Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 lipca 2022 r., sygn. V SA/Wa 4435/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Michał Sowiński Sędziowie Sędzia WSA Beata Blankiewicz-Wóltańska Asesor WSA Iwona Kozłowska (spr.) Protokolant ref. staż. Maja Ciepielewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lipca 2022 r. sprawy ze skargi M. SA z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] czerwca 2021 r., nr [...] w zakresie przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu 28 grudnia 2020 r. [...] Spółka Akcyjna z siedzibą w [...] (dalej: skarżąca, spółka, strona), wystąpiła do Ministra Zdrowia z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w zakresie opłat od napojów alkoholowych nabytych przed 1 stycznia 2021 r. i sprzedawanych w 2021 r. podmiotom prowadzącym sprzedaż detaliczną.

W dniu 18 kwietnia 2021 r. Minister Zdrowia przekazał wniosek spółki do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: organ, Dyrektor KIS), który na mocy ustawy z 30 marca 2021 r o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r., poz. 694) został wskazany jako organ właściwy w sprawie wniosków o wydanie interpretacji przepisów dotyczących opłat, o których mowa w art. 92 ust. 11 i 12 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2277 ze zm.).

We wniosku, przedstawiając zdarzenie przyszłe wskazano, że spółka prowadzi sprzedaż napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej 300 ml (dalej: "mały format") na podstawie zezwolenia na obrót hurtowy napojów alkoholowych oraz zezwolenia na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży. Spółka przewidywała, że na dzień 31 grudnia 2020 r. będzie posiadała na stanie magazynowym napoje alkoholowe w małych formatach, które następnie zostaną sprzedane po 31 grudnia 2020 r. W związku z powyższym zadała pytanie, czy w przypadku sprzedaży w 2021 r. napojów alkoholowych w małych formatach nabytych w 2020 r., które następnie zostaną sprzedane po 31 grudnia 2020 r. podmiotom posiadającym zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych, nie będzie zobowiązana do uiszczenia opłaty za zezwolenie, o której mowa w art. 9 ust. 1 lub 2 w wysokości określonej w art. 92 ust. 11 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Zdaniem spółki, samo posiadanie na stanie magazynowym napojów alkoholowych w małych formatach nie jest równoznaczne z zaopatrzeniem w napoje alkoholowe. Zaopatrzenie spółki nastąpiło przed 31 grudnia 2020 r. a zatem znowelizowane przepisy ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, z uwagi na brak przepisów przejściowych, nie mogą mieć zastosowania do zdarzeń mających miejsce przed ich wejściem w życie. Spółka podkreślała przy tym, że sama sprzedaż napojów alkoholowych w małych formatach do podmiotów posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży również nie stanowi zaopatrzenia w rozumieniu art. 92 ust. 15 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Spółka uznała zatem, że nie jest zobowiązana do uiszczenia opłaty za zezwolenie w odniesieniu do napojów alkoholowych nabytych w 2020 r. i sprzedanych dopiero w 2021 r.