Wyrok NSA z dnia 19 grudnia 2022 r., sygn. II OSK 2101/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.) sędzia NSA Zdzisław Kostka sędzia del. WSA Grzegorz Antas po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2022 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2021 r. sygn. akt VII SA/Wa 257/21 w sprawie ze skargi A.P. na zarządzenie Burmistrza Wołomina z dnia 2 grudnia 2020 r. nr 286/2020 w przedmiocie przyjęcia gminnej ewidencji zabytków 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. stwierdza, że zarządzenie nr 286/2020 Burmistrza Wołomina z dnia 2 grudnia 2020 r. w przedmiocie przyjęcia gminnej ewidencji zabytków w części dotyczącej załącznika nr 1 włączającego do gminnej ewidencji zabytków obiekt – dom jednorodzinny, miejscowość W., ul. M. [...], działka ew. [...], obręb [...], murowany, data powstania l. [...], l.p. [...], zostało wydane z naruszeniem prawa; 3. zasądza od Burmistrza Wołomina na rzecz A.P. kwotę 1287 (jeden tysiąc dwieście osiemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2021 r., sygn. akt VII SA/Wa 257/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. P. na zarządzenie Burmistrza Wołomina z dnia 2 grudnia 2020 r. nr 286/2020 w przedmiocie przyjęcia gminnej ewidencji zabytków.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Pismem z 29 lipca 2019 r. Burmistrz Wołomina (dalej: Burmistrz) zwrócił się do Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (dalej: Konserwator) z prośbą o uzgodnienie zakresu i treści załączonego projektu Gminnej Ewidencji Zabytków Gminy Wołomin (dalej: GEZ) na podstawie art. 22 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. z 2018 r. poz. 2067 ze zm., dalej: ustawa o ochronie zabytków).