Postanowienie NSA z dnia 26 lipca 2022 r., sygn. III OSK 1599/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej B.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 lutego 2022 r. sygn. akt II SA/Wr 446/21 w sprawie ze sprzeciwu B.S. od decyzji Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej we Wrocławiu Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia 14 lipca 2021 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wydania decyzji nakazującej przywrócenie funkcji urządzenia melioracji wodnych - rowu oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 17 lutego 2022 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił sprzeciw B.S. (dalej: skarżący) od decyzji Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej we Wrocławiu Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z 14 lipca 2021 r. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wydania decyzji nakazującej przywrócenie funkcji urządzenia melioracji wodnych – rowu.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że wnioskiem z 20 kwietnia 2018 r. W.Z. zwrócił się do Dyrektora Zarządu Zlewni w Zielonej Górze o interwencję w sprawie odbudowy rowu, który powinien znajdować się na działce nr [...] w [...], gmina Wschowa. Jego zdaniem rów został bezprawnie zasypany. Działka nr [...] stanowi własność skarżącego.

Decyzją z 27 stycznia 2021 r. Dyrektora Zarządu Zlewni w Zielonej Górze umorzył postępowanie w sprawie wydania decyzji nakazującej skarżącemu przywrócenie funkcji urządzenia melioracji wodnych - rowu, zlokalizowanego na działce nr ewid. [...]. Dyrektor Zarządu Zlewni uznał, że nie występują przesłanki z art. 191 ust. 1 i 3 ustawy z 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz.U. z 2018 r., poz. 2268 – dalej: Prawo wodne).