Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 stycznia 2024 r., sygn. III SA/Kr 1255/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Zawadzka (spr.) Sędziowie WSA Renata Czeluśniak Asesor WSA Magdalena Gawlikowska po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi L. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu z dnia 17 maja 2023 r. nr SKO-NP-4115-88/23 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia skargę oddala.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 17 maja 2023 r. nr SKO-NP-4115-88/23 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Nowym Sączu utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Starego Sącza z dnia 25 stycznia 2023 r. nr OPS.5231-ŚP-656/2022 o odmowie przyznania L. K. (dalej jako skarżąca) świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych, wnioskowanego na matkę S. S.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Decyzją z dnia 25 stycznia 2023 r. organ I instancji odmówił przyznania skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych, wnioskowanego na matkę na okres od 1 listopada 2022 r. do 31 marca 2023 r. W uzasadnieniu decyzji organ powołał treść art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, a następnie wskazał, że w dniu 15 listopada 2022 r. wpłynął wniosek skarżącej o ustalenia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego związku z opieką nad matką, która legitymuje się orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 16 marca 2021 r., z którego wynika, że jest ona niezdolna do samodzielnej egzystencji do 31 marca 2023 r., a niezdolność tą datuje się od dnia 1 marca 2020 r. Matka skarżącej jest wdową, utrzymuje się z renty rodzinnej po zmarłym mężu, cierpi na chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa, nadciśnienie i ma podniesiony poziom cholesterolu, porusza się z trudem głównie w obrębie własnego domu i podwórka, mieszka w domu jednorodzinnym wraz z synem M. S. i jego rodziną, ma do dyspozycji własny pokój. Opiekę nad matką sprawuje mieszkająca w tej samej miejscowości skarżąca, która jest ubezpieczona w KRUS i nie ma prawa renty lub emerytury. Skarżąca od 2003 r. nie podejmowała zatrudnienia, więc rezygnacja z zatrudnienia nie była spowodowana koniecznością sprawowania opieki nad matką. Podczas wywiadu skarżąca stwierdziła, iż nie jest w stanie podjąć żadnej aktywności zawodowej nawet w ograniczonej formie z powodu konieczności sprawowania opieki nad matką. Skarżąca zadeklarowała, że jest u matki codziennie, od rana do godzin wieczornych, z krótkimi przerwami na wizyty we własnym domu. Skarżąca pozostaje do dyspozycji matki całodobowo, a także w godzinach nocnych, kiedy nie przebywa razem z matką, jest z nią w kontakcie telefonicznym. Organ podkreślił, że osobami zobowiązanymi do alimentacji względem matki oprócz skarżącej są: syn A. S. (obecnie przebywa w W.) oraz syn M. S. (mieszka wraz z matką, jednak jak twierdzi nie może sprawować opieki nad matką poneważ jest kierowcą tira i prawie cały czas jest nieobecny w domu).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00