Interpretacja indywidualna z dnia 6 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.25.2024.1.MK

Możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego - świadczenie wdowie.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 stycznia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 6 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni, …, jest obywatelką Polski i na stałe mieszka w Polsce, w …, ul… . Mąż Wnioskodawczyni, …, posiadający obywatelstwo polskie wyjechał do Stanów Zjednoczonych (dalej: „USA”) 28 marca 1994 r. i tam pracował przez 8 lat, a następnie zmarł w …. Wnioskodawczyni po osiągnięciu wieku 60 lat otrzymuje wypłacane przez … USA (Social Security Administration – dalej: „SSA”) świadczenie wdowie (Social Security Benefits, Survivor/Widow Benefits). Świadczenie to jest odpowiednikiem renty rodzinnej w Polsce i jest przyznawane w przypadku śmierci członka rodziny – wdowie lub wdowcowi w wieku minimum 60 lub 50 lat (w przypadku całkowitej i długotrwałej niezdolności do pracy). Omawiane powyżej świadczenie wdowie zostało przyznane Wnioskodawczyni w październiku 2017 r. (pierwszy przelew wraz z wyrównaniem Wnioskodawczyni otrzymała w styczniu 2018 r.) i jest nieprzerwanie wypłacane w dalszym ciągu.

Od stycznia 2018 r. do października 2023 r. świadczenie było wypłacane na konto Wnioskodawczyni w USA, ale w listopadzie 2023 r. Wnioskodawczyni postanowiła zmienić dane tak, aby SSA wypłacało świadczenie na polskie konto walutowe w banku …, co było motywowane faktem, że z racji wieku, stanu zdrowia Wnioskodawczyni nie może sobie pozwolić na regularne podróże do USA. Po zmianie konta bankowego, od wypłaty omawianego świadczenia w USA pobierany jest podatek. Świadczenie przesyłane jest przez SSA na Jej konto i bank, co miesiąc potrąca zaliczkę na podatek dochodowy, traktując to świadczenie jak wypłatę emerytury, mimo że świadczenie to nie ma takiego charakteru.

Należy tu podkreślić, że otrzymywane przez Nią świadczenie jest świadczeniem wdowim wypłacanym żyjącemu małżonkowi po śmierci małżonka, które jest i będzie wypłacane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA.

W Polsce, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymywane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Pytanie

Czy świadczenie wdowie wypłacane do Polski od listopada 2023 r. przez SSA, osobie, która ma stałe miejsce zamieszkania w Polsce, podlegało i nadal podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych i należy wykazywać je w rocznym zeznaniu podatkowym?

Pani stanowisko w sprawie

Świadczenie wdowie, jako świadczenie rodzinne, było, jest i będzie wypłacane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA. Tym samym było, jest i będzie ono zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 31 marca 2016 r. wskazuje, że wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymywane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymywane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymywane na podstawie odrębnych przepisów.

Świadczenie wdowie, wypłacane Wnioskodawczyni przez SSA, należy traktować jak świadczenie rodzinne otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, bowiem uzależnione było od sytuacji rodzinnej/zdarzenia losowego – śmierci męża Wnioskodawczyni, a nie od stażu pracy, który stanowi podstawę do wypłaty emerytury. Ponadto, za traktowaniem świadczenia wdowiego jako świadczenia rodzinnego przemawia jego socjalny charakter, który w żaden sposób nie jest związany i uzależniony od nabycia przez Wnioskodawczynię uprawnień emerytalno-rentowych. To świadczenie ma charakter renty rodzinnej.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawczyni, w Polsce nie występuje zatem obowiązek odprowadzania podatku dochodowego od świadczenia wdowiego oraz uwzględniania go w zeznaniu podatkowym. Zatem bank jako płatnik nie jest zobowiązany do pobierania zaliczek tytułem podatku dochodowego od wypłaty świadczenia wdowiego, bowiem podlega onozwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Jak stanowi art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu.

Z przedstawionego opisu wynika, że jest Pani obywatelką Polski i na stałe mieszka w Polsce. Pani mąż, posiadający obywatelstwo polskie, wyjechał do Stanów Zjednoczonych w marcu 1994 r. i tam pracował przez 8 lat, a następnie zmarł. Po osiągnięciu wieku 60 lat otrzymuje Pani wypłacane przez Zarząd Ubezpieczeń Społecznych USA (Social Security Administration – dalej: „SSA”) świadczenie wdowie (Social Security Benefits, Survivor/Widow Benefits). Świadczenie to jest odpowiednikiem renty rodzinnej w Polsce i jest przyznawane w przypadku śmierci członka rodziny – wdowie lub wdowcowi w wieku minimum 60 lub 50 lat (w przypadku całkowitej i długotrwałej niezdolności do pracy). Świadczenie wdowie zostało Pani przyznane w październiku 2017 r. (pierwszy przelew wraz z wyrównaniem otrzymała Pani w styczniu 2018 r.) i jest nieprzerwanie wypłacane w dalszym ciągu. Od stycznia 2018 r. do października 2023 r. świadczenie wypłacane było na Pani konto w USA, ale w listopadzie 2023 r. postanowiła Pani zmienić dane tak, aby SSA, wypłacało świadczenie na polskie konto walutowe w banku w Polsce, co było motywowane faktem, że z racji wieku, stanu zdrowia nie może Pani sobie pozwolić na regularne podróże do USA. Po zmianie konta bankowego, od wypłaty świadczenia w USA pobierany jest podatek. Otrzymywane przez Panią świadczenie jest świadczeniem wdowim wypłacanym żyjącemu małżonkowi po śmierci małżonka, które jest i będzie wypłacane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA.

W związku z otrzymywaniem przez Panią świadczenia ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, w przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miała Umowa z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178).

Powyższa Umowa nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania świadczeń małżeńskich – wypłacanych ze Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Oznacza to, że tego rodzaju dochód podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 ww. Umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. Umowy:

Stosownie do art. 5 ust. 2 ww. Umowy:

W myśl art. 5 ust. 3 ww. Umowy:

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu wskazanego świadczenia (świadczenie wdowie) wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 ww. Umowy, zgodnie z którym, państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów (w tym świadczenie wdowie), osobie mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

W myśl ogólnej zasady sformułowanej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem, wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis oraz obowiązujący stan prawny, należy stwierdzić, że zgodnie z postanowieniami Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, świadczenie otrzymywane przez Panią ze Stanów Zjednoczonych Ameryki podlega opodatkowaniu w Polsce.

Jednocześnie jednak, przyjmując za Panią, że ww. świadczenie jest świadczeniem rodzinnym przyznanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA, to jest ono zwolnione od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, w Polsce z tytułu otrzymywanego ww. świadczenia, nie ciąży na Pani obowiązek wykazywania tego świadczenia w rocznym zeznaniu podatkowym składanym do urzędu skarbowego i odprowadzenia z tego tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tutejszy Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).