Wyrok NSA z dnia 8 listopada 2022 r., sygn. III OSK 3327/21

Dnia 8 listopada 2022 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak sędzia NSA Mirosław Wincenciak (spr.) sędzia del. WSA Maciej Kobak po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. S.A. z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 22 kwietnia 2020 r. sygn. akt II SA/Lu 32/20 w sprawie ze skargi K. S.A. z siedzibą w [...] na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 4 listopada 2019 r. nr SKO.41/3619/OD/2019 w przedmiocie negatywnego zaopiniowania wniosku o zmianę zezwolenia na przetwarzanie odpadów oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 22 kwietnia 2020 r. sygn. akt II SA/Lu 32/20 oddalił skargę K. S.A. z siedzibą w [...] na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 4 listopada 2019 r. nr SKO.41/3619/OD/2019 w przedmiocie negatywnego zaopiniowania wniosku o zmianę zezwolenia na przetwarzanie odpadów.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosła K. S.A. z siedzibą w [...]. Zaskarżając wyrok w całości, na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej w skrócie "p.p.s.a.") zarzuciła:

I) naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik postępowania, tj.:

1) art. 141 § 4 w zw. z art. 3 § 1 i 2 w zw. z art. 151 p.p.s.a., poprzez ich niewłaściwe zastosowanie przez Sąd pierwszej instancji i niepoddanie gruntownej analizie wszystkich aspektów niniejszej sprawy, w których są wątpliwości, tj.: nierozważenie okoliczności podnoszonej w skardze kilkukrotnie, że sytuacja skarżącej jest odmienna niż np. w przywołanym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 30 października 2019 r., sygn. akt II SA/Lu 361/19, gdyż skarżąca dysponowała już zezwoleniem na przetwarzanie odpadów polegającym na wypełnieniu odpadami terenu niekorzystnie przekształconego – wyrobiska "[...]" o powierzchni [...] ha, po odkrywkowej kopalni piachu położonego w granicach działek oznaczonych w ewidencji gruntów nr: [...] i na tej podstawie była w trakcie rekultywacji terenu zgodnie z decyzją Starosty [...] z dnia 22 maja 2017 r. znak: RLŚ.6122.9.2016, mocą której Spółka została zobowiązana do rekultywacji gruntów na w/w działkach – poprzestanie w tym zakresie na stwierdzeniu, że: "(...) to nie decyzja o rekultywacji rozstrzyga o dopuszczalności przetwarzania odpadów, ale odwrotnie: rekultywacja z zastosowaniem określonych odpadów jest uwarunkowana pozytywnym rozstrzygnięciem w sprawie zezwolenia na przetwarzanie odpadów" (tak: uzasadnienie wyroku str. 9), z pominięciem argumentacji skarżącej i brakiem wszechstronnej analizy okoliczności stanu faktycznego, co skutkowało oddaleniem skargi złożonej przez Spółkę na podstawie art. 151 p.p.s.a.;