, nie jest Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie jest też Pani rolnikiem ryczałtowym. Przedmiotową Nieruchomość nabyła Pani tytułem darmym w drodze spadku w roku 2005 w ramach czynności niepodlegających podatkowi od towarów i usług, a zatem nie została wystawiona faktura. Działki nie posiadają i w momencie sprzedaży nie będą posiadały przyłączy mediów oraz energii elektrycznej. Nie planuje Pani poczynić nakładów finansowych związanych z podniesieniem wartości czy atrakcyjności działek, w tym na dokonanie przyłączy do przedmiotowych działek. Przedmiotowa Nieruchomość nie była wykorzystywana dla potrzeb działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, w tym również nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Nie planuje Pani udzielić żadnego pełnomocnictwo do działania w jakikolwiek sposób w sprawach związanych ze zbyciem przedmiotowych Nieruchomości, czy pozyskania jakichkolwiek zgód, pozwoleń lub decyzji. Przy sprzedaży Nieruchomości mogą być zawierane umowy przedwstępne mające charakter rezerwacji. Umowy będą miały jedynie cel wskazania przybliżonego terminu podpisania umów ostatecznych oraz informacji o zadatku. Umowy nie będą zawierane przed notariuszem. Nie będą również udzielane żadne pełnomocnictwa do zawarcia takiej umowy oraz po zawarciu umowy nie będą ponoszone żadne dodatkowe nakłady na przedmiotowe Nieruchomości. Nie będą udzielane żadne pełnomocnictwa, w tym do występowania przed organami w sprawach związanych z przedmiotowymi Nieruchomościami. Nie planuje Pani, w dającej się określić przyszłości, zbycia innych nieruchomości oraz nie zbywała Pani wcześniej innych nieruchomości. Dla Nieruchomości w marcu 2023 r. została wydana decyzja o warunkach zabudowy, o którą Pani wystąpiła oraz dokonany został podział Nieruchomości. Planuje Pani złożyć ofertę sprzedaży w biurze nieruchomości, która dotyczyć ma wyłącznie pośrednictwa sprzedaży nieruchomości. Nie udzieli Pani pełnomocnictwa do działania w Pani imieniu ww. podmiotowi, a zatem biuro pośrednictwa nie będzie umocowane do zawierania takich umów.

W rozpatrywanej sprawie – jak wynika z opisu sprawy – co prawda dokonała Pani w roku 2023 podziału działki na 6 mniejszych i wystąpiła Pani o wydanie decyzji o warunki zabudowy, jednakże oprócz wskazanych czynności nie dokonywała Pani innych, aktywnych działań. Oferta sprzedaży przedmiotowych Nieruchomości przez biuro pośrednictwa sprzedaży ogranicza się – jak Pani wskazała – wyłącznie do pośrednictwa w sprzedaży, a biuro nie będzie umocowane do zawierania pełnomocnictw do działania w Pani imieniu.

Odnosząc się zatem do planowanej sprzedażyNieruchomości – działek należy stwierdzić, że czynności, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego, które Pani podjęła, nie świadczą o aktywności Pani jako podatnika podatku VAT. Nie dokonała Pani i nie będzie dokonywać czynności typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanych przez handlowców, w szczególności działań mających uatrakcyjnić działki dla potencjalnych nabywców, ani działań marketingowych.

Tym samym, dokonując sprzedaży ww. działek objętych wnioskiem nie będzie Pani działała w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika podatku VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a sprzedaż tych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Podsumowując, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego sprzedaż przez Panią przedmiotowych Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na informacjach przedstawionych w opisie sprawy oraz zapisie, że: „Nie jest planowane poczynienie nakładów finansowych związanych z podniesieniem wartości czy atrakcyjności działek, w tym na dokonanie przyłączy do przedmiotowych działek”. „Przedmiotowa Nieruchomość nie była wykorzystywana dla potrzeb działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, w tym również nie była ona przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze”. „Nie jest planowane udzielenie żadnego pełnomocnictwo do działania w jakikolwiek sposób w sprawach związanych ze zbyciem przedmiotowych Nieruchomości, czy pozyskania jakichkolwiek zgód, pozwoleń lub decyzji”. „Ani przed, ani po zawarciu ewentualnej umowy przedwstępnej nie będą ponoszone żadne dodatkowe nakłady na przedmiotowe Nieruchomości. Nie będą udzielane żadne pełnomocnictwa, w tym do występowania przed organami w sprawach związanych z przedmiotową Nieruchomością”. „Przedmiotowe Nieruchomości nie były wykorzystywane i do czasu sprzedaży nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawczynię. Wnioskodawczyni nie prowadziła na przedmiotowych Nieruchomościach działalności rolnej”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że przedmiotowa interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku – pytania Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte zakresem zadanego pytania nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii konieczności rejestracji do celów VAT, złożenia JPK_VAT oraz naliczenia podatku należnego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).