Wyrok NSA z dnia 19 maja 2023 r., sygn. I OSK 483/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Piotr Przybysz (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Miasta R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2021 r., sygn. akt I SA/Wa 72/21 w sprawie ze skargi Gminy Miasta R. na postanowienie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z 3 listopada 2020 r., nr DLI-IV.7615.265.2020.MP w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia 1. oddala skargę kasacyjną, 2. oddala wniosek uczestnika postępowania D. sp. z o.o. z siedzibą w R. o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 28 kwietnia 2021 r., sygn. akt I SA/Wa 72/21, oddalił skargę Gminy Miasta R. na postanowienie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z 3 listopada 2020 r., nr DLI-IV.7615.265.2020.MP,

w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia. Wyrok ten, podobnie jak pozostałe wyroki sądów administracyjnych przywołane poniżej, jest dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem internetowym: orzeczenia.nsa.gov.pl.

Skargę kasacyjną na powyższe rozstrzygnięcie złożyła Gmina Miasto R., reprezentowana przez radcę prawnego, zaskarżając wyrok w całości. W skardze kasacyjnej zaskarżonemu wyrokowi zarzucono:

I. naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 269 § 1 p.p.s.a. poprzez odejście od stanowiska wyrażonego przez NSA w uchwale siedmiu sędziów z 5 lipca 1999 r., sygn. akt OPS 16/98, wskazującej, że stwierdzenie przez organ odwoławczy, iż wnoszący odwołanie nie jest stroną w rozumieniu art. 28 k.p.a., następuje w drodze decyzji o umorzeniu postępowania odwoławczego na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 k.p.a. Powyższe naruszenie zdaniem kasatora mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, albowiem Sąd I instancji nie był uprawniony do samodzielnego zaprezentowania innego stanowiska, niż w ww. uchwale z 5 lipca 1999 r.;