Wyrok NSA z dnia 26 lipca 2022 r., sygn. I OSK 1901/21

Dnia 26 lipca 2022 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie Sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) Sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] S.A. z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 lutego 2021 r., sygn. akt I SA/Wa 645/20 w sprawie ze skargi [...] S.A. z siedzibą w [...] na decyzję Ministra Rozwoju z dnia 27 stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 9 lutego 2021 r. (sygn. akt I SA/Wa 645/20), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie – orzekając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. (dalej: "p.p.s.a") – oddalił skargę [...] S.A. w [...] na decyzję Ministra Rozwoju z dnia 27 stycznia 2020 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia 13 marca 2013 r. nr [...] o odmowie stwierdzenia nabycia, z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. - na zasadzie art. 200 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - prawa użytkowania wieczystego gruntu, położonego w [...], w obrębie [...], stanowiącego działkę nr [...] o pow. [...]m2, dla której prowadzona jest księga wieczysta nr [...] oraz prawa własności budynków znajdujących się na tym gruncie.

W skardze kasacyjnej, zaskarżając powyższy wyrok w całości, [...] Spółka Akcyjna w [...] zarzuciły Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie naruszenie:

I. prawa materialnego przez błędną jego wykładnię, w postaci:

1) § 4 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczania osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie lub użytkowaniu (Dz.U. z 1998 r. Nr 23, poz. 120 ze zm.) - poprzez uznanie, że wykazanie zarządu przy pomocy dokumentów w postaci decyzji dotyczących naliczenia opłat za zarząd gruntem może stanowić podstawę stwierdzenia przez właściwy organ dotychczasowego prawa zarządu wyłącznie wyjątkowo i to tylko wtedy, gdy spełniają ściśle określone wymogi, mimo że takie ograniczenia nie wynikają z tego przepisu,