Wyrok NSA z dnia 24 października 2022 r., sygn. I OSK 2101/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Mariola Kowalska Sędziowie: NSA Zygmunt Zgierski (spr.) del. WSA Agnieszka Miernik po rozpoznaniu w dniu 24 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Syndyka masy upadłości Z. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 grudnia 2020 r., sygn. akt I SA/Wa 690/20 w sprawie ze Syndyka masy upadłości Z. w W. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] stycznia 2020 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 8 grudnia 2020 r. oddalił skargę Syndyka masy upadłości Z. w W. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z [...] stycznia 2020 r. w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył Syndyk masy upadłości, zaskarżając to rozstrzygnięcie w całości i wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji celem ponownego rozpoznania oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzucił naruszenie:
1) art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, dalej: ppsa, w zw. z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. z 1990 r. nr 32 poz. 191), dalej: ustawa komunalizacyjna, przez jego błędne zastosowanie i przyjęcie, że w niniejszym stanie faktycznym regulacja zawarta w art. 5 ust. 1 ustawy miała zastosowanie z uwagi na fakt, że sporna nieruchomość w dniu 27 maja 1990 r. należała do terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego, a w konsekwencji istniały okoliczności faktyczne objęte hipotezą normy prawnej zawartej w wyżej wymienionym art. 5 ust. 1, podczas gdy niewątpliwe jest, że przedmiotowa nieruchomość we wskazanej powyżej dacie należała do przedsiębiorstwa państwowego wykonującego zadania o charakterze ogólnokrajowym lub ponadwojewódzkim ewentualnie służyła wykonywaniu zadań publicznych należących do właściwości organu administracji rządowej;