Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 lutego 2024 r., sygn. I SA/Wr 562/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska Sędziowie: Asesor WSA Łukasz Cieślak (sprawozdawca) Sędzia WSA Dagmara Stankiewicz-Rajchman po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2024 r. w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi P. S. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 maja 2023 r. nr 0113-KDIPT2-2.4011.983.2022.3.MK w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej I. uchyla w całości zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 marca 2023 r. nr 0113-KDIPT2-2.4011.983.2022.2.SR; II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 597 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie własne z 23 grudnia 2022 r. o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku skarżącego o wydanie interpretacji indywidualnej.

Wnioskodawca zmierzał do uzyskania interpretacji indywidualnej obejmującej odpowiedź na pytania dotyczące w szczególności tego czy bezpośrednio podejmowana przez wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu/współtworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.; dalej: u.p.d.o.f. lub ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W uzasadnieniu postanowienia o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia podano, że wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej złożony przez skarżącego dotyczył uznania działalności wnioskodawcy za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. uznania jej za działalność twórczą obejmującą badania naukowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.; dalej: p.s.w.n. lub ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce) lub prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 p.s.w.n., podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań). Wezwaniem z 25 stycznia 2023 r. organ poinformował stronę, że wniosek ma braki formalne i poprosił o ich uzupełnienie. Pomimo udzielenia odpowiedzi na wezwanie organ uznał, że odpowiedź na wezwanie nie wyjaśniła wszystkich okoliczności faktycznych sprawy. Część odpowiedzi na pytania przedstawiono w sposób, który nie pozwala na stwierdzenie, czy odpowiedź jest opisem okoliczności sprawy, czy opinią co do tego, jak należy postrzegać okoliczności faktyczne sprawy. Co więcej, pomimo podjętej w wezwaniu próby skonkretyzowania opisu okoliczności sprawy, wnioskodawca nie podał wielu szczegółowych okoliczności sprawy. W efekcie, opis nie przedstawia w sposób wyczerpujący i jednoznaczny zindywidualizowanych, konkretnych okoliczności stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Z tego względu, wydanie interpretacji nie było możliwe.