Wyrok WSA w Lublinie z dnia 28 października 2020 r., sygn. II SA/Lu 61/20

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 28 października 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. D. na decyzję Wojewody z dnia [...] listopada 2019 r., znak: [...], w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Starosty [...] z dnia [...] września 2019 r., znak: [...]; II. zasądza od Wojewody na rzecz W. D. kwotę [...]([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] września 2019 r., znak: [...], wydaną w oparciu o art. 28, 33 ust. 1, 34 ust. 4 i 36 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186 ze zm.), Starosta [...] (dalej: Starosta) udzielił [...] Spółce z o.o. z siedzibą w W. (dalej: Spółka) pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej o oznaczeniu [...] wraz z wewnętrzną linią zasilającą na działce nr ewid. [...] w obrębie ewidencyjnym S. , jednostka ewidencyjna L. . Organ stwierdził, że załączony do wniosku projekt budowlany jest kompletny i posiada wymagane opinie, uzgodnienia i sprawdzenia oraz spełnia wymagania ochrony środowiska. Do projektu załączono oświadczenie projektanta oraz osób opracowujących poszczególne części projektu budowlanego, a także sprawdzających, o wykonaniu projektu budowlanego zgodnie z przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej oraz załączono informację dotyczącą bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Starosta stwierdził, że zamierzenie budowlane jest zgodne z ustaleniami ostatecznej decyzji Wójta Gminy [...] (dalej: Wójt) z [...] lutego 2019 r., znak: [...], o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Podał, że spółka przedłożyła postanowienie Wójta z [...] sierpnia 2019 r., znak: [...], o odmowie wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia. W ocenie Starosty, brak było podstaw do uznania opisanego zamierzenia budowlanego za jedno z przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2016 r. poz. 71; dalej także: rozporządzenie Rady Ministrów z 9 listopada 2010 r.).