Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 października 2022 r., sygn. II SA/Wa 1224/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Śledzik, Sędzia WSA Andrzej Góraj, Sędzia WSA Piotr Borowiecki (spr.), Protokolant sekretarz sądowy Magdalena Frąckiewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2022 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] maja 2022 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów ustawy uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...] maja 2022 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej także: "Minister" lub "organ"), działając na podstawie art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (tekst jednolity Dz. U. z 2022 r., poz. 1626 ze zm. - dalej także: "ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy"), po rozpatrzeniu wniosku B. K. (dalej także: "skarżący" lub "strona skarżąca") odmówił wyłączenia stosowania wobec skarżącego przepisów art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy.

Do wydania zaskarżonej decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji doszło w następującym stanie faktycznym.

Wnioskiem z dnia [...] lutego 2017 r. skarżący B. K. wystąpił do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o zastosowanie wobec niego art. 8a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy i wydanie na podstawie wskazanego przepisu decyzji administracyjnej w sprawie wyłączenia stosowania wobec niego przepisów art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy.

W uzasadnieniu wniosku skarżący wyjaśnił, że służbę w kontrwywiadzie, czyli w Wydziale [...] Służby Bezpieczeństwa Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w [...], podjął jako młody człowiek, tuż po odbyciu zasadniczej służby wojskowej. Podniósł, że do zakresu jego obowiązków należało kontrwywiadowcze zabezpieczenie jednostek wojskowych na terenie ówczesnego województwa [...]. Skarżący podkreślił jednak, że jako funkcjonariusz Służby Bezpieczeństwa nie wykonywał żadnych czynności (nie miał nawet takich możliwości), które można byłoby zakwalifikować jako represyjne. Dodał, że za ww. służbę nie nabył jakichkolwiek przywilejów, natomiast nadal pokutuje za podjętą decyzję.