Interpretacja indywidualna z dnia 4 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.854.2023.2.TR

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Interpretacja indywidualna– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 lutego 2024 r. (wpływ 5 lutego 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka kapitałowa (dalej jako: „Spółka”, „Podatnik”, „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku od osób prawnych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm., dalej jako: „Ustawa VAT”). Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług budowlanych.

Spółka planuje zawrzeć z kilkoma Towarzystwami Ubezpieczeniowymi indywidualne polisy na Życie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym ze Składką Regularną oraz możliwością, uiszczania Składek Dodatkowych (dalej jako: „Umowa”, „Polisa”), wskazując jako Ubezpieczonych swoich kluczowych Pracowników, Zleceniobiorców czy Osób na B2B.

Polisy mają tworzyć pozapłacowy składnik wynagrodzenia szeroko pojęty jako benefit. Wnioskodawca zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę (dalej: Pracownicy), a także współpracuje w ramach umów o współpracy (B2B) z osobami prowadzącymi jednoosobowe działalności gospodarcze (dalej: JDG).

Osoby prowadzące jednoosobowe działalności gospodarcze świadczą pracę/usługi na rzecz Wnioskodawcy na podstawie umowy o współpracę - są to np. usługi inżynierów budowy, nadzoru budowlanego etc.

W przyszłości Spółka myśli o objęciu ochroną jak największej ilości Pracowników. Zależne to będzie nie tylko od woli Wnioskodawcy czy Ubezpieczonych, ale również od woli Towarzystw Ubezpieczeniowych.

Ubezpieczyciele podejmują decyzje o objęciu ochroną oraz o wysokości składki za ryzyko ubezpieczeniowe badając wiele czynników jak np. wiek, stan zdrowia, rodzaj wykonywanej pracy itp. W ramach polisy wszystkie składki będą opłacane przez Wnioskodawcę, który wystąpi w roli Ubezpieczającego w zawartej umowie ubezpieczenia. Polisa będzie miała charakter ochronno-inwestycyjny, zaś składki opłacane przez Wnioskodawcę składać się będą z dwóch części: obowiązkowej składki regularnej oraz dobrowolnej składki dodatkowej, która również powiększy wysokość sumy ubezpieczenia na życie, w razie śmierci Ubezpieczonego.

Umowa nie stanowi grupowej umowy ubezpieczenia, jest indywidualną umową ubezpieczenia. Polisa będzie zawierać liczne opłaty, między innymi za zarządzanie aktywami, za udział w zysku, za ryzyko ubezpieczeniowe, opłatę administracyjną itp. Przedmiotem Umów będzie życie Ubezpieczonego oraz inwestowanie przez Ubezpieczyciela, w sposób wskazany przez Ubezpieczającego i na ryzyko Ubezpieczającego środków pochodzących ze składek wpłacanych z tytułu Umów w ramach Ubezpieczeniowych Funduszy Kapitałowych w okresie, na jaki Umowy zostaną zawarte (polisy mają zatem charakter ochronno-inwestycyjny).

Celem Umów nie jest realizacja zysków, w krótkim horyzoncie czasowym. Celem Umów jest ochrona życia Ubezpieczonego oraz długofalowe budowanie kapitału. Zawarcie Umów wiąże się z inwestycją w instrumenty finansowe oferowane w postaci Ubezpieczeniowych Funduszy Kapitałowych o zróżnicowanym profilu ryzyka.

Zgodnie z Ogólnymi Warunkami Umowy zakres ubezpieczenia będą obejmowały w zależności od umowy dożycie przez Ubezpieczonego daty Dożycia oraz życie Ubezpieczonego w Okresie Ubezpieczenia.

Ze względu na inwestycyjny charakter Umów wysokości ww. świadczeń uzależnione będą od wartości zgromadzonych środków, czyli od Wartości Rachunku (sumy Części Bazowej Rachunku oraz Części Wolnej Rachunku). Dodatkowe umowy pozwolą na rozszerzenie ochrony ubezpieczonego o takie ryzyka jak ubezpieczenie od chorób, w wyniku nieszczęśliwego wypadku, operacji, pobytu w szpitalu w wyniku wypadku, inwalidztwa itp.

Ubezpieczający nie jest uprawniony do otrzymania świadczenia kapitałowego z polisy. Spółka również nie planuje być uposażonym w ramach tych polis. Uprawnionymi byliby Ubezpieczeni (Pracownicy, Zleceniobiorcy, JDG) lub uposażeni, domyślnie rodziny Ubezpieczonych, chyba że strony umowy wskażą inaczej. Spółka może np. dokonać konwersji (tj. zmiany sposobu podziału Jednostek Funduszy) na rachunkach.

Spółka może również dokonać cesji praw wynikających z umowy na Ubezpieczonego, wtedy powyższe prawa do dysponowania środkami jak i konwersje jednostek uczestnictwa pozostanie w jego kwestii (Ubezpieczonego).

Umowy przewidują regularne, miesięczne opłacanie składek z możliwością wpłacania kwot dodatkowych w dowolnym momencie trwania Umowy.

Główny Rachunek składałby się z Części Bazowej, na którym Składki Regularne zapisywane będą w postaci Jednostek UFK oraz Części Wolnej, na którym Składki Dodatkowe będą również zapisywane w postaci Jednostek UFK. Opłacane składki (Regularne i Dodatkowe) są przeznaczane na cele inwestycyjne.

Składki Regularne oraz Dodatkowe mogą być nadpłacane przez Ubezpieczającego. Zgodnie z OWU w trakcie trwania Umów Ubezpieczający (Spółka) może dokonywać częściowych wypłat ze środków zgromadzonych na Rachunku, pod warunkiem utrzymania minimalnego salda Części Bazowej Rachunku przy czym w okresie pierwszych 5 lat Polisy częściowa wypłata Świadczenia Wykupu jest możliwa wyłącznie z Części Wolnej Rachunku, na którym zapisywane są Składki Dodatkowe.

Wniosek o wypłatę środków, w trakcie trwania ubezpieczenia, może składać wyłącznie Wnioskodawca, jako Ubezpieczający. Ubezpieczeni nie mają takiego uprawnienia i do chwili faktycznej wypłaty środków z polisy na ich rzecz nie mają oni żadnego prawa do tych środków (do momentu wypłaty środków z polisy zgodnie z dyspozycją Wnioskodawcy, Ubezpieczony nie ma żadnych uprawień do tych środków). Dysponentem środków zgromadzonych w części inwestycyjnej w trakcie ich gromadzenia będzie Wnioskodawca, zaś z chwilą wypłaty - ubezpieczony pracownik lub osoba trzecia, ale nie Ubezpieczający.

Ubezpieczający oraz Ubezpieczeni przez okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zawarto Umowy nie mogą wypłacić kwoty stanowiącej wartości odstąpienia od umowy, nie mają możliwości zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z Umów, ani wypłaty z tytułu dożycia wieku oznaczonego w Umowach.

Umowy będą zawarte na czas określony. Początek Okresu Ubezpieczenia będzie wskazany na Polisie. Rekomendowany przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe minimalny okres trwania Umów i długość trwania horyzontu inwestycyjnego wynosi 6 lat do 10 lat w zależności od Towarzystwa. Okres ten wynika z potrzeby zapewnienia odpowiednio długiego czasu pozwalającego na zbudowanie zamierzonego kapitału w oparciu o regularne wpłaty oraz na długofalowym budowaniu relacji między Ubezpieczającym a Ubezpieczonym.

Z punktu widzenia Wnioskodawcy jako pracodawcy, celem objęcia Pracowników, Zleceniobiorców, JDG Ubezpieczeniem na życie z UFK jest ich dodatkowa motywacja oraz zwiększenie lojalności wobec Spółki (Ubezpieczony będzie mniej chętny do rezygnacji z pracy w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie opłacać za niego składki ubezpieczeniowe z częścią kapitałową).

Ubezpieczony będzie również pracował wydajniej wiedząc że jest objęty ochroną ubezpieczeniową, z której w razie zdarzenia ubezpieczeniowego skorzysta on lub uposażeni jeśli Ubezpieczony umrze. Zatem, opłacanie wskazanych składek przez Wnioskodawcę służy umacnianiu więzi Ubezpieczonego z zakładem pracy i podtrzymywaniu stosunku pracy.

Dodatkowe benefity pozapłacowe dla Pracowników, Zleceniobiorców oraz dla osób prowadzących jednoosobowe działalności gospodarcze (JDG) stanowiłyby dodatkowe świadczenia dla nich. Jest to dodatek do wynagrodzenia (pozapłacowy element), który wpłynie bezpośrednio na ich sytuację finansową, ale też wpłynie pozytywnie na ich morale. Prawa do ubezpieczenia nie można przenieść na nikogo innego. Jeśli chodzi o część kapitałową to zależy to od konstrukcji umowy lub od tego czy została dokonana cesja praw wynikających z umowy na Ubezpieczonego.

Pytanie

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będzie zobowiązany pobrać - na rzecz ubezpieczonych, tj. pracowników - zaliczkę na podatek dochodowy z tytułu składek opłaconych przez siebie zarówno na polisę w części inwestycyjnej rachunku podstawowego oraz składek wpłaconych na rachunek dodatkowy, obejmujący wyłącznie część inwestycyjną polisy?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, wydatek związany z opłacaniem składki w zakresie części ochronnej na rachunku podstawowym będzie stanowić przychód ubezpieczonego w dacie poniesienia wydatku przez Wnioskodawcę (ubezpieczającą), ponieważ z tą chwilą ubezpieczony zostanie objęty ochroną ubezpieczeniową, czyli ma miejsce przysporzenie majątkowe po jego stronie.

Ochrona ubezpieczeniowa powstanie w następującym zakresie: dożycie przez ubezpieczonego do końca trwania umowy (jest to data dożycia) oraz śmierć ubezpieczonego, która nastąpi w okresie ubezpieczenia.

Z kolei na skutek opłacania składek na część inwestycyjną w zakresie rachunku podstawowego oraz na część inwestycyjną w zakresie rachunku dodatkowego, w ocenie Wnioskodawca, nie powstanie po stronie ubezpieczonego żadna wymierna korzyść materialna.

Taka korzyść mogłaby powstać po stronie ubezpieczonego dopiero w dacie faktycznego otrzymania środków z polisy, ale tylko wówczas jeśli otrzymana kwota przekroczyłaby wartość wpłaconych składek, bowiem to wówczas powstałby przychód podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24 ust. 15 i 15a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021, poz. 1128 ze zm.) - dalej: updof.

Mając na uwadze art. 12 ust. 1,3 i 4 oraz art. 31 updof w odniesieniu do składki w ramach umowy indywidualnego ubezpieczenia na życie z UFK w części inwestycyjnej (zarówno w zakresie rachunku podstawowego oraz rachunku dodatkowego) nie sposób uznać, że w momencie opłacania składek inwestycyjnych przez Wnioskodawcę, ubezpieczeni mieliby uzyskać przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 updof bowiem jak wynika to z wniosku, stroną umowy - właścicielem polisy i opłacającym składki jest wyłącznie Wnioskodawca (ubezpieczająca).

Natomiast dopiero w momencie upływu okresu, na który umowa została zawarta, ubezpieczony będzie miał prawo do otrzymania świadczenia z tytułu dożycia ostatniego dnia okresu, na jaki została zawarta umowa. W konsekwencji w dacie opłacenia składek inwestycyjnych, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy.

Spółka podkreśliła dalej, że nie będzie dokonywała wypłat świadczeń wynikających z tytułu dożycia przez ubezpieczonego ostatniego dnia okresu, na jaki została zawarta umowa ubezpieczenia, ani świadczeń dla uposażonych z tytułu śmierci ubezpieczonego. Wypłaty tych świadczeń będzie dokonywało Towarzystwo Ubezpieczeń na Życie, z którym Wnioskodawca zawarł umowę indywidualnego ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi.

Wobec tego Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru zaliczek podatku dochodowego z ww. tytułów.

Wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

a)odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,

b)dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a.

Oznacza to, że generalnie wszelkie kwoty otrzymane przez pracownika z ubezpieczeń majątkowych i osobowych są zwolnione z podatku dochodowego.

Zatem kwoty otrzymywane przez ubezpieczonych w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie mają żadnego związku z działalnością gospodarczą.

Strona wskazała, że przychodem ubezpieczonego będzie wydatek na część ochronną opłaconej przez Wnioskodawcę na rzecz ubezpieczonego składki ubezpieczeniowej, zatem po stronie ubezpieczonego (pracownika, czy też członka zarządu) powstanie przychód ze stosunku pracy, odpowiadający wartości zapłaconej przez Wnioskodawcę składki w części ochronnej.

W takim bowiem przypadku, pracownik uzyskuje od swojego pracodawcy nieodpłatne świadczenie, w postaci zapłaconej składki ubezpieczenia na życie. Dlatego składka w części ochronnej będzie stanowiła przychód ubezpieczonego ze stosunku pracy w dacie poniesienia wydatku przez Wnioskodawcę.

Inaczej wygląda jednak sytuacja w przypadku opłacania składek na część inwestycyjną w zakresie rachunku podstawowego oraz na część inwestycyjną w zakresie rachunku dodatkowego.

W tym wypadku po stronie ubezpieczonego (pracownika) nie powstaje żadna wymierna korzyść materialna bowiem stroną umowy - właścicielem polisy i opłacającym składki jest wyłącznie Wnioskodawca, jako ubezpieczający, ubezpieczony uzyskuje korzyść majątkową dopiero z chwilą wypłaty środków z tego konta na jego rzecz. Wówczas ubezpieczony (pracownik) uzyskuje przysporzenie majątkowe z części inwestycyjnej polisy. Do tej chwili, to Wnioskodawca, jako ubezpieczający, dysponuje środkami zgromadzonymi na koncie dodatkowym części inwestycyjnej polisy.

Tym samym, do chwili wypłaty środków, ubezpieczony nie ma żadnej ani materialnej, ani niematerialnej korzyści z tego tytułu, że ubezpieczająca opłaca składki w części inwestycyjnej na jego ubezpieczenie. Taka korzyść może powstać po stronie ubezpieczonego dopiero w dacie faktycznego otrzymania środków z polisy.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka przywołała interpretacje podatkowe i wyroki sądów administracyjnych, w tym WSA w Łodzi z dnia 19 października 2017 r., sygn. akt I SA/Łd 726/17.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Na podstawie art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Ponieważ przepisy ustawy nie zawierają legalnej definicji pojęcia „nieodpłatne świadczenia”, należy przyjąć takie rozumienie tego terminu, jakie ukształtowało się w orzecznictwie sądowo-administracyjnym. Pojęcie „nieodpłatne świadczenie” było m.in. przedmiotem interpretacji Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w uchwale podjętej w składzie siedmiu sędziów w dniu 18 listopada 2002 r., sygn. akt FSP 9/02 stwierdził, iż :

Natomiast katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Mając na uwadze zacytowane powyżej przepisy oraz okoliczności analizowanego zdarzenia należy uznać, że przychodem dla pracownika ze stosunku pracy są m.in. opłacone przez Państwa składki w części ochronnej polisy o charakterze ochronno-inwestycyjnym, gdzie ubezpieczonym będzie pracownik. Przychód powstanie w momencie zapłacenia składki przez Państwa, gdyż wskazany w umowie pracownik prawa wynikające z polisy nabywa z chwilą zawarcia przez Państwa umowy ubezpieczenia.

Przychód ze stosunku pracy powstanie również w sytuacji, gdy zgodnie z umową ubezpieczenia opłacającym składkę – w części inwestycyjnej – jest pracodawca, natomiast uprawnionym do wypłaty środków może być pracownik. Przy tym, jedynie w przypadku gdy z umowy ubezpieczenia jednoznacznie wynika, że beneficjentem wypłaconych z polisy świadczeń jest pracownik, przychód powstaje w momencie wpłaty środków (składki) przez ubezpieczającego pracodawcę. Natomiast, gdy do czasu wystąpienia o wypłatę przez ubezpieczającego pracodawcę nie wiadomo, na czyją rzecz ostatecznie nastąpi wypłata (na rzecz ubezpieczającego czy ubezpieczonego pracownika), momentem otrzymania przez pracownika przychodów ze stosunku pracy jest moment przyznania prawa do świadczenia z polisy, z tym że nie w wysokości wartości tego prawa, lecz w wysokości opłaconych przez pracodawcę składek na tę polisę (w przypadku częściowego wykupu polisy – powinno to stanowić odpowiednią proporcję takich wpłat do uzyskanych z tej polisy praw do świadczeń).

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składka opłacona przez Państwa (Ubezpieczającego) w ramach Polisy w części inwestycyjnej stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w dacie poniesienia przez Państwa wydatku, czyli w dacie zapłaty składki firmie ubezpieczającej. Z opisu zdarzenia przyszłego wynika bowiem, że to pracownik będzie ubezpieczonym, a więc podmiotem uprawnionym z umowy ubezpieczenia, oraz wypłata jest możliwa tyko na rzecz ubezpieczonego, tj. pracownika, a Państwo nie będą (nigdy, w żadnej sytuacji) beneficjentem tych środków. Nie planują Państwo być uposażonymi z tych polis.

Ponadto z opisu zdarzenia wynika, że zgodnie z OWU w trakcie trwania Umów mogą Państwo dokonywać częściowych wypłat ze środków z zgromadzonych na Rachunku na rzecz ubezpieczonych pracowników.

Zatem skoro pracownik zostanie objęty ochroną ubezpieczeniową i to pracownik będzie uprawniony do otrzymania ubezpieczenia – to również w przypadku składki ubezpieczeniowej w części inwestycyjnej ma miejsce przysporzenie majątkowe po jego stronie. W momencie opłacenia przez pracodawcę składki ubezpieczeniowej pracownik uzyskuje więc przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na powstanie przychodu ze stosunku pracy w momencie opłacenia składki przez pracodawcę nie wpływa okoliczność, że ubezpieczony uzyska po kilku latach uprawnienie do otrzymania kwoty z tytułu objęcia go ubezpieczeniem dodatkowym w zakresie składki inwestycyjnej. W opisanym zdarzeniu przyszłym Państwo opłacać będą bowiem za ubezpieczonego składkę, którą ubezpieczony musiałby finansować z własnych środków, gdyby na własną rękę przystąpił do analogicznego ubezpieczenia. Niewątpliwie zatem uzyska korzyść z tego tytułu, że opłaty składki dokonywać będzie za niego pracodawca. Skoro ubezpieczony nie poniesie żadnych wydatków związanych z opłaceniem składki na ubezpieczenie, w tym inwestycyjnej, to każda wypłata na jego rzecz z tytułu realizacji umowy ubezpieczenia będzie dla niego korzystna.

Powyższe oznacza, że na gruncie opisanego zdarzenia Państwo, jako płatnik, od opłaconych za pracowników składek ubezpieczeniowych w części inwestycyjnej rachunku podstawowego oraz składek wpłaconych na rachunek dodatkowy, obejmujący wyłącznie część inwestycyjną polisy, będą obowiązani do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy z ww. tytułu.

Stosownie bowiem do art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).