Wyrok NSA z dnia 19 października 2022 r., sygn. II OSK 1520/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędziowie: sędzia NSA Tomasz Bąkowski (spr.) sędzia del. WSA Jan Szuma po rozpoznaniu w dniu 19 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 kwietnia 2021 r., sygn. akt IV SA/Po 1954/20 w sprawie ze skargi C. Ż. na uchwałę Rady Miejskiej w S. z dnia [...] 2020 r., nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego P. – część A1 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Gminy S. na rzecz C. Ż. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 22 kwietnia 2021 r., sygn. akt IV SA/Po 1954/20, po rozpoznaniu sprawy ze skargi C. Ż. na uchwałę Rady Miejskiej w S. z dnia [...] 2020 r., nr [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego [...] – część A1, stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej jej § 25 ust. 1 w zakresie drogi wewnętrznej oznaczonej jako "19KDW" oraz załącznik graficzny nr 1 do zaskarżonej uchwały w zakresie drogi wewnętrznej oznaczonej jako "19KDW".

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

C. Ż. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na powyższą uchwałę w zakresie położenia i szerokości drogi wewnętrznej oznaczonej symbolem 19KDW na działkach nr [...]1, [...]2 i [...]3 należących do skarżącego.

Zaskarżonej uchwale zarzucono naruszenie przepisów prawa materialnego mające wpływ na wynik sprawy, tj.:

1. art. 1 ust. 2 pkt 6, 7 i 9 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r., poz. 293 ze zm., dalej: "u.p.z.p."), poprzez błędną ocenę walorów ekonomicznych przestrzeni, na której planowana jest droga wewnętrzna 19KDW oraz brak wyważenia potrzeby zaspokojenia interesu publicznego polegający na położeniu drogi 19 KDW na działkach [...]1, [...]2 i [...]3 bez uwzględnienia, że działki [...]4, [...]5, [...]6, [...]7, [...]8, [...]9 posiadają dojazd z ul. A. bądź ul. B. oraz z pominięciem, że ewentualne przeprowadzenie drogi w głębi działek [...]1, [...]2 i [...]3, a nie w ich granicy umożliwia wydajniejszy ekonomicznie podział nieruchomości, wyznaczenie drogi wewnętrznej o szerokości 8m, co znacznie przekracza uzasadnione potrzeby dla tego typu drogi i nadmiernie narusza prawo własności skarżącego, w tym poprzez znaczne zmniejszenie powierzchni nieruchomości do niego należących,