Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 stycznia 2024 r., sygn. III SA/Wr 113/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anetta Chołuj, Sędziowie: Sędzia WSA Katarzyna Borońska, Sędzia WSA Barbara Ciołek (sprawozdawca), Protokolant: Referent Aleksandra Bartczak, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 24 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi B. P. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 9 lutego 2023 r. nr 470000/71/68137/2023 w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie rozpatrzenia wniosku o umorzenie składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne za osoby zgłaszane do ubezpieczeń w części finansowej przez ubezpieczonych oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi B. P. (dalej: strona, skarżący) jest decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ZUS, organ) z dnia 9 lutego 2023 r. nr 470000/71/68137/2023 utrzymująca w mocy decyzję ZUS z dnia 9 stycznia 2023 r. nr 470000/71/599371/2020 odmawiającą wszczęcia postępowania w sprawie wniosku strony o umorzenie składek na ubezpieczenie społeczne za okres od grudnia 2011 r. do czerwca 2013 r. w kwocie 256.363,16 zł oraz ubezpieczenie zdrowotne za okres od grudnia 2011 r. do czerwca 2013 r. w kwocie 172.561,56 zł za osoby zgłaszane do ubezpieczeń w części finansowanej przez ubezpieczonych.

Z akt sprawy wynika, że strona w dniu 26 listopada 2020 r. złożyła wniosek o umorzenie całości zadłużenia z tytułu składek. Zadłużenie związane było z odpowiedzialnością za zobowiązania spółki M. Sp. z o.o. Decyzją z 28 listopada 2017 r. organ orzekł o odpowiedzialności strony jako osoby trzeciej – członka zarządu spółki – za zadłużenie płatnika ww. spółki z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz FP i FGŚP wraz z odsetkami za zwłokę. Uzasadniając wniosek o umorzenie na podstawie art. 28 ust. 2 i 3 pkt 6 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2021 r., poz. 423; dalej: u.s.u.s.) należności z tytułu składek za pracowników zatrudnianych przez M. sp. z o.o., nie własnych składek strony, skarżący argumentował, że znajduje się w sytuacji całkowitej nieściągalności oraz jest oczywiste, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwot przekraczających wydatki egzekucyjne. Przedstawił swoją sytuację rodzinną i majątkową oraz materialną (brak jakiegokolwiek majątku podlegającego egzekucji). Wyjaśnił też, że obecny pracodawca strony nie przewiduje zwiększenia wynagrodzenia ani powierzenia innej pracy, a osiągane wynagrodzenie ze stosunku pracy odpowiada poziomowi egzystencji i podlega regulacji art. 871 Kodeksu pracy. Ponadto wskazał, że na dzień złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości spółki strona nie dysponowała wiedzą o istnieniu zobowiązania względem ZUS, które zostało uwzględnione jako zadłużenie spółki po złożeniu przez syndyka masy upadłości korekt deklaracji w 2014 r. w wyniku kontroli przeprowadzonej przez ZUS (za okres 2010 r. - 2013 r. ) po ogłoszeniu upadłości spółki. W czynnościach tych strona nie mogła wziąć udziału i składać środków odwoławczych. Końcowo skarżący wniósł o ustalenie przez ZUS wymagalności składek objętych wnioskiem o umorzenie, tj. czy należności te istnieją, czy wygasły z powodu przedawnienia powołując w tym zakresie art. 59 § 1 pkt 9 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 31 u.s.u.s.