Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 28 września 2022 r., sygn. II SA/Ol 490/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Sędziowie sędzia WSA Piotr Chybicki sędzia WSA Katarzyna Matczak po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 28 września 2022 r. sprawy ze skargi K. R. na orzeczenie Komendanta Policji w O. z dnia [...] [...] w przedmiocie kary dyscyplinarnej nagany oddala skargę.

Uzasadnienie

Orzeczeniem Komendanta Powiatowego Policji [...] (dalej: "organ pierwszej instancji") z 16 marca 2022 r. uznano K.R. (dalej: "policjant", "skarżący", "obwiniony"), obwinionego o to, że w okresie od 4 września 2021 r. do 16 grudnia 2021 r. w [...], pełniąc stanowisko dzielnicowego rejonu [...], obejmującego ww. miejscowość, pomimo interwencji zaistniałych 13 sierpnia 2021 r. z udziałem [...] (dalej: "pokrzywdzona") i 6 września 2021 r. oraz 5 listopada 2021 r., dotyczących przemocy ze strony [...] (dalej: "sprawca"), zaniechał wykonywania czynności służbowych mających na celu skontaktowanie się z pokrzywdzoną jako potencjalną ofiarą przestępstw i wykroczeń w celu wskazania jej właściwych sposobów unikania zagrożenia, do czego był zobowiązany z racji pełnionego stanowiska dzielnicowego rejonu[...], to jest o czyn określony w art. 132 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2021 r. poz. 1882, z późn. zm.) w zw. z § 31 ust. 4 zarządzenia nr 5 Komendanta Głównego Policji z 20 czerwca 2016 r. w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika dzielnicowych (dalej: zarządzenie nr 5) w zw. z pkt 8 ppkt 3 karty opisu stanowiska pracy z 14 czerwca 2021 r., winnym naruszenia dyscypliny służbowej i na podstawie art. 135j ust. 1 pkt 2 ustawy o Policji i wymierzono mu karę dyscyplinarną nagany.

W złożonym od ww. orzeczenia odwołaniu skarżący podniósł, że okresie, w którym zarzucono mu zaniechanie czynności służbowych, od września do grudnia 2021 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim, a następnie na urlopie, zaś w pracy był jedynie kilkanaście dni i nie był w stanie dowiedzieć się, że w rodzinie pokrzywdzonej miały miejsce interwencje i dzieje się tam coś wymagającego jego działania. Podniósł, że ww. osoby nie mieszkały ze sobą, nie prowadziły wspólnego gospodarstwa domowego i nie pozostawały w związku małżeńskim. Dodał, że nie otrzymał żadnej informacji dotyczącej interwencji czy polecenia przełożonego, choć to obowiązkiem przełożonego było dekretowanie czynności na dzielnicowego i sprawdzanie prawidłowości i terminowości wywiązywania się ze zleconych zadań.