Interpretacja indywidualna z dnia 5 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.672.2023.4.AND

Opisane we wniosku składniki majątku stanowią przedsiębiorstwo i Wnioskodawca będzie zobowiązany do kontynuacji amortyzacji obcego środka trwałego według zasad przyjętych przez wnoszącego aport, mimo iż to on poczynił nakłady na ten obcy środek trwały.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 listopada 2023 roku za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy:

- opisane we wniosku składniki majątku stanowią przedsiębiorstwo,

- Wnioskodawca będzie zobowiązany do kontynuacji amortyzacji obcego środka trwałego według zasad przyjętych przez wnoszącego aport, mimo iż to on poczynił nakłady na ten obcy środek trwały.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 lutego 2024 r. (wpływ w tym samym dniu za pośrednictwem platformy ePUAP).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką komandytową, polskim rezydentem podatkowym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi (…).

W związku z tym, że przedsiębiorstwo Wnioskodawcy tj. (…), było przed laty w fazie rozwoju i istniała duża niepewność względem powodzenia działalności (…), wspólnicy Wnioskodawcy utworzyli spółkę celową (spółkę komandytową) mającą za zadanie zarządzać nieruchomościami, z których korzysta Spółka w ramach umowy dzierżawy. Dzięki temu rozwiązaniu Spółka nie odpowiadała majątkiem nieruchomym. Ponadto, spółka celowa zakupiła część urządzeń potrzebnych Spółce do działalności leczniczej, który również wydzierżawiała m.in. (…), meble i inne wyposażenie. Spółka celowa jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a przy budowie i nabyciu nieruchomości oraz ww. wyposażenia służyło jej prawo do odliczenia podatku naliczonego, z którego skorzystała. Spółka celowa nabywała nieruchomości i ruchomości głównie w latach 2010- 2015. W następnych latach wyposażenie było już nabywane bezpośrednio przez Spółkę, która również czyniła inwestycje w obcych środkach trwałych, tj. rozbudowała budynek dzierżawiony od spółki celowej.

Zakupy poszczególnych działek przez spółkę celową przedstawia poniższe zestawienie:

(…)

Ponadto, spółka celowa posiada ok. 9 umów zawartych z rożnymi podmiotami, którym wydzierżawia powierzchnie oraz ok. 7 umów z podmiotami, które świadczą usługi na rzecz spółki celowej. Spółka ta zatrudnia 3 pracowników na umowę zlecenie. Posiada 3 kredyty inwestycyjne na około 15 mln zł. Wnioskodawca poczynił wydatki na rozbudowę jednego z budynków, w którym prowadzi działalność (…) i dokonuje odpisów amortyzacyjnych jako inwestycja w obcym środku trwałym.

Po latach działalności, Spółka osiągnęła ugruntowaną pozycję na rynku (…) i ryzyko działalności jest znacznie ograniczone. Wnioskodawca rozważa otrzymanie (aport) całości przedsiębiorstwa spółki celowej, w tym wszystkich nieruchomości, sprzętu, wyposażenia. Głównym powodem połączenia obu spółek przez aport jest wola zakończenia uciążliwej konieczności fakturowania opłat za korzystanie przez Spółkę z dzierżawionego sprzętu i nieruchomości oraz ponoszenia kosztów administracyjnych utrzymania spółki celowej. Ponadto, połączenie przez wkład niepieniężny majątku obu spółek znacząco polepszy sytuację materialną Spółki i zwiększy możliwości pozyskania dodatkowego finansowania, co umożliwi prowadzenie kolejnych (…) oraz rozwinie poziom świadczonych usług, głównie poprzez wykorzystanie nowych technologii.

Zauważyć należy, że Wnioskodawca nie ma środków finansowych, aby zakupić składniki majątkowe spółki celowej lub całość przedsiębiorstwa. Nie ma też prawnej możliwości połączenia spółek komandytowych bez konieczności tworzenia nowego podmiotu – spółki kapitałowej. Jedyną gospodarczo uzasadnioną transakcją jest otrzymanie aportu w postaci całości przedsiębiorstwa, co pozwoli zrealizować zakładane cele gospodarcze.

Po nabyciu aportu Spółka będzie kontynuowała wynajem powierzchni wszystkim najemcom, poza kontynuacją umowy z sobą samym, gdyż stanie się właścicielem nieruchomości, na których obecnie prowadzi działalność.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 20 lutego 2024 r., doprecyzowując opis zdarzenia przyszłego i odpowiadając na zadane pytania, wskazali Państwo, że:

 1. W Państwa ocenie, przedmiotem aportu będzie całe przedsiębiorstwo, bowiem innego majątku w spółce wnoszącej aport nie zostanie. Na wniesionych składnikach można kontynuować działalność gospodarczą. W szczególności przejdą:

- nieruchomości i ich wyposażenie oraz pełna dokumentacja związana z nieruchomością,

- zawarte umowy najmu (prawa związane z tymi umowami),

- wierzytelności i należności istniejące w przedsiębiorstwie na dzień aportu,

- księgi i dokumenty związane z działalnościom gospodarczą,

- nabywca wkładu będzie też mógł posługiwać się nazwą przedsiębiorstwa,

- środki pieniężne na rachunku bankowym.

Wnoszący wkład nie ma patentów, koncesji czy zezwoleń, praw autorskich lub tajemnic przedsiębiorstwa, więc wnoszący nie ma czego wnieść z tego zakresu do spółki.

 2. Nastąpi przeniesienie pracowników w trybie art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1465).

 3. Nie będzie obowiązku podejmowania innych czynności niż powiadomienie najemców o zmianie wynajmującego oraz pracowników o przejściu zakładu pracy. Zostaną także powiadomieni dostawcy mediów do budynków w celu aktualizacji danych na fakturach. Jak wskazano w stanie faktycznym (winno być: „w zdarzeniu przyszłym”), Spółka, będzie kontynuować najem do innych podmiotów, a na pozostałej części przedsiębiorstwa będzie prowadzić działalność (…). W Państwa ocenie, po nabyciu całości przedsiębiorstwa mogłaby kontynuować działalność bez dodatkowych czynności.

 4. W zakresie zobowiązań i należności będących przedmiotem aportu, należy wskazać, że należności oraz zobowiązania regulowane są na bieżąco i trudno jest określić jakie będą przedmiotem aportu (jakie wystąpią na moment aportu). Należności wynikają z wynajmu powierzchni budynków, natomiast zobowiązania to bieżące koszty związane z eksploatacją i użytkowaniem budynków. Zatem prawdopodobnie wynajmujący wystawi faktury najemcom, a ci na moment aportu nie zapłacą swoich zobowiązań, zaś spółka obejmująca aport otrzyma te należności w ramach aportu przedsiębiorstwa. Zobowiązania mogą wynikać z tytułu wynagrodzeń oraz płatności za media związane z budynkami.

 5. W ramach aportu przejdą umowy najmu z podmiotami innymi niż nabywca aportu. Nabywca przedsiębiorstwa będzie kontynuował wynajem do podmiotów zewnętrznych.

 6. Wnioskodawca nie udzieli innych świadczeń niż te, które wnoszący aport otrzyma w formie ogółu praw i obowiązków (dalej: „OPiO”) w spółce komandytowej (spółce Wnioskodawcy).

 7. Środki trwałe w okresie korekty: (…)

 8. Nabyte środki trwałe będą wykorzystywane do działalności (…). Wynajmowane powierzchnie do podmiotów trzecich, będą służyły działalności opodatkowanej. Ponadto Wnioskodawca prowadzi działalność opodatkowaną (…). (…)

 9. Nie podjęto jeszcze decyzji o dalszych losach spółki celowej po aporcie, ale możliwe, iż zostanie zlikwidowana, gdyż ten sam skład osobowy występuje w spółce celowej, jak i w spółce Wnioskodawcy. Spółka celowa powstała wiele lat temu w celu dywersyfikacji ryzyka związanego z działalnością leczniczą w celu zabezpieczenia majątku. Po aporcie cel działania spółki wnoszącej aport się zdezaktualizuje, jednak nie można wykluczyć, iż zostanie ona wykorzystana do innej działalności. Dlatego w tym momencie nie podjęto jeszcze decyzji o likwidacji ani o kontynuacji działalności.

Pytania (w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych)

1. Czy opisane we wniosku składniki majątku stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu (…) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

2. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do kontynuacji amortyzacji obcego środka trwałego wg zasad przyjętych przez wnoszącego aport, mimo iż to on poczynił nakłady na ten obcy środek trwały? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Państwa stanowisko w sprawie (w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych)

Ad 1 (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

W ocenie Wnioskodawcy, opisany we wniosku majątek w postaci nieruchomości, ruchomości, zawartych umów, należności i zobowiązań stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej ustawa o CIT”), np. w postaci braku opodatkowania objęcia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej.

Ustalenie czy opisany majątek materialny i niematerialny stanowi przedsiębiorstwo ma zatem określone konsekwencje podatkowe w (…) CIT.

Na ocenę tego czy majątek stanowi przedsiębiorstwo nie ma wpływu to, że po nabyciu aportu składniki majątku będą wykorzystywane do innych czynności niż w przedsiębiorstwie wnoszącego. Jak wskazano bowiem w stanie faktycznym, w spółce celowej majątek służył do uzyskiwania dochodów z najmu, a u Wnioskodawcy będzie on służył do działalności (…). Jedynie w niewielkim zakresie majątek będzie nadal wynajmowany.

W przepisach ustawy o (…) CIT brakuje definicji przedsiębiorstwa, a ustawa o CIT odsyła do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm., dalej: „k.c.”) – art. 4a pkt 4 ustawy o CIT.

Przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ k.c. jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

 1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

 2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

 3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

 4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

 5) koncesje, licencje i zezwolenia;

 6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;

 7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

 8) tajemnice przedsiębiorstwa;

 9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Aby zespół składników majątkowych uznać za przedsiębiorstwo nie muszą wszystkie ww. elementy wystąpić łącznie. Jeżeli w ramach spółki celowej przedsiębiorstwo realizowało zadania gospodarcze w sposób samodzielny, to uznać należy, iż aport całości składników majątkowych oraz wszelkich innych materialnych i niematerialnych składników, w tym zawartych umów wyczerpuje znamiona przedsiębiorstwa.

Ad 2

W ocenie Wnioskodawcy, nabywca przedsiębiorstwa będzie zobowiązany do kontunuowania zasad amortyzacji w sposób przyjęty przez wnoszącą aport Spółkę. Zmiana zasad amortyzacji jest niedopuszczalna z uwagi na przepis szczególny mający zastosowania w stanie faktycznym, tj. art. 16g ust. 4a lit. a (winno być: art. 16g ust. 1 pkt 4a lit. a”), ust. 9 w zw. z ust. 10a, art. 16h ust. 3 i 3a ustawy o CIT. Zasada ta będzie miała zastosowanie również w sytuacji, gdy Wnioskodawca stanie się właścicielem budynku, w którym wcześniej dokonał inwestycji w obcym środku trwałym.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 4a ustawy o CIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne – jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany.

W myśl zaś art. 16h ust. 3 i 3a ustawy o CIT, podmioty powstałe z przekształcenia, podziału albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony. Przepis ten stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu.

W ocenie Wnioskodawcy, przepisy te mają charakter norm szczególnych wobec innych zasad amortyzacji środków trwałych. Skoro zatem te regulacje należy stosować, to mimo iż Wnioskodawca stanie się właścicielem budynku, w którym poczynił nakłady jako na obcy środek trwały, będzie on zobowiązany stosować dotychczasowe metody amortyzacji stosowane w podmiocie wnoszącym aport (podobnie Urząd Skarbowy Łódź-Polesie w piśmie z 18 listopada 2004 r., Znak: IA-415/40/2004, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z 30 kwietnia 2010 r., Znak: ILPB3/423-153/10-2/EK, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 1 sierpnia 2014 r., Znak: ITPB3/423-224/14/PS).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad 1

Zgodnie z art. 4a pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”),

Przepisy ustawy nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny, dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” należy odwołać się do art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.; dalej: „Kodeks cywilny”), zgodnie z którym:

przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

 1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

 2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

 3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

 4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

 5) koncesje, licencje i zezwolenia;

 6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;

 7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

 8) tajemnice przedsiębiorstwa;

 9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego,

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia czy opisane we wniosku składniki majątku, tj. nieruchomości, ruchomości, zawarte umowy, należności i zobowiązania stanowią przedsiębiorstwo.

 Odnosząc się do Państwa wątpliwości, wskazać należy, że przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji przedsiębiorstwa.

Jak wskazano powyżej, w myśl art. 4a pkt 3 ustawy o CIT ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie, oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

W świetle wskazanej wyżej definicji kodeksowej, czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym, jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych składników umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości (zespołu), co daje możliwość odróżnienia go od majątku. Istnienie tej funkcjonalnej więzi pozwala na stwierdzenie, że poszczególne przedmioty (składniki) nie stanowią samodzielnych dóbr majątkowych lecz wspólnie służą realizacji określonego celu gospodarczego.

Jeżeli chodzi o zbycie przedsiębiorstwa, to art. 55² Kodeksu cywilnego stanowi, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

W orzecznictwie sądowym prezentowane jest stanowisko, że w kwestii ustalenia czy przedmiotem konkretnej umowy sprzedaży jest przedsiębiorstwo, zasadnicze znaczenie ma to czy obejmuje ona co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo i są konieczne do podjęcia przez nabywcę takiej działalności gospodarczej jaką prowadził zbywca (por. wyrok Sądu Najwyższego z 8 kwietnia 2003 r., sygn. akt IV CKN 51/01 czy z 25 listopada 2010 roku, sygn. akt I CSK 703/09).

W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, że wystarczające jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej (wyrok NSA z 25 kwietnia 2018 r. sygn. akt I FSK 1204/16).

Kontynuowanie działalności gospodarczej przy zbyciu przedsiębiorstwa należy rozumieć jako sytuację, w której nabywca, w związku z dokonanym nabyciem, nadal prowadzi przedsiębiorstwo. Przy czym nie chodzi tu o prowadzenie jakiejkolwiek działalności z wykorzystaniem składników nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, a o prowadzenie nabytego przedsiębiorstwa.

Zatem wskazać należy, że na tle przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, również ze względu na charakter aportowanego przedsiębiorstwa składającego się głównie z wynajmowanych/dzierżawionych przez Nabywcę nieruchomości, należy uwzględnić takie okoliczności jak:

- zamiar kontynuowania przez Państwo działalności prowadzonej dotychczas przez Spółkę celową przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

- faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazali Państwo, że wspólnicy Spółki utworzyli Spółkę celową (spółkę komandytową) mającą za zadanie zarządzać nieruchomościami, z których korzysta (…) w ramach umowy dzierżawy. Dzięki temu rozwiązaniu Spółka nie odpowiadała majątkiem nieruchomym. Ponadto, Spółka celowa wydzierżawiała Spółce część urządzeń potrzebnych do działalności (…). Ponadto, Spółka celowa posiada ok. 9 umów zawartych z rożnymi podmiotami, którym wydzierżawia powierzchnie oraz ok. 7 umów z podmiotami, które świadczą usługi na rzecz Spółki celowej. Spółka celowa zatrudnia również 3 pracowników na umowę zlecenie oraz osiada 3 kredyty inwestycyjne na około 15 mln zł. Obecnie planują Państwo połączenie obu spółek przez aport całości przedsiębiorstwa Spółki celowej, w tym wszystkich nieruchomości, sprzętu, wyposażenia. Po aporcie, Spółka będzie kontynuować najem do innych podmiotów, a na pozostałej części przedsiębiorstwa będzie prowadzić działalność (…).

W przedmiotowej sprawie nie można pominąć charakteru przedmiotowych nieruchomości oraz faktu, że Spółka, nabywając aport, będzie w nim w głównej mierze kontynuowała własną dotychczasową działalność (…). Zatem zasadniczo dla Państwa, po nabyciu majątku nie zmieni się nic, bo Spółka będzie dalej w taki sam sposób prowadziła działalność, którą prowadziła do tej pory, na tym samym majątku, tyle że nie będzie on już wydzierżawiany, tylko będzie własnością Spółki. Przejęcie zatem kilku pozostałych umów najmu/dzierżawy do kontynuowania nie może przesądzać w przedmiotowym konkretnym przypadku, że mamy do czynienia ze zbyciem i nabyciem przedsiębiorstwa. Spółka nabędzie aport zasadniczo w celu prowadzenia w nim własnej dotychczasowej działalności, a nie w celu kontynuacji działalności Zbywcy – Spółki celowej.

Ta kontynuacja kilku umów najmu nie stanowi głównego przedmiotu działalności Spółki, ponadto, w przypadku nabycia nieruchomości obciążonej umowami najmu, nowy właściciel z mocy prawa (art. 678 § 1 Kodeksu cywilnego) wstępuje w stosunek najmu na miejsce Zbywcy. Przejęcie zatem wraz z nabyciem nieruchomości umów najmu nie może przesądzać, że mamy do czynienia z przedsiębiorstwem, szczególnie, że przedmiotem aportu będą też ruchomości wykorzystywane do działalności Spółki.

Zatem, za uznaniem, że nie mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia z aportem przedsiębiorstwa przemawia także fakt, że zupełnie inny jest przedmiot działalności Państwa Spółki i Spółki celowej. Z opisu sprawy wynika bowiem, że przedmiotem Państwa działalności gospodarczej jest działalność (…) i taką działalność będą Państwo po dokonaniu aportu kontynuowali. Natomiast przedmiotem działalności Spółki celowej jest zarządzanie nieruchomościami, z których korzysta Spółka w ramach umowy dzierżawy.

W przedmiotowym konkretnym przypadku, mając na uwadze całokształt okoliczności sprawy, należy uznać, że nie mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa. W tej sytuacji przekazanie wraz z majątkiem wierzytelności, należności, ksiąg, dokumentów czy środków pieniężnych nie może przemawiać za uznaniem, że mamy do czynienia z aportem przedsiębiorstwa, albowiem Spółka zasadniczo nie będzie kontynuowała działalności w zakresie zarządzania nieruchomościami, tylko będzie prowadziła jak dotychczas działalność (…).

Innymi słowy, przedsiębiorstwo Spółki celowej – o dotychczasowym profilu działania – po aporcie w zasadzie przestanie istnieć. Patrząc na całość transakcji, należy uznać, że jej przedmiotem są składniki majątkowe potrzebne do prowadzenia działalności Spółki, a nie pewien zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, które pomimo zmiany właściciela, będą zasadniczo funkcjonować jak przed aportem.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że otrzymane przez Państwa Spółkę w formie aportu ww. składniki majątku nie stanowią przedsiębiorstwa na podstawie art. 4a pkt 3 ustawy o CIT, w zw. z art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Ad 2

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT,

W świetle art. 16g ust. 9 ustawy o CIT,

Natomiast w myśl art. 16g ust. 10a ww. ustawy,

Zgodnie z art. 16h ust. 3 ustawy o CIT,

Ponadto, w myśl art. 16h ust. 3a ww. ustawy,

W opisie zdarzenia przyszłego wskazali Państwo, że Spółka poniosła wydatki na rozbudowę jednego z budynków, w którym prowadzi działalność (…) i dokonuje odpisów amortyzacyjnych jako inwestycja w obcym środku trwałym.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia czy Spółka będzie zobowiązana do kontynuacji amortyzacji obcego środka trwałego wg zasad przyjętych przez wnoszącego aport, mimo iż to Spółka poczyniła nakłady na ten obcy środek trwały.

W tym miejscu wskazać należy, że skoro zespół składników majątkowych i niemajątkowych (w tym zobowiązań), który ma zostać wniesiony aportem do Spółki, nie stanowi przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 4a pkt 3 ustawy CIT, to w zakresie ustalenia zasad amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład aportu, zastosowania nie znajdą przepisy art. 16h ust. 3 w zw. z ust. 3a oraz 16g ust. 9 w zw. z ust. 10a ustawy o CIT.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje wprost pojęcia „inwestycji w obcym środku trwałym”. Jednak w praktyce przyjmuje się, że taką inwestycją jest ogół działań (nakładów) podatnika, odnoszących się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia, tzn. polegają na jego przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji albo polegają na stworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego.

Zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT,

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy wskazać należy, że skoro nabyli Państwo nieruchomość w formie aportu i nie był to aport przedsiębiorstwa, to dla ustalenia zasad amortyzacji tej nieruchomości (w tym ustalenia jej wartości początkowej) zastosowanie znajdzie art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Zatem, nie mają Państwo możliwości kontynuacji amortyzacji obcego środka trwałego według zasad przyjętych przez wnoszącego aport, ponieważ wymienione we wniosku składniki materialne i niematerialne, będące przedmiotem aportu do Spółki, nie stanowią przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o CIT. W związku z tym, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, wartość początkową budynku powinni Państwo ustalić w wartości rynkowej na dzień wniesienia wkładu. Wartość ta będzie uwzględniać zatem wcześniej poniesione przez Państwa nakłady inwestycyjne w obcym środku trwałym i w związku z tym nie będą Państwo już mogli amortyzować inwestycji w obcym środku trwałym, lecz cały budynek wniesiony aportem do Spółki, którego wartość początkowa będzie ustalona na dzień wniesienia wkładu w wartości nie wyższej od jego wartości rynkowej, a więc uwzględniającej wartość poniesionych przez Państwo nakładów w tym budynku.

Mając powyższe na względzie, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Ocena prawna Państwa stanowiska w zakresie podatku od towarów i usług zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).