Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 29 września 2022 r., sygn. II SA/Bk 344/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Dudar (spr.), Sędziowie sędzia WSA Marek Leszczyński, asesor sądowy WSA Barbara Romanczuk, Protokolant sekretarz sądowy Natalia Paulina Janowicz, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 września 2022 r. sprawy ze skargi Pawła M. D. na zarządzenie zastępcze Wojewody P. z dnia [...] marca 2022 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego oddala skargę

Uzasadnienie

Zarządzeniem zastępczym z dnia [...] marca 2022 r. znak [...] Wojewoda P. stwierdził wygaśnięcie mandatu radnego Rady Miejskiej w Sz. – p. P. M. D. z powodu naruszenia art. 24f ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 559 ze zm. dalej: "u.s.g.") w zw. z art. 383 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1319, dalej w skrócie: "k.w."), tj. naruszenia ustawowego zakazu łączenia mandatu radnego z prowadzeniem działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia gminy, w której radny uzyskał mandat.

Organ wskazał, że po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego i bezskutecznym wezwaniu Rady Miejskiej w Sz. do podjęcia uchwały w przedmiocie wygaszenia mandatu radnego (Rada Miejska podjęła w dniu [...] września 2021 r. uchwałę Nr [...] w sprawie odmowy wygaszenia mandatu radnego), ustalono że radny p. P. M. D. kadencji 2018-2023 jest wspólnikiem w D. M. sp. jawna (dalej powoływana także jako spółka), a więc osobą zarządzającą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 24f ust. 1 u.s.g. Spółka ta sprzedawała w prowadzonym markecie budowlanym towary jednostkom organizacyjnym Gminy Sz., tj. Zakładowi Wodociągów, Kanalizacji i Oczyszczania w Sz., Szkole Podstawowej w D., Szkole Podstawowej W., Szkole Podstawowej w Sz., Gminnemu Ośrodku Pomocy Społecznej w Sz., Urzędowi Miejskiemu w Sz. oraz Gminnemu Ośrodku Kultury w Sz. Organ wskazał, że na przestrzeni 2019 – 2021 r. spółka wystawiła na rzecz ww. podmiotów ok. 200 faktur VAT, na kwoty od kilkuset do kilku tysięcy złotych (kilka faktur opiewało na kwoty kilkudziesięciu złotych). Terminy płatności tych faktur były odroczone, wynosiły 40, 30, 21, 14 lub 7 dni i płatne były przelewem. Powyższe świadczy, że strony łączyły ustne umowy, których ustalenia wykraczały poza postanowienia art. 534 i 543 k.c. skutkujące, że umowy nie miały charakteru powszechnego, ogólnodostępnego. Nie można również przyjąć, że sprzedaż miała charakter okazjonalny o niewielkiej skali, bowiem miała ona charakter regularny. Zdaniem organu powyższe niewątpliwie stanowi prowadzenie działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia komunalnego, bowiem nie chodzi tutaj o typową sprzedaż, ale sprzedaż potwierdzoną fakturami z odroczonym terminem płatności, zaś środki na opłacenie wystawionych faktur pochodziły z majątku gminy Sz. Na poparcie stanowiska organ przytoczył szereg poglądów zaprezentowanych w orzeczeniach sądów administracyjnych, w tym tutejszego sądu.