Wyrok NSA z dnia 30 sierpnia 2022 r., sygn. II OSK 1572/22

Dnia 30 sierpnia 2022 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: sędzia NSA Robert Sawuła po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 lutego 2022 r. sygn. akt IV SA/Po 1023/21 w sprawie ze sprzeciwu W. w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 25 października 2021 r. nr SKO.GP.4000.689.2021 w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 11 lutego 2022 r., sygn. akt IV SA/Po 1023/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny (powoływany dalej jako: WSA) w Poznaniu oddalił sprzeciw Wspólnoty Mieszkaniowej ul. [...] (Wspólnota) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (SKO lub Kolegium) w Poznaniu z 25 października 2021 r., nr SKO.GP.4000.689.2021, w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy. Błędną sentencję wyroku sprostowano postanowieniem WSA w Poznaniu z 14 czerwca 2022 r. (uprzednio oczywiście omyłkowo posłużono się w sentencji wyroku wyrażeniem "skarga" zamiast "sprzeciw").

Jak wynika z ustaleń sądu pierwszej instancji, do Prezydenta Miasta Poznania (organ I instancji), wpłynął wniosek E. Z. i G. S. o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji określonej jako "nadbudowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz z przebudową części pomieszczeń w kondygnacji parteru i klatki schodowej", przewidzianej do realizacji na działce nr [...], ark. [...], obręb [...], położonej w P. przy ul. [...]. Organ I instancji przyjął, że przedmiotowa nieruchomość zlokalizowana jest na terenie, gdzie obowiązując ustalenia miejscowego plan zagospodarowania przestrzennego "W rejonie ulic [...] i [...]" w P. Ponadto wystąpiono do Zarządu Dróg Miejskich i Miejskiego Konserwatora Zabytków oraz Miejskiej Pracowni Urbanistycznej o zajęcie stanowiska w sprawie.

W wyroku IV SA/Po 1023/21 przywołano dalej, że została przeprowadzona, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymagań dotyczących nowej zabudowy w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (rozp. MI 2003), analiza funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania wyznaczonego terenu. W oparciu o zgromadzony materiał przygotowano projekt decyzji, który został uzgodniony z Miejskim Konserwatorem Zabytków. Wskazano, że teren, na którym planowana jest inwestycja położony jest na obszarze, na którym nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Organ I instancji podniósł, że obszar analizowany zgodnie z rozp. MI 2003 wyznacza się w odległości nie mniejszej niż trzykrotna szerokość frontu działki objętej wnioskiem, nie mniejszej jednak niż 50 m. Przy czym jako front działki należy rozumieć zgodnie z ww. rozporządzeniem część działki, która przylega do drogi, z której odbywa się główny wjazd lub wejście na działkę, tj. od strony ul. [...]. Ponieważ szerokość frontu działki wynosi ok. 16 m, obszar analizowany wyznaczono zgodnie z ww. rozporządzeniem w promieniu 50 m od granic terenu objętego wnioskiem. W analizie uwzględniono te działki, których zabudowa w całości lub w większej części znajduje się w granicach wyznaczonego obszaru. Tak wyznaczony obszar obejmuje teren tworzący urbanistyczną całość, w tym działki położone przy ul. [...] i [...] oraz przy ul. [...] i [...]. Zgodnie z decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego nr SKO.GP.4000.2251.2020 z 26 lutego 2021 r. planowana inwestycja polega na nadbudowie budynku mieszkalno-usługowego i zmianie sposobu użytkowania poddasza na cele mieszkalne. Nie ulega zmianie linia zabudowy, wielkość powierzchni zabudowy, szerokość elewacji frontowej. Natomiast ulega zmianie wysokość górnej krawędzi elewacji frontowej, jej gzymsu lub attyki, geometria dachu i funkcja, w związku z czym analiza urbanistyczna powinna wskazywać w jaki sposób kształtują się te parametry w obszarze analizowanym i w jaki sposób kształtuje się funkcja w obszarze analizowanym.