Wyrok NSA z dnia 11 lipca 2023 r., sygn. I FSK 551/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Marek Olejnik, Sędzia WSA (del.) Elżbieta Olechniewicz (spr.), , po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 8 grudnia 2022 r. sygn. akt I SA/Ol 532/22 w sprawie ze skargi I. w O. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 sierpnia 2022 r. nr 0114-KDIP4-1.4012.296.2022.2.MK w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 8 grudnia 2022 r., sygn. akt I SA/Ol 532/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, po rozpoznaniu skargi Instytutu [...] w O. (dalej: Strona, Instytut lub Skarżący) na interpretację indywidulaną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 sierpnia 2022 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług, uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są na: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

W ocenie Sądu pierwszej instancji sporne w tej sprawie dofinansowanie otrzymane przez Instytut miało charakter ogólny i nie miało bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług, a tym samym nie miało wpływu na podstawę opodatkowania. Tym samym, zdaniem WSA, zasadny okazał się podniesiony przez Skarżącego zarzut błędnej wykładni art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm., dalej: ustawa o VAT). W konsekwencji Sąd za zasadny uznał również zarzut naruszenia art. 86 ust. 1 tej ustawy.

2. Skarga kasacyjna.

2.1. Skargę kasacyjną od ww. wyroku WSA do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł organ, zarzucając zaskarżonemu wyrokowi na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a., naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 29a ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt i art. 8 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT poprzez ich błędną wykładnię i przyjęcie przez Sąd, że wysokość przyznanego dofinansowania nie miała bezpośredniego wypływu na cenę usług świadczonych przez Skarżącego w ramach realizowanego Projektu i nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a co za tym idzie Skarżącemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, podczas gdy prawidłowa wykładnia winna prowadzić do uznania, iż w rozpoznawanej sprawie przyznane dofinansowanie w ramach realizowanego projektu w rzeczywistości stanowi wynagrodzenie za świadczone przez Skarżącego usługi, podlegając tym samym opodatkowaniu podatkiem VAT i w konsekwencji Skarżącemu przysługiwało prawo do odliczenia w związku z realizacją przedsięwzięcia.