Wyrok NSA z dnia 17 stycznia 2024 r., sygn. II OSK 953/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Bąkowski Sędzia del. WSA Piotr Broda Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Szpojankowski po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej P. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 28 października 2020 r. sygn. akt II SA/Lu 61/20 w sprawie ze skargi W. D. na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia 21 listopada 2019 r., znak: IF-VII.7840.6.36.2019.MF w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; II. odstępuje od zasądzenia zwrotu koszów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 28 października 2020 r., sygn. akt II SA/Lu 61/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, uwzględniając skargę W. D., uchylił zaskarżoną decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia 21 listopada 2019 r., znak: IF-VII.7840.6.36.2019.MF, oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty Chełmskiego z dnia 24 września 2019 r., znak: AB.6740.1.176.2019, którą udzielono P. sp. z o.o. z siedzibą w W. pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej o oznaczeniu CHE5520B wraz z wewnętrzną linią zasilającą na działce nr ewid. [...] w obrębie ewidencyjnym S., jednostka ewidencyjna L..

Zaskarżoną decyzją Wojewoda Lubelski w pkt 1 utrzymał w mocy ww. decyzję Starosty – po rozpoznaniu odwołania skarżącego; w pkt 2 umorzył postępowanie odwoławcze w stosunku do Stowarzyszenia [...].

Sąd, powołując się na orzecznictwo sądowoadministracyjne oraz § 2 ust. 1 pkt 7, § 3 ust. 1 pkt 8 i § 3 ust. 2 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2016 r. poz. 71), wskazał, że projektowane zamierzenie budowlane polega na zainstalowaniu na antenowej konstrukcji wsporczej 9 anten sektorowych i 6 anten radioliniowych, o azymutach i mocy promieniowania wskazanych w projekcie budowlanym. Tym samym, dla oceny, do jakiej grupy przedsięwzięć zalicza się sporny obiekt, nie można było poprzestać wyłącznie na uwzględnieniu równoważnej mocy promieniowania dla każdej anteny z osobna. Z przedłożonej wraz z projektem budowlanym kwalifikacji przedsięwzięcia dokonanej w świetle przepisów rozporządzenia wynika natomiast, że ocenę oddziaływania w zakresie równoważnej mocy promieniowanej izotropowo wyznaczono dla pojedynczych anten. Jednak prawidłowa ocena oddziaływania przedmiotowej inwestycji na środowisko wymaga uwzględnienia nie tylko mocy poszczególnych anten, lecz również jednoznaczne przeanalizowanie ewentualnego nakładania się (nachodzenia) wiązek promieniowania emitowanych przez poszczególne anteny. Trudno przecież wykluczyć, że ewentualne nakładanie lub nachodzenie się wiązek doprowadzić może do tego, że moc promieniowania znacznie przekroczy wielkości dopuszczalne.